Παρασκευή 4 Μαρτίου 2016

Κύμα αγάπης!

Μια βδομάδα πριν έκανα μια ανάρτηση.Την ανάρτηση που ζητούσα την υποστήριξη σας για την περιπέτεια υγείας του ανιψιού μου Παύλου...γιου ενός αγαπημένου μου ξαδέρφου και κουμπάρου μου, του Βασίλη...
Δεν φαντάστηκα ούτε στιγμή τι θα σήμαινε όλο αυτό. Η περιπέτεια τους μεγάλη και το μόνο που περίμενα όλον αυτό τον καιρό από τότε που έμαθα τα δυσάρεστα νέα είναι να δοθεί η άδεια για να ανοίξει λογαριασμός σε τράπεζα και το μόνο που σκέφτηκα είναι ότι τώρα είναι η ώρα να "χρησιμοποιήσω" το blog και κυριολεκτώ με τη λέξη. 

Ένιωθα εμπιστοσύνη στους αναγνώστες και στην Κοινότητα των blogger, μα δεν μπορούσα να διανοηθώ τη συνέχεια...
Και έγινε το αδιανόητο...

Πάνω από 32.000 επισκέψεις, πάνω από 300 κοινοποιήσεις, πάνω από 80 φιλικά blogs που δημιούργησαν μια ενιαία κίνηση bloggers και άλλοι τόσοι ανεξάρτητοι φίλοι bloggers που λειτούργησαν άμεσα. Μακάρι να μπορούσα να καταγράψω το κάθε ένα από αυτά τα blogs μα είναι απίστευτα πολλά, γι'αυτό και η κίνηση ήταν τεράστια.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα άνθρωποι  να ενημερώνονται, να παίρνουν πρωτοβουλίες και να στέλνουν την ανάρτηση σε μεγάλες και δημοφιλείς ιστοσελίδες και δημοσιογράφους κι ήταν απίστευτα συγκινητικό αυτό γιατί μετά μου έστελναν ειδοποιήσεις...τύπου "πήρα την πρωτοβουλία και έστειλα την ανάρτηση στην τάδε ιστοσελίδα ή στον τάδε δημοσιογράφο, ελπίζω να μην σε πείραξε"...λες και υπήρχε περίπτωση να ενοχληθώ από το αληθινό σας ενδιαφέρον...

Σχεδόν άμεσα οι μεγαλύτερες, πολυπληθέστερες σε μέλη και πιο δημοφιλείς ιστοσελίδες με θεματολογία για παιδιά και γονείς ανταποκρίθηκαν. Μαμάδες Μπαμπάδες, Μικροί Μεγάλοι, Είμαι Μαμά, Ελληνίδες Μαμάδες. Ένιωσα περήφανη γιατί όλοι αυτοί οι ενεργοποιημένοι άνθρωποι είναι φίλοι. Σύντροφοι στην ιντερνετική τρέλα.
Μέσα σε 24 ώρες μιλούσαν για τον Παύλο, σχεδόν όλα τα social media. Κι ύστερα άρχισαν να έρχονται απίθανα μηνύματα, "κάντε αυτό, απευθυνθείτε εκεί για να μείνει η οικογένεια στη Βοστόνη, μιλήστε με την τάδε ενορία να τα τηλέφωνα και τα ονόματα αυτής της κοινότητας που θα φροντίσει για τη διαμονή της οικογένειας στο εξωτερικό, επικοινωνήστε μαζί μας σε αυτό το τηλέφωνο να σας βοηθήσουμε με τον ΕΟΠΠΥ, μιλήστε μαζί μας στο τάδε τηλέφωνο για να σας παραπέμψουμε στον τάδε γιατρό, υπεύθυνο του τάδε τμήματος στο τάδε Νοσοκομείο, μιλήστε μαζί μας για να βρούμε δωρεές για αεροπορικά εισιτήρια, είμαστε  η τάδε ομάδα θα πουλήσουμε αυτό και τα έσοδα θα διατεθούν στην προσπάθεια του παιδιού, θέλουμε την άδεια σας για να το δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα μας, θέλουμε αφίσες για να τις βάλουμε στο σχολείο μας, θέλουμε μετάφραση στα αγγλικά να μαζέψουμε χρήματα στο εξωτερικό, έχουμε δημιουργήσει μια πλατφόρμα συγκέντρωσης χρημάτων, έχω ανοίξει μια σελίδα charity στο εξωτερικό για να σας στείλω τα χρήματα, είμαστε ο τάδε οργανισμός και βρίσκουμε χορηγίες" ....όπως οι Charity Idols που έδειξαν τεράστιο κι ειλικρινές ενδιαφέρον...

...κι έπειτα άρχισαν να έρχονται τα μηνύματα όλων αυτών των ανθρώπων...για κουράγιο, δύναμη, προσευχή...
Μηνύματα συγκινητικά, αληθινά, ειλικρινή, καθαρά, υπέροχα, γεμάτα έμπνευση...
κι ύστερα άλλα μηνύματα  "είχα μόνο 20 ευρώ λυπάμαι", "δεν θα πάρω στολή στο παιδί μου φέτος, τα χρήματα εκεί θα είναι πιο χρήσιμα", "δεν είχα χρόνο να σταθώ στην τράπεζα σήμερα μα θα το κάνω αύριο"...ταπεινότητα, αυταπάρνηση, αλληλοβοήθεια, ανθρωπιά...

Στην κυριολεξία μαγεύτηκα!
Σε πολλά από αυτά απάντησα και τα πολλά τα προώθησα στους γονείς του Παύλου γιατί χρειαζόταν οι ίδιοι να επέμβουν και να ενημερωθούν...
Αυτή την εβδομάδα, γνώρισα και μίλησα κι επικοινώνησα με απίστευτους ανθρώπους, αληθινούς ήρωες, ένιωσα αληθινό ενδιαφέρον, ένιωσα πως εκεί έξω υπάρχουν αληθινοί, αληθινοί άνθρωποι! Γεμάτοι αυταπάρνηση, έτοιμοι να κάνουν ένα ξένο παιδί δικό τους...

Ο Παύλος δεν είναι δικό μου παιδί. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να οικειοποιηθώ έναν ξένο πόνο γιατί η αλήθεια είναι πως κανείς από εμάς παρόλο που κατανοούμε δεν μπορούμε να νιώσουμε στο ελάχιστο, το φόβο, την αγωνία, τον πόνο, τη θλίψη, το θυμό ενός γονιού που νιώθει να απειλείται το παιδί του...
Μα ο Παύλος, είναι ανίψι μου, γιος του ξαδέρφου μου, είμαστε συγγενείς...όμως αγαπημένοι αναγνώστες. Αγαπημένοι πιστοί φίλοι bloggers. Αγαπημένοι μου!

Ο Παύλος δεν είναι  δικό σας παιδί, δεν είναι ανίψι, φίλος, γνωστός σας. Δεν είναι καν γειτονόπουλο, ή φίλος των παιδιών σας...Δεν σας είναι τίποτε κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Το πιο πελώριο.
Το ότι η αντίδραση όλων ήταν άμεση, ουσιώδης, αληθινή κι αποτελεσματική! Όταν είπα ευχαριστώ στην πρώτη αγαπημένη φίλη  blogger που κινητοποιήθηκε λίγα μόλις λεπτά μετά την ανάρτηση μου, μου απάντησε με κεφαλαία γράμματα, σαν να με ταρακουνούσε,  "EXEΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΥΤΑ"...

Υπάρχουν άνθρωποι πολλοί εκεί έξω. Υπάρχει αγάπη.Υπάρχει νοιάξιμο. Υπάρχει φροντίδα και φάνηκε καθαρά! Τελικά, οι άνθρωποι χρειάζονται μια μικρή ευκαιρία να δείξουν το μεγαλείο τους...

Με ξάφνιασαν πολλά. Με συγκίνησαν πολλά. Μα πιο πολύ με ξαφνιάσατε και με συγκινήσατε, εσείς γιατί είστε δικοί μου.Φίλοι μου. Σύντροφοι μου. Εσείς οι "ανώνυμοι bloggers," όπως μου έγραψε ένας φίλος. Εσείς οι σιωπηλοί, αόρατοι άνθρωποι που μου γράφατε, "είμαστε εδώ", "όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε" "δεν θα σταματήσουμε αν δεν γυρίσει νικητής" "θα κάνουμε ότι μπορούμε"...
Εσείς οι πελώριοι άνθρωποι, οι φύλακες άγγελοι, που βρεθήκαμε συνδεδεμένοι μέσα από αυτό το blog και ξαφνικά γίνατε οι ήρωες μου. Οι ήρωες ενός ξένου παιδιού...που νιώσατε σαν δικό σας!

Νιώθω περήφανη για τον κάθε έναν από εσάς. Για όλους τους γνωστούς κι άγνωστους αναγνώστες και για όλους τους φίλους bloggers...Όλα αυτά τα σημαντικά έγιναν μέσα από ένα  blog που ως στόχο δεν έχει τίποτε άλλο, πέρα από το απλό κι ειλικρινές μοίρασμα.

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι κάνατε. Δεν ξέρω αν νιώθετε την δύναμη σας, μα εγώ μέσα από εσάς ένιωσα μια τεράστια ασφάλεια. Μια αίσθηση πως δεν είμαστε μόνοι. Ένιωσα ένα δίχτυ ασφαλείας.
Πως ότι κι αν γίνει έχω εσάς...κι ότι κι αν γίνει έχετε εμένα...ως blogger, ως άνθρωπο! Είμαστε πελώριοι γιατί είμαστε πολλοί...
Μπήκατε μαζί με άλλους, σε μια τεράστια ομάδα ανθρώπων. Στην ομάδα αυτή των ηρώων που βοήθησαν ένα παιδί να ακουμπήσει το όνειρο του...γιατί το όνειρο είναι πιο κοντά από ποτέ!!!

Νιώθω τυχερή. Νιώθω ευλογημένη. Νιώθω ευγνώμων για αυτό το τεράστιο κύμα αγάπης που στείλατε εκεί έξω εσείς οι δικοί μου άνθρωποι. Σας ευχαριστώ αγαπημένοι...Για την εμπιστοσύνη. Για την Πίστη. Για την αλήθεια σας...Είστε οι Αγαπημένοι μου και πραγματικά δεν ξέρω τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά τα συναισθήματα σας!

Ο αγώνας και η προσπάθεια δεν σταματούν και δεν χαλαρώνουμε.Ο μικρός χρειάζεται πάντα την υποστήριξη και την βοήθεια μας, καθώς ο  χρόνος πιέζει. Παρακολουθήστε ενημερώσεις και νεότερα στην σελίδα "Μια βοήθεια γα τον Παύλο" στο fcb.

ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079
ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ
Τηλέφωνο Επικοινωνίας Σουζάνα Κυριακίδου Μαμά Παύλου
6986789490
Καλημέρα, καλημέρα. Εύχομαι υγεία σε όλα τα παιδιά. Τα παιδιά του κόσμου. Τα παιδιά μας. Εύχομαι όλοι να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Εύχομαι σε κάθε σας ανάγκη να βρεθούν δίπλα σας άνθρωποι σαν εσάς...Γενναιόδωροι κι αληθινοί!
Άνθρωποι που ξέρουν να δίνουν και να μοιράζονται...γιατί όπως διάβασα πρόσφατα από έναν άνθρωπο που αγαπώ, "δεν είναι ο πλούτος που λείπει από αυτόν τον κόσμο αλλά το μοίρασμα...."

Στέλνω την αγάπη μου εκεί έξω κι ένα ακόμη πελώριο ευχαριστώ...Ευτυχείτε αγαπημένοι!Ευτυχείτε κι ευημερείτε...Εύχομαι να μπορούσατε να νιώσετε την αγάπη μου...

Συνεχίζουμε!

                                                                                                Κατερίνα

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mακάρι κατ' αρχήν να γίνει καλά το παιδί. Χρειάστηκα κι εγώ πριν τρία χρόνια τη βοήθεια των ανθρώπων, και η γλυκύτατη Αχτίδα το δημοσίευσε και μέσα σε λίγες μέρες, έγινε το θαύμα!! Ναι, υπάρχει αυτό το δίχτυ που λες. Και σε κάνει να αισθάνεσαι σιγουριά και τα κύματα της αγάπης που σε κατακλύζουν, κυρίως από άγνωστους. Γιατί όλοι αυτοί που με βοήθησαν, μέχρι την Κύπρο, ήταν άγνωστοι σε μένα, και εγώ σ' αυτούς. Και κάθε φορά θέλω να πω ένα ΠΕΛΩΡΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σ' αυτούς τους ανθρώπους, που δεν τους ξεχνώ, έστω και ανώνυμους. Ας είναι όλοι τους καλά, και όλοι που τώρα προσφέρουν για τον Παύλο. Σοφία

Nasia είπε...

Κατερίνα μου ,νομίζω έχεις καταλάβει πως δεν γλύφω κανέναν.Μην αναρωτιέσαι τι έκανες για να αξίζεις κάτι τέτοιο ,γιατί αυτά τα χρόνια που έχεις το μπλογκ ,μόνο αυτά μας μαθαίνεις: την εμπιστοσύνη ,την πίστη ,την ευγνωμοσύνη ,την ελπίδα ,την Αλήθεια!
Εντάξει ,επίσης είναι γνωστό πως τα ξεχνάω πού και πού αυτά που μας λες(χαχαχα) ,αλλά σε σημαντικά θέματα ευτυχώς δείξαμε όλοι πως ειμαστε άνθρωποι!
Μας έδωσες μεγάλη χαρά με το να ξέρουμε πως ο Παύλος πλησιάζει στο όνειρό του!
Συνεχίζουμε λοιπόν ,με μεγαλύτερη ένταση για να πραγματοποιηθεί το όνειρό του ,που πια έγινε και δικό μας!
Δεν εγκαταλείπουμε την προσπάθεια!Δύναμη στους γονείς εύχομαι!
Καλή συνέχεια σε όλους!

ασωτος γιος είπε...

ξερεις κατι? αναδημοσιευσα και εγω και πιστευω στην αγαπη
σ ευχαριστω ΕΓΩ ππυ μου δωσες την ευκαιρια να νιωσω ετσι βοηθοντας εστω με ττροπο που μονο εγω ξερω
να πανε ολα καλα και θα πανε
γιατι τα κυματα αγαπης μονο καλο φερνουν

Mia Petra είπε...

Κατερίνα, πριν κάνα δυο χρόνια, είχα αναρτήσει κι εγώ κάτι σχετικό, με έναν άρρωστο συμμαθητή τού γιου μου.. Η ανταπόκριση ήταν πολύ μεγάλη.. Βέβαια, εγώ είχα τότε λίγο καιρό ως blogger και δεν υπήρχε τεράστια επέκταση τής είδησης, σημασία έχει ότι, όταν ερχόντουσαν τα σχόλια τών φίλων, τα διάβαζα κλαίγοντας και δεν μπορούσα να συνέλθω.. Ο γιος μου τότε είχε πει κάτι που με είχε συγκλονίσει. Όταν τον ρώτησα αν ήξερε να μου πει κι άλλες λεπτομέρειες για την κατάσταση τής υγείας τού Στέφανου (τού φίλου του που ήταν άρρωστος), επειδή ήθελα να τα γράψω στο blog μου, ο γιος μου μού απάντησε: "δεν αρκεί η ηλικία του;"... Όπως καταλαβαίνεις, βαλάντωσα στο κλάμα, με την αφοπλιστικά σοκαριστική απάντηση τού γιου μου, που, ωστόσο, τα έλεγε όλα.. Ο Στέφανος ευτυχώς σήμερα είναι καλά, κι εγώ νιώθω χαρούμενη για κάθε λιθαράκι που προσθέσαμε τότε όλοι μας, μα νιώθω και περήφανη για τον γιο μου.. Και βέβαια είμαστε όλοι δίπλα στον Παύλο και προσευχόμαστε.. Τα φιλιά μου :)

nanarinia είπε...

Και στην υπηρεσία μας έσετιλαν email σε όλους ο πότε η προσπάθεια συνεχίζεται και δεν σταματάμε!

TzinaVarotsi είπε...

άραγε έχεις συνείδηση πως ΕΣΥ προκάλεσες όλο αυτό το κύμα αγάπης;..
νιώθεις πως θέλαμε να βοηθήσουμε γιατί γνωρίζοντας εσένα έγινε κι ο Παύλος δικός μας;..
η όποια θετική αντίδραση ήταν για να βοηθήσουμε το ανήψι της Κατερίνας .. της δικιάς μας Κατερίνας που όλες λατρεύουμε.. φιλιά!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Ολοι μαζι μαζι μπορουμε!! Και θα τα καταφερουμε!! Και θα πανε ολα καλα!!! φιλια

nikol είπε...

Μέχρι χθες δεν σε γνώριζα Κατερίνα και έφτασε αυτή σου η ανάρτηση σε μένα και σκέφτηκα πως είναι ένα παιδί σαν τα δικά μας !!! Ο πόνος ανήκει σε κείνον και στους ανθρώπους του όμως εμείς σαν μπλόγκερ δεν αφήνουμε να περάσει αυτή η είδηση έτσι απλά . Να φτάσουμε το στόχο λοιπόν !!!Ιδιαίτερη χαρά μου έδωσε το σχόλιο της Πέτρας ότι ο Στέφανος σήμερα είναι καλά !!Το ίδιο είχαμε νιώσει και τότε !!
Να είσαι καλά και περιττό να πω ότι η ανάρτηση σου μάτια να κλάψουν από την αγωνία, από την ελπίδα από την αλήθεια σου !!
Σε φιλώ

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Κατερίνα μου μας συγκλόνισε η ιστορία του Παύλου! Η βοήθεια του κόσμου είναι συγκινητική! Πολλές φορές θεωρούμε ότι είναι ντροπή να βάλουμε λίγα χρήματα... αλλά νομίζω ότι έστω και με ένα μικρό ποσό... επειδή τελικά είμαστε πολλοί μπορούμε να κάνουμε θαύματα! Ελπίζω σε ένα θαύμα; Ελπίζω στην δύναμη αυτού του παιδιού; Όπως και να χει εύχομαι καλή δύναμη στην οικογένειά του Παύλου κι ακόμη μεγαλύτερη σε αυτόν!
Kathy

Unknown είπε...

Κατερίνα μου όλα καλά θα πάνε.
Ο Παύλος είναι παιδί όλων μας πλεον.

Ρένα Χριστοδούλου είπε...

Δεν χάθηκε κάθε ελπίδα Κατερίνα μου.
Υπάρχουν άνθρωποι τελικά και είναι παντού.
Αυτή η δύναμη που βγήκε μέσα από τα μπλογκ, ευχομαι με τη βοήθεια του Θεού, να δώσει φτερά στον Παύλο μας και να γυρίσει νικητής.
Χαιρομαι που είμαι μέλος αυτής της παρεας.
Να είσαι πάντα Καλά.
Την αγάπη μου σε σένα και σε όλη την οικογένεια σου.

Demi είπε...

Κατερινούλα ελπίζω και προσεύχομαι σε ενα θαύμα και για τον Παύλο !
Στέκομαι δίπλα σένα θαύμα,σε έναν
νικητή, τον μπαμπά μου !ολα θα πάνε καλα!!!

Vaya είπε...

Εύχομαι από την καρδιά μου όλα να τελειώσουν γρήγορα και ανώδυνα για τον Παύλο!