Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Η δημιουργία μιας ξύλινης κονσόλας.

Αυτό το είδος επίπλου είναι από τα αγαπημένα μου. Ήθελα μια ξύλινη κονσόλα από αυτές τις μικρές που έχουν αυτά τα παράξενα ξεβαμμένα χρώματα και τα καμπυλωτά πόδια. Έβρισκα διάφορα σχέδια. Κάποια ήταν ακριβά, κάποια δεν είχαν το χρώμα που ήθελα, κάποια δεν είχαν τις απαραίτητες διαστάσεις. Αφού έψαχνα για καιρό αποφάσισα να ρίξω στον Πα την ιδέα..."να φτιάξουμε μια μόνοι μας."
Του εξήγησα την ιδέα μου και την βρήκε ενδιαφέρουσα κι έτσι αφού πήραμε τις σωστές διαστάσεις μιας και στο σημείο που θέλαμε να μπει έχει από πίσω το καλοριφέρ οπότε το σχέδιο είχε ιδιαιτερότητες.

Αγοράσαμε λοιπόν τέσσερα ξύλινα κολονάκια από αυτά που πουλάνε σε όλα τα πολυκαταστήματα σιδερικών και δύο τάβλες, μια για την επιφάνεια και μια μικρότερη για τα πλαϊνά και το μπροστινό κομμάτι. Ο Πα άρχισε να ενώνει τα κομμάτια μέσα στο Χειμώνα κάπου μέσα στα Χριστούγεννα που είχε λίγο ελεύθερο χρόνο. Άρχισε σιγά σιγά να φτιάχνει και τα συρτάρια και ζορίστηκε πολύ γιατί έφτιαχνε πρώτη φορά στη ζωή του συρτάρια και του πήρε χρόνο.
 

Στις αρχές του καλοκαιριού έτοιμα και τα συρτάρια.Το έξυσε για να καθαρίσει και να γυαλίσει το ξύλο κι έτοιμο....



Μετά ήρθε η σειρά μου. Άλλαξα γνώμη για το χρώμα αρκετές φορές και κατέληξα μόλις πριν λίγες ημέρες. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει κάτι παρόμοιο, ούτε είχα ξαναδεί, ούτε βέβαια ήξερα πως γίνεται μα σκέφτηκα πόσο δύσκολο μπορεί να είναι; Και πράγματι ήταν πανεύκολο αρκεί να έχει κανείς υπομονή...και να μην παίρνει και πολύ στα σοβαρά αυτό που κάνει...αν βγει λάθος το ξανακάνουμε...και τελειώνουμε τον άλλο μήνα. Αυτή είναι η λογική...

Λοιπόν το σημείο που θα έμπαινε είχε διάφορα πράσινα, γαλάζια, λευκά στοιχεία και γήινα στοιχεία από διακοσμητικά κλαδιά.
Αποφάσισα λοιπόν καταρχήν να βαφεί πράσινο. Ανακάτεψα πράσινη σκούρη λαδομπογιά με λίγη άσπρη για να σπάσει το πολύ σκούρο πράσινο και το έβαψα. Βγήκε ένα ωραίο χρώμα, που με έβαλε σε σκέψεις.Μήπως να το αφήσω έτσι; Όμως επέμεινα στο αρχικό σχέδιο και καλά έκανα.


Περίμενα δύο ημέρες να στεγνώσει καλά καλά και μετά το ξαναέβαψα από πάνω με άσπρη λαδομπογιά.


Να το λοιπόν κατάλευκο.


Μετά από δύο ημέρες και αφού είχε στεγνώσει καλά πήραμε χοντρό γυαλόχαρτο και αρχίσαμε να το ξύνουμε στις άκρες για να βγει από κάτω το πράσινο χρώμα.


Άρχισε να μεταμορφώνεται μπροστά μας. Έβγαλε το πράσινο χρώμα από κάτω και άρχισε να φαίνεται σαν παλιοκαιρισμένο και το λάτρεψα.


Βάλαμε και τα μικρά χερούλια που τα είχα αγοράσει στις εκπτώσεις από το Zara Home πριν από δύο χρόνια...2.99  το ζευγάρι. Είχα σκεφτεί πως όλο και κάπου θα μου χρειαστούν...κι είχα δίκιο!


Και να τη λοιπόν η όμορφη ξύλινη κονσόλα μου. Έτοιμη μετά από....8 μήνες αλλά δεν πειράζει...το αποτέλεσμα μας αποζημίωσε!


Το κόστος κατασκευής της δεν ξεπέρασε τα 40 ευρώ, πράγμα που σημαίνει πως δεν υπήρχε περίπτωση να βρούμε κάτι φθηνότερο στην αγορά...ούτε κατά διάνοια!




Εντάξει, δεν ήταν και από τις πιο εύκολες, ούτε από τις πιο σύντομες, μα σίγουρα είναι από τις πιο όμορφες κατασκευές μας...




Οι πράσινες λεπτομέρειες που βγαίνουν από κάτω του δίνουν μια απίθανη όψη και παρέα με το χλωρόφυτο, το φυτό αράχνη και τα κοχύλια μεταμόρφωσε την γωνιά του σαλονιού μας.



Καλημέρα και καλή εβδομάδα αγαπημένοι μου...Τελευταία ανάρτηση του Ιούλη σήμερα κι ελπίζω να παραμείνω πιστή στα ιντερνετικά ραντεβού μας, μιας και για λίγο καιρό δεν θα έχω πρόσβαση στο διαδίκτυο...
                                                                                       

Μέχρι την επόμενη φορά λοιπόν...Live  Lough  Love!

                                                                                                                Κατερίνα

16 σχόλια:

Olga by vanilla for bliss είπε...

Μπράβο σε σένα για την ιδέα, μπράβο στον Πα για την υλοποίηση! Ντεκαπέ λέγεται αυτό που κάνατε. (ξεβαμμένο δλδ). Και η τεχνική είναι ακριβώς αυτή!Και για μένα οι κονσόλες είναι από τα πιο αγαπημένα κομμάτια, μαζί με τα μπαούλα!
Φιλιά και καλή εβδομάδα
Όλγα

Παπίτσα είπε...

Το θέμα δεν είναι ότι δε θα βρίσκατε πιο φθηνό στην αγορά, αλλά ότι δε θα βρίσκατε αυτό ακριβώς όπως το θέλατε και τόσο όμορφο στην αγορά!

Γκουντ σάμμερ ΚάΠα φάμιλι!

Parents Land Gr είπε...

Πολύ καλή η κατασκευή σας. Η ιδέα να φανει το πρασινό χρώμα από κάτω εκπληκτική. Το ανέδειξε. Φιλιά πολλά.

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχη η κατασκευη σας,το αποτελεσμα πραγματικά υπέροχο!!!Μπραβο ,μας εβαλες στην πριζα και πάλι!Καλές διακοπές να εχετε ,να γεμίσετε όμορφες εικόνες και γλυκα χαμόγελα τις ημερες του Αυγούστου!

Χρυσα.

Dee Dee είπε...

Υπεροχο!!!!! Νομιζω απο αυτα που εχω δει, αυτο το τραπεζακι και η κατασκευη με τις παλετες-καναπε στο μπαλκονι ειναι τα πιο ωραια δημιουργηματα σας !
Να το χαρειται το νεο σας δημιουργημα :)

Καλη εβδομαδα!

Litsa είπε...

Καλά έγινε πολύ όμορφο. Μεταμορφώθηκε τελείως, άλλο έπιπλο!
Τελικά η επιλογή χρωμάτων ήταν πολύ καλή και έδεσε τέλεια με τα υπόλοιπα κομμάτια.
Να περάσετε καλάάάά

lolipopfamily είπε...

Εντάξει RESPECT στον χρυσοχέρη σύντροφο !!!!!! Καλημέρα

lolipopfamily είπε...

Α! από τον ενθουσιασμό μου ξέχασα να σου πω οτι έχω και εγώ τα ίδια ακριβώς χερούλια από το ίδιο κατάστημα.Μα πως ταιριάζουμε ετσι μου λες ;;;;

Ευαγγελία Βλασσοπούλου είπε...

Πολύ όμορφη κατασκευή με αισθητική. Ταίριαζε άψογα στο χώρο. Συγχαρητήρια

evitas kleine Träume είπε...

Εξαιρετικά τέλειο!!!!!Εύγε και πάλι εύγε Πα & Κα!!!!!!!! :)

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΥΛΙΔΟΥ είπε...

TELEIO EINAI...TO ΧΡΩΜΑ ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ...ΠΟΛΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ...ΟΝΤΩΣ ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ Η ΑΝΑΜΟΝΗ...ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΝΤΑΖΗ!!!!

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ...ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ...ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ...ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ...

Momma's daily life είπε...

Πάρα πολύ όμορφο! και πως εδεσε ετσι το πομολακι μέχρι και σαν χρωμα! το σπίτι σου με ηρεμεί τοσο πολύ! οποτε το βλεπω με κανει να ονειρευομαι...και τωρα τελευταια δεν ειναι καθολου ευκολο αυτο..

Να περάσετε τέλεια και να ξεκουραστειτε όπου και να πατε!

KatrinArt είπε...

Πολύ καλή η κατασκευή σας! Αυτή η όψη παλιού που δωσατε ταιριαξε απόλυτα στο χώρο σας!

Ερμιόνη είπε...

Πραγματικά πολύ όμορφη κατασκευή!
Πολύ μου αρέσει η γωνιά που διαμορφώσατε!
Φιλιά

Βενετία είπε...

Όμορφοοοοοο...!
Μου δώσατε την ιδέα για ένα μπαουλάκι που θέλω να χρωματίσω...!
Καλημέρα Κατερινούλα..! Καλημέρα Πανταζή! Σας φιλώ..! Βενετία.

Αφροδίτη είπε...

Η κονσόλα αυτή μου φέρνει στο νου το τιρκουάζ των νερών του Ιουνίου, το γαλαζοπράσινο της θάλασσας του Αιγαίου, τους τενεκέδες με τις μολόχες στα σοκάκια των νησιών μας, την ολάνθιστη αυλή της μαμάς μου εκεί, καταμεσής του κάμπου. Φανταστική ιδέα. Φανταστική εκτέλεση. Μπράβο σας παιδιά!