Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Η Ειρηνική Επανάσταση

Αυτό που με κάνει να λατρεύω το καλοκαίρι είναι η αίσθηση ότι δεν έχω ανάγκη την ξεκούραση.Αντέχω να κοιμάμαι λιγότερο και δεν θέλω να χάνω τα πρωινά...Τα καλοκαίρια μου αρέσει να ξυπνάω πολύ πρωί.
Αυτή η πρωινή δροσιά, η απόλυτη ηρεμία καθώς όλα γύρω ξυπνούν, σε μια αυλή απόλυτα σιωπηλή...Κάποιες φορές κοιμάμαι σχεδόν πρωί αφού δω την αυγή και μετά πέφτω στο κρεβάτι  με μια αίσθηση  πληρότητας και γαλήνης.Τα καλοκαίρια νομίζω πως αντέχω και με πολύ  λιγότερο ύπνο...

Η αυγή από το παράθυρο στο  υπνοδωμάτιο μας
Η πόλη ξυπνάει, η αυγή έχει χρώματα που κάνουν το συναίσθημα να ανακινείται...κι είναι η πιο δημιουργική μου ώρα!!

Τον τελευταίο καιρό η ζωή μου άλλαξε ριζικά. Οι αλλαγές ήταν ζωτικής σημασίας για εμένα και τις προκάλεσα. Είχαν κόστος συναισθηματικό και όχι μόνο...μα ήταν αναγκαίες  για να μπορέσω να συνεχίσω να υπάρχω με έναν τρόπο τέτοιο που η ζωή, δεν με διαλύει και δεν διαλύει την οικογενειακή μας ισορροπία. 

Οι αλλαγές στη ζωή μπορεί να έρχονται αργά και να "χωνεύονται" σταδιακά ή να έχουν την μορφή της βίαιης αποκόλλησης...Στην δική μου περίπτωση λειτούργησαν και τα δύο...με τον ίδιο πόνο!

Μπήκα σε μια διάσταση με έντονη πνευματικότητα. Είχα μια  διάθεση μυστικιστική και είχα ανάγκη να ψάξω και να ψαχτώ.... Έτσι όχι τυχαία οδηγήθηκα σε μονοπάτια που με έβγαλαν σε νέους ορίζοντες...
Γνωρίστηκα με άτομα που έχουν επίσης μια έντονη πνευματική αναζήτηση  και σιγά σιγά βρήκα  νέες διαδρομές και νέα απαντήματα σε παλιά ερωτηματικά.


Έτσι πριν λίγες ημέρες παρακολούθησα στο Σχολείο της Φύσης  μια εμπνευσμένη ομιλία του καθηγητή κύριου Χρήστου Τσολάκη. Στο Σχολείο αυτό, έχουν μια ιδιαίτερη σχέση με τον Δάσκαλο και έχουν συχνές επαφές. Έτσι μου δόθηκε μια τέλεια ευκαιρία, την οποία δεν θα έχανα με τίποτε...


Ένας υπέροχος δάσκαλος, ένας από τους τελευταίους πνευματικούς ανθρώπους του τόπου μας...Μίλησε έτσι όπως ξέρει εκείνος...Σιγανά, σταθερά απόλυτα και τα λόγια του ξεσήκωσαν μέσα μου αγάπη για τον άνθρωπο και τα παιδιά και προσδοκίες για την εκπαίδευση και την γλωσσική και Κοινωνική ανάπτυξη των μικρών ανθρώπων!! 


Όταν ακούω τόσο μεγάλους ανθρώπους, να μιλούν με πιάνει μια δίψα να μάθω για να γίνω καλύτερη δάσκαλος για τα παιδιά μου, για τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύω, για τους συνεργάτες μου!! Ήμουν τυχερή. Πολλή πολλή τυχερή που ήμουν εκεί και γνώρισα από κοντά τον απίθανο αυτό Δάσκαλο...

Μέσα λοιπόν σε αυτά τα πλαίσια της εσωτερικής μου αναζήτησης πήρα μέρος και στα Βιωματικά  εργαστήρια μια άλλης ομάδας. Μια ομάδα εκπαιδευτική και όχι μόνο με  θέμα  " Η Ειρηνική Επανάσταση. Από την Εκπαίδευση του οφέλους, στην παιδεία του Βάθους ".
Έγιναν στην Πολυτεχνική σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου και κύριος εισηγητής ήταν ο καθηγητής κος.Πανίκος Παπαδόπουλος ενώ  έγινε και μια μεγάλη εισήγηση από τον  καθηγητή Αστροφυσικής Μάνο Δανέζη.

Μιλήσαμε για τη σπηλιά του Πλάτωνα, για την αέναη κίνηση της ενέργειας, για το υπαρκτό και το ανύπαρκτο, για τη ζωή, για το θάνατο, για την ανάγκη μιας αλλιώτικης εκπαίδευσης για τις μελλοντικές γενιές...

Σαν μια κουρτίνα να άνοιξε και να είδα έστω για λίγο τι υπάρχει από πίσω....ένας άλλος κόσμος ή μάλλον ο ίδιος αλλά αλλιώτικα, από ότι τον είχα στο μυαλό μου!
Η αποχαιρετιστήρια συνάντηση της ομάδας έγινε στο σπίτι  καθηγητού κυρίου Πανίκου...
Μια βραδιά μαγείας όπως εγώ την έζησα. Μέσα στο δάσος, σε μια αυλή γεμάτη δέντρα και ζώα, όλα σε μια υπέροχη αρμονία μεταξύ τους...


και στη μέση ο Δάσκαλος, στο στοιχείο του...Να μιλά για αυτό που δεν φαίνεται, για αυτό που υπάρχει, για τις διαστάσεις της ζωής και της ύπαρξης μας....

Πανίκος Παπαδόπουλος
 Λίγο πριν νυχτώσει για τα καλά μας προσέφερε μια μοναχική για τον καθένα βόλτα στο δάσος σε μια δοκιμασία ... "μπορεί το μυαλό να σταματήσει να φλυαρεί για λίγο;"


 Η βραδιά έκλεισε με ένα υπέροχο τραπέζωμα από εδέσματα που έφερε ο καθένας από την ομάδα...και βέβαια με συζητήσεις και αναλύσεις γύρω από το τραπέζι μεταξύ "οίνου και αχλαδιού"....
Απλά τέλεια!!!




Άνοιξε το μυαλό μου!!
Έτσι νιώθω σαν απλά να άνοιξε το μυαλό. Κι είναι φοβερή αυτή η αίσθηση της νέας γνώσης που θέλω να κατακτήσω...Μια υπέροχη αίσθηση ελευθερίας και μια ανάγκη για πολλές λάθος στροφές που πρέπει να επιτρέψω στον εαυτό μου,  για να φτάσω εκεί που θέλω...στα σωστά για εμένα συμπεράσματα! Περισσότερο όμως νιώθω ανακούφιση. Μια βαθιά ανακούφιση για την υπόσταση της ζωής...


Μπαίνω σε ένα καλοκαίρι με πολλή πολλή τροφή για τη σκέψη! Μέσα μου οι έννοιες Εξουσία, Παιδεία,Ιδιοτέλεια, Ζωή, Ευθύνη,και πάνω από όλα..Αφαίρεση, Πρόσθεση, Διαίρεση, έχουν πια άλλη βαρύτητα! 
Μέχρι τώρα ο στόχος ήταν η πρόσθεση και ο πολλαπλασιασμός....τώρα πια ο στόχος μου είναι η διαίρεση και τελικά η αφαίρεση....
Όλα αυτά που μαζεύτηκαν και προστέθηκαν και με έπνιξαν, θα διαιρεθούν σιγά σιγά για να μπορέσω να κάνω χώρο αφαιρώντας....Κάνω χώρο για νέες εμπειρίες, για νέες κατακτήσεις....

Μπερδεμένα...το ξέρω!! Απλά μένω εκστατική και πολλή πολλή  προβληματισμένη, για όλο αυτό το νέο μου ξεκίνημα...
Κλείνω με την υπέροχη φράση του μεγάλου Χρήστου Τσολάκη..."Μόνο με την καρδιά οδηγείται του ανθρώπου η καρδιά..." και τελικά αυτό είναι το μεγάλο νόημα!! 
Η αγάπη μπορεί να γυρίσει τον κόσμο και να τον αλλάξει...όχι οποιαδήποτε αγάπη, η αγάπη για τον άνθρωπο για τις δυνατότητες του...Μόνο με την καρδιά νιώθω πως μπορώ να οδηγήσω ή να κατευθύνω ή να διδάξω ή  να εμπνεύσω τις καρδιές άλλων ανθρώπων...Παιδιών ή μεγάλων παιδιών...
Μόνο με την καρδιά αγαπημένοι μου...δεν το λέω εγώ το λέει εκείνος που με την καρδιά του έχει οδηγήσει γενιές ανθρώπων!!!

Μαργαρίτες που έκοψε ο Άγγελος από ένα ξένο παρτέρι για να μου τις χαρίσει...
Ειρηνική Επανάσταση...εγώ με μια λέξη το λέω Ξεβόλεμα...
Λέω στον εαυτό μου: "Σήκω! Ξεβολέψου, άλλαξε, βγες από τη σπηλιά, σταμάτα να κάνεις το θύμα, σταμάτα να εθελοτυφλείς, σταμάτα να περιμένεις....Ανέλαβε ευθύνη. Ξεβολέψου"...είναι δύσκολο κι έχει κόστος, μα μόνο έτσι θα νιώσεις και πάλι ζωντανός!!!

Αυτός είναι ο πιο επαναστατικός τρόπος εκπαίδευσης. Μέσα από εμάς, εκπαιδεύουμε την επόμενη γενιά για να βγει από το σπήλαιο...Μια γενιά που ελπίζω να αλλάξει τον κόσμο της, γιατί απλά θα έχει εκπαιδευτεί τόσο καλά από εμάς, για να νιώσει αρκετά ελεύθερη και αρκετά ικανή για να το τολμήσει!!!

Καλημέρα...απλή, φωτεινή και απόλυτα Επαναστατική!!
                                                                                                                        Κατερίνα

25 σχόλια:

Nasia είπε...

καλημέρα!!πόσο σημαντικό είναι όλες οι μητέρες να αισθανθούν έτσι και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με την καρδιά!!!!!μόνο έτσι δεν θα δημιουργήσουμε κοινωνίες κριμάτων και τραυμάτων.....το έχεις καταφέρει Κατερίνα! απόδειξη οι μαργαρίτες!

Dee Dee είπε...

Κατερινα μου

ευχομαι καθε επιτυχια στον μοναχικο και λυτρωτικο αυτο δρομο!! Εγω δεν εχω τολμησει ακομη. Φοβαμαι το ξεβολεμα. Γκρινιαζω, βαζω στοχους, αλλα δεν νιωθω να κανω ενα βημα μπροστα. Ισως τελευταια να εχω κανει καποια μικρα βηματακια και ομολογουμενως μου εχουν δωσει μεγαλη δυναμη!

Καλημεραααα

thomi είπε...

Απο ξεβολεματα αλλο τιποτα κατερινακι..εχω ξεβολευτει και ειμαι διαθεσιμη να ξεβολευτω..
και ειλικρινα δεν το εχω μετανοιωσει!χαιρομαι που ανοιγεις νεους οριζοντες και τα βλεπεις πια διαφορετικα και απο αλλη σκοπια..χαιρομαι για σενα και για την οικογενεια σου που θα τους τα μεταδωσεις με αγαπη, με παραδειγματα, με την καρδια σου..
κολλησα στη φωτο που τρωγοπινετε ολοι παρεουλα και φαινεται το κεφαλακι ενος μαυρου σκυλακου που σας κοιταει..τι ομορφη η συνυπαρξη ζωων και ανθρωπων μεσα στο φυσικο τους περιβαλλον!
οσο για τη διαιρεση και την αφαιρετικοτητα οταν θα αρχισεις να το πρατεις πραγματικα θα αρχισεις να νιωθεις σχεδον την απολυτη ευτυχια..
κατερινακι τελεια αναρτηση..

Levina είπε...

Kατερινάκι μου όλο αυτό που λες πως ανακάλυψες το είχες μέσα σου από παλιά ... η καρδιά και η αγάπη για όλους και όλα γύρω σου υπήρχαν από πάντα, φαίνονται από τα γραφομενά σου το πόσο προβληματισμένος άνθρωπος είσαι και πόσο ευαίσθητος! Χωρίς να έχω ακούσει τόσο όμορφα διδάγματα, ξέρω πως μόνο η καρδιά μας μπορεί να προχωρήσει αυτόν τον κόσμο, το μυαλό μας μπορει να κινήσει τα νήματα της ζωής ...

Σε φιλώ πολύ
κι εύχομαι Καλή Εβδομάδα!!

Summertime Blues είπε...

και μια καλή κι επαναστατική εβδομάδα, η δική μου ευχή.
φιλί.

myStickland είπε...

Η αγάπη όλα τα νικά!!
Ας κάνουμε όλοι την επανάσταση μας και ας αφήσουμε την αγάπη να μας δείξει το δρόμο!!
Καλησπέρα Κατερινάκι..

lpower είπε...

Τι υπέροχα λόγια Κατερίνα μου! Γεμάτα Όραμα και αναθεώρηση εννοιών και αξιών! Καθόλου μπερδεμένα σε τέτοιες στιγμές πνευματικότητας, όπου ολόκληρη η κοσμοθεωρία μας, ξαφνικά φαντάζει αβάσιμη και ελλιπής. Είναι λόγια γεμάτα λαχτάρα και προσμονή για τη γνώση που ξαφνικά αποκαλύπτεται μπροστά σου και δίνει νόημα στην ανθρώπινη ύπαρξη! Τη γνώση που δίνει νόημα στην ίδια μας τη ζωή! Είναι η Ελλάδα του παρελθόντος που βρίσκει σύνδεση με το παρόν! Είναι οι Έλληνες που αναγνωρίζουν το προορισμό τους και εμπιστεύονται αυτό που αποκαλώ εγώ «Ήρεμη Δύναμη» για να ενωθούν και να ξεκινήσει η «Ειρηνική Επανάσταση»! Απλά! Με ταπεινότητα! Με συγχρονισμό! Γεμάτα φως και …δράση!!! Σ’ ευχαριστούμε για τη «σπίθα»!

Memaria είπε...

Αλήθεια μπορεί το μυαλό να σταματήσει να φλυαρεί για λίγο?
Αναρωτιέμαι!!
Σε ζηλεύω που είχες αυτή τη θαυμάσια εμπειρία...
Καλό απόγευμα!

Elena είπε...

Καλησπέρα Κατερίνα μου και καλή εβδομάδα! Είχες μια υπέροχη εμπειρία... χαίρομαι πολύ για σένα και σ'ευχαριστούμε που την μοιράστηκες μαζί μας! Συμφωνώ μαζί σου... άλλωστε όταν χαρίζεις την αγάπη σου, σού επιστρέφεται διπλάσια!! Φιλάκια!

Ανώνυμος είπε...

Ειρηνική Επανάσταση...εγώ με μια λέξη το λέω Ξεβόλεμα...
Λέω στον εαυτό μου: "Σήκω! Ξεβολέψου, άλλαξε, βγες από τη σπηλιά, σταμάτα να κάνεις το θύμα, σταμάτα να εθελοτυφλείς, σταμάτα να περιμένεις....Ανέλαβε ευθύνη. Ξεβολέψου"...είναι δύσκολο κι έχει κόστος, μα μόνο έτσι θα νιώσεις και πάλι ζωντανός!!!

επιτελους φιλεναδα εισαι ετοιμη να βγεις απο την σπηλια σου για να νιωσεις ζωντανη. ευχαριστω τον κ πανικο που ενεπνευσε την φιλεναδα μου για επαναστατικες αλλαγες που τοσο εντονα ενεπνεε τους γυρω της αλλα τα εβρισκε λιγο μπαστουνια για την ιδια. μετα τον τσομσκι ο πανικος...

Georgina είπε...

Ωραία που είσαι Τζόγια μου!
Φιλί!

Tante Kiki είπε...

Πόσο δίκιο έχεις Κατερίνα μου και πόσο τέλεια πρέπει να περάσατε!!! Πράγματι χρειάζεται να εξελισσόμαστε και κυρίως, κάπου κάπου να σταματάει η φλυαρία του μυαλού για να αφουγκραζόμαστε την αληθινή ...ζωή! Φιλιά, να περνάς πάντα καλά!

alex είπε...

την διαβασα και την απολαυσα οπως ολες τις αναρτησεις σου!!!!!να σαι καλα Κατερινα μας!πολλα φιλιααααα

χρυσάνθη είπε...

Κατερινάκι μου πιστεύω ότι είσαι πολύ συναισθηματικό αλλά ταυτόχρονα πολυ δυνατό άτομο.Σίγουρα η βουτιά στον εσωτερικό σου κόσμο θα αποδώσει καρπούς !!Καλή εβδομάδα γλυκιά μου!!!

Βενετία είπε...

Απλά τέλεια... Σε διάβασα χθες, αλλά και πολύ καλύτερα σήμερα που ξύπνησα πολύ πρωί για τη δουλειά... Είθε ο καθένας μας να μπορεί να αφουγκράζεται... γύρω του και κυρίως μέσα του... Σε φιλώ. Βενετία.

anna είπε...

Κατερινάκι μου, είσαι απ τα παλιά επαναστάτρια..μπορεί να το δει ο καθένας, διαβάζοντας τις αναρτήσεις σου..χαίρομαι πολύ για σένα που έχεις την ευκαιρία για εσωτερικές βουτιές, η γνώση είναι αστείρευτη και κάθε τι νέο μας οδηγεί σε ανεξερεύνητα μονοπάτια,αυτό και μόνο είναι απλά υπέροχο..καλή συνέχεια...

rotsax είπε...

Μόνο η γνώση σώζει και είναι σωτήρια!!!Αν θέλεις να δώσεις ολοκληρωμένες απαντήσεις στις φιλοσοφικές σου αναζητήσεις, σε παραπέμπω στον καθηγητή-φιλόσοφο ( απ' τους λίγους Έλληνες) Θεόδωρο Πενολίδη!Είναι Καντιανός, αλλά θα σε βοήθήσει. Εγώ πάντως του χρωστάω πολλά και χαίρομαι που μπόρεσα να διδαχθώ απ' αυτόν ( αν και στην αρχή, αντιστεκόμουν σθεναρά)!Μου αρέσει που ασχολήσαι με τέτοια ζητήματα και ας τα φορτίζεις συναισθηματικά, έτσι είναι ο τρόπος σου!!!!!!!

Maria Villioti είπε...

Κατερίνα μου έτσι ακριβώς είναι...μόνο η αγάπη αξίζει και μόνο με αγάπη χρειάζεται να ζούμε.Πολύ το έχω ζηλέψει αυτό το σχολείο σας και σήμερα ζήλεψα και την βόλτα στο δάσος...Όταν αλλάζεις οπτική γωνία που βλέπεις τα πράγματα,αλλάζουν όλα.Καμιά φορά για να το κάνεις αυτό χρειάζεται μια σπρωξιά...όπως αυτή που σας έδωσε ο καθηγητής σας.Ναι, υπάρχει κι άλλος τρόπος κι άλλος δρόμος...αρκεί να αλλάξουμε εμείς,να ξεβολευτούμε...Δεν έχουν σημασία όλα όσα νομίζαμε ως τώρα...υπάρχουν κι άλλα.Το πιστεύω αυτό Κατερίνα.Είμαστε στο ίδιο δάσος...Φιλιά πολλά κορίτσι και καλό βράδυ...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα από την ομογένεια και την βροχερή Μελβούρνη.. ειλικρινά ζηλεύω τις συζητήσεις που κάνατε και όσα αποκομίσατε εκείνη την βραδιά και θα ήθελα όσο τίποτε άλλο να είμαι κι εγώ εκεί μαζί σας.

Μια συνάδελφος

Lyriel Bee είπε...

Ορισμένες φορές είναι καταλυτικές στην πνευματική μας εξέλιξη, τέτοιες συζητήσεις-συναντήσεις με ανθρώπους σαν κι αυτούς που περιγράφεις.
Πόρτες αντίληψης ανοίγουν, που ήταν εκεί πάντα, όμως δεν τις είχαμε ακόμα συναντήσει. Πόσα πολλά έχουμε να πούμε..
Σ'αγαπώ Κατερινάκι, είναι φοβερή δύναμη, η δίψα για μάθηση, μοιραζόμαστε αυτό το κοινό.
Καλή σου μέρα !!

Ανώνυμος είπε...

Lyriel, δεν ήξερα ότι περνάς κι εσύ από εδώ.. βρεθήκαμε πάλι τυχαία σε άλλο ένα ιστολόγιο κοινής ιντερνετικής φίλης. Πολύ χάρηκα. :)

Μακάρι η Κατερίνα να μπορούσε να μας κάνει μια περιγραφή των όσων συζητήθηκαν επιγραμματικά εκείνη την ημέρα ή ιδέες που τις έδωσε αυτή η συνάντηση.

Magdalene B. είπε...

Παραμένω εκστατική να κοιτάζω το κείμενο και να αναρρωτιέμαι πως μπορεί να λάβει μέρος κανείς σε μια τέτοια ομάδα????πρέπει να είσαι φοιτητής?ε? το άνοιγμα του μυαλού είναι κάτι που επιδιώκουμε όλοι για να μην αφήσουμε να μας συνεπάρει αυτή η τρομολαγνεία που προσπαθούν να μας πλασάρουν...

Ανώνυμος είπε...

Περιμένουμε να μας πεις περισσότερα για τις διαλέξεις και τις συζητήσεις που κάνατε..Επίσης θέλω να μας προτέινεις να διαβάσουμε και κάποια βιβλία...

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ!
ΕΓΩ ΘΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΟΨΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ, ΟΜΟΡΦΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ! ΣΑΝ ΤΟΝ ΙΔΙΟ!
ΦΙΛΑΚΙΑ!

Demi είπε...

Κατερίνα χαίρομαι πολύ για οσα κατάφερες,ενοιωσες,εζησες,μαγεύτηκες,γνώρισες ..φαίνεται πως περασες πολύ όμορφα και πως ήθελες τις αλλαγές!Υπέροχες στιγμές και μοναδικές οι συναντήσεις με τόσο αξιόλογους δασκάλους!!!Μεγάλη τύχη!!!!
Οτι καλυτερο πάντα εύχομαι για σενα και την οικογενεια σου!!!

(Εχω χαμηλη εικονική μνήμη στον υπολογιστή μου και δεν ανοιγουν οι φωτό για να τις δώ ετσι να ξέρεις περνώ και ξαναπερνω μεχρι να καταφέρω να τις δώ όλες ...)