Τετάρτη 23 Μαΐου 2018

Ο Χάρτινος Κύκνος στη Θεσσαλονίκη

Έφτασε ο καιρός!
Δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω πως πέρασαν όλες αυτές οι μέρες από τότε που τον Σεπτέμβρη έβαλα την τελευταία μου τελεία σε εκείνο το κείμενο...κι ύστερα θυμάμαι έκλαψα λίγο αναστατωμένη...κι ύστερα τέλειωσε...

Έφτασε λοιπόν ο Χάρτινος Κύκνος να παρουσιαστεί στην Θεσσαλονίκη... Αυτή την Παρασκευή 25 Μάη στις 19.00 το απόγευμα στο Μέγαρο Μουσικής στην αίθουσα Μ2.
Όχι δεν θα είναι παρουσίαση. Θα είναι για εμένα γιορτή.Θα είναι το κλείσιμο μιας συναισθηματικής διαδρομής γι' αυτό σας θέλω κοντά μου.
Όλους εσάς που κατά καιρούς μοιραζόμαστε και νιώθουμε μαζί. Θα είναι τιμή και χαρά το να είστε κοντά μου!

Κοντά μου θα είναι κι άλλοι άνθρωποι που αγαπώ και έχουν βρεθεί κατά καιρούς δίπλα μου σε διάφορες διαδρομές. Σταθήκαμε δίπλα ή κάπου κοντά. Κοιταχτήκαμε, συνδεθήκαμε....
Έτσι σε αυτή την γιορτή θα μας καλωσορίσει ο Βησσαρίων Σάκκος ο εμπνευστής του εξωφύλλου. Ο άνθρωπος που πρώτος στάθηκε δίπλα στον Χάρτινο Κύκνο και του έδωσε την εικόνα και μαζί την ταυτότητα του.

Το βιβλίο θα μου κάνουν την τιμή να παρουσιάσουν οι:

Βασίλης Καλαμπαλίκης. Συνάδελφος για χρόνια και τώρα Υπεύθυνος του Προγράμματος Ιθάκη! Φίλος και Άνθρωπος που αγαπώ κι εμπιστεύομαι. Δουλέψαμε δίπλα δίπλα για χρόνια, ζήσαμε μαζί απώλειες και χαρές ανθρώπων και μοιραστήκαμε και γελάσαμε και νιώσαμε σε χρόνια δύσκολα κι ωραία.

Ο Μαρίνος Αγγλέζης....Θυμάστε την Άννα; Την αγαπημένη μου ξαδέρφη που χάθηκε; Θυμάστε κάτι από την ιστορία της; Είναι μέσα σε αυτό το βιβλίο κομμάτια της...συμβολικά και κυριολεκτικά κι αυτός ο άνθρωπος είναι αυτός που στάθηκε φρουρός και φροντιστής της. Ο σύντροφος της και πατέρας της κόρης τους. Ένας άνθρωπος που ξέρει από χάρτινα φτερά...

Κωστής Ζαφειράκης. Παρουσιαστής και Δημοσιογράφος και ...συνοδοιπόρος με έναν τρόπο μυστήριο, αφού γνωριστήκαμε πρόσφατα κι απροσδόκητα κι όμως σαν να μας συνέδεσε μια αόρατη κλωστή...μια απώλεια, μια κατανόηση...και μαγικά θα είναι κι εκείνος εκεί!

Θα μας συνοδέψουν μουσικά δυο υπέροχοι σημαντικοί μουσικοί, του Ωδείου Ορφέας της Περαίας! Ο δάσκαλος του μεγάλου μου γιου:
Ιγκορ Εφιμόβ με το κλαρινέτο του και η Ραίσα Εφίμοβα Παπαιλίδη με το βιολί της... και μοναδική παρέα θα τους κάνει ένας λατρεμένος νεαρός. Ο γιος μου, ο Άγγελος με το κλαρινέτο του που μας ετοιμάζει χαριτωμένα ανατρεπτικό κλείσιμο!

Αποσπάσματα του βιβλίου θα διαβάσουν τρία πλάσματα που ξέρουν από ραγίσματα κι από πετάγματα. 
Η Αθηνά Κουκούτση, Νατάσσα Χριστιανοπούλου και Ζωή Βουζίκα.
Τις αγαπώ και τις εμπιστεύομαι και δέχθηκαν με αγάπη,  να δώσουν την φωνή τους στους τρυφερούς πρωταγωνιστές του βιβλίου. 
Τέλος, όλη αυτή την γιορτή επιμελήθηκε, οργάνωσε, υποστήριξε πάντα με αληθινό νοιάξιμο και προσωπική φροντίδα για ακόμη μια φορά όπως και στο κοχυλάκι, η τρελή μου συνοδοιπόρησσα Ζωή Βουζίκα...


Γι 'αυτό σας λέω...Δεν θα είναι παρουσίαση. Θα είναι γιορτή. Θα γνωριστούμε, θα μοιραστούμε, θα κάνουμε σφιχτές αγκαλιές. Θα σας ακούσω, θα σας δω, θα σας χαρώ και μαζί θα χαρούμε αυτό που ζουν οι άνθρωποι, μέσα από ένα βιβλίο. Το άγγιγμα. Τη σύνδεση. Την φροντίδα, με τα χέρια μας που είναι φτερά...Φτερά για να αγγίζουν χωρίς να πονούν...

Ελάτε...θα σας περιμένω. Ελάτε για ακόμη μια φορά να κάνουμε αυτό που ξέρουμε καλά. Να μοιραστούμε την χαρά μας γιατί το έχουμε πει πολλές πολλές φορές..."Η χαρά είναι μισή αν δεν την μοιράζεσαι"...
Καλημέρα αγαπημένοι! Πλησιάζουμε....
                                                                                                                       Κατερίνα

4 σχόλια:

Nasia είπε...

πόσο μου αρέσει Κατερίνα που βγαίνεις απο τον κύκλο της καθημερινότητας ,τον κύκλο της μαμάς ,τον κύκλο της δουλειάς ,τον κύκλο της συζύγου ,τον κύκλο της μιζέριας και μουρμούρας,τον κύκλο που είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι με χιλιάδες δικαιολογίες και μπαίνεις με δυναμισμό στον κύκλο των ονείρων σου ,τον κατακτάς και μας τον ανοίγεις να μπούμε κι εμείς μέσα και ίσως παρακινηθούμε με τη σειρά μας να ανοιξουμε κι εμείς τους δικούς μας ξεχωριστούς κύκλους που ονειρευόμαστε να μπούμε ,αλλά δεν τολμάμε!
Απόλαυσε και αυτό το όνειρό σου και συνέχισε όπως εσύ επιθυμείς!
Πολλά φιλιά!

Κούλλα είπε...

Απλά θυμώνω που δεν μπορω να είμαι εκεί...
κλαψ... κλαψ...
ουφφφ.. ζηλεύω.
Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να διαβάσω τουλάχιστον το Χάρτινο Κύκνο....

Αφροδίτη είπε...

Γιατί έφυγα εγώ από αυτήν την πόλη, μου λες? Γιατί? Πόσο θα ήθελα, μα πόσο, να 'ξερες, να είμαι εκεί, αχ...πόσο!!! Να σκίσεις, λατρεμένο μου πλάσμα, να σκίσεις!!! Κάθε Επιτυχία, Κατερίνα μου!

Ανώνυμος είπε...

Συνοδοιπόροι σε αυτό το ταξίδι,
κάποιες στιγμές στον ίδιο δρόμο,
άλλοι με βήμα σταθερό,
άλλοι πετούν, αλλά τα φτερά τους χάρτινα είναι...

Άνθρωποι με ταλέντα και ιδιαίτερα χαρίσματα, δημιουργούν
και πάνε δύο βήματα πιο μπρος.

Είναι ωραίο να τους συναντάς στο δρόμο,
να τους θαυμάζεις, να συνυπάρχεις στο όνειρό τους, να γίνεσαι συνταξιδιώτης.

Κάποιοι περνούν σα σίφουνες, σε παρασέρνουν, σε στροβιλίζουν
και τραβούν για το στόχο.

Όλοι μαζί στον ίδιο δρόμο
και μέσα στην ψυχή με μια μοναξιά μοναδική.

Και είναι και κάποιοι που σε κάνουν κοινωνό στο δικό τους έργο.
σε αγγίζουν κάτω από το δέρμα,
κατευθείαν στην ψυχή
και συντροφέβουν τη μοναξιά της.

Ούτε αυτοί ξεχνιούνται Κατερίνα μου,
γιατί αφήνουν σημάδια,
στο σύντομο ταξίδι μας.
Χαίρομαι που είσαι κομμάτι και του δικού μου ταξιδιού.
Τ.