Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Ο Παύλος έφυγε...............

Αγαπημένοι φίλοι και αναγνώστες. Οι περισσότεροι το ξέρετε ήδη, μα για εκείνους που με ρωτούν με μηνύματα αν είναι αλήθεια σας ενημερώνω με θλίψη πως ναι είναι!...Ο ανιψιός μου, το μικρό αγόρι, με το τεράστιο φωτεινό χαμόγελο δεν πρόλαβε...

Μια ραγδαία απρόσμενη επιδείνωση, μια τεράστια πάλη...Τα ξημερώματα της Δευτέρας, ο Παύλος έφυγε...
Ήσυχα, απαλά, αφέθηκε στα χέρια του δημιουργού του...
Ήταν ένα ήρεμο πέρασμα, μου είπε ο μπαμπάς του κι αυτό δίνει ηρεμία στους αγαπημένους του.

Τον αποχαιρετήσαμε το ίδιο απόγευμα κι ήταν αυτό το αντίο από τα πιο σκληρά, τα πιο αδιανόητα...

Δεν βρίσκω λέξεις να μοιραστώ, ούτε συναισθήματα να ξεδιαλύνω...μα υπόσχομαι πως θα το κάνω σύντομα, με πολλή αγάπη, ενημερώνοντας σας για την συνέχεια της προσπάθειας που ξεκίνησε μέσα από την δράση "Μια βοήθεια για τον Παύλο". 

Προς το παρόν μοιράζομαι το μεγάλο ευχαριστώ της υπέροχης οικογένειας του και τα μαγικά, αιώνια λόγια του Ρίτσου, όπως εκείνος τα ένιωσε αποχαιρετώντας την μικρή βαφτισιμιά του...Γιατί όχι, δεν φεύγουν ποτέ τα νεκρά παιδιά από τα σπίτια τους.....Ούτε από τις καρδιές μας...



...Ποτέ δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά απ΄τα σπίτια τους,

τριγυρίζουν εκεί, μπλέκονται στα φουστάνια της μητέρας τους
την ώρα που εκείνη ετοιμάζει το φαΐ κι ακούει το νερό να κοχλάζει
σα να σπουδάζει τον ατμό και τον χρόνο. 

Πάντα εκεί.

Και το σπίτι παίρνει ένα άλλο στένεμα και πλάτεμα
σάμπως να πιάνει σιγαλή βροχή
καταμεσής καλοκαιριού, στα ερημικά χωράφια.

Δε φεύγουν τα νεκρά παιδιά. 

Μένουν στο σπίτι κι έχουν μια ξεχωριστή προτίμηση να παίζουν στον κλεισμένο 
διάδρομο 
και κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας, 
τόσο που ο πόνος κάτω απ΄τα πλευρά μας, 
δεν είναι πια απ΄τη στέρηση μα από την αύξηση. 

Κι αν κάποτε οι γυναίκες βγάζουν μια
κραυγή στον ύπνο τους,
είναι που τα κοιλοπονάνε πάλι...

Γιάννης Ρίτσος "Σχήμα Απουσίας ΙΙ" 

Ένα πελώριο ευχαριστώ για κάθε συλλυπητήρια ευχή, για κάθε σκέψη για την οικογένεια που πενθεί και για τον Παύλο, που πετάει ελεύθερος....
Δεν βρίσκω άλλα λόγια αγαπημένοι...ίσως γιατί δεν υπάρχουν...
                                                                                                                           Κατερίνα

24 σχόλια:

Αννα είπε...

Σου έγραψα στο Facebook εκείνο το πρωί αλλά ήθελα να σου γραψω και εδώ.
Λυπάμαι πολύ. Τον Παύλο νιώθω πως τον γνώριζα. Μέσα από τη δική σου ανάρτηση τον είχα γνωρίσει. Ήθελα τόσο πολύ να συνέχιζα να μάθαινα πράγματα γι αυτόν. Πως νίκησε, μεγαλωνε και έκανε τα όνειρά του πραγματικότητα. Κουράγιο στους δικούς του εύχομαι γιατί αν και δεν είμαι μαμά ξέρω πως δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για έναν γονιό.
Σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά!

Anastasia είπε...

Ακόμη μού είναι αδιανόητο, Κατερίνα...
Δεν μπόρεσα να γράψω πουθενά, τίποτα.
Ήξερα πόσο ύπουλη είναι η ασθένειά του, έχει κλείσει και την πιο αγαπημένη, δική μου πόρτα.
Ήθελα όσο τίποτα να βγει νικητής ο Παύλος. Είχα πιστέψει βαθιά σ' αυτή νίκη.
Τα συλλυπητήριά μου στη σπουδαία οικογένειά του.

(...) Κάθε μέρα μεγαλώνουν μέσα στην καρδιά μας (...)

Σοφία είπε...

Θερμά συλληπητήρια κι από εμένα Κατερίνα...Ο Θεός ας αναπάυσει την ψυχή του και ας δώσει δύναμη στην οικογένειά του...Η απώλεια ενός παιδιού δεν συγκρίνεται με κανένα άλλο πόνο όμως θα έχουν ένα φύλακα-άγγελο στον ουρανό...

Nasia είπε...

δεν έχω λόγια,δεν μπορω να πω κάτι...στήριξε όσο μπορείς τους γονείς Κατερίνα.

Unknown είπε...

Θερμά συλλυπητήρια..ας αναπαυτεί η ψυχή του!

Mia Petra είπε...

Ναι Κατερίνα, δεν υπάρχουν λόγια.. Έκανα κι εγώ χθες μια σχετική ανάρτηση και δεν μπορούσα να πιστέψω ούτε τα ίδια μου τα λόγια, τα έγραφα κι έλεγα ότι δεν είναι αληθινά.. Όμως (όπως έγραψα), πήραμε τόσα πολλά εμείς από τον Παύλο Κατερίνα μου, εμείς πήραμε τα πιο πολλά μέσα από τον αγώνα τού παιδιού..

Ελένη B είπε...

Πόσο απίστευτα δύσκολο είναι όλο αυτό για τους γονείς....
αναρτήσαμε το ίδιο ποίημα για το ίδιο παιδί....
σε φιλώ γλυκιά μου

Άννα είπε...

Οτι και να πω, λιγο...

Memaria είπε...

Πραγματικά δεν υπάρχουν λόγια Κατερίνα μου για το αδιανόητο!
Λυπάμαι πολύ...

Craftlandgr είπε...

Λυπάμαι πολύ.. Δεν υπάρχουν λόγια.Δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό σε κανένα παιδί..Κουράγιο στους γονείς..

Yianna Panou είπε...

Κουράγιο στους γονείς. Κουράγιο σε αυτή την μανα.

Ariadne είπε...

Άλλη μια φορά τα λόγια είναι λίγα να εκφράσουν τον πόνο,που αν είναι τόσο μεγάλος για μας τους άγνωστους αναγνώστες σου που γνωρίσαμε τον Παύλο μέσα από τη φωτογραφία του και τα λόγια σου, δεν μπορώ να φανταsτώ πόσο μεγάλος μπορεί είναι για όλους εσάς την οικογένειά του. Τα φιλιά μου. Αριάδνη
AriadnefromGreece!

Γιώτα είπε...

Τα συναισθήματα πολλά και μπερδεμένα.
Για τον Παύλο, για το νέο αγόρι, για την οικογένεια , για τους φίλους , για σένα, για την αρρώστια, για την απώλεια.
Δεν υπαρχουν λογια παρηγοριάς. Ευχομαι σε όλους δύναμη και κουράγιο

Maria's Little Men.gr είπε...

Είναι πολύ άδικο να φεύγουν παιδιά! Ας αναπαυτεί η ψυχούλα του κι ας δώσει δύναμη ο Θεός στην οικογένεια του να αντέξει αυτή τη μεγάλη απώλεια! :(

litsa t. είπε...

ας εμαθε τουλαχιστον ποσο τον αγαπησαμε ολοι μας.καλο του ταξιδι.

χριστιν είπε...

Τον πονεμενο δεν μπορεις ουτε με φτερο να τον αγγιξεις. Καλο παραδεισο, παρηγορια στους δικους του. Στεναχωρηθηκα τοσο πολυ! Τον γνωρισα απο την αναρτηση σου σεβαστηκα το προβλημα, και ηλπιζα!!!!!!!! Ομως αλλα θελουν οι ανθρωποι αλλα στελνει ο θεος! Καλο ταξιδι ΠΑΥΛΟ...............χριστινα 67

Ανώνυμος είπε...

Στα μάτια παίζει τ' άστρο της αυγής
Ο ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης
Πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
Κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς
Σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί

Στα χείλη καίει πικρό, μικρό φιλί
Ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις ξένε, άσπρα τα πανιά
Παραμονεύει η λησμονιά

Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας...

............................................

Αφροδίτη είπε...

Λυπάμαι, λυπάμαι βαθιά, λυπάμαι τόσο πολύ... Λέξη άλλη δεν μπορώ να βγάλω, αδυνατώ.

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Λυπαμαι πολυ... κουραγιο και δυναμη σε ολους αυτούς που τον αγάπησαν και το αγαπάνε και ιδιαίτερα στην οικογένεια του..

nanarinia είπε...

Θλίψη μεγάλη. Λυπάμαι πολύ.

Unknown είπε...

Δεν έχω λόγια. Ο Θεός να δίνει κουράγιο στην οικογένεια, να βρούν τη δύναμη να αντέξουν τον πόνο...

ikaxela είπε...

............. Τα συλληπητήριά μου!

Μαρία Έλενα είπε...

Θερμά συγχαρητήρια.
Κουράγιο στην οικογενειά του.
Φιλάκια ...

ΑΜΑΜΕΛΙΔΑ είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΤΕΡΙΝΑ. ΕΙΧΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΣΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΣΤΗ GOOGLE ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΔΙΑΒΑΣΑ ΟΤΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ. ΛΥΠΗΘΗΚΑ ΠΟΛΥ ΓΙΑΤΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ. ΑΥΤΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΜΑΤΙΑ ΠΙΣΤΕΥΕΣ ΟΤΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝΕ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝΕ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΤΕΙΛΩ ΠΟΛΛΑ ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ. ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΘΥΜΟΣΑΣΤΕ.ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ