Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Λίπασμα για την ψυχή!

Τρεις ημέρες ονειρεμένες! Έτσι νιώθω για το Σαββατοκύριακο που πέρασε.Το περίμενα καιρό και το φοβόμουν μέρες τώρα!

Την Παρασκευή στις 23 άρχιζε το Ευρωπαϊκό Συνέδριο Δραματοθερεπείας και Παιγνιοθεραπείας στην Αθήνα. Μου το σύστησε  μια φίλη που αγαπώ βαθιά κι έχουμε μοιαστεί στιγμές απίστευτες. Η  Μichelle μου, που είναι Τζαμαικανή  και ζει στον Καναδά.
Στο πρόγραμμα  διαπίστωσα ότι θα μιλούσαν άνθρωποι σπουδαίοι στο χώρο και δεν ήθελα να το χάσω με τίποτα.
Όμως μέχρι τελευταία στιγμή είχα σκαμπανεβάσματα συναισθηματικά σε σχέση με τα χρήματα και βέβαια  σε σχέση με το ίδιο το ταξίδι μιας και  όπως έχω ξαναγράψει...φοβάμαι τα αεροπλάνα...(με άντρα αεροναυπηγό...τι ντροπή).
Αυτός που με έβγαλε από το δίλημμα ήταν βέβαια ο Πα, που μου υπενθύμησε ότι είναι ουσιώδες να επενδύω στην δουλειά μου, οτι η εκπαίδευση είναι επένδυση και με διέταξε να πάω.Τέλος μου επεσήμανε ότι τα αεροπλάνα δεν πέφτουν εύκολα αλλά ακόμη κι αν πέσουν να μην στεναχωριέμαι γιατί δεν θα καταλάβω και πολλά (ναι καλά, έχουμε δει ντοκυμαντέρ κύριος) κι ότι τέλος πάντων αν το αναθεματισμένο έπεφτε, ο ίδιος θα φροντίζει για πάντα τα παιδιά μας και δεν θα ξαναπαντρευτεί για να μην έχουν μητριά.... Το κάθαρμα!!! Δεν μου άφησε κανένα περιθώριο....

Πήρα δύναμη λοιπόν κι ανέβηκα στο αεροπλάνο γιατί αποφάσισα ότι  χρειάζομαι την εκπαίδευση κι ότι  είμαι μεγαλύτερη από το φόβο μου....Κι έκανα καλά!!!
Από τη στιγμή που άρχισε αυτό το ταξίδι μέχρι τη στιγμή που τελείωσε το βράδυ της Κυριακής είχε μέσα του μαγεία...

Έφτασα στον χώρο που γινόταν το Συνέδριο, μπήκα στο αμφιθέατρο κι ήταν σαν να με χτύπησε ένα ωστικό κύμα!Ταξίδεψα στο χρόνο. Καθηγητές σπουδαίοι, χαρούμενοι, φωτεινοί. Άνθρωποι χρωματιστοί και μια αίσθηση απίστευτης  χαλαρότητας κι ασφάλειας.
Μια παλλόμενη θεραπευτική ενέργεια διαχέονταν στο χώρο και με "άνοιξε". Με έκανε να αισθάνομαι έτοιμη για κάθε πρόκληση, για κάθε συναίσθημα που θα έρθει...σαν χάδι ή σαν χαστούκι.
Έτοιμη να τα αποδεχθώ και να τα αναγνωρίσω.Έτοιμη να τα αφήσω να εκφραστούν. Όλα....


Έζησα σπουδαία συναισθήματα. Τρείς ημέρες έκλαιγα, ένιωθα, αγκάλιαζα, γελούσα, ένιωθα "κοντά", θυμόμουν, με ανθρώπους ξένους που δεν γνωρίζαμε ούτε τα ονόματα  μας κι όμως "περάσαμε" ο ένας από τη  ζωή του άλλου σαν στήριγμα, σαν σύντροφοι , σαν συνοδοιπόροι σε ένα εκπαιδευτικό και συναισθηματικό ταξίδι!

Τα λάτρεψα όλα.Ένιωσα υπέροχα, όπως τότε που ήμουν φοιτήτρια Δραματοθεραπείας  στην Αγγλία. Ω!! Θεέ μου πόσα χρόνια πριν....


Ήταν υπέροχα. Άνθρωποι παντού να κάθονται, να  γελούν, να μοιράζονται, να συνομιλούν. Περπατούσαμε με τις κάλτσες, σκεφτόμασταν ξαπλωτοί, δουλεύαμε σε ομάδες, γράφαμε οκλαδόν, μαθαίναμε σημαντικά πράγματα και ανταλλάσσαμε ιδέες για τεχνικές όπως ... πως να φτιάχνουμε σαΐτες και να τις πετάμε μέσα σε ένα συνεδριακό χώρο, (εντάξη το κάνω να ακούγεται αστείο αλλά μην ξεχνάτε πως μιλαμε για παιγνιοθεραπεία...),γράφαμε μηνύματα και τα μοιραζόμασταν, χορεύαμε και φωνάζαμε και τραγουδούσαμε και θυμόμασταν και αναλύαμε...κι όλα αυτά ως θεραπευτές, ως επαγγελματίες, ως γονείς, ως παιδιά...με όλους τους σημαντικούς ρόλους στη ζωή μας!


Οι χρόνοι πιεστικοί.Τα διαλείμματα μικρά, σχεδόν ανύπαρκτα.Τρεις ημέρες με ένα πρόγραμμα στο χέρι, με καφέδες και φακελάκια με ξηρούς καρπούς κι αποξηραμένα φρούτα να τρέχω.
Να τρέχουμε όλοι....
Όμως μέσα στον ελάχιστο αυτό χρόνο εμφανίστηκαν στον συνεδριακό χώρο δυο αγαπημένες μου κι έτσι πρόλαβα να δω την μικρή Αφροδίτη που ήρθε να με δει μετά από 17 ολόκληρα χρόνια που έχουμε να συναντηθούμε από τότε που ήμασταν φοιτήτριες και φίλες, στην Αγγλία.Τώρα κι οι δυο μαμάδες δυο αγοριών με πολλές νέες εμπειρίες που θα θέλαμε εβδομάδες για να τις μοιραστούμε....Αγκαλιές και πολλή συγκίνηση και πολλά γέλια και λίγα δάκρυα χαράς....κι ένα τέλειο θεραπευτικό βιβλίο για δώρο....Ευχαριστώ μικρή, που δεν μεγάλωσες...
Πρόλαβα επίσης να δω κι άλλες δυο κούκλες.Την παιδική μου φίλη το Ξενάκι μου, που ζει
στην Αθήνα με τη νέα της αγάπη την πιπεράτη Pepper, που δύο μήνες πριν ζούσε στο δρόμο δίπλα σε ένα σκουπιδοτενεκέ και τώρα η μαμά της την έχει σαν βασίλισσα....όμορφες και λαμπερές κι οι δύο και η μια πιο "τραγανή" από την άλλη....


Τέλος το βράδυ είχα μιαν ακόμη συγκινητική συνάντηση. Έξοδος με τους Μαμά...δες Μπαμπά...δες....
Τους γνώρισα επιτέλους και πρόκειται για μια υπέροχη δεμένη ομάδα, εμπνευσμένων και χαρούμενων ανθρώπων. Ένιωσα σαν να γνωριζόμαστε από καιρό!!! Η χαρά μου απερίγραπτη...Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ....

Την Κυριακή  το μοίρασμα συνεχίστηκε και μιας κι  ήταν η γιορτή μου, μου ευχήθηκαν δυνατά,  δεκάδες άνθρωποι με σφιχτές σφιχτές αγκαλιές και ζεστά χαμόγελα....Σαν να ήμασταν φίλοι...Τα πιο πολλλά Χρονια Πολλά που έχω πάρει ποτέ!

 
Γύρισα σπίτι με ένα πελώριο χαμόγελο. Μπήκα στο αεροπλάνο σαν υπνωτισμένη και γέλασα από έκπληξη, όταν η αεροσυνοδός, μου ευχήθηκε κι εκείνη, Χρόνια Πολλά.
Ένιωθα πλούσια, γεμάτη, τυχερή.
Τα τρία μου αγόρια που έμειναν πίσω  πέρασαν επίσης ένα τέλειο Σαββατοκύριακο, αφού κοιμόντουσαν οι τρεις τους σε ένα κρεββάτι, πήγαν σινεμά, έπαιξαν σε διαδραστικά παιχνίδια σε ένα κατάστημα και την Κυριακή που γιόρταζα, έγινε στο σπίτι μας γλέντι αφού ήρθαν οι φίλοι με τα παιδιά τους και φρόντισαν τα αγόρια μου για να μην είναι μόνα τους  και γιόρτασαν όλοι μαζί τη γιορτή της μαμάς του σπιτιού...
Γλέντησαν δηλαδή  για εμένα, χωρίς εμένα κι αυτό το βρήκα απλά υπέροχο! Ήρθαν στο σπίτι φέρνοντας φαγητά και γλυκά, έψησαν κι έστησαν τραπέζι σαν να ήταν εκείνοι οι νοικοκύριδες και φεύγοντας οι δυο τρελάρες φίλες μαμάδες, έπλυναν και καθάρισαν κι η κουζίνα μου έλαμπε!
Γύρισα σε ένα σπίτι πεντακάθαρο, γεμάτο φαγητά και γλυκά....Πόση φροντίδα.Τι τύχη οι άνθρωποι στη ζωή μας!!!!

Όταν έκλεισε η γιορτή λοιπόν ήρθαν τα αγόρια μου, να με πάρουν από το αεροδρόμιο με μια κατακόκκινη ανθοδέσμη για να μου ευχηθούν για τη γιορτή μου...Τι εικόνα!!!


Αγαπημένη, λατρεμένη μου οικογένεια.
Το βράδυ συνεχίστηκε με έξοδο για ένα μεταξύ μας κέρασμα και την Δευτέρα αποφασίσαμε να κάνουμε μια σχολική κοπάνα  και τα παιδιά δεν πήγαν σχολείο, αλλά έμειναν σπίτι γιατί είχαμε την ανάγκη να χαρούμε ο ένας τον άλλον. Μου είχαν λείψει τόσο...
Μείναμε όλη την ημέρα στο σπίτι, να κάνουμε αγκαλιές, να λέμε πως περάσαμε και πόσο είχε λείψει ο ένας στον άλλο, να παίζουμε ηλεκτρονικά παιχνίδια, να διαβάζουμε Χριστουγεννιάτικες ιστορίες και να τρώμε γλυκά...


Τώρα λείπουν πια όλοι. Εφυγαν στο σχολείο ρωτώντας με πότε θα ξαναφύγω σε Συνέδριο, για να κάνουν κοπάνα....χεχε
Θα μοιραστώ άλλες δυο εκπλήξεις που με περίμεναν.Ένα τέλειο χειροποίητο άλμπουμ, φτιαγμένο από φύλλα και κλαδάκια, που μυρίζει βανίλια, με μια φανταστική αφιέρωση από το Μαράκι...μαζί με μια τούρτα στο ψυγείο μου. Καταπληκτικά!!!!
Επίσης ένα μικρό μπουκαλάκι δώρο της Βέτας με μια απίθανη έκπληξη μέσα....Δώρο μια φροντίδα "πασά χαμάμ" σε ένα χαμάμ....Γιουπι για για, γιούπι γιούπι για!!! χοροπηδάω από χαρά!


Τέλος δεκάδες μηνύματα κι ευχές από συγγενείς  και φίλους  και συνεργάτες και πρώην θεραπευόμενους, στα τηλέφωνα, στα mail και στο διαδίκτυο. Τι συγκίνηση.Σας ευχαριστώ όλους...Όλους σας!!!

Νιώθω ευτυχισμένη.Νιώθω γεμάτη. Νιώθω σαν να ψήλωσα. Νιώθω πως έκλεισα ανοιχτές τρύπες κι απάλυνα τραχιές πληγές!"Δούλεψα" αυτό το τριήμερα.
Δούλεψα σκληρά. Πήγα εκεί για να "δουλέψω" και να μάθω. Να εκτεθώ, να ρισκάρω, να πονέσω, να νιώσω.Ήμουν έτοιμη κι αυτό που νιώθω τώρα, είναι το δώρο μου!
Το δώρο της σκληρής δουλειάς μου εκεί...κι είχα καιρό να το νιώσω!

Τα λουλουδάκια των αγοριών μου!!
Μια ακόμη φανταστική εβδομάδα άρχισε και θα τελειώσει με τα γενέθλια του αγοριού μας που φέτος θα γίνει δέκα.
Ο Νοέμβρης είναι ωραίος μήνας...Ο μήνας που γεννήθηκαν η λατρεμένη μου μαμά κι ο γιος μου.
Ο μήνας που γιορτάζει το όνομα που μου χαρίστηκε και το αγαπώ γιατί είναι της γλυκιάς μου γιαγιούλας. Ο μήνας που πέφτουν τα φύλλα και γίνονται λίπασμα...

Καλημέρα φίλοι κι αγαπημένοι. Γίνονται σπουδαία πράγματα το φθινόπωρο που γυμνώνει η φύση. Από κάτω βαθιά στο χώμα, η γη γεμίζει λίπασμα και ετοιμάζεται ο νέος σπόρος. Να μεγαλώσει, να πρασινίσει, να θεριέψει, να ανθίσει...Προς το παρόν, διασπά κι αποθηκεύει το λίπασμα κι αφήνεται απαλά να ξεκουραστεί, ώσπου να ωριμάσει και τότε...θα έχει έρθει πια η ώρα!!!
Μέχρι τότε ας ξεκουραστούμε αγαπημένοι!Το αξίζουμε....


                                                                              Κατερίνα
Υ.Γ. Δαφνούλα...Μου έλειψες. Θα ήταν υπέροχο να ήσουν εκεί. ...

30 σχόλια:

Δέσποινα είπε...

Κατερινάκι καλημέρα!!Χρόνια σου πολλά και από μένα έστω και καθυστερημένα!!
Σου εύχομαι να έχεις πάντα στην ψυχή σου αυτή τη γλύκα που μας χαρίζεις με τις αναρτήσεις σου!!
Να είσαι γερή και να χαίρεσαι την πολύ όμορφη και δεμένη οικογένεια σου & με τη σειρά τους να σε χαίρονται και εκείνοι!!
Φιλιά!!

Litsa είπε...

Τι ωραία, τι ωραία, ΤΙ ΩΡΑΙΑ!! Θέλω κι εγώ κι εγώ, τόση θεραπεία, να δω παλιούς φίλους και καινούριους, να πάω Αθήνα επιτέλους...
Αχ μωρέ η Αφροδίτη και το Ξενάκι, τι καλά που πρόλαβες να τις δεις! Και την όμορφη ομάδα Μαμά... δες Μπαμπά... δες...!
Ήταν το δώρο σου αυτό το τριήμερο, που τα περιείχε όλα!
Αχ... ομολογώ ότι το ζήλεψα αυτό το δώρο... Τόσο σημαντικό για την κάθαρση της ψυχής...
Καλημέρα αδερφάκι, εύχομαι ν' ακολουθήσουν πολλά ακόμη όμορφα τριήμερα!
Υ.Γ. Α, ζήλεψα και τα δώρα... ΣΠΑ;; Η κάθαρση συνεχίζεται...

Χρυσαυγή είπε...

Τι όμορφα όλα από το πρώτο έως το τελευταίο δευτερόλεπτο του Σαββατοκύριακού σου! Τα λόγια περιττεύουν!!

Χρόνια πολλά, χρόνια καλά και υγειή σου εύχομαι Κατερίνα μου!!

Πάντα τέτοια!

Α!!! Και οι φίλες σου, είναι όντως υπέροχες... μα να σου πλύνουν και τα πιάτα??? Τέεεεεελεια!

Αγγελικη Ν είπε...

Κατερίνα χρόνια πολλά! Πάντα τέτοιες στιγμές να γεμίζουν την ζωή σου ακόμα πιο πολύ!
Φιλάκια

thomi είπε...

τζα!!!!!!!
θωμακι εδω:)
κατερινακι μου χρονια σου πολλα, με υγεια και ποιοτητα ζωης, ευτυχια, αγκαλιες, χαμογελα και ονειρα!
γλυκο μου κοριτσακι την αλλη φορα που θα ξαναρθεις θα θελα πολυ να σε δω εστω για ενα γρηγορο καφεδακι!
ποσο γεματα περασες και ολο αυτο το μετεφερες και σε μας..παντα τετοια!
η αναρτηση σου μου φερε ενα χαμογελο που δεν λεει να φυγει και σευχαριστω.

Momma's daily life είπε...

Χρονια πολλά και απο εδώ!
Τι να πω τώρα γι αυτην την ανάρτηση που παλι μου φερε δακρυα στα ματια;

Να σαι παντα ευτυχισμένη και κυριως ευλογημένη και να μας μεταφερεις ολα αυτα τα ομορφα συναισθηματα!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Χρόνια πολλά κι από δω Κατερίνα μου!! Τι υπέροχο τριήμερο!! Πάντα τέτοια!!

Admin είπε...

Χρόνια σου πολλά Κατερίνα, να είσαι πάντα γερή να μοιράζεσαι τέτοιες στιγμές και να χαίρεσαι την οικογένεια σου, φιλιά Βικτώρια

lolipopfamily είπε...

Κατερινάκι μου φαίνεται θα τη θυμάσαι για πάντα τη φετινή γιορτη. Τι τυχερή που είσαι με τέτοιους φίλους . Άκου ένα σπίτι γεμάτο γλυκά και πεντακάθαρο . Πάντα να χαμογελάς γλυκιά φατσούλα γιατί σου πάει πολύ...

Υ.Γ 1 Σ' ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου στο παιδί μου..
Υ.Γ. 2 Και εγώ το ίδιο πρόβλημα έχω με τα αεροπλάνα (γυναίκα πιλότου σου λέει) και προτείνω να πάμε ένα υπεραντλαντικό οι δυο μας μπας και ξεπεράσουμε τη φοβία μας. Τι λές;;;

Φιλάκια πολλά κοριτσάρα

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Χρόνια πολλά Κατερίνα! Να είσαι πάντα καλά και να περνάς πάντα έτσι τέλεια, όπως αυτό το τριήμερο!
Η αφήγησή σου ήταν απολαυστική!

Φιλιά
Ασπασία

P.S. Φροντίδα "πασά χαμάμ"! Τι λες τώρα!!! Ζήλεψα λιγάκι :)

Ερμιόνη είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου!
Δέξου και τις δικές μου καθυστερημένες ευχές για χρόνια πολλά-πολλά, γεμάτα από πολλή αγάπη και όμορφες, ζεστές στιγμές!
Μπράβο σου που ξεπέρασες τη φοβία σου και παραβρέθηκες σε ένα τόσο ξεχωριστό συνέδριο! Από την περιγραφή σου και μόνο καταλαβαίνω ότι πρέπει να ήταν μια πολύ διδακτική και έντονη εμπειρία!
Και τι ωραία η επιστροφή σου στο σπίτι! Είναι όμορφο να έχεις τόση αγάπη και στήριξη από την οικογένειά σου, σε κάνει να νιώθεις ότι έχεις δύναμη να αντιμετωπίσεις κάθε δυσκολία που μπορεί να εμφανιστεί!
Φιλιά πολλά!

Dee Dee είπε...

Χρονια πολλα πολλα γεματα υγεια, ευτυχια και μαγεια :)
Οι ανθρωποι που εχουμε κοντα μας, ειναι οι ανθρωποι που αξιζουμε!!
Φαντασου ποσα αξιζεις κι εχεις τοσο υπεροχους ανθρωπους γυρω σου :):)
Να περνας παντα ετσι ουσιαστικα και γεματα!!

philos είπε...

Τώρα που σε γνωρίσαμε ... νιώθουμε ακόμη περισσότερο πόσο αληθινά είναι τα όσα γράφεις.
Εκπέμπεις ενέργεια και θετική αύρα γύρω σου!
Σε ευχαριστώ και πάλι και ανυπομονώ να τα ξαναπούμε ακόμη καλύτερα!
:)

THEODORA SIZOPOULOU είπε...

Χρόνια σου πολλά! Δεν μπορείς - ή και μπορείς- να φανταστείς πόσο χαίρομαι για σένα που έχεις ανθίσει. Με συγκίνησες πάλι. Να είσαι καλά. Σε φιλώ

lpower είπε...

Γλυκειά μου Κατερίνα!!!

Σου εύχομαι να αναγνωρίζεις και να αξιοποιείς πάντα το "λίπασμα" της ζωής και ... να "ψηλώνεις" μικρή μου, να "ψηλώνεις" με ένα "πόνο" που μαλακώνει τον εσωτερικό σου κόσμο, λυτρώνει το εσωτερικό σου παιδί και σε μεταμορφώνει, δίνοντάς σου φτερά!!

Χρόνια πολλά και πάντα, πάντα τόσο "γεμάτα"!!
Λ.

Owl Mommy Βέρα είπε...

Τελικά καλά έκανε και σε πίεσε ο Πανταζής να κατέβεις, μα χάνονται τέτοιες ευκαιρίες; Και πόσο πλούσια εμπειρία ήταν τελικά! Να'σαι καλά να ξαναπάς! Και τα αγόρια..κοπάνα με τη συναίνεση της μαμάς;;; Μα εσύ είσαι κακό παράδειγμα!
Πολλά φιλιά!

princess είπε...

Κατερίνα μου, χαίρομαι πραγματικά με τη χαρά σου! Είναι σαν να ήμουν κι εγώ εκεί μαζί σου και αισθάνομαι την πληρότητά σου! Καλό απόγευμα γλυκιά μανούλα!

anna είπε...

Χρόνια Πολλά καλή μου !!
Να σαι πάντα γερή,χαρούμενη, δημιουργική...να σε χαίρονται όσοι
σ΄αγαπούν..σου στέλνω μια αγκαλιά..


foufoula89 είπε...

xronia polla kai kala me ygeia xara kai agapi......panta eylogimeni opos auto to triimero...

Demi είπε...

Χαίρομαι τόσο μα τόσο πολύ που πέρασες όμορφα που εχεις όμορφα συναισθήματα για όσα έζησες!!!!!υπέροχες οι φωτογραφίες απο όλους σας!!!όλα τα ''δώρα σου''ειναι τέλεια!!!!Ξανά, χρόνια σου πολλά!!!!

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια Πολλά! Να είσαι πάντα γερή και να χαίρεσαι την κάθε σου στιγμή, όπως κάνεις ήδη.
Χαίρομαι που έχω ανακαλύψει το μπλογκ και συμπορεύομαι και γω σε πολλά από τα ταξίδια της ψυχής σου!

Νατάσσα Μαν.

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Κατερίνα μου μα πόσο υπέροχα τα είπες για ακόμα μια φορά!!!! Νομίζω ότι αυτή η γιορτή ήταν τόσο διαφορετική από άλλες χρονιές που θα την θυμάσαι για όλη σου την ζωή. Μια γιορτή μακριά από την οικογένειά σου αλλά κοντά στην άλλη οικογένειά σου που είναι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που μοιράζεστε τις ίδιες αγωνίες και την ίδια δίψα για βοήθεια στους συνανθρώπους σας. Οσο για τα παιδάκια και τον άντρα σου .... άψογοι όπως πάντα! Θυμήθηκα την δικιά μου την μαμά που δυο-τρεις φορές τον χρόνο μας δικαιολογούσε μια κοπάνα στο σχολείο, την οποία όμως πάντα περνάγαμε μαζί της. Ετσι ποτέ δεν έκανα κρυφά κοπάνα.. δεν χρειαζόταν. Μου έδωσε από μόνη της την ελευθερία που ήθελα κι έτσι κι εγώ επέλεγα να την χρησιμοποιήσω μαζί της και με την Κατερίνα! Σε φιλώ και πραγματικά τα χρόνια πολλά που θα σου πω είναι μέσα από την καρδιά μου! Callie by Anthomeli

Unknown είπε...

Χρόνια σου πολλά, έστω και με καθυστέρηση!
Τι υπέροχο Σαββατοκύριακο, τι υπέροχη περιγραφή συναισθημάτων και εικόνων...
Σου εύχομαι να ζεις πάντοτε τέτοιες όμορφες στιγμές και να γεμίζει η ζωή σου χαμόγελα και χαρούμενες σκανδαλιάρικες κοπάνες με τα αγόρια σου!

Lyriel Bee είπε...

Κατερινάκιιιι !!!
Καταρχήν βρε κορίτσι μου, ΔΕΝ βλέπουμε ντοκυμαντέρ με αεροπλάνα που πέφτουν. Τζιζ κακά!
Λοιπόν, είσαι πλάσμα ευλογημένο, χαίρομαι τόσο πολύ με όλα αυτά που μου μεταφέρεις, εικόνες, λόγια, αισθήσεις, συγκίνηση ... ρίγος. Ο ρόλος του παιχνιδιού και της διασκέδασης είναι απίστευτα σημαντικός, μέσα στην καθημερινότητα τείνουμε να το ξεχνάμε. Να είσαι καλά κορίτσι μου, συνέχισε το ταξίδι σου !!

KatrinArt είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΑΣ ΑΡΓΗΣΑ ΛΙΓΟ!!! ΑΧ , ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΣΟΥ ΣΧΕΤΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ! ΜΕ ΓΑΛΗΝΕΥΟΥΝ... ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ... ΣΑ ΝΑ ΗΡΘΑ ΚΟΝΤΑ ΣΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ,ΣΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΟΥ ΜΑΖΙ ΣΑΣ, ΣΑ ΝΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΚΟΠΑΝΑ, ΣΑ ΝΑ ΕΤΡΩΓΑ ΚΙ ΕΓΩ ΓΛΥΚΑ...ΜΙΑΜ!!! ΧΑΧΑ... ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙΣ ΠΙΟ ΣΥΧΝΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ...ΑΑΑΑ...ΟΙ ΦΩΤΟ ΣΟΥ...ΤΡΕΛΑ!!!

Maria Villioti είπε...

Κατερινάκι μου έκανες πολύ καλά που το ''τόλμησες''. Τα συγχαρητήριά μου και στον Πα!Άψογος...χαχα. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων. Κι αυτό ήταν πολύ σημαντικό για σένα.Χάρηκα σαν να το'ζησα εγώ!Φιλιά πολλά κούκλα μου.

Βενετία είπε...

Κατερίνα μου... ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! Να ζεις και να ΄΄λιπαίνεις΄΄, αφότου η ίδια ΄΄ανθίζεις΄΄... Συγχώρεσέ με για την καθυστέρηση των ευχών, μια ίωση ταλαιπώρησε όλους μας, μέχρι και χθες το απόγευμα... Να χαίρεσαι-μη σταματάς- σκορπίζεις χαρά!

Memaria είπε...

Κατερίνα χρόνια σου πολλά..να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου και να σε χαίρονται κι αυτοί...πάντα να περνάς όμορφα και πάντα να σε περιμένουν με μια αγκαλιά και λουλούδια..!!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Πριν διαβασω το κειμενο σου, απο τον τιτλο μονο σκεφτηκα "εχει να πεσει κλαααααμα". Δεν ειχα αδικο! Ποσο υπεροχη ζωη ζεις, τι γεματες εμπειριες, τι καταπληκτικους ανθρωπους γνωριζεις, τι μοναδικο λειτουργημα πραττεις και τι αγαπημενη και πανω απο ολα νοικοκυρεμενη οικογενεια!!!! Μας μαγεψες παλι...

Ανώνυμος είπε...

Κατερινάκι, με καθυστέρηση θα σου τα πω τα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, αλλά να ξέρεις πως είναι μέσα από την καρδιά μου. Πέρα από τον καύσωνα των τελευταίων ημερών, έτρεχα σε σεμινάρια σεξουαλικής κακοποίησης/ενδοοικογενειακής βίας λόγω των ημερών και δεν έχω μπει καθόλου.

ΔΡΑΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;;; Τώρα να σου πω ότι ζηλεύω που κατάφερες να πας Αθήνα;; Λίγα θα σου πω.. άλλο ένα κοινό που έχουμε. Δεν το ήξερα, κοπέλα μου. Χαίρομαι που αποκόμισες τόσα πολλά και επέστρεψες σπιτάκι σου γεμάτη χρώματα, συναισθήματα κι αναμνήσεις.

Σε φιλώ και περιμένω νέα σου σύντομα