Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Μυρίζει αγάπη...

Από χθες το μυριστήκαμε ότι κάτι δεν πάει καλά...
Ο Ζοζέ παραπονιόταν οτι πονούσε το κεφάλι του. Πήρε ένα παυσίπονο και πήγε στο σχολείο.
Το απόγευμα κι ενώ ήμουν στη δουλειά, μιλήσαμε στο τηλέφωνο και μου είπε: "Μαμά στο σχολείο, όταν χοροπηδούσα πονούσε πάλι το κεφάλι μου..." το ρώτησα: "Τώρα σε πονάει;"και μου απαντά "Τώρα δεν χοροπηδάω"....Τι τύπος!!
Ομως το βράδυ είχε λίγο πυρετό και το πρωί επίσης κι έτσι δεν τον ξυπνήσαμε για το νηπιαγωγείο. Αποφάσισα να μείνω σπίτι μαζί του.
Είχε λοιπόν απόλυτη ησυχία στο σπίτι όταν άκουσα θόρυβο στην κουζίνα! Πήγα και βρήκα τον τρυποφράχτη...


Αυτό είναι το ντουλάπι με τα γλυκά...
Τον είχε πιάσει το αντιπυρετικό και πεινούσε...κι όταν ο Γιώργος πεινάει, πεινάει μόνο για γλυκά...σαν τη μαμά του!

Μου ζήτησε μπισκότα και μετά από λίγο, κεικάκι....κι ύστερα ανέβηκε ο πυρετός 39,1 και σταμάτησε να ζητάει οτιδήποτε, εκτός από λίγο "δλοσελό αγγουλάκι"!

Οταν τα παιδιά είναι άρρωστα...αγωνιώ...Πάντα φοβάμαι, όχι όπως όταν πρωτοέγινα μαμά...αλλά πάντα ένα χέρι σφίγγει το στομάχι!
Είμαι έτοιμη για κάθε ανάγκη τους, στο πόδι, σε εγρήγορση.
Λοιπόν ο Γιώργος μου, ήθελε κάτι γλυκό και εγώ ήμουν εκεί για εκείνον...
Για εμένα η τροφή, οποιασδήποτε μορφής είναι φροντίδα! Όταν κάνουμε ωραία τραπεζώματα για τους ανθρώπους που αγαπάμε, πάντα αυτό έχω στο μυαλό μου, να τους φροντίσω...
Μα περισσότερο μου αρέσει να  μαγειρεύω για τα παιδιά μου , να κάνω τα γλυκά που αγαπούν, τα λατρεμένα φαγητά τους, να γεμίζω τις αισθήσεις τους με μνήμες...μυρωδιές και γεύσεις που θα θυμίζουν για πάντα, την ασφάλεια του σπιτιού και της νιότης τους. Μυρωδιές που θα τους θυμίζουν αγάπη!!
Μαγειρεύω για να φροντίσω...σαν μαμά, σαν τροφός. Να "περάσω" στην επόμενη γεννιά, τη φροντίδα που πήρα από τις σημαντικές τροφούς της ζωής μου...τη μαμά και τη γιαγιά μου!!

Ο αγαπημένος μου ανθρωπάκος όσο ήταν καλά με βοηθούσε κι έτσι φτιάξαμε μαζί κεικάκια λεμονιού.


Τα περιχύσαμε με γλάσο κουβερτούρας  και τα διακοσμήσαμε με καραμελάκια....






Ορίστε λοιπόν...



Εντάξη, δεν είναι η επαγγελματική δουλειά της αδερφής μου, που τα κεικάκια της δημοσιεύτηκαν στις Γλυκές Ιστορίες του Παρλιάρου...αλλά δεν γίνετε να γίνουν δυό θαύματα μέσα σε μια οικογένεια! ( με προσέχεις μικρή;)

Εκανα και μπισκότα φιστικοβούτυρου για τον Αγγελο, που τα τσάκισε μόλις γύρισε από το σχολείο.


Καταπληκτική συνταγή και πανεύκολη. Ορίστε λοιπόν:

100γρ.Φυστικοβούτυρο
100γρ.Βούτυρο βιτάμ
75γρ.σκούρη ζάχαρη
2 αυγά
225 γρ.αλεύρι φαρίνα
σταγόνες σοκολάτας

Χτύπησα μαζί τα τρία πρώτα υλικά, πρόσθεσα τα  αυγά και σταδιακά το αλεύρι. Μετά  έριξα τις σταγόνες σοκολάτας.


Να η όψη του πριν αρχίσω να το πλάθω σε 40 μικρές μπαλίτσες.
Εβαλα τις 20 πρώτες στο ταψί και τις ζούληξα...με ένα ποτηράκι, (η Ζαμπία αν δει την εικόνα θα ντρέπετε για λογαριασμό μου, με αυτή  την θλιβερή πατέντα, χε χε). Τέλος, τα έψησα στους 180 βαθμούς για 12 λεπτά. Ετοιμα!! Θρεπτικά, υγιεινά και νοστιμότατα!


Αφού φρόντισα τους μικρούς είπα να κάνω κάτι και για το μεγάλο αγόρι, που έχει τρέλα με τις μαρμελάδες. Εκανα λοιπόν  και την δική του φθινοπωρινή μαρμελάδα με αχλάδια και μήλα...που την τσάκισε με το κουταλάκι με το που γύρισε από τη δουλειά!



Όλα αυτά σε μια μέρα  και άλλα τόσα...μιας και βρήκα την ευκαιρία κι ήμουν σπίτι. Εκλεισα ανάγκες μιας εβδομάδας, από πλυντήρια και καθαριότητες, μέχρι προετοιμασία φαγητών για την κατάψυξη...και και και, και καμιά φορά ξαφνιάζω κι εγώ η ίδια τον εαυτό μου.

Ύστερα κάθησα στον καναπέ να φροντίσω κι εμένα απολαμβάνοντας  ένα απογευματινό καφεδάκι με τα φρέσκα μπισκότα και τα ποδαράκια του Γιωργή στην αγκαλιά μου...τα καυτά ποδαράκια γιατί ο πυρετός ανέβηκε ξανά πάνω από 39...."Μανούλα, κάνε με καλά..."


Πήγανε κι οι δύο στην γιατρό  με το μπαμπά τους. Ίωση...Τώρα είναι πια όλοι για ύπνο.
Εγώ εδώ..."η ξεκούραση του πολεμιστή"!
Μας περιμένει ζόρικο Σαββατοκύριακο, με τον μικρό μας αρρωστούλι. Ομως δεν μας νοιάζει.
Το σπίτι μας μυρίζει αγάπη!!
                                                                                                            Κατερίνα

20 σχόλια:

Andria είπε...

Περαστικά σας Κατερίνα, Γιωργάκη, Άγγελε...και Πανταζή!!! Και εγώ όταν είχα πυρετό και με έπιανε το αντιπυρετικό είχα μια πείνα....και η μαμά μου σταυροκοπιόταν...υπάρχει άρρωστος με όρεξη;;;;; Καλό Σαββατοκύριακό, χουχουλιάρικο...και από Δευτέρα με υγεία!

Litsa είπε...

Αχαχα ακόμα γελάω για τα κεκάκια!!
Ορίστε, εσείς μας κολλήσατε κι αρρώστησαν τα παιδιά μας! Τσ τσ τσ
Όσο για την μαγειρική, έχω την ίδια μαμά και γιαγιά αλλά δεν μου κληροδότησαν το γονίδιο της μαγειρικής, παρά μόνο αυτό της ζαχαροπλαστικής. Όπως λες κι εσύ: δύο θαύματα σε μια οικογένεια δεν χωράνε!!

Kitchen Stories είπε...

* Δεν μπόρεσα να ολοκληρώσω την ανάγνωση από ένα σημείο και πέρα. STOP
* Κυλιέμαι στα πατώματα από τα χάχανα. STOP

* Θα συνεχίσω αύριο, αααααν τα καταφέρω! STOP >>>>>>
Ζ.

Litsa είπε...

Όχι μπες βρε Ζαμπία μου, πατάει τα μπισκότα με το ποτηράκι "Thomas" το τρενάκι...

Kitchen Stories είπε...

Ευτυχώς ΦραουΛίτσα μου, ευτυχώς! Φαντάζεσαι να επέλεγε το τραίνο αντί του ποτηριού;!

KaPaworld είπε...

Εντάξη κορίστια, το παραδέχομαι...αναγνωρίστε μου όμως το γεγονός ότι έχω φαντασία.Θα πάρω μέρος σε διαγωνισμό ευρεσιτεχνίας!!!
Επίσης έχω ποτηράκι και Μπομπ ο Μάστορας, αν θέλεις μικρή σκατούλα...
Ζαμπία μου, όσο τα έφτιαχνα γελούσα μόνη μου γιατί σε σκεφτόμουν...και πριν βρω τη λύση του ποτηριού, σκέφτηκα ότι μπορείς να φανταστείς...

Connys Cottage είπε...

jummie....


great kitchen do you have


Conny

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑΑΑΑΑΑ!
ΕΦΗ.

"ζαχαρούλα.." είπε...

ΚΑΛΗΜΈΡΑ!!!!!!!!!!!!!!

μυρίζει αγάπη και ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ η ανάρτηση!!!!! σπάνιο για τις μέρες μου!!!!

έχετε τα φιλιά μου , πολλά φιλιά και τα περαστικά μου!!!!!!!!!!!!!

χρυσάνθη είπε...

Γλυκό μου Κατερινάκι μοσχομυρίζει το σπιτάκι σου μεθυστικό άρωμα μανούλας !!!Νάσαι καλά να δημιουργείς όμορφες μνήμες στα ζουζουνάκια σου!!!Εύχομαι την Δευτέρα να πάνε σχολείο!!!!Φιλάκια!!!

Angelique είπε...

Πολύ ωραίο blog.Σε βρήκα μέσω της andria και κόλλησα!!

My blueprint είπε...

Καλημέρα και περαστικά σας! Ο μικρούλης σου είναι γλυκύτατος ακόμη και άρρωστος!! Και τα κεκάκια...μμμ μόλις μπορέσω θα κάνω και γω!
Καλή Κυριακή και ελπίζω αύριο να είστε πάλι καλά και έτοιμοι για το σχολείο.

Marie είπε...

Μμμμμμ!!!!! yami!!!

myStickland είπε...

πόσο οικεία μου φαίνονται όλα αυτά που περιγράφεις...είναι πολύ όμορφο να φροντίζουμε τα αγαπάκια μας και να φτιάχνουμε όμορφα πράγματα γιαυτούς... θα φτιάξω οπωσδήποτε τα μπισκοτάκια..φαίνονται πανεύκολα!!

Αντωνία είπε...

Κατερινάκι περαστικά σας!ελπίζω ήδη τα ζουζουνάκια σου να είναι καλά!!επειδή και εγω έιμαι μια τρελή τρελή γλυκατζού σε παρακαλώ βάλε κάπου τις συνταγές απο τα κεκάκια και τη λαχταριστή μαρμελαδίτσα!!τα μπισκοτάκια τα δοκίμαδα ήδη και δεν πρόλαβα κάν να δοκιμάσω δεύτερο γιατί έγιναν άφαντα!!τέλεια!!φιλάκια πολλά από Δράμα!!

fani είπε...

hello

fani είπε...

να πεις της αδερφης σοθ οτι και ο μεγας τσελεμεντες ετσι ανοιγε τα κουλουρακια του !!!

Summertime Blues είπε...

εσείς περνάτε καλά και στις ιώσεις, μπράβο! τα κεικάκια στο μάτι πάντως πολύ ωραία. και το πάτωμα που το είδα. δεν είναι, όμως, κρύο το χειμώνα;
τυχερά τα πιτσιρίκια σου. να τους κάνεις τόσα σπιτικά γλυκάκια!
καλό μεσημέρι.

Ανώνυμος είπε...

Thanks for sharing this with us. i found it informative and interesting. Looking forward for more updates..

Ανώνυμος είπε...

πόσο βελούδινη ψυχούλα εχεις Κατερινάκι...Μακάρι να σε είχα δίπλα μου να παίρνω την αύρα σου...Να είσαι πάντα καλά εσύ και η οικογενειά σου.