Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018

Η Εκπαίδευση είναι Αγάπη!

Καμιά φορά συμβαίνουν στις ζωής μας μικρά ξεσηκώματα...έτσι ξαφνικά και βρισκόμαστε στην μέση μιας στροφής που πήραμε χωρίς να το αντιληφθούμε...
Μια τέτοια στροφή έφερε τον μικρό μας γιο μέσα σε ένα σχολείο που του άλλαξε την ζωή μα και την δική μας...Το Σχολειό της Φύσης. Το έχω ξαναγράψει πολλές πολλές φορές. Μα σαν ο γιος μας μπήκε στην πρώτη Δημοτικού σαν η μαγεία να τέλειωσε μαζί με το Σχολείο της Φύσης. Πάνε τα σκαρφαλώματα, οι ανοιχτές πόρτες, η ξεγνοιασιά, οι λάσπες, τα ζώα...όλα όσα αγαπούσε περισσότερο...
Η πορεία του στο δημοτικό προδιαγεγραμμένη. Υπήρχαν οι καλές μέρες, οι κακές κι οι πολύ κακές μέρες. Όμως σύντομα ήρθε ένα δώρο. Το αγαπημένο μας σχολείο τη φύσης δημιούργησε ΚΔΑΠ. Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης....Ω! τι χαρά Αρπάξαμε λοιπόν την ευκαιρία κι ο μικρός ξαναγύρισε εκεί και περνούσε τα απογεύματα του δημιουργώντας μέσα από σκουπίδια, κατασκευάζοντας ιδιαίτερες λειτουργικές συσκευές. Χρησιμοποιώντας διαφόρων ειδών τεχνικές για να δημιουργήσει, να ράψει, να κολλήσει, να κάνει χρηστικά τα άχρηστα αντικείμενα, να βρει την δική του ταυτότητα, μέσα στην ομάδα του κάνοντας παρουσιάσεις και βέβαια...να μάθει να μοιράζεται, να νιώθει, να βλέπει τα μαθήματα από μια άλλη οπτική, να βρει χρησιμότητα στη γνώση και ουσία στη μάθηση!
Εκεί αγάπησε τους δασκάλους του και άρχισε να μιλά γι' αυτούς με ενθουσιασμό και συγκίνηση. Δεν ήθελε να χάσει μάθημα. Βιωματική φυσική που ξαφνικά άρχισε να λατρεύει. Δημιουργική γραφή με τις "Αχόρταγες πένες" που έκλαιγε για να πάει ακόμη κι όταν ήταν γριπωμένος. Έξυπνες κατασκευές με τον Κύρο Γρανάζη! Η δημιουργία του σπιτιού των ονείρων του από ξυλάκια παγωτού, που λάτρεψε και τον έκανε περήφανο!
Απογεύματα γεμάτα δημιουργικότητα και μαθησιακές εκρήξεις. Ερχόταν από το μάθημα με μάτια που έλαμπαν. Πολλές φορές έπαιρνε βοήθεια για μαθήματα που δεν καταλάβαινε στο κανονικό του σχολείο. Έπαιρνε απαντήσεις κι όλα του γίνονταν πολύ πιο ξεκάθαρα γιατί τα βίωνε, τα έβλεπε, τα επεξεργαζόταν. Ποιο παιδί δεν μαθαίνει ευκολότερα για την υδροδυναμική αν αντί να την διδαχθεί θεωρητικά θα πρέπει να κατασκευάσει ένα βαρκάκι από ανακυκλώσιμα υλικά που κινείται με την προπέλα που το ίδιο θα δημιουργήσει και θα βρει τον τρόπο να  της δώσει ώθηση;





Οι Αχόρταγες Πένες!!!
Φωτογραφίες Βησσαρίων Σάκος  και Άγγελος Πατσιάς αγαπημένοι εκπαιδευτές στα ΚΔΑΠ
Όλα έγιναν πιο απλά, μα περισσότερο άρχισε να αποκτά αυτοπεποίθηση μέσα στην ομάδα του. Όταν έκαναν  μια κατασκευή έπρεπε στο τέλος να την παρουσιάσουν επίσημα, οπότε έκανε κάτι που μισούσε, έμαθε να εκτίθεται. Έμαθε να λειτουργεί ομαδικά. Να ακούει, να μοιράζεται,να δέχεται και να συνεργάζεται, γιατί όλοι στην ομάδα είχαν λόγο και δικαιώματα. Έμαθε να καταγράφει τα νιώθω του στο χαρτί κι αυτό νομίζω ήταν από τα πιο σημαντικά, γιατί είδε, ένιωσε την δύναμη του γραπτού λόγου μέσα του. Οι δάσκαλοι του εμπνευστές κι αγαπημένοι όλοι με πρωτοπόρο και υπεύθυνο του προγράμματος του ΚΔΑΠ τον αγαπημένο μας Άγγελο Πατσιά. Ένας δάσκαλος έμπνευση! 

Είμαστε τυχεροί κι εμείς  κι ο μικρός μας γιος...Αυτός που πήρε όλη αυτή την ουσιαστική γνώση που τον ακούμπησε σαν φροντίδα. Γιατί η γνώση είναι φροντίδα αν δίνεται με αγάπη.

Στο τέλος της χρονιάς έγραψε ένα γράμμα. Το διάβαζα κι έκαιγαν τα μάτια μου...Ένα γράμμα για το πόσο σημαντικός ένιωθε εκεί μέσα, για το πόσο ελεύθερος ήταν, για το πόσο αγαπά τους δασκάλους και τους συμμαθητές του... Αυτό το παιδί, που έγραψε αυτό το εμπνευσμένο γράμμα, είναι το ίδιο παιδί που στο κανονικό του σχολείο..."δεν ξέρει να γράφει εκθέσεις και έχει ανώριμη συμπεριφορά"...

Όχι, δεν είναι ο στόχος μου να κατηγορήσω, μα να καταδείξω τις διαφορές...Γιατί υπάρχουν συστήματα εκπαιδευτικά, που σε κάνουν να ανθίζεις...
Και εκεί το αγόρι μας άνθισε...Μπορεί αυτό να μην  φαινόταν στην βασική δημόσια εκπαίδευση, μα τελικά η γνώση είναι βάση κι εκείνος την έχει πια αυτή τη βάση μέσα του! Μπόρεσε να νιώσει ξεχωριστός και μπόρεσε να βιώσει την μάθηση, να την συνδέσει διαφορετικά μέσα του. Πήρε νοιάξιμο κι αληθινό ενδιαφέρον. Αυτό που νιώθει ο μικρός μας για αυτό το ξεχωριστό βίωμα είναι έρωτας...Έρωτας για την μάθηση σαν αυτή τον βοηθά να νιώθει σημαντικός. Σαν αυτή δεν του υπερτονίζει τις αδυναμίες, μα του καταδεικνύει τις δυνατότητες του!

Σκέφτομαι πως η γνώση και για εμένα ήταν κι είναι βιωματική διαδικασία. Μάθαινα περισσότερο νιώθωντας, βλέποντας, αγγίζοντας, δημιουργώντας, κι αυτό κατάφερε να κάνει το  αγαπημένο μας Σχολείο της Φύσης στα ΚΔΑΠ με όλους αυτούς του γεμάτους κέφι κι έμπνευση δασκάλους που έκαναν την εκπαίδευση περιπέτεια και την γνώση πρόκληση! Γιατί η γνώση δεν είναι τελικά ο στόχος. Η εμπειρία είναι ο στόχος. Αυτή φέρνει τη γνώση που είναι το αποτέλεσμα. Η εμπειρία, η αυτοανακάλυψη, η πρόκληση, η δημιουργία καλού εδάφους για να ανθίσει το κάθε μικρό σποράκι που πέφτει  σε κάθε μικρό άγουρο χωραφάκι.

Η εκπαίδευση τελικά είναι σπορά! Κι οι εκπαιδευτές οι ακούραστοι γεωργοί μας!

Σας ευχαριστούμε για όλα λοιπόν ακούραστοι εμπνευσμένοι γεωργοί. Εσείς που πήρατε στα χέρια σας τα μικρά μας χωραφάκια και τρυφερά αφήσατε το χώμα τους  να αναπνεύσει και φυτέψατε τους σπόρους σας με αγάπη, με μια  φροντίδα που μου φέρνει συγκίνηση! Σας ευχαριστούμε που γεμίσατε το μυαλό του με καταγραφές  και το σώμα του με εμπειρίες. Σας ευχαριστούμε που τον κάνατε να νιώσει και να μάθει να μιλάει γι αυτό...Σας ευχαριστούμε που επικεντρωθήκατε στην διαδικασία της μάθησης κι όχι στην στείρα γνώση!
Μα πιο πολύ από όλα, σας ευχαριστούμε που φερθήκατε στο παιδί μας σαν να είναι ξεχωριστό για εσάς, με τον ίδιο τρόπο που είναι για εμάς!!! Σας αγαπάμε...

Καλημέρα αγαπημένοι...τα σχολεία κλείνουν, τα χωραφάκια μας μεγαλώνουν κι είναι ευτυχία στο διάβα τους να βρεθούν καλοί γεωργοί. Να τα σκαλίσουν, να τα ποτίσουν, να τα χαϊδέψουν με αληθινή αγάπη όχι μόνο για αυτά, μα για την γνώση, για την εκπαίδευση, για τη σπορά...
Γιατί ο σπόρος μεγαλώνει και γίνεται ένα γενναίο βλασταράκι μόνο αν βρει τις κατάλληλες συνθήκες...και το δικό μας λιοσποράκι... σε αυτό το σχολείο της καρδιάς μας, δεν μπουμπούκιασε μόνο, μα έμαθε να απλώνει τα κλαράκια του προς τον λαμπερό ήλιο και να ψάχνει για το φως...γιατί τελικά...
Τι να την κάνεις την γνώση, αν ο δρόμος προς αυτήν δεν σε κάνει ευτυχισμένο!!!

Καλό κλείσιμο της σχολικής χρονιάς εύχομαι σε όλους και στα παιδιά που δίνουν εξετάσεις καλή δύναμη...κι αυτό θα περάσει!!!
                                                                                                            Κατερίνα

Βίντεο από το περσινό Σχολείο της φαντασίας
ΚΔΑΠ Το σχολείο της φαντασίας summer camp.

Δεν υπάρχουν σχόλια: