Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013

Επιτέλους δημιουργικότητα...με κορδέλες και ένα παλιό τραπέζι...

Την τελευταία περίοδο της ζωής μου νιώθω πως δεν δημιουργώ τίποτε με τα χέρια μου. Δεν φτιάχνω, δεν μεταποιώ, δεν κατασκευάζω. Η ζωή κυλά μέσα σε μια καθημερινότητα που είναι αρκετά απαιτητική όπως όλων.
Απλά νιώθω σαν να έχω χάσει...κάτι από τον δημιουργικό μου εαυτό.
Συνήθως περνώ τις ώρες μου προσπαθώντας να φτιάξω το χώρο εργασίας μου και συνήθως τα απογεύματα πριν γυρίσουμε όλοι μαζί στο σπίτι, μαζευόμαστε εκεί και όλο και κάτι μαστορεύουμε...κι ασχολούμαστε με το μικρό ζωντανό μας...


και τη  χελώνα που μας υιοθέτησε εδώ και μια εβδομάδα....Ναι, έχουμε και χελώνα!


Εμφανίστηκε κι αυτή στο χώρο, ζει με τον Τίγρη (της δεκάρας) και τα παιδιά την ονόμασαν Μάικ...από τα χελωνονιτζάκια, εγώ τον φωνάζω Μικέ.
Γεμίσαμε ζωντανά κάθε είδους....


Οι στιγμές αυτές έχουν μια ηρεμία και νιώθω να τις χρειάζομαι.Τα παιδιά παίζουν με τον  γατόνι που  βρήκε όλο το χαμένο του εαυτό...και νομίζει πως είναι λιοντάρι στην άγρια σαβάνα.


Μας στήνει ενέδρες και μας  έχει αλλάξει τα φώτα στη γρατσουνιά και στο δάγκωμα!

 
 
Ακούμε τις απίθανες ατάκες του Γιώργου, να εδώ σε πλήρη διαλογισμό με αίτημα: "οοοοομ, να μην με ξαναμαλώσει η μαμάαααα, όοοοομ"... τι τύπος!


Ο αγαπημένος μου Πα μαστοερεύει ασταμάτητα. Σκέτος Τιραμόλας για να τα προλάβει όλα.

Στο χώρο δουλειάς  μου έχουμε μεταφερθεί διάφορα αντικείμενα αγαπημένα...από τα πρώτα αυτά τα μικρά σουβέρ...που ήρθαν κατευθείαν από την Αυστραλία, δώρο της τρελό Αγριμιώς. Με σχέδια των Αβορίγινων που αγαπώ...Μου τα έστειλε τα Χριστούγεννα και δεν τα άνοιξα ποτέ.Ήξερα πως ήταν προορισμένα για αλλού...


Αυτό το μέρος είναι πραγματικά ιδιαίτερο, με γεμίζει έμπνευση και ηρεμία. Με πολλά καρποφόρα δέντρα τριγύρω, γεμάτα φρούτα.
Να τα, τα μούσμουλα...


 Να τα και τα μούρα...


Υποσχέθηκα να κάνω ένα γλυκό σε μια  από τις ομάδες μου μετά από αυτή την ωραία τους θεατρική παράσταση...Έκανα λοιπόν μια  τάρτα με μούρα.
Έγινε  τέλεια μου είπαν, λίγο ίσως πιο γλυκιά από όσο εγώ περίμενα...μα δεν έμεινε ψίχουλο. Κάτι από την γλυκόξινη γεύση των tartelettes της αδερφής μου, με μια στρώση σοκολάτας στον πάτο....και τα  φρέσκα μούρα  στην επιφάνεια...Αυτοσχεδίασα και νομίζω το πείραμα πέτυχε!



Αυτή η εικόνα της lemon curd να πέφτει...με πεθαίνει!

Μέσα λοιπόν σε αυτή την έλλειψη κατασκευαστικής δημιουργικότητας μια αληθινή καλλιτέχνιδα, η Φανή, η εικαστικός και ζωγράφος μαμά,  που έφτιαξε όλα τα σκηνικά και τις ζωγραφιές στην παράσταση Κύκλος Ζωής, μου έδωσε ένα βιβλίο να μελετήσω. Ένα βιβλίο για ντεκόρ και διακόσμηση εσωτερικών χώρων. Το Think Pink  Tricia Guild....και είδα το φως μου!


Ξύπνησε μέσα μου κάθε ανάγκη για χρώμα και φως! Το λάτρεψα. Λάτρεψα και την Tricia Guild κι είμαι πια fun!
Έτσι άρχισα να σκέφτομαι, από κάπου να αρχίσω. Κι άρχισα από τα απλά.Έχω τόσες πολλές κορδέλες, μπερδεμένες, πεταμένες...για όταν χρειαστούν. Συνήθως για ποτέ....


Ήθελα χρώμα και κίνηση και μιας και λατρεύω τα ανεμοδούρια είπα να φτιάξω το πιο απλό πράγμα στον κόσμο ένα στεφάνι με κορδέλες για να το κρεμάσω στην αυλή και να χορεύουν οι κορδέλες στον άνεμο....Έφτιαξα ένα συρμάτινο στεφάνι κι άρχισα να δένω πάνω κορδέλες...


και να το το χαρούμενο χρωματιστό μου ανεμοδούρι, να χορεύει στον άνεμο, μέσα στα δέντρα. Τόσο εύκολη κατασκευή, μα τόσο όμορφο αποτέλεσμα....



Γλυκάθηκα λοιπόν κι είπα να ασχοληθώ με ένα παλιό τραπέζι, από τα πολλά παλιά έπιπλα που έχουμε στην αποθήκη και περιμένουν τη σειρά τους. Επίσης, όταν νοίκιασα το χώρο εργασίας μου υπήρχαν εκεί έπιπλα αρκετά παλιά. Κάποια με μεγάλο ενδιαφέρον. Η γλυκιά κυρία Σοφία η ιδιοκτήτρια, κράτησε κάποια, μου δάνεισε κάποια άλλα και κάποια μου είπε να τα πετάξω."Τι να τις κάνω τις παλιατσαρίες;" μου είπε....Ένα από αυτά ήταν κι αυτό το τραπεζάκι.


Σκούρο καφέ και ψιλοχάλι εδώ που τα λέμε....Δεν το πέταξα όμως γιατί το βρήκα χαριτωμένο.Ο Πα καιρό τώρα μoυ τριβελίζει το μυαλό, να το ξύσω και να το βάψω και να η ευκαιρία.
Το έξυσα με το τριβείο...(τι φριχτή δουλειά) για να φύγει το παλιό χρώμα κι ύστερα το έβαψα.


Ήθελα ένα χρώμα φωτεινό, παιχνιδιάρικο...να θυμίζει κάτι από Γαλλικό αγροτόσπιτο....και να το εδώ στο μικρό σαλόνι.



Απλό και χαριτωμένο.
Μου μένουν  δύο καρέκλες  κι ένα ακόμη τραπέζι. Ευτυχώς τα έχω ήδη τρίψει και μένει το βάψιμο...
κι ευτυχώς που υπάρχουν οι άνθρωποι γύρω μου και με πριζώνουν μόλις αρχίζω να πέφτω!
Η Tricia Guilt της Φανής, μου έδωσε την έμπνευση και ο Πα την ώθηση.

Συνεχίζουμε λοιπόν, θα ακολουθήσουν κι άλλες κατασκευές. Μπήκαμε σε δημιουργική φάση πια κι έχουμε ολόκληρο Καλοκαίρι μπροστά μας!
Καλημέρα αγαπημένοι.
                                                                                 Κατερίνα


32 σχόλια:

stylencritics είπε...

το τραπέζι έγινε πάρα πολύ όμορφο!ανυπομονώ να δω και τις καρέκλες!
καλημέρα.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΠΟΥΛΙΔΟΥ είπε...

Η αληθεια ειναι προχθεσ σκεφτομουν ποτε θα αναρτησεισ καποια δημιουργια σασ...αυτο τοτραπεζακι ειναι απιθανο!!!!!!!πολυ μου αρεσει το χρωμα...το στεφανακι υπεροχο...κερια μην ξεχασεισ να βαλεισ,ε???πολλα κερια..!!!!!!θελω να σου στειλω κατι για αυτο το μαγεμενο χωρο....το τοσο "καρποφορο" ...θα δεισ....ολα θα πανε τοσο καλα που εγω ειμαισ χεδον σιγουρη....σου στελνω μια αγκαλια για καλημερα...θετικη σκεψη για ακομα πιο δημιουργικο σδαβαβτοκυριακο...σε φιλω γλυκια μου φιλεναδα...ολα ειναι υπεροχα....

Unknown είπε...

Πω πω χάθηκα με την ανάρτησή σου! Νομιζα ότι είμαι κι εγώ εκεί όταν τη διάβαζα! Τι να πρωτοπώ: το γατόνι το λάτρεψα! Ο μικρός τυπος στα μαξιλάρια φοβερός, το σουβερ υπέροχο, τα φρουτα, η ταρτα ... ολα τελεια! :)

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Άντε επιτέλους! Παραείχες σοβαρέψει τελευταία. Χιχι! Μου έλειψε αυτή η δημιουργική σου πλευρά! Τι όμορφες οι κορδέλες! Μα και τι κρίμα που όταν θα βραχούν και μετά θα χάσουν λίγη από την φρεσκάδα τους. Το τραπεζάκι τέλειο και περιμένω ανυπόμονα και τα υπόλοιπα!
kathy by anthomeli

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου!! Τι όμορφο το τραπεζάκι!! Το αγαπημένο μου χρώμα!! Και το στεφάνι τόσο απλό και τόσο όμορφο!! Καλές κατασκευές!! πολλά φιλιά

Litsa είπε...

Αχ επιτέλους, η αλήθεια είναι ότι είχες καιρό να ξεδιπλώσεις αυτό το ταλέντο σου. Το βιβλίο δεν το ξέρω, αλλά το λάτρεψα μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσιο σε χρώμα και μπρίο!
Τέτοιο στεφάνι με κορδέλες θέλω να φτιάξω εδώ και πολύ καιρό και τώρα μου έβαλες φωτιές. Αλλά που να το βάλω, στο μπαλκόνι ίσως;
Το τραπεζάκι έγινε κουκλίστικο, ευτυχώς δεν το πετάξατε.
Καλά για τον Τίγρη τι να πω; Θέλω να τον ζουλήξω.
Ωραία η τάρτα; Πάντως από εμφάνιση σκίζει. Κι αυτή η lemon curd... ξινόγλυκο όνειρο!
Καλημέρα

Parents Land Gr είπε...

Αμα το δει η κυρια Σοφια δεν θα το πιστευει. Καλη δημιουργικη συνεχεια!

Όλγα Χατζηχρίστου είπε...

θα ξεκινήσω από την τάρτα γιατί είναι εντελώς mouth watering!! Θα κάνω κι εγώ αυτή τη θεϊκή lemon curd.
Το τραπεζάκι πολύ ωραίο έγινε. Μπράβο! Τις καρέκλες να τις κάνεις άλλο χρώμα, ή δίχρωμες. Δεν ξέρω τι σχέδιο είναι αλλά σκέψου το.
Έχω κι εγώ τόσα στο μυαλό μου να κάνω και ακόμη δεν κάνω τίποτα. Είναι μέχρι να γίνει η αρχή!
Φιλιά πολλά :)

lolipopfamily είπε...

Πρώτον: μου τρέχουνε τα σάλια
Δεύτερον : Τα ζώα ξέρουν ή μάλλον διαισθάνονται που τα αγαπάνε.Πάντως σας λείπουν κάποια είδη ζώων για να κάνετε σωστη κιβωτό
Τρίτον : Το τραπεζάκι έγινε κουκλίστικο !!!!
Τέταρτον: Σου είπα πόσο σας ΑΓΑΠΩ ;;;;

Κακημέρα

Unknown είπε...

Και μετά λες δεν δημιουργείς τίποτα. Έχεις κάνει τόσο όμορφα πράγματα!!

airis είπε...

Σε νιώθω απόλυτα! Σαν να διάβαζα μια δική μου εξομολόγηση: αν περάσει ένα διάστημα χωρίς να δημιουργήσω κάτι...τρώγομαι με τα ρούχα μου!
Κι επειδή αναπαλαιώσεις κι ελαιοχρωματισμούς κάνω κι εγώ θα μείνω στην ανεμοδούρα που τη βρήκα υπέροχη ιδέα!
Καλή συνέχεια! ♥

Nasia είπε...

Κατερίνα ,ειχα πάρει το λάπτοπ σημερα στο σχολείο και σε διαβάζαμε με τις συναδέλφισσες! ξετρελάθηκαν με το στεφάνι σου! ψάχνουμε όλες κορδέλες να το φτιάξουμε χαχαχαχαχα

Κυριακή-Κορίνα Δημητρουλάκη είπε...

Καλησπέρα και καλώς σας βρίσκω (για να 'μαι απόλυτα ειλικρινής η Ρένα με έφερε στο κατώφλι σας!)
Όμορφο το σπιτικό σας,με άρωμα κι αγάπη.
Καλή δημιουργική συνέχεια στις "κορδέλες" που κάνει η ζωή!
Παρεπιπτόντως,πανέμορφες και διακριτικές οι σημερινές δημιουργίες!
Να είστε καλά!

Unknown είπε...

Μπραβο σου Κατερίνα! πολυ όμορφα όλα! αναμενουμε ημερομηνια εναρξης των νεων ομαδων σου!

Unknown είπε...

Κατερίνα μου ήμουν σίγουρη πως θα σου αρέσει αυτό το βιβλίο..αφού σου το είπα είναι τελείως "Κατερίνα"!
Υπέροχες και οι δύο πρώτες σου δημιουργίες!!!! Περιμένουμε και άλλες!!!! καλή δημιουργική συνέχεια!
Φανή

Mia Petra είπε...

Εδώ μέσα είναι όλα απίθανα! Ένα όνειρο και χαίρομαι που συναντήθηκαν οι δρόμοι μας! Καλό βράδυ σε όλους! :)

Momma's daily life είπε...

εγω παντως σε βρισκω δημιουργικοτατη και ας λες εσυ! περα απο τα καθημερινα της καθε εργαζομενης νοικοκυρας εχεις να γιατροπορευσεις και τα ζωάκια σας, φτιαχνεις γλυκα, παρακολουθεις παραστασεις, λαμβανεις μερος σε εκδηλωσεις, τώρα κάνεις και τον μάστορα! τελεια σου λεω! τελεια!

το τραπεζακι εγινε απλα αψογο, σαν αυτα που χαζευω στα ξενα σπιτακια! και το χρωμα ποσο καλοκαιρινο, θαλασσινο και φευγατο!
περιμενουμε και το υπολοιπο σετ!

Αφροδίτη είπε...

Με ταξιδεύεις σε χώρους μαγικούς, παραμυθένιους, με ανεμοδούρια και ξωτικά, μου καδράρεις με χρώμα τις στιγμές που δίπλα μου αδιάφορα περνούν, με συνεπαίρνεις και μ’ απογειώνεις γευστικά, μ’ ενθουσιάζεις και με παραδειγματίζεις με τη μικρή κιβωτό σου, με παρασύρεις, μου κάνεις καλό....

STARDUST είπε...

Πολύ ωραίο το γαλάζιο του τραπεζιού, έγινε αγνώριστο!

Unknown είπε...

popo!!!ti teleio!
rikse mia matia k sto diko m blog k an s aresei as akolouthisoume i mia tin alli!
kellystunnajr@blogspot.gr

KatrinArt είπε...

Κατερίνα μου τί γλυκά ζωακια!!! Τι ωραία τάρτα !!!! Το τραπέζι έγινε τέλειο! Θα μου αρεσε να δώσεις χρώμα και στο επιπλάκι που είναι κάτω απο το παραθυρο! Θα ήταν ωραίο ίσως στο στεφανακι να κρεμαγες κουδουνακια να ακουγονται με το πέρασμα του ανεμου. Φαντασου και να γίνω πεθερα!!! Καλά μην φωνάζετε ρε παιδιά την γνωμη μου είπα! Τον τελευταίο λογο τον έχει ο νοικοκύρης! Φιλιά πολλά και καλό ΣΚ

Demi είπε...

Kατερίνα καλά τελειώματα στον νέο χώρο εργασιας σου!!πολύ όμορφα όσα έχεις φτιάξει μπράβο και καλή συνέχεια!!!!το τραπεζάκι σου μεταμορφωθηκε και το χρώμα του ειναι απο τα αγαπημενα μου....αλλα το τριβείο το απεχθανομαι...Βαζω άλλον σε αυτη την αγγαρία...
Τέλος λατρευω το γατάκι σας!!! ειναι ιδιο με τον τιτάκο μας που χάθηκε (μάλλον τον πήραν)και ειμαστε στεναχωρημένες....μην ξεχνας να μας βάζεις φωτογραφίες του να τον βλέπουμε που μεγαλώνει!!!ειναι κουκλος!!!!!!
Καλο Σ/Κ ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΤΕ ΥΠΈΡΟΧΑ!

Βενετία είπε...

Είμαι στην ίδια φάση, οργανώνουμε την αυλή μας - θέλουμε φέτος να καλέσουμε πολύ κόσμο....! Ξεβάφουμε, τρίβουμε, βάφουμε... αν σου πηγαίνει για τις καρέκλες δοκίμασε ένα φωτεινό κίτρινο..! Μακάρι να μας έρθουν και κάποιοι νέοι αλλά πολύ αγαπημένοι φίλοι από Θεσσαλονίκη.... δεν ξέρω μόνο που θα αφήσουν τα ζωάκια τους...! Σας φιλώ...

Owl Mommy Βέρα είπε...

Αχ, τι ωραία! Δημιουργικότητες! Το ανεμοδούρι τέλειο, έχω κι εγώ ένα στα σκαριά!

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Αχ! βρε Κατερινάκι μου ΖΗΛΕΥΩ τις φωτογραφίες σου, χτυπιέμαι σαν χταπόδι όταν τις βλέπω.Ξεπηδάει ζωντάνια, ομορφιά και ..και..ΟΛΑ..τα πάντα που σε κάνουν να τις χαζεύεις.Πανέμορφο το τραπέζι μα εγώ χάζεψα τις φωτογραφίες..

marianth είπε...

όλα καλά αλλά εγώ κράτησα την χειρονομία προς την ομάδα σου. Μια τάρτα για το θεατρικό τους. Αυτή είσαι. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Η θεραπεύτρια που ξέρει να πέφτει από τον "θρόνο" της και να ξανά ανεβαίνει όποτε χρειάζεται χωρίς να χάνονται τα όρια.
Πάντα χρειάζεται ένα γλυκό για τους θεραπευόμενους να τους θυμίζει τις γλυκιές πλευρές της ζωής και όταν είναι από την θεραπεύτρια μυρίζει συντροφικότητα.
Γεια σου ρε Κατερίνα Χλωροκώστα γαμό την τρέλλα μου!!!
φιλιά φιλιά φιλιά στ' αλήθεια!!

Φλώρα είπε...

Καλή μου, τι ομορφιά! Όλα καλά κι ευλογημένα!

Lyriel Bee είπε...

Καλημερούδια !! Είναι φάτσας ο τίγρης της δεκάρας έτσι; και τι ματάρες και πόζες! Τα φρούτα σου τα ζήλεψα φιλενάδα, ξέρεις πόσο θα ήθελα να κάνω αυτό το γλυκό.. αλλά τα οργανικά είναι λίγα σε ποσότητες και πολλές φορές δυσεύρετα. Αλλά το στεφανάκι με τις κορδέλες μπορώ άνετα να το κάνω, ήταν υπέροχο!! Άντε καλή συνέχεια Κατερινάκι μου :) Σε φιλώ *

{Marianna} είπε...

Καταπληκτικές οι κατασκευές, και εις άλλα με υγεία!

ChristinaD είπε...

Πόσο μου αρέσουν τέτοιες αναρτήσεις, μαστορέματα, μεταμορφώσεις, γλυκάκι, ζωάκια!!!! όλα σε μία!! Μπράβο Κατερινάκι!! Καλημέρα!!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Κατερινάκι μου πόσο όμορφο φτιάχνεις το χώρο σου. Σιγά σιγά και με αγάπη. το τραπεζάκι συμπλήρωσε ιδανικά το σαλονάκι.
Η ανεμοδούρα χρωματιστή και χαρούμενη!!!
Καλά ο μικρός σας τίγρης στην άγρια Σαβάνα τρομερός!!!
Ο άτιμος ο μικρός ο γιος σου είναι μεγάλη μαφία!!!
(πάντα σε διαβάζω να ξέρεις, έστω κι αν αργώ και μαζεύονται οι αναρτήσεις σου. ειναι παντα χαλαρωτικές και ότι πρέπει για μεσημεριανή ανάγνωση)

Ανώνυμος είπε...

Πωπω ξαφνικά μπήκε τόσο καλοκαίρι από την οθόνη μου! Τέλειο post!