Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013

Γεννήθηκα Γυναίκα.

Γεννήθηκα κορίτσι. Έγινα  κοπέλα, σύντροφος, μαμά. Μα πιο πολύ από όλα αυτά είμαι Γυναίκα. Γεννήθηκα θηλυκό κι όχι δεν εννοώ "Βιουγιουκλάκη", δεν εννοώ ότι παίζω έναν γεμάτο νάζι και τσαχπινιά  ρόλο.

Εννοώ ότι ανήκω στο θηλυκό γένος. Το σώμα μου είναι στρογγυλεμένο. Δεν έχει γωνίες, έχει καμπύλες. Μπορώ  πιο εύκολα να έρθω σε επαφή με τα συναισθήματα μου, να τα αναγνωρίσω , να τα αναλύσω. Είμαι εξοικειωμένη με τα δάκρυα γιατί το φύλο  μου, τα επιτρέπει. Είμαι πιο μικρόσωμη και λιγότερο δυνατή από τα αρσενικά του είδους μου. Δεν είμαι κυνηγός, είμαι συλλέκτης και τροφός. Είμαι ο αποδέκτης κι όχι ο καταθέτης… Δεν διεκδικώ, περιμένω. Δεν είμαι εισβολέας, είμαι προστάτης. Έτσι προστάζει το φύλο μου. Έτσι γράφει στα γονίδια μου.

Είμαι άνθρωπος κι είμαι στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας. Δεν υπάρχει τίποτε παραπάνω από εμένα.  Κανένα άλλο ον… εκτός από αυτό που στέκεται δίπλα μου. Το αρσενικό του είδους μου.

Είμαι Γυναίκα.

Πάντα στη ζωή μου ήμουν αυτό περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Ακόμη και τώρα που έγινα μαμά κι ο ρόλος αυτός είναι τόσο σπουδαίος ακόμη πιο σπουδαίος κι από το ότι ήμουν σύντροφος ή κόρη.

Το πιο σημαντικό από όλα είναι το ότι είμαι θηλυκό κι αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω ή να το απαρνηθώ. Το να θυμάμαι ότι είμαι γυναίκα για εμένα δεν σημαίνει πως πρέπει να με φροντίζω, να προσέχω  το ντύσιμο, το δέρμα ή τα κιλά μου. Δεν σημαίνει πως είναι σημαντικό να διατηρώ την ομορφιά και την φρεσκάδα μου, ακόμη κι όταν είμαι τόσο μα τόσο κουρασμένη.

Δεν σημαίνει πως είμαι γάτα… σημαίνει πως είμαι "θηλυκή γάτα", όπως και το ότι μπορώ να είμαι και "σκύλα"… και "οχιά" και "λέαινα" κι ότι άλλο υπάρχει σε θηλυκό!

Το ότι είμαι γυναίκα σημαίνει πως αυτόματα η φύση με κατέταξε σε ένα ρόλο κι όσο κι αν τον αρνηθώ είναι γραμμένος στα κύτταρα μου. Είμαι λίγους πόντους πιο κοντή, λίγα κιλά ελαφρότερη άρα σκελετικά πιο μικροκαμωμένη και άρα στη φύση πιο αδύναμη… κι από εκεί αρχίζουν όλα, σε έναν κόσμο που κυριαρχούν οι σωματικά πιο ισχυροί.

Σημαίνει πως το μυαλό περισσεύει κι ότι η σωματική ρώμη μπορεί να υπερτερήσει. Το αποδεικνύουν  αυτό τα  εκατομμύρια των γυναικών που κακοποιούνται με οποιονδήποτε τρόπο, από το πιο ισχυρό φύλο.  Αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα. Ότι γεννήθηκα ανήκοντας σε ένα φύλο που επειδή είναι λιγότερο ισχυρό, έχει υποστεί βία σε όλες τις μορφές της.

Ζω σε μια γωνιά του πλανήτη που με καθιστά αυτόματα προνομιούχα. Ανήκοντας στο 4%  του πληθυσμού που ζει με ειρήνη και ασφάλεια. Όμως στα γονίδια μου είναι καταγεγραμμένος ο αγώνας ολόκληρων γενεών. Γυναίκες που πόνεσαν, που καταπατήθηκε κάθε ανθρώπινο δικαίωμα τους, που κακοποιήθηκαν, που εξευτελίστηκαν, που κατακρεουργήθηκαν, που πουλήθηκαν, που πουλιούνται… παιδιά ακόμη, γιατί είναι γυναίκες. Το να είσαι γυναίκα σημαίνει πολλά κι απροσδόκητα, ανάλογα με το σημείο του κόσμου στο οποίο γεννήθηκες. Καταρχήν ότι μπορείς να είσαι ασήμαντη και υποχείριο κάποιου αρσενικού, πατέρα, αδερφού, συντρόφου, συζύγου. Μπορείς να πεθάνεις κιόλας από το χέρι ενός αρσενικού και κανείς να μην δικαστεί  ποτέ, κανείς ποτέ να μην πληρώσει. Κι από την άλλη το ότι είσαι γυναίκα να σημαίνει πως είσαι κάτι τόσο σημαντικό ή ξεχωριστό, που οι μισοί θέλουν να σε πουλήσουν κι οι άλλοι μισοί να σε αγοράσουν….


Συγχωρέστε μου τον στόμφο και το λεξιλόγιο, μα σήμερα δεν μου ταιριάζουν οι τελίτσες! Έχω το δικαίωμα να μιλώ ως γυναίκα. Δεν ξεχνώ ποτέ ποια είμαι. Μια γυναίκα πάντα σε κάθε περίπτωση θα ταλαιπωρηθεί περισσότερο, θα πονέσει περισσότερο, θα την πληρώσει πιο ακριβά, στο τέλος!

Πάντα… την πληρώνουν οι αδύναμοι και δεν μιλώ για την συναισθηματική δύναμη παρά για την σωματική. Σε έναν καυγά θα ακούσει λέξεις απίθανα προσβλητικές που προσβάλουν την σεξουαλικότητα της, σε μια συμπλοκή σωματική σίγουρα θα νικηθεί, σε οποιαδήποτε αναμέτρηση μπορεί να υποστεί σεξουαλική προσβολή ή κακοποίηση και στα πολύ δύσκολα μπορεί  να χρησιμοποιήσει κι η ίδια τη σεξουαλικότητα  της για να αναμετρηθεί με το ισχυρό φύλο… Φαίνεται ακόμη και στην ίδια, σαν ο μόνος τρόπος για να επιβληθεί στο αρσενικό, να είναι η σεξουαλικότητα της… για αυτήν τη σεξουαλικότητα άλλωστε τραβά όλα όσα τραβά το θηλυκό!

Είμαι γυναίκα κι είμαι περήφανη. Δεν το ξεχνώ ποτέ.
Ποτέ δεν θα αποκαλέσω μιαν άλλη γυναίκα "γκόμενα", "πουτάνα", "σκρόφα", "καργιόλα", "τσούλα" κι όλα τα συναφή σεξουαλικού περιεχομένου επίθετα. Δεν είναι τυχαίο πως κάθε φορά που ένας άντρας θέλει να προσβάλει μια γυναίκα χρησιμοποιεί τέτοιου είδους λέξεις. Δεν είναι τυχαίο επίσης που αν ένας άντρας θέλει να προσβάλει με το σκληρότερο τρόπο έναν άλλο άντρα  χρησιμοποιεί βρισιές σε θηλυκό πρόσωπο, ή τον αποκαλεί "γυναικούλα", "μουνί",  πως "δεν φορά παντελόνια"… κι άλλα παρόμοια. Σημαίνει πως  στο μυαλό του, το να είσαι γυναίκα είναι υποδεέστερο.

Λέξεις χυδαίες, βρισιές θηλυκές...Οι πιο εξευτελιστικές ανθρώπινες βρισιές είναι θηλυκές!
Συχνά οι γυναίκες παρασύρονται σε αυτό το παιχνίδι προβολής δύναμης, χρησιμοποιώντας ίδιες εκφράσεις και λέξεις για μιαν άλλη γυναίκα.
Δεν θα μπω ποτέ σε έναν τέτοιο παιχνίδι. Δεν θα γίνω εύκολος στόχος, γιατί θυμάμαι πάντα πως την ώρα που εγώ αποκαλώ μια γυναίκα "πουτάνα", ένα κορίτσι σε κάποια γωνιά του πλανήτη βιάζεται, ακρωτηριάζεται ή σκοτώνεται ακριβώς γιατί κάποιοι την βλέπουν έτσι.
Άλλωστε το να μιλάς έτσι είναι φριχτό σε όποιον κι αν αναφέρεσαι...

Έχω την ευτυχία να μεγαλώνω δυο γιους κι αυτό είναι το χρέος στο γυναικείο φύλο μου. Το ότι τους μεγαλώνω ως Γυναίκα. Τους μαθαίνω πως να φέρονται, να μιλούν , να σέβονται τα κορίτσια, τις γυναίκες, τις γιαγιάδες και τις μανάδες, τις συντρόφους και τις συμμαθήτριες τους. Να μην χρησιμοποιούν τη σωματική ρώμη για εξουσία. Να σέβονται τη Γυναίκα!

Να ξέρουν πως για εκείνους ως άντρες όλα ήταν δεδομένα, μα η γυναίκα έπρεπε να παλέψει για να μπορέσει να σπουδάσει, να εργασθεί, να ψηφίσει, να φορέσει συγκεκριμένα ρούχα, να κυκλοφορεί χωρίς συνοδεία, να, να , να… να είναι γυναίκα χωρίς αυτό να την κάνει άχρηστη και φθηνή και εύκολο στόχο κι ορεκτικό, στα μάτια ενός άντρα.

Είμαι γυναίκα και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα δεν γιορτάζω, γιατί είμαι θυμωμένη. Γιατί την ώρα που κάποιες από εμάς,  χορεύουν πάνω στα τραπέζια γλεντώντας το φύλο τους και τα δικαιώματα τους κάποιες άλλες παιδιά ακόμη πουλιούνται σε σκλαβοπάζαρα. Είναι σαν να γιορτάζω την κατάργηση της δουλείας ενώ υπάρχουν ακόμη δούλοι.

Αυτή η μέρα είναι ημέρα μνήμης. Για όλες εκείνες τις γυναίκες που θυσιάστηκαν, πόνεσαν, πάλεψαν, διεκδίκησαν, τα αυτονόητα. Το δικαίωμα να είναι άνθρωποι…

Δουλεύοντας για χρόνια στο ΚΕΘΕΑ με εξαρτημένες μητέρες που ζητούσαν βοήθεια έχοντας μαζί  τα ανήλικα παιδιά τους, έχω γνωρίσει γυναίκες που έχουν υποστεί κάθε μορφής κακοποίηση. Κάθε μορφής καταπάτηση των δικαιωμάτων τους και των παιδιών τους. Έχω γνωρίσει γυναίκες που έχουν γνωρίσει κάθε μορφής εξουσία από τότε που ήταν κορίτσια… όχι παιδιά, κορίτσια! Κοριτσάκια…


Η ζωή είναι πιο πολύπλοκη για μια γυναίκα ακόμη και στον Παράδεισο… πολύ περισσότερο στην Κόλαση!

Για  όλες εσάς κορίτσια μου, που έχουμε έρθει κοντά κι έχουμε μοιραστεί κι έχουμε πονέσει. Για όλες εσάς που ζήσατε μια φυλακή από όνειρα διαλυμένα, γράφω σήμερα αυτό το μήνυμα. Πως είμαι γυναίκα και τιμώ το φύλο μου και θα είμαι εδώ πάντα με τον πιο σημαντικό ρόλο στη ζωή μου, γιατί αυτό είναι το χρέος μου σε όλες εσάς που παλέψατε για αυτό και πονέσατε για αυτό πολύ περισσότερο από όσο εγώ.  
Για όλες εκείνες τις γενιές γυναικών που έδωσαν το αγώνα τους για να εμένα. Μανάδες, γιαγιάδες, προγιαγιάδες, που θήλαζαν στα χωράφια, που βιάστηκαν σε πολέμους,  που σφαγιάσθηκαν  μαζί με τα αγέννητα παιδιά τους, που έζησαν κλεμμένα αμαρτωλά  φιλιά με τους αγαπημένους τους κι υποχρεώθηκαν να παντρευτούν αγνώστους σε πόλεις μακρινές, που έθαψαν παιδιά και την ίδια ημέρα σηκώθηκαν για να πλάσουν ψωμί για να φάνε τα υπόλοιπα, που λεχώνες ξυλοκοπήθηκαν γιατί γέννησαν κορίτσια κι όχι άξιους απογόνους, που έγιναν υπηρέτριες κι έτρωγαν αποφάγια και υπέμειναν τον εξευτελισμό του κάθε αφεντικού, που κάποιος τις αποκάλεσε "βρωμιάρες" γιατί φόρεσαν πιο ανοιχτή μπλούζα και κάποιοι τις χαστούκισαν δημόσια γιατί τόλμησαν να μην κοιτούν χαμηλά….Σας ευχαριστώ όλες.

Είμαι Γυναίκα και αυτός ο τίτλος έχει μέσα του κάτι το ηρωικό…Ασχέτως με το αν υπάρχουν γυναίκες που προσβάλουν τον τίτλο, τους αγώνες των γυναικών  σαμποτάροντας τη γυναικεία τους υπόσταση. Ναι, "παίκτες" υπάρχουν παντού.

Είμαι Γυναίκα κι αν σήμερα κάποιος θέλει να τιμήσει την ημέρα αυτή μπορεί να κάνει διάφορα σημαντικά, εκτός από το να γιορτάσει. Σας  συστήνω το σημαντικό έργο μιας ομάδας Bloggers. Το ΞΕΒLOGΑΡΙΣΜΑ που προσφέρει βοήθεια σε γυναίκες που βρίσκονται στη φυλακή μαζί με τα παιδιά τους. Μαμάδες σαν όλες εμάς… που  ζουν με τα μικρά τους μέσα στη φυλακή και όταν εκείνα γίνονται τρία αποφασίζεται μια βίαιη αποκόλληση και τα παιδιά τα παίρνει το σύστημα για να μπουν σε ιδρύματα ή σε άλλους συγγενείς αν υπάρχουν, γιατί δεν μπορούν να συνεχίσουν να  ζουν στη φυλακή.

Όσο ζουν στη φυλακή με τη μαμά τους, χρειάζονται τα πάντα, από πάνες μέχρι ρούχα, κουβερτούλες και μπιμπερό!Κάποιοι αγαπημένοι μου φίλοι στη βάφτιση της δικής τους κόρης έγραψαν όμορφα καρτελάκια που ενημέρωναν τους καλεσμένους, πως  αντί για μπομπονιέρες κατέθεσαν τα χρήματα εκεί για να φροντιστούν σημαντικές ανάγκες εκείνων των "φυλακισμένων" παιδιών και των μαμάδων τους. Αν σας ενδιαφέρει κάτι παρόμοιο μπορείτε να επικοινωνήσετε με το ξεblogαριμα στο mail: xeblogarisma@gmail.com.

Μαμάδες και παιδιά, θα ζήσουν μαζί μόνο τρία χρόνια κι ύστερα θα χαθούν για καιρό… ίσως για πάντα…μα αυτό είναι μια άλλη ιστορία κι ίσως μια μέρα τη μοιραστώ.
Αν μπορούμε να προσφέρουμε  κάτι ας το κάνουμε… άλλωστε είμαστε Γυναίκες και  ξέρουμε τι σημαίνει προσφορά, ξέρουμε τι σημαίνει μητρότητα είτε είμαστε μητέρες, είτε όχι! Το πιστεύω αυτό! Πραγματικά το πιστεύω, για κάθε γυναίκα…


Δεν φοράω ταμπέλες στον εαυτό μου. Δεν πιστεύω στην ισότητα, την απαιτώ. Πιστεύω στα ίσα δικαιώματα, στις ίσες ευκαιρίες  κι αποδέχομαι την διαφορετικότητα. Δεν ανταγωνίζομαι τους άντρες, δεν το έχω ανάγκη, άλλωστε μεγαλώνω δύο, έχω αγαπήσει πολλούς και σέβομαι βαθιά άλλους τόσους. Είμαι άνθρωπος και στα μάτια μου κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικότητας, εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος ή ηλικίας έχει δικαίωμα σε βασικά αγαθά, προνόμια και υποχρεώσεις την ίδιας της ανθρωπότητας απέναντί του.

Σήμερα 8 Μάρτη, δεν είναι ημέρα γιορτής, άλλωστε η μέρα αυτή κατοχυρώθηκε  μέσα από μια διαμαρτυρία. Το υπόβαθρο της είναι πολιτικό.
Η 8 Μάρτη είναι ημέρα σιωπής και μνήμης… για αυτές που χάθηκαν, για αυτές που υποφέρουν, για αυτές που θα χαθούν… επειδή γεννήθηκαν γυναίκες!

Καλημέρα αγαπημένοι!
                                                          Κατερίνα

Διαβάστε την ανάρτηση Μικροί Φυλακισμένοι. Για τα παιδιά που μεγαλώνουν στις φυλακές.


38 σχόλια:

Όλγα Χατζηχρίστου είπε...

Εξαιρετικό. Χωρίς κλισέ και επιφανειακά λογάκια, χωρίς προσπάθεια εντυπωσιασμού και δακρύβρεχτες δηλώσεις. Με βαθύ νόημα, ουσία και δυνατές αλήθειες. Μια ολοκληρωμένη, σφαιρική προσέγγιση/αποτύπωση. Δεν θα πω "Μπράβο", νιώθω ότι μόνο αν έγραφα κάτι καλύτερο πάνω στο θέμα θα μπορούσα να το κάνω. Εκφράσω όμως θαυμασμό. Μεγάλο!

T the Beauty Queen είπε...

Κατερίνα, με ταρακούνισες πρωι πρωι! Θα το μοιραστώ στο fb αυτό το άρθρο σου.

Αφροδίτη είπε...

Πολλές φορές δεν υπάρχουν λόγια, για να εκφράσεις αυτό που σε πνίγει, πολλές φορές δε βρίσκεις λόγια, για να πεις την αλήθεια. Εσύ τα βρήκες, όμως, Κατερίνα μου.

Βενετία είπε...

Θα συμφωνήσω με την Όλγα. Άλλη μία ανάρτησή σου που αγγίζει βαθιά. Καλημέρα αγαπημένη. Βενετία.

Dee Dee είπε...

Χειμαρρος :)
Συμφωνω στο οτι αυτη η μερα δεν πρεπει να περναει ετσι. Ετσι ρηχα που θεωρουν οι περισσοτεροι, αντρες-γυναικες, και εκτιμουν ελαχιστα την ιστορια πισω απο αυτη την απλη ημερομηνια.
Μα εγω σημερα θα βγω. Επειδη χρειαζομαι αφορμες για να δω τις φιλες μου που εχουμε χαθει τελευταια. Δεν θα νιωσω ενοχες επειδη σε καποια σημεια υπαρχουν γυναικες που ακομη δεν γευονται την γλυκα της ελευθεριας και ταπεινωνονται με καθε τροπο. Με αυτη τη σκεψη δεν θα γιορταζω ποτε καμια γιορτη. Το να μη διασκεδαζω εγω δεν βοηθαω κανεναν. Ειχα την τιμη να συμμετεχω στο ξεμπλοκαρισμα απο την αρχη του. Ο καθενας ομως αυτη την ημερα ειναι καλο να την τιμαει οπως αντεχει η δικη του ψυχη. Δεν ειναι μια μερα σιωπης για μενα. Ειναι μια μερα γιορτης, ειναι μια μερα δυνατης φωνης. Ο καθενας μας βιωνει διαφορετικα την αδικια, τη χαρα, τη θλιψη, την επανασταση, τη γιορτη. Μακαρι ολοι να τιμησουν τη σημερινη μερα, ο καθενας με τον τροπο του :)
Συνυπογραφω σε αυτο:

Δεν φοράω ταμπέλες στον εαυτό μου. Δεν είμαι φεμινίστρια, δεν πιστεύω στην ισότητα. Πιστεύω στα ίσα δικαιώματα, στις ίσες ευκαιρίες κι αποδέχομαι την διαφορετικότητα. Δεν ανταγωνίζομαι τους άντρες, δεν το έχω ανάγκη, άλλωστε μεγαλώνω δύο, έχω αγαπήσει πολλούς και σέβομαι βαθιά άλλους τόσους. Είμαι άνθρωπος και στα μάτια μου κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου, σεξουαλικότητας, εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος ή ηλικίας έχει δικαίωμα σε βασικά αγαθά, προνόμια και υποχρεώσεις την ίδιας της ανθρωπότητας απέναντί του.


Ενα υπεροχο Σαββατοκυριακο ευχομαι!!!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Καταπληκτικό κείμενο! Εξαιρετικό! Αν και θυμωμένο!
kathy by anthomeli

myStickland είπε...

Respect!!!!!!!!!
Καλημέρα!

syros2js είπε...

Υποκλίνομαι!!!
Πολλά-πολλά φιλιά!!!
Καλή σου μέρα!!!

Miranta είπε...

Κατερίνα με κάλυψες,respect!

airis είπε...

Σιωπώ !
Και υποκλίνομαι!

mammy on line είπε...

Ευχαριστούμε Κατερίνα για αυτό σου το κείμενο. Μοιάζει με ξυπνητήρι, με δυνατή θυμωμένη φωνή. Θα συμφωνήσω με την Dee Dee: Δε θέλω να είναι σιωπή, θέλω να είναι λόγια δυνατά, φωνή που θα την ακούσουν όλοι. Είμαι περήφανη που είμαι γυναίκα και έχω δυνάμη να τα αλλάξω όλα γιατί το είπες μόνη σου: Είσαι μαμά και λες "έχω την ευτυχία να μεγαλώνω δυο γιους κι αυτό είναι το χρέος στο γυναικείο φύλο μου. Το ότι τους μεγαλώνω ως Γυναίκα. Τους μαθαίνω πως να φέρονται, να μιλούν , να σέβονται τα κορίτσια, τις γυναίκες, τις γιαγιάδες και τις μανάδες, τις συντρόφους και τις συμμαθήτριες τους. Να μην χρησιμοποιούν τη σωματική ρώμη για εξουσία. Να σέβονται τη Γυναίκα!" Και αυτό ισχύει για κάθε μαμά είτε μεγαλώνει κορίτσια είτε αγόρια.
Χρόνια μας πολλά λοιπόν χρόνια με σεβασμό και γεμάτα αγάπη.

Inventive mommy είπε...

'Ωρα για δράση δεν νομίζετε? Καλά τα μεγάλα λόγια και οι σκέψεις αλλά φτάνουν. Τι λέτε να κάνουμε μια οργανωμένη κίνηση για τις γυναίκες στις φυλακές στον Ελεώνα Θήβας με είδη που χρειάζοναι ή για κάποιες άλλες γυναίκες που μας χρειάζονται ώς μέρα μνήμης "για αυτές που χάθηκαν, για αυτές που υποφέρουν, για αυτές που θα χαθούν… επειδή γεννήθηκαν γυναίκες!"

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Katerina mou simera eipes se ena keimeno ola osa eixa mesa mou tos xronia sigehimena xoris na mporo na ta valo se mia taksi! Apo paidi mazeva gnoseis kai plirofories, allote sximatiza gnomi kai meta erxotan kati na mou anatrepsei ta dedomena. Tora pia megali pistevo akrivos afto... oxi den eimaste isoi alla exoume isa dikaiomata! Panta evlepa tin foveri douleia pou kaneis me ta agoria sou, dipla sou se ola akoma kai se afta pou theorountai "ginaikeies douleiew" kai to favmaza. Efxaristo pou eipes esi afta pou exoume h pou tha eprepe na exoume oles mesa sto mialo mas kai fisika na ta kanoume prakseis! To thema me ta paidia stis filakes me provlimatise ki emena prosfata meta apo mia ekpompi pou eida stin tileorasi kai oi skepseis mou itan dixasmenes! Tha mpo na do to blog pou mas proteineis (sorry gia ta greenglish alla kolise to koumpi allagis tis glossas). Callie by anthomeli

...INA είπε...

Σε (σας) διαβάζω πολύ καιρό, έχω διαβάσει όλες τις αναρτήσεις σας, πραγματικά έχεις χάρισμα στον τρόπο που γράφεις.

Μπορεί να είμαστε πολύ τυχερές σε σχέση με άλλες γυναίκες, εμείς εδώ στον δυτικό κόσμο, ωστόσο οι διακρίσεις συνεχίζονται κ εδώ και επειδή ξεκινάμε από πλεονεκτική θέση σχετικά με εκείνες, έχουμε και μεγαλύτερη ευθύνη δράσης, και για εκείνες και για εμάς.

Ως μαμάδες έχουμε και ευθύνη προς τα παιδιά μας, είτε μεγαλώνουμε γιούς είτε κόρες.

Συγχαρητήρια που αναδεικνύεις και το θέμα των γυναικείων φυλακών, περιμένω με μεγάλο ενδιαφέρον την νέα σχετική ανάρτηση σου.

Froghall είπε...

Μα πως ειναι δυνατον να υποτιμας τη γυναικα με αυτο σου το κειμενο...Ντροπη πραγματικα...

Μια γυναικα ειναι πιο κοντη? δε σου εμαθαν οτι αυτο ειναι καθαρα στη συγκριτικη κλιμακα?

Μια γυναικα δεν μπορει να αντισταθει? Υπαρχουν γυναικες που κανουν 'καλα' χιλιαδες αντρες σε 'αντρικα' χαρακτηριστικα οπως η δυναμη και η σωματικη διαπλαση...

Ο γυναικειος οργανισμος ειναι ο ανωτερος μεταξυ αντρων και γυναικων, γιατι ειναι δομημενος ετσι απο τη φυση μια και πρεπει να ειναι δυνατος μεσα εξω για το εργο που θα κληθει να επιτελεσει- απλη φυσιολογια στο γυμνασιο τα μαθαμε..!

Σε πληροφορω στην Σκωτια τα ποσοστα ειναι των αντρων που κακοποιουνται απο τις γυναικες τους....

Αν ειναι δυνατον...Ας σταματησουμε να γραφουμε πλεον ανακριβειες!! Ας ανοιξουμε και κανα paper..

Ανώνυμος είπε...

Οι Αρχές, οι Αξίες και οι Συνθήκες της Ζωής είναι αυτές που διαμορφώνουν τον άνθρωπο.Η κακοποίηση της ανθρώπινης ύπαρξης κάθε ηλικίας και φύλου είναι καταδικαστέα και παύλα. Φιλικά Μυρτάλη

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Τα είπες όλα Κατερίνα μου!! Σε φιλώ..

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Υπέροχο!!!!
Να σαι καλά, να γράφεις έτσι, δυνατά !!
Αιγαιοπελαγίτικα χαιρετίσματα

Pepi είπε...

"Δυνατή" ανάρτηση! Εκπληκτικό κείμενο! Να'σαι πάντα καλά, Κατερίνα! Και να'χεις ένα όμορφο Σαββατοκύριακο!

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα μπορούσα να τα γράψω καλύτερα. Παρόμοιες αναρτήσεις κάναμε κι άλλες μπλόγκερς τον προηγούμενο μήνα. Τελικά αυτού του είδους οι γιορτές έχουν διττή φύση, δυο νοήματα. Και είναι δύσκολο να ξύσεις την επιφάνεια και να δεις τι κρύβεται από κάτω.

Φιλιά από Μελβούρνη :)

___ είπε...

Πολύ όμορφη η δήλωση... μαζί σου!

Kiki Aposeki είπε...

Δεν υπάρχει τίποτα περισσότερο που θα μπορούσα να προσθέσω στις σκέψεις σου και στα συναισθήματα σου σε αυτή την ανάρτηση!!! Ειλικρίνεια και χείμαρος αλήθεια που θα ήταν υπέροχο αν κατάφερνε να παρασύρει πολλές από εμάς στην πόρτα της αλήθεια!!! Καλή συνέχεα Κατερινά!!!!

Ανώνυμος είπε...

Δεν υπάρχει ισχυρό και αδύνατο φύλο.Όλα είναι στο μυαλό μας. Δεν σε κακοποιεί κανένας αν δεν το επιτρέψεις ΕΣΥ!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Σπάνιο κείμενο!

Owl Mommy Βέρα είπε...

Τα είπες όλα μαζεμένα..όσα σκεφτόμαστε ανά διαστήματα, όσα θα μάθουμε και στις κόρες μας. Πολύ δυνατό κείμενο, αληθινό και χωρίς τελίτσες. Χρειάζεται ο θυμός πού και πού. Κάποιος είχε πει ότι αν δεν υπήρχαν θυμωμένες εκρηκτικές γυναίκες δεν θα είχαν αλλάξει τόσα πράγματα στην ιστορία.
Καλό Σαβ/κο!

Lyriel Bee είπε...

Κατερίνα, εγγράφτηκε το κείμενο σου μέσα μου σαν βίωμα. Πραγματικά υπέροχο! Σ'ευχαριστώ!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Πρόσφατα ήδη μια καταπληκτική ταινία, το ΤΗΕ WHISTLEBLOWER (Επικίνδυνη σιωπή). Μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα που μιλάει για το παράνομο εμπόριο σαρκός στη Βοσνία λίγο μετά τη λήξη του εμφύλιου στη Γιουγκοσλαβία.
Αν δεν την έχετε δει, σας την προτείνω με πάθος.
Όλα όσα μας γράφεις εδώ, μου θύμισαν την ταινία αυτή. Καταπιεσμένες γυναικες, γυναίκες που τις πουλάνε και τις αγοράζουν, γυναίκες που παλεύουν να κερδίσουν την ελευθερία τους.
Αγαπώ το φύλο μου και το τιμώ με κάθε τρόπο.
Να εισαι καλά, σ'ευχαριστούμε Κατερίνα.

marronblogger είπε...

Γεια σου Κατερινάκι. Μου φαίνεται ότι σκεφτήκαμε στο ίδιο μήκος. Σε προσθέτω κι εσένα με λινκ στη δική μου ανάρτηση. Πολλά φιλιά

{Marianna} είπε...

Η πιο εμπεριστατωμένη και υγιής άποψη για την ημέρα της Γυναίκας, που διάβασα ποτέ. Να είσαι καλά, να έχεις μια όμορφη Κυριακή!

marianth είπε...

Την έχασα αυτή την ημέρα...λόγω συνθηκών...Ωραία τα είπες Κατερινάκι. Για ρίξε μια ματιά και στις "ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ" αν θέλεις σου συνιστώ το βιβλίο ανεπιφύλακτα.
http://marianth-marianth.blogspot.gr/search?updated-max=2013-02-24T00:25:00-08:00&max-results=2

Magia da Inês είπε...

Texto maravilhoso, me fez pensar.
Boa semana!
Beijinhos do Brasil.
°º✿✿¸.•°✿⊱╮╮

Δέσποινα είπε...

Δεν έχω τι να πω, παρα μόνο συγχαρητηρια για αυτη την ανάρτηση!!!!
Φιλια!!!!Δέσποινα

lpower είπε...

Κατερίνα μου το κείμενό σου με καθήλωσε! Δυνατό και θυμωμένο, αλλά και γεμάτο πάθος και όραμα για δράση!

Ταυτίζομαι με την θυμωμένη σιωπή! Είναι μια σιωπή γεμάτη σεβασμό! Με βοηθά να γυρίζω πίσω στους αιώνες, αλλά και γύρω μου, σε όλες τις ηπείρους και να κάνω έναν απολογισμό της πορείας της γυναικείας φύσης και σεξουαλικότητας. Νιώθω περήφανη που είμαι γυναίκα!!

Όμως "πονάω" κι εγώ όταν βλέπω τις άλλες γυναίκες να "πονούν" για την διασφάλιση της ελευθερίας τους στην σκέψη και στην ίδια τους την υπόσταση στην κοινωνία ανά τους αιώνες και πολύ περισσότερο στην σύγχρονη εποχή! Συγκλονίζομαι και υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή, ανεξαρτήτως φύλου! Και εκεί η θέλησή μου για ζωή ... που φυσικά ταυτίζεται και με την γυναικεία μου φύση και ειδικότερα την μητρότητα, μου δίνει διάθεση για γιορτή!

Και η γιορτή αυτή μπορεί να είναι σιωπηλή ή ενεργητική ή μπορεί και να γίνεται μια ισχυρή εκδήλωση χαράς και ευγνωμοσύνης ... Ευγνωμοσύνη για τις άλλοτε μικρές και άλλοτε μεγάλες νίκες στην ιστορία της γυναικείας υπόστασης! Ευγνωμοσύνη για τον ισχυρό και φωτεινό πυρήνα μέσα μου που με κρατά ζωντανή και με κινητοποιεί, προκειμένου να εξελίσσομαι συνεχώς! Για την τόλμη που εμείς οι γυναίκες έχουμε να προχωράμε σε πολλά παράλληλα επίπεδα, το θάρρος να "μοιραζόμαστε", την ικανότητα να "προσφέρουμε", την πίστη να "ονειρευόμαστε"!!!

Και στο τέλος δεν έχει σημασία αν ταυτίζομαι ή συμφωνώ ή διαφωνώ ... ευχαριστώ εσένα Κατερίνα μέσα από τα λόγια που μοιράστηκες μαζί μας, ευχαριστώ και όλες τις γυναίκες που υπάρχουν ή υπήρξαν στη ζωή μου που με βοηθούν να σκεφτώ λίγο παραπάνω και να γνωρίσω και να αποδεχτώ την γυναικεία μου φύση με σεβασμό και κυρίως συνειδητότητα!!! Και για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό!!!

Ηλιόλουστες καλημέρες!!!!!
Λ.

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Ακομα και η καθε τελεία αυτού του κείμενου... εχει τόσα να πεί..!!!!
ακριβως ετσι ειναι που τα γραφεις..και πιά δεν θα συνφωνήσει.. με όσα λές;;.. και ειναι η αλήθεια σε όλο της το μεγαλειο...με συγκλόνισε..!!!!

Anastasia είπε...

Υπεροχο αρθρο! Πιο πολυ μου αρεσε το πως μεγαλωνεις τους γιους σου..γιατι μετα η γυναικες τους θα σε ευγνωμονούν!

Maria S. είπε...

Καλημέρα σε όλες και όλους που θα διαβάσουν αυτές τις γραμμές!!!
Βρήκα την ανάρτηση σου τυχαία, αν υπάρχει κάτι τέτοιο, απο μιά ανάρτηση στο facebook και διάβασα το κείμενο σου με προσοχή. Καταρχήν είμαι ευγνώμων που υπάρχει αυτό το μέσο που λέγεται διαδύκτιο και μας ενώνει και μας βοηθάει να επικοινωνούμε έστω και έτσι.

Υπέροχα όλα όσα γράφεις έτσι και αλλιώς γιατί είναι κομμάτια σου και αλήθειες πολλών γυναικών.
Κάτι μικρό θα ήθελα μονάχα και εγώ να μοιραστώ.
Πιστεύω πως αυτή η μέρα ναι είναι και μπορεί να γίνει μέρα γιορτής και δράσης, μέρα αφύπνισης και αλλαγής!!!
Φυσικά αυτό θα έπρεπε να συμβαίνει κάθε ημέρα αλλά είναι όμορφο όταν δημιουργείτε από πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα μια μεγάλη Προσευχή, μια Θετική σκέψη, μια όμορφη Πράξη, μια δράση με κοινό σκοπό και στόχο.
Αυτό είναι για μένα γιορτή.....
Όλα αυτά τα μικρά ή μεγάλα που θα επιλέξει η κάθεμία και ο καθένας από εμάς να πράξει συνηδειτά , ομαδικά ή μοναχικά,όλα έχουν την αξία τους.
Γιατί στην ζωή μας όλα έχουν την αξία που τους δίνουμε.
Και ναι αυτή η ημέρα έχει αξία ΚΑΙ να ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΑΙ για όλα όσα ανέφερες, για όλα όσα θέλουμε να αλλάξουνε.

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!


Μαρία είπε...

...Υποκλινομαι ..να σαι καλα κοριτσι..οχι στα λογια..μα στη Ψυχη που Διψα..και μας ξεδιψασες..σ'ευχαριστω..Ευλογημενη Σαρακοστη..σε φιλω

stavroula m είπε...

Νιώθω τυχερή που διάβασα αυτό το κείμενο. Καλή σου μέρα!!!!