Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2012

Τα δώρα μιας μέρας...Πρωινό στο κρεββάτι!!

Η  μέρα ξεκινάει γεμάτη δώρα...δεν ξέρεις ποια  ή πως είναι, δεν ξέρεις αν θα σου αρέσουν ή όχι, αν θα είναι ευχάριστα ή δυσάρεστα...ξέρεις μόνο πως θα έρθουν... κι εύχεσαι να είναι ευχάριστα, ενώ ταυτόχρονα προσπαθείς να εκμεταλλευθείς τις στιγμές για να δωρίσεις στον εαυτό σου ή σε εκείνους που αγαπάς, εικόνες κι αισθήσεις.

Το πρώτο δώρο της ημέρας ήταν η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού που  με ξύπνησε στις 8 ακριβώς. Το ψωμί αρχίζει να ζυμώνεται στον αρτοπαρασκευαστή με χρονοδιακόπτη για να είναι έτοιμο πρωί πρωί, για το πρωινό μας.



Ήταν η πρώτη μυρωδιά της ημέρας...και ήταν γεμάτη υποσχέσεις...

Είναι Σαββατοκύριακο και οι μέρες μας αρχίζουν με τους "κομάντο". Μπαίνουν στην κρεβατοκάμαρα, με το πρώτο φως της μέρας, παριστάνοντας τους αόρατους. 
Γλιστρούν από τοίχο σε τοίχο πέφτουν στα πατώματα κουτρουβαλώντας, προσπαθούν να είναι αθόρυβοι σαν σκιές. Μιλούν μεταξύ τους συνωμοτικά,  δίνοντας κοφτές οδηγίες "από 'κεί,  "πρόσεχε φαίνεσαι", "εσύ τη μαμά"...
Η αλήθεια είναι πως με το θόρυβο που κάνουν,  ξυπνούν και νεροβούβαλο που έχει πέσει σε κώμα....αλλά εμείς κάθε φορά παριστάνουμε τους κοιμισμένους και χασκογελάμε καθώς οι δύο τύποι σέρνονται γύρω μας κι ύστερα με τρελά ουρλιαχτά πηδάνε στο κρεβάτι και μας "τρομάζουν"!!Τι ζωντόβολα....




Το δεύτερο δώρο της μέρας ήταν αυτό που μας έκαναν τα αγόρια μας...αγκαλιά στο κρεβάτι, να χαζολογάμε, να γελάμε και να μην χορταίνουμε ο ένας τον άλλο.



Ύστερα  παίξαμε ένα παιχνίδι που θυμάμαι  από παιδί. Το κόκκινο μονοπάτι...εκείνο που περνάνε από το χέρι σου όλα τα ζώα της ζούγκλας και όχι μόνο και το χέρι γίνεται κατακόκκινο από τις τσιμπιές...κι ο Γιώργος δεν το χορταίνει!!!



Και εγώ δεν χορταίνω να  τον βλέπω να γελάει...

Έξω φυσούσε ένας παγωμένος Βοριάς και το πρωινό ήταν πολύ πολύ κρύο...Αποφασίσαμε λοιπόν να κάνουμε ένα δώρο στον Κάρλο και να τον αφήσουμε να κοιμηθεί στο σπίτι μιας και κρυώνει πολύ...Το εκτίμησε πραγματικά... και απλώθηκε στο χαλάκι "σαν τη μάστιγα", που λέει κι ο μπαμπάς μας,  παρέα με την παντόφλα του Γιώργου για παρηγοριά!!


Πριν μπουν στη ζωή μας τα παιδιά τα Σαββατοκύριακα σήμαιναν, πρωινό στο κρεβάτι και αμέτρητες ώρες χουζούρι....
Αυτά, όπως και πολλά άλλα, ξεχάστηκαν, μα όσο τα αγόρια, μεγαλώνουν γίνονται όλο και πιο ανεξάρτητα, οπότε μπορούμε να θυμηθούμε αγαπημένες συνήθειες του παρελθόντος που είχαμε στην κυριολεξία ξεχάσει.... Όπως το πρωινό στο κρεββάτι! 
Σήμερα λοιπόν κάναμε ακριβώς αυτό.Σηκωθήκαμε για να ετοιμάσουμε το πρωινό τους και τους αφήσαμε να απολαύσουν τα κινούμενα σχέδια, ενώ εμείς ετοιμάσαμε το δικό μας πρωινό και το μεταφέραμε στο κρεββάτι.... 
Όπως παλιά...Γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Έξω ο παγωμένος αέρας  και τα μουντά γκρίζα σύννεφα...
Στάλες της βροχής  έπεφταν  στα τζάμια και πέρα μακριά, η θάλασσα αφρισμένη...



Τα κλαδιά χτυπούσαν με δύναμη πάνω στο παράθυρο και μέσα η μουσική από το ράδιο και τα ζεστά παπλώματα...
Μυρωδιές  φρεσκοψημένου καφέ, και ζεστού ψωμιού. Ένας δίσκος όμορφα στολισμένος, με το τετράφυλλο τριφύλλι για γούρι!


Καφές για εμένα και σοκολατένιο γάλα για τον Πανταζή...



Γύρω μας τα περιοδικά και τα βιβλία μας.


Ο Πανταζής να βγάζει τα σχέδια για ένα σπορείο....


...και εγώ να κρατάω σημειώσεις παρέα με την "κοτούλα της χαράς", που αγόρασα γιατί ήταν το μόνο πραγματάκι που με έκανε να χαμογελάσω σε μια περίοδο απίστευτα σκληρή που μου δίδαξε πολλά αλλά εγώ δεν θέλω να θυμάμαι  χωρίς λόγο....Από τότε είναι το γούρι μας, και αν κάποιος είναι λυπημένος ή αρρωστούλης, μπορεί να την έχει μαζί στο δικό του δωμάτιο για λίγες μέρες μέχρι η κοτούλα να του ξαναδώσει τη χαρά και το κέφι του....Μετά ξαναγυρνάει σε εμένα...γιατί είναι δική μου...χε χε


Το δωμάτιο σιωπηλό και ήσυχο και όλος ο χρόνος δικός μας...χουζούρι, χουζούρι, χουζούρι....Σαν ψέμα!!
Είναι φοβερό πως μεγαλώνοντας τα παιδιά αρχίζουν οι γονείς να κερδίζουν πίσω κάτι από την παλιά τους ζωή ...Υπέροχο δώρο!!!

Το μεσημεριανό μας φαγητό ήταν δώρο της Ερμιόνης  από το  The one with all the tastes που έγραψε χθες  αυτή την καταπληκτική συνταγή, με πατάτες χωριάτικες με ντομάτες και φέτα



Τέλειες συγκλονιστικές γεύσεις.Πανεύκολο γρήγορο, απλό και υπέροχο...Να'σαι καλά βρε Ερμιόνη, μας έκανες το τραπέζι...

Κι ύστερα αποφάσισα να ρίξω μια ακόμη ματιά στα μικρά αυτά δωράκια που έλαβα μέσω της  αδερφούλας , Fraulitsa από την Pour Angelique! Πραγματάκια τόσο ιδιαίτερα, όπως μόνο εκείνη ξέρει να φτιάχνει...

Δύο πανέμορφα ρομαντικά,  δαντελωτά βραχιόλια κι ένα δαχτυλίδι από κουμπιά....



Δώρα μοναδικά που με ξάφνιασαν και με ενθουσίασαν...όχι μόνο γιατί είναι πανέμορφα, αλλά γιατί είναι δώρα ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζω...κι είναι απίθανο αυτό!! 


Ένας άνθρωπος που δεν έχω δει, δεν έχω αγγίξει, δεν έχω μιλήσει ποτέ...κι όμως νιώθω τόσο κοντά μου, τόσο οικεία, τόσο ζεστά...ένας άνθρωπος τόσο γενναιόδωρος και εγώ τόσο τυχερή που βρέθηκε στο δρόμο μου...

Η μέρα κύλησε και εγώ συλλογίζομαι την  ομορφιά που μας χάρισε...Τα παιδιά παίζουν κρυφτό,  με φίλους τους και ακούω τις φωνές και τα γέλια τους....Το αγόρι στο εργαστήριο του ετοιμάζει τα νέα του δημιουργήματα και εγώ εδώ...στην αγαπημένη μου πολυθρόνα. Παρέα με τις φλόγες που τριζοβολούν, τον ζεστό μου καφέ και τον Παμούκ, που με ταξιδεύει με το "χιόνι"...


Έξω ο Βοριάς και εκεί μακριά τα φώτα της πόλης.

Η μέρα έφυγε πια...κι ήταν ζεστή και γενναιόδωρη μαζί μας....Εκεί στο σκοτάδι πίσω από τις ζεστές φλόγες του τζακιού μας, υπάρχουν άνθρωποι που δεν είχαν τις δικές μας ευκαιρίες...κι η μέρα τους έφερε δώρα που δεν περίμεναν, δεν ήθελαν, δεν επιθυμούσαν... Όλοι έχουμε βρεθεί σε μια τέτοια θέση και θα ξαναβρεθούμε ξανά και ξανά!! Ελπίζω μόνο κι εύχομαι,κάθε φορά που αυτό θα συμβαίνει να είμαστε γενναίοι και να προχωράμε γιατί κάθε τι που μας φέρνει η ζωή, είναι δώρο...μόνο που πρέπει να περάσουν χρόνια και τα συναισθήματα να καταλαγιάσουν για να εκτιμήσουμε την αξία του πόνου, της οργής, της απογοήτευσης...που είχαμε ζήσει ...
Πρέπει να είναι κανείς έτοιμος για να μπορεί να  δεχτεί  ένα δώρο...αν είναι άσχημο ή αναπάντεχο.
Εγώ...έχω ακόμη δρόμο μπροστά μου για αυτό...Ξέρω πως χρειάζομαι ακόμη πολύ πολύ εκπαίδευση...
Προς το παρόν,  νιώθω ευγνωμοσύνη για την κάθε  μέρα, που μας χάρισε γέλιο, ηρεμία και γαλήνη...


Απλή, καθαρή, πελώρια..ευγνωμοσύνη!!

                                                                                                                                        Κατερίνα

          

39 σχόλια:

mammy on line είπε...

Ωραία ήταν η ημέρα σας.Κράτησε σίγουρα έξω τον κρύο βοριά.Καλή και η ιδέα με το ψωμάκι που ετοιμάζεται ενώ εσύ κοιμάσαι.
Να έχετε μια ακόμα καλύτερη Κυριακή!

Litsa είπε...

Όμορφη μέρα, υπέροχη ανάρτηση, ζηλευτό πρωινό και καταπληκτικά δώρα! Μόνο, κάνε μου μία χάρη σε παρακαλώ! Μην βάφεις μόνη σου τα νύχια σου αχαχαχα
Καλή Κυριακή

Owl Mommy Βέρα είπε...

Τέλειο το πρωινό στο κρεβάτι..δηλαδή για μας τις μωρομάνες αυτό θα ξανάρθει σε 10 χρόνια ε..?
Θα το περιμένω! Καλή Κυριακή να έχετε!

Georgina είπε...

Θα πρωτοτυπήσω αν πώ εξω από τα δόντια πως ζήλεψα! Πότε κι εγω θα ξυπνήσω ή έστω θα κοιμηθώ και θα ξυπνήσω με τον άντρα μου? Με άλλον κοιμάμαι και με άλλον ξυπνάω κάθε πρωί!!!Σε δέκα χρόνια?????@@@@??? Τιιιιιιι????Παπάφειοοοοοο!!!!

Ανώνυμος είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ...ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΝΕ Ο ΚΩΝ.ΝΟΣ ΜΟΥ..ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑ...ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΑΠΟΛΑΥΣΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ...ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ 2 ΜΑΣ...ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΤΟΣΟ ΛΟΙΠΟΝ ΤΑ 20ΜΑΣ...ΚΑΙ ΤΣΟΥΠ...ΒΓΗΚΕ Ο ΒΑΓΓΕΛΙΝΟΣ ΜΟΥ....ΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ....ΤΕΣΠΑ..ΕΕΙΣ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ...ΣΥΜΦΩΝΩ!!!!ΚΑΛΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!!!!ΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ....<3

ΑΦΡΟΔΙΤΗ.....

Lyriel Bee είπε...

Την είδα δυο τρεις φορές την ανάρτηση σου και τις φωτογραφίες για να τις χορτάσω :) Μια μέρα με τα όλα της !
Και ο Καρλίτο καλός είναι, του αρέσει μέσα :p Να τα περνάτε όμορφα !!
Φιλάκια στα μουτράκια **
υγ.το δαχτυλίδι σου μ'άρεσε εμένα ;)

Μαριάννα είπε...

Υπεροχη μερα! Σου ευχομαι παντα τετοιες μερες!
Υεροχα και τα δωρα σου!
Τιι? Σε 10 χρονια ! Εχουμε μελλον μπροστα μας!

Ανώνυμος είπε...

Υπέροχες εικόνες,που πραγματικά νιώθεις γεμάτη από όλα!!!Όσο τα παιδιά μεγαλώνουν ο χρόνος είναι με το μέρος μας,σίγουρα....να έχετε, μια ακόμη πιο γεμάτη Κυριακή!!! Φιλάκια πολλά......

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑΑΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗΡΗ, ΚΕΦΑΤΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ!!!!!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΑΙΔΙΑ!

myrto είπε...

Καλημέρα! Όμορφη μέρα! Η επιτομή της χαλαρώσης μου ακούγεται! Μόλις όμως μου απομυθοποίησες :) την τακτική που είχαμε μικρά με τον αδερφό μου..να ξυπνάμε έτσι τους γονείς μας! Πραγματικά πιστεύαμε οτι τους ξεγελούσαμε!!! Χαχαχα

EVAGELIA VRETTOU είπε...

μμμ...τι ωραία! Χαλάρωσα κι εγώ μαζί σας! Μα τι γλυκιά οικογένεια που είστε και πόσο εκτιμάστε τις απλές μικρές χαρές! Να είστε καλά, βρε παιδιά, μικρά και μεγάλα!
Όσο για τα δωράκια σου, τα είδα και στης αδερφούλας σου, με γεια, είναι τέλεια!

Unknown είπε...

Αχχχχχχχχχχχχ, τι καλά!!! Τελικά η οικόγενεια της διαφήμισης υπάρχει!!! Τι όμορφη ανάρτηση, την καταχάρηκα, όσο για το δαχτυλίδι, το είχα βάλει στο μάτι απο όταν το είδα, στη χριστουγεννιάτικη ανταλλαγή!
Να έχεις μια σούπερ Κυριακή αν και είμαι σίγουρη!

peny είπε...

Καλημέρα..Ελπίζω η Κυριακή σας να είναι το ίδιο γενναιόδωρη..
Πολύ γέλασα με την αποστολή των ειδικών δυνάμεων Αν-Γιω!Είδες που οι αγορομάνες ζουν μοναδικά ξυπνήματα?
Μου ξυπνήσατε θαμμένες αναμνήσεις μ 'αυτό το επίπονο παιχνίδι!
Με γεια τα δώρα σου,βρήκαν τον ιδανικό σύντροφο.Φιλιά!

foufoula89 είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ !!!!!!!!!ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΕΙΣ ΟΜΟΡΦΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΓΕΜΑΤΟ ΓΛΥΚΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΖΩΗ ΠΙΟ ΚΑΘΑΑΡΟ ΚΑΙ ΓΛΥΚΟ.ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Ερμιόνη είπε...

Καλημέρα Κατερίνα! Τι όμορφη μέρα! Τι όμορφες περιγραφές! Τι όμορφες εικόνες! Μπράβο, πολύ σας χαίρομαι που ζείτε τις στιγμές και δεν τις αφήνετε να φεύγουν αναξιοποίητες! Πολλά πολλά φιλιά!

Stone είπε...

Όμορφες εικόνες μιας όμορφης οικογένειας που ξεκινάει όμορφα τη μερα της!Να είστε καλά!!!

Eva's blog είπε...

Τελικα δεν θελουμε πολλα να νιωσουμε ευτυχισμενοι!Η ευτυχια κρυβεται σε απλα καθημερινα πραγματα!Σημασια εχει ποση αξια τους δινουμε!

princess είπε...

Κατερινάκι μου, μου θύμισες όταν ήμαστε κι εμείς μικρά έτσι ξυπνούσαμε τη μαμά και τον μπαμπά! Φαντάσου εννιά άτομα πάνω σε ένα κρεβάτι!!! Και να φανταστείς ξυπνούσαμε και οι εφτά ταυτόχρονα για να πάμε να τους πειράξουμε! Να έχετε πάντα τέτοιες ημέρες!!

Ανώνυμος είπε...

Κατερίνα και Πανταζή καλησπέρα!!Συγχαρητήρια για το μπλογκ σας και την φωτεινή σας οικογένεια, καθομαστε με την ξαδέρφη μου και χαζεύουμε τις εικόνες του ...ώρες τώρα!!Έχω λατρέψει κάποιες γωνιές του σπιτιού σας και επειδή θα μπω στο δικό μου σπίτι σε λίγους μήνες , ήθελα να ρωτήσω αν κάποιος απτους δυό σας ασχολείται επαγγελματικά μα την διακόσμηση ή με την αρχιτεκτονική γιατί θα ενδιέφερε πραγματικά η οπτική σας!!Σας φιλώ, Αντωνία.

Ανώνυμος είπε...

Τι υπεροχο Σαββατιατικο ξυπνημα...κι εγω θελω...αλλα μαλλον σε καμια 10ετια.. και τι ωραιο το ψωμι σας..βαλε καμια συνταγη και για μας !!! καλη συνεχεια και καλη εβδομαδα !!!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Τι υπεροχο Σαββατιατικο ξυπνημα.. κι εγω θελω..αλλα μαλλον σε καμια 10ετια..και τι ωραιο το ψωμι σας..βαλε καμια συνταγη και για μας!!! καλη συνεχεια και καλη εβδομαδα !!!

myStickland είπε...

Μακάρι όλα τα πρωινά της υπόλοιπης σας ζωής να είναι γεμάτα με χαμόγελα,αγκαλιές και αγάπη!!
υ.γ.λάτρεψα την κοτούλα που χωρίς να το ξέρει,κάνει θαύματα!!!
στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και πολλά πολλά φιλιά!!

Mary Touchofrouge είπε...

Πόσο όμορφη ανάρτηση...
Τα πιτσιρικάκια σου είναι κουκλιά!!!
Εύχομαι τόσο όμορφες μέρες να διαδέχονται η μια την άλλη!
Τα φιλιά μου...

Δέσποινα είπε...

Εύχομαι όλη η βδομάδα να κυλήσει όμορφα και ζεστά όπως η σημερινή μέρα,με παρέσυραν οι περιγραφές σου και ένιωσα κι εγώ όμορφα κι ας μην έκανα τίποτα απ'όλα αυτά,ένιωθα όμως σα να τα ζω καθώς τα διάβαζα κι έβλεπα τις φωτογραφίες...

το χειρότεχνο είπε...

τι ωραια να νοιωθεις ετσι!!! να σε γεμιζουν απλα και τοσο σπουδαια ταυτοχρονα πραγματα να νοιωθεις ευγνωμοσυνη για αυτα που αλλοι θεωρουν αυτονοητα κ αφηνουν τη ζωη να κυλα χωρις να βλεπουν την ουσια.

Angelique είπε...

Η ζωή μας φέρνει συνεχώς δώρα.Εύχομαι τα δικά σας να ´ναι πάντα ευχάριστα!!
Σ´ ευχαριστώ θερμά για τα τόσο γλυκά λόγια!!Και εγώ νιώθω τυχερή που σας βρήκα!!

Dee Dee είπε...

Να σου πω την αληθεια, εχω επιχειρισει πρωινο στο κρεββατι και δεν με βολευει καθολου. Και παντα αναρωτιομουν τι του βρισκουν οι περισσοτεροι χαχα . Μηπως κατι δεν κανω εγω καλα;;; :):):)
Βεβαια αν ειχα μια μεγααααλη κρεβατοκαμαρα με ενα μεγαααλο παραθυρο, με ωραια θεα και μπροστα δυο κουνιστες πολυθρονες με αφρατες μαξιλαρες κι ενα ομορφο τραπεζακι ενδιαμεσα, ευχαριστως θα απολαμβανα πρωινο στο δωματιο με τα περιοδικα μου :)


Η μυρωδια του φρεσκου ψωμιου ειναι ολα τα λεφτα!!!! Εχουμε κι εμεις αρτοπαρασκευαστη κι εδω κι εναμιση χρονο εχουμε βρει την χαρα μας. Εκτος του οτι ειναι πολυ πιο νοστιμο το σπιτικο ψωμακι, μυριζει υπεροχα το σπιτι !! (φυσικο αρωματικο)

Χμμμμμ το φαγητο φαινεται πολυ ενδιαφερον ...θα το δοκιμασω :):)

καλη εβδομαδααααα

Ανώνυμος είπε...

υπεροχη αναρτηση

painter είπε...

Και πολύ καλά κάνεις Κατερίνα μου! Αυτή την ευγνωμοσύνη πρέπει να νιώθουμε όλοι μας για κάθε μέρα που περνάει και είμαστε καλά με τους αγαπημένους μας...

Πάντα τέτοια όμορφα δώρα να λαμβάνετε!

Καλή και χαρούμενη εβδομάδα!!!

SpIrToKoYto είπε...

να είσαι σίγουρη πως η ζωή θα εξακολουθήσει να σου χαρίζει τα δώρα της...
κι αυτό γιατί ξέρεις να εκτιμάς τη μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού και του καφέ,τις στάλες της βροχής,τις φλόγες του ξύλου και την αγκαλιά των αγαπημένων...
αυτά είναι δώρα...!!!!
όλα τα άλλα είναι αντίδωρα...
να έχεις μία τέλεια εβδομάδα...-:))

( να σε ευχαριστήσω και από δω για τη διάθεση και τον κόπο σου να μοιραστείς μαζί μου τα λινκ για τα μαγκάλια...τα είδαμε με τον καλό μου με μεγάλη προσοχή και...τα βάλαμε στο μάτι...)

"ζαχαρούλα.." είπε...

υπέροχη οικογένεια.. μοναδική οικογενειακή θαλπωρή..

πωπω.. εγώ πότε θα γίνω μάνα ε? ε? ε?

σε φιλώ... όλους σας φιλώ....

maya =^o^= είπε...

πολύ όμορφη και τρυφερή ανάρτηση ακόμη μια φορά!!καλή εβδομάδα!!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Πολύ γλυκιά ανάρτηση! Τελικά αυτές οι φωτογραφίσεις για τα blog μας ίσως κάνουν τη ζωή μας ακόμη πιο όμορφη! Αλήθεια, τί είναι αυτό που μοιάζει με στρόγγυλοο ψαλίδι στον δίσκο επάνω;

ο παρατηρητης είπε...

καλη μου αυτο δεν ηταν αναρτηση αλλα εφημεριδα ολοκληρη χειμερρος μπραβο σας να χαιρεισαι τα βλασταρια σου και τα παντα γυρω σου σε περιμενω σπιτακι μου

Ανώνυμος είπε...

Έχεις βραβείο να παραλάβεις!! www.natasa-makeup.blogspot.com/2012/01/blog-post_24.html φιλάκια

Ανώνυμος είπε...

Τέλεια....μας ταξίδεψες μας μάγεψες και πάνω από όλα η μυρωδιά της αγάπης παντού!!Καλώς σε βρήκα κούκλα με τους μπόμπιρες!!! Φιλιά

vailie είπε...

Βρε Κατερινουλα...πως μου ξεφυγε αυτη η αναρτηση?
Ξερω,ξερω...λιγο το οτι το μπλογκ σου δεν μπορω να το διαβασω πια απτο γραφειο μου :ο((( (Αναβαθμιση το λενε αυτο,μη χ...!)
Λιγο που ειχα το μελισσακι μου αρρωστουλι και τρεχαμε...
Την προσπερασα και ουτε που το καταλαβα!
Οφειλω να ομολογησω (πηρα το επισημο μου υφος,το προσεξες!χαχα)
Οτι ειναι μια απο τις πιο ομορφες αναρτησεις που εχω διαβασει!
Μπηκα κρυφα και καθησα μαζι σας στο κρεβατι και σηκωσα λιγο και το παπλωμα να δω τα ποδαρακια σας (χαχαχαχα), τσιμπησα λιγο ζεστο και μυρωδατο ψωμακι, βολευτηκα και στην ομορφη πολυθρονα σας και χαζεψα το περιοδικο σου για τον κηπο...α,δοκιμασα και το τελειο δαχτυλιδακι που ελαβες δωρο!
Μην ρωτας εμενα για το πως τα καταφερνω, εισαι μαεστρος απο μονη σου!
Το παν ειναι να εκτιμας αυτα που εχεις και να μπορεις να χαιρεσαι τις λεπτομερειες! ;ο)
Και η καθε μερα μας ειναι γεματηηηηη απο αυτες τις μικρες ευχαριστες στιγμες!!!
Στην πολη που μεγαλωσα εγραψε καποιος σε ενα τοιχο: "δεν υπαρχει ευτυχια,υπαρχουν μονο ευτυχισμενες στιγμες!" Μπορω να το προχωρησω λιγο και να πω... " Οταν μαζευονται πολλες ευτυχισμενς στιγμες, τοτε εχεις πια την ευτυχια στην αγκαλια σου!!!"
Καλη σου μερα και σε ευχαριστω για το ταξιδι....

STARDUST είπε...

Βρε Κατερίνα μου τι ωραία που τα λές... και τα γράφεις! Με πόσο συναίσθημα! Με ταξιδεύεις! Σου το ξανάπα ότι χάρηκα πολύ που σε βρήκα; :)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.