Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Το σπίτι μας περιμένει το Πάσχα...

Κάθε φορά σαν έρχονται γιορτές κάνω σχέδια κι όνειρα και πάντα πάντα καταλήγω θυμωμένη κι απογοητευμένη με την έλλειψη χρόνου, με την έλλειψη των αγαπημένων μου...με την έλλειψη...


Μα πάντα το παλεύω τελικά...Σκέφτομαι πως αν δεν ήταν τα παιδιά δεν θα έμπαινα στον κόπο, να στολίσω, να ψήσω, να φουρνίσω...μα ίσως και να κάνω λάθος γιατί η χαρά είναι εσωτερική ανάγκη και ξεκινά από εμάς...
Έτσι όταν για ακόμη μια φορά βγήκαν από το πατάρι τα κουτιά με τα Πασχαλινά ήμουν φειδωλή...λίγα και καλά έτσι για τη χαρά της γιορτής είπα...και  μετά αφέθηκα. Αφέθηκα στα μικρά χρωματιστά αυγά, τα λαγουδάκια, τα παπάκια, τα καλαθάκια...
Τα συμπαθώ τόσο πολύ και μου είχαν λείψει τόσο και τελικά άρχισα να στολίζω το σπίτι και η χαρά με παρέσυρε για μια ακόμη φορά... 





Κι ύστερα σαν τα στολίζω κάθομαι και τα κοιτάζω και τα βρίσκω τόσο μα τόσο χαριτωμένα που θα ήθελα να μπορούσα να έχω χρόνο πολύ να πίνω νωχελικά τον καφέ μου και να κοιτάζω έξω από το παράθυρο τα σύννεφα να μαζεύονται την ώρα που έρχεται η μπόρα...


Αντίθετα βγάζω μια γρήγορη φωτογραφία και συνεχίζω να τρέχω και μέσα στην τρέλα μου λίγο πριν φτάσω στον προορισμό μου παίρνω απότομες στροφές για να προλάβω να φωτογραφίσω τη φουρτουνιασμένη θάλασσα, ένα πρωινό που ο Βαρδάρης μας πήρε τα μυαλά! 


Θα ήθελα να μπορούσα να μείνω εκεί να κοιτώ με άγρια χαρά την οργισμένη φούσκο θαλασσιά, μα συνέχισα να τρέχω για να προλάβω. Να προλάβω...

Φυτεύω στο μπαλκόνι μου τα πανέμορφα φρέσκα λουλούδια και θέλω τόσο να τους κάνω παρέα, μα λέω μετά...σε λίγο, αύριο...το Πάσχα, τις ημέρες της αργίας...


Λυπάμαι που δεν τα προλαβαίνω όλα και καμιά φορά νιώθω σαν να μην προλαβαίνω τα πιο σημαντικά...Τη ζωή, τα μάτια τους σαν με κοιτούν με λάμψη, τα μαλλιά τους να μεγαλώνουν και να θέλουν κούρεμα, τα αστεία τους, τις νέες ιστορίες που σκαρώνουν, εμένα και τους φίλους μου...από όλα λείπω...έτσι νιώθω.
Κι αν δεν λείπω είναι γιατί τρέχω...μα βαρέθηκα, κουράστηκα να τρέχω...κι αντί να σταματήσω τρέχω πιο γρήγορα, για να προλάβω!

Ξέρω αυτό συμβαίνει με όλους μας. Δεν είναι μόνο δικό μου "προνόμιο" αυτός ο τρελός ρυθμός ζωής!
Και τα Σαββατοκύριακα τρέχω να προλάβω να δώσω χαρά στα μικρά μου που μεγαλώνουν τόσο γρήγορα, μα όσο κι αν μεγαλώνουν θέλουν να κάνουν  πράγματα μαζί μου. Χαίρονται να μου φέρνουν αγριολούλουδα για τα βάζα ή να χτυπούν στο μίξερ τα γλυκά ή να βάφουμε μαζί αυγά...


Έτσι φέτος  τα χρωματιστά μας αυγά τα βάψαμε με  τον μικρό κι ένα φιλαράκι του κι ήταν τόσο τρυφερή αυτή η εικόνα καθώς ζωγράφιζαν με υπομονή το αυγό τους δημιουργώντας μια υπέροχη παλέτα χρωμάτων πάνω σε αυτό...



Τα πιο όμορφα αυγά της φετινής γιορτής!

...κι ύστερα ανάμεσα στα κενά μου τους παίρνω και βγαίνουμε έξω και μαζεύουμε λουλούδια και κλαδιά για να στολίσουμε κι άλλο κι άλλο και χαίρονται τόσο με αυτή την μικρή απλότητα, με αυτά τα δυο λεπτά...γιατί θα τα περάσουν μαζί μου κι εγώ μαζί τους.






...και μετά ανάμεσα στο υπόλοιπο κενό κι ενώ τα φαγητό βράζει ή τα παιδιά παίζουν και λίγο πριν φύγω,  κάθομαι για λίγο να κάνω τα δικά μου. Για μια μικρή στιγμή ηρεμίας, όπου μέσα σε λίγα λεπτά χρησιμοιοποιώντας την τεχνική της αγαπημένης Βέρας, θα γεμίσω με χαρούμενα αυγουλάκια ένα ακόμη καλάθι...έτσι για χαρά!




Και τα Σαββατοκύριακα θα προσπαθήσω και πάλι να βρω χρόνο για να κάνω ένα ωραίο γλυκό δοκιμαστική, έτσι ώστε τις γιορτινές μέρες να ξέρω αν θα είναι στο τραπέζι μας μετά το γεύμα και ναι!!!! 


για φέτος θα είναι αυτή η Πάβλοβα  σε μια λιγότερο πολύπλοκη μα πάντα κολασμένη  version και βέβαια μια ακόμη δοκιμή  τα απλά τσουρεκάκια που ξετρελαίνουν τα παιδιά, με δικά μας Πασχαλινά μπαχαρικά κι όχι αυτά της  συνταγής, για να ξαναθυμηθώ τη συνταγή και να μου πετύχουν τα τσουρέκια γιατί όλη η μαγεία των γιορτών κρύβεται τα μελομακάρονα τα Χριστούγεννα και τα τσουρέκια το Πάσχα!


...κι έτσι απλά μπήκαμε κι επίσημα στη Μεγάλη Εβδομάδα κι εγώ νιώθω πανέτοιμη και πάλι...Να γιορτάσω μαζί με αυτούς που είναι δίπλα μου, μα και με τη σκέψη όλων όσων είναι μακριά μου...Με τη μνήμη καταχωρημένη σε κάθε κύτταρο μου, με τα γέλια, τις μυρωδιές, τις αυλές, τα ζυμάρια, τα χέρια, τα μάτια...
Με όλα πάλι εκεί. Πάντα εκεί για εμένα, για αυτούς που ήρθαν, για αυτούς που έρχονται...Παρέα με όλα όσα ζήσαμε, με όλους όσους τα μοιραστήκαμε και τραβά πια ο καθένας τον δρόμο του...

Κάθε χρόνο στις γιορτές λίγο πριν...χάνω το νόημα. Χάνω εμένα, μα με ξαναβρίσκω ανάμεσα σε εικόνες και μνήμες. Ανάμεσα σε ανθρώπους και συναισθήματα.
Μια γιορτή με τόση θλίψη. Μια γιορτή τόσο δυνατή. Γεμάτη Ελπίδα...Γεμάτη υποσχέσεις. Γεμάτη Ζωή!
Μεγάλη Εβδομάδα αγαπημένοι...Η μεγαλύτερη όλης της χρονιάς. Εύχομαι να τη ζήσουμε όλοι με κατάνυξη, καρτερικότητα, πίστη και συντροφικότητα προς τους ανθρώπους.


Ας κοιτάξουμε δίπλα μας...Κανείς μόνος, κανείς ξεχασμένος, κανείς αποκομμένος κι από αυτές τις γιορτές... Καλημέρα αγαπημένοι. Εύχομαι μια γαλήνια Μεγάλη Εβδομάδα....
                                                                                                                                               Κατερίνα

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Δεν στολίζω ποτέ το σπίτι μας για το Πάσχα, γιατί πάντα το γιορτάζουμε κάπου αλλού. Αλλά βλέποντας τις φωτογραφίες σου ζήλεψα! Τι όμορφα που είναι όλα όσα έκανες Κατερίνα μου! Να περάσετε όμορφα αυτες τις μέρες, να χαλαρώσεις όσο γίνεται και να απολαύσεις την γαλήνη που απλόχερα σου προσφέρει η θέα από το παράθυρό σου! Καλό Πάσχα!!!

Owl Mommy Βέρα είπε...

Στολίζουμε έτσι κι αλλιώς για να φτιάξει η διάθεση όλων μας, για να διαφοροποιήσουμε αυτές τις μέρες :-) Και τα αυγά πρωταγωνιστές, πολύ χαίρομαι που κάνατε και το ντεκουπάζ των τεμπέληδων!
Ουφ... και χωρίς τρέξιμο, λίγο να χαλαρώσουμε τους ρυθμούς να καταλάβουμε Πάσχα, να χαρούμε στιγμές. Καλό Πάσχα οικογένεια ΚάΠα, να ξεκουραστείτε, να περάσετε χαλαρά και όμορφα!

Litsa είπε...

Αχ μια απ' τα ίδια φέτος. Και φετος και πέρυσι και πρόπερσι... Το Πάσχα είναι μέσα μου ζωγραφισμένο με τα χρώματα των παιδικών και νεανικών μου χρόνων... Σαν να σταματησε εκεί.
Ξεκούραση, υγεία και όμορφες στιγμές σας εύχομαι αδερφή!
Καλό Πάσχα

Αφροδίτη είπε...

Δε θέλω πια χαρές μεγάλες, μονάχα μικρές αναζητώ, να τόσο τοσοδούλικες, που να χωρούν σε μια στιγμή, σε μια σκανταλιά, σ' έναν περίπατο με το παιδί, σ' ένα ζουμερό φιλί, να είμαι εκεί, ...να μη χάσω τη στιγμή. Δε θα σταματήσω τα χνάρια σου ν' ακολουθώ, πάντα, μονάχα εσύ στο ξέφωτο με οδηγείς... Καλή Ανάσταση, αγάπη, Καλό Πάσχα!

nanarinia είπε...

To Πάσχα είναι η αγαπημένη μου γιορτή,μου αρέσει όλη η προετοιμασία με τους χαιρετισμούς και η Μεγάλη Εβδομάδα.Νιώθεις ότι κάτι περιμένεις,εσύ με το στολισμό έδωσες και μια νότα παραπάνω.Να είσαι καλά και καλές γιορτές.

Ariadne είπε...

Όμορφα τα στόλισες πάλι, και οι πασχαλιές μοσχοβολούν μέσα από τη φωτογραφία!Καλό Πάσχα!AriadnefromGreece!

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Καλημέρα Κατερίνα! Αυτές οι εικόνες του στολισμένου σπιτιού σας, μου έφτιαξαν τη διάθεση. Πόσο όμορφα όλα! Πόσο όμορφα!
Αυτοί οι τρελοί ρυθμοί της καθημερινότητας που περιγράφεις, αυτό το συνεχές τρέξιμο, μας έχει γίνει κόμπος στο λαιμό. Για αυτό, όσο μπορούμε, όταν μπορούμε, βρίσκουμε ευκαιρίες να ξεφεύγουμε. Να αλλάζουμε παραστάσεις. Να κατεβάζουμε ρυθμούς. Να ερχόμαστε σε επαφή με τη φύση. Να γιορτάζουμε. Να στολίζουμε. Να δημιουργούμε όμορφες αναμνήσες για εμάς και τα παιδιά μας.
Καλό Πάσχα σας εύχομαι <3

Νίκη είπε...

Ποτέ μα ποτέ ο χρόνος δεν είναι όσος θα θέλαμε, ειδικά τέτοιες μέρες! Το γιορτινό σπίτι σας είναι υπέροχο!
Καλό Πάσχα!