Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Ξημέρωσε το αύριο...

Ήταν μόνο λίγες μέρες μα έκρυβαν τόση κούραση και τόση ανάγκη για ξεκούραση και μαγεία...Σαν όλη τη χρονιά να θρέφουμε ένα όνειρο κι ύστερα σαν έρθει η ώρα να το ζήσουμε πέφτουμε αποκαμωμένοι παρακαλώντας να μην ξυπνήσουμε γρήγορα και να έχει έρθει το αύριο..
Γιατί το αύριο δεν θα έχει τίποτε από τα χαλαρά πρωινά παρέα με τον μοναχικό καφέ μου.
Δεν φαίνεται βέβαια πως στο υπόλοιπο σπίτι αλωνίζουν πέντε αγόρια, ουρλιάζουν, γκρεμίζουν και παίζουν ποδόσφαιρο και nerf και μου παίρνουν τα μυαλά...όμως η αλήθεια είναι πως η πραγματικότητα δεν είχε καμία σχέση με αυτή την φωτογραφία...Παρόλα αυτά κι εγώ η ίδια που την βλέπω ξεγελιέμαι...


Δουλεύαμε μέχρι τέλους και μέχρι τέλους προσπαθούσαμε να περάσουμε καλά...και παρόλο που την ώρα εκείνη θυμάμαι άγχος να τα προλάβουμε όλα, τώρα που κοιτώ τις φωτογραφίες χαίρομαι για όλη αυτή την προσπάθεια γιατί ναι, ήταν αγχωτικά όπως πάντα...μα κι όμορφα πολύ!

Έτσι το βράδυ της αλλαγής του χρόνου, πετάξαμε πολύχρωμα βαρελότα


και στείλαμε ευχές στον ουρανό με φαναράκια που με συγκίνηση τα βλέπαμε να χάνονται στον σκούρο ουρανό και να ενώνονται με άλλα φαναράκια που κάποιοι άλλοι είχαν πετάξει με τις δικές τους ευχές κι ήταν ένας υπέροχος ουρανός με μικρά ταξιδιάρικα φωτάκια στο θόλο του.


Τραγουδήσαμε όλοι μαζί το "Πάει ο παλιός ο χρόνος" με σβηστά τα φώτα και μετά στην κοπή της βασιλόπιτας είχε έκπληξη!!!ένα φλουρί για κάθε ένα από όλα τα πιτσιρίκια που ήταν μαζεμένα εκεί και οι τσιρίδες χαράς τους μου γέμισαν δάκρυα τα μάτια, τόσο απρόσμενα που τα΄χασα...


Τσουγκρίσαμε ποτήρια και παίξαμε και το παραδοσιακό χαρτάκι κι εγώ παραδοσιακά ήμουν αυτούς που κερδίζουν στην αγάπη... Μεγάλη γκίνια!


Ήταν ένα τέλειο γλίστρημα του χρόνου. Ένα φαντασμαγορικό τέλος σε μια ζόρικη μέχρι τέλους χρονιά....και γυρίσαμε σπίτι ξημερώματα και με το άγχος να πάνε για ύπνο οι μικροί και να έρθει ο Άγιος Βασίλης...
Όλα εκεί τον περίμεναν...Το γάλα του τα καλοπιάσματα του...με τα πιο υπέροχα μπισκότα του κόσμου δώρο της λατρεμένης μου Λευκής από το Happy Teapot, που όλοι λιμπιζόμασταν μέρες μα τα κρατήσαμε ευλαβικά για τον Άγιο...(μεταξύ μας, ντρέπομαι λίγο μα ήταν καταπληκτικά...)


Κι ύστερα όταν όλη η πλάση ησύχασε κι έξω πια ξημέρωνε ήρθε ο λατρεμένος παππούλης για ακόμη μια φορά...και γέμισε το σπίτι με μαγεία κι έφερε δυο ξωτικούληδες που τα αγόρια αγαπούν πια







κι εκεί κάτω από το δέντρο, άφησε ένα μικρό κρυμμένο κουτάκι για κάποιον που είναι 9...κι άρχισε να μην πιστεύει....Ίδιο έλαβε κι ο αδερφός του στα 9 του και το έχει ακόμη δίπλα στο κρεββάτι του!


Το Πολικό Εξπρές μας έδωσε αυτή την υπέροχη ιδέα και την ζωντανέψαμε...κι η αλήθεια είναι πως το κουτάκι αυτό είχε αρκετή δόση μαγείας για όλους μας...

Το πρωινό θολό από την κούραση μα τα αγόρια μας συνεπήραν για ακόμη μια φορά...Μπορεί να μεγάλωσαν και να καταλαβαίνουν πολλά κι όλα αυτά να έχουν χάσει λίγο από τη μαγεία τους μα και πάλι η γιορτή  κι ο παιδικός τους ενθουσιασμός δεν μπορεί να μην τους παρασύρει...


Διάβασαν όπως κάθε χρόνο το γράμμα τους που ήρθε με ένα βαγόνι κατευθείαν από το Βόρειο Πόλο κι αφού έμειναν για ώρα να παρατηρούν τα κουτιά και να προσπαθούν να μαντέψουν τι έχουν μέσα όρμησαν με αλαλαγμούς!Μα φέτος περίμενε κι εμάς μια έκπληξη αφού για πρώτη φορά κάτω από το δέντρο είχε κάτι και για εμάς από τους γιους μας...μικρές ζωγραφιάς με ευχές και
σοκολατάκια...μεγαλώνουν...


Το μικρό κουτάκι ανοίχτηκε από τον νεαρό που το περίμενε και το βλέμμα του έκρυβε τόση ευγνωμοσύνη.


Το περίμενε! Μέρες μετά μου είπε πως ξύπνησε το βράδυ που όλοι κοιμόταν και πηγαίνοντας να πιει νερό είδε την πλάτη του Άγιου Βασίλη...Κοιταζόμασταν στα μάτια για ώρα και τον ρώτησα "αλήθεια τώρα τον είδες;" Η απάντηση του δεν σηκώνει αμφισβήτηση. Παιδιά τον είδε!

Μετά με βήμα βαρύ, από την αϋπνία έστρωσα για ακόμη μια φορά  το Πρωτοχρονιάτικο τραπέζι μας τοποθετώντας την ξύλινη ροδέλα που είχα ετοιμάσει με το όνομα του καθενός στο πιάτο του.


Το στόλισα με τα κλαδιά έλατου και γκυ για καλοτυχία και βέβαια  είχα ετοιμάσει και πάλι τα χαρτάκια με τις ευχές και τα αποφθέγματα για τη νέα χρονιά


Ένα για τον καθένα...



Ατμόσφαιρα γιορτινή. Τσουγκρίσματα, ευχές, βασιλόπιτα, ανελέητο ψάξιμο για το φλουρί και μετά απόλυτη σιγή παντού....


Η νύχτα έπεσε...Το βαγονάκι των γιορτών μπήκε στις ράγες για να γυρίσει πίσω στον τόπο του και να αρχίσει από την αρχή το ταξίδι για την νέα χρονιά ως τα Χριστούγεννα του 2016...


Πριν τελειώσουν όλα χαρήκαμε με φίλους και ξαδέρφια και συγγενείς, με τραπεζώματα σε σπίτια και γέλια και πολλά παιδιά και κρασιά και ρούχα γιορτινά και λαμπερά φωτάκια και αναμμένα κεριά και μετά...καθώς η νύχτα έπεφτε ξέραμε, ξέραμε πως αυτά τα λαμπάκια θα σβήσουν για φέτος γιατί θα ξημέρωνε το αύριο...
Και ξημέρωσε....


Ξημέρωσε ένα αύριο που έμοιαζε τόσο με το προχθές...Με εκείνα τα πρωινά πριν τις γιορτές, τα γεμάτα άγχος και  εντάσεις και όλα αυτά που περίμεναν σταματημένα στη γωνιά και μόλις τα λαμπάκια έσβησαν ξεχύθηκαν από τις σκιές να μας σκεπάσουν, να μας από συντονίσουν και πάλι...
Θυμός, φόβος, αγωνία... Ξημέρωσε το αύριο...

Μα ακόμη κι αν όλα αυτά είναι εκεί εκεί μαζί τους στο αύριο είναι και τα σχέδια και τα όνειρα κι όπως κάθε παραμύθι που τελειώνει, τέλειωσαν πια κι οι γιορτές και τα Χριστούγεννα του 2015 κι ότι προσδοκία κουβαλούσαν.
Μένει μια κούραση, μια θλίψη ίσως, μα και μια μεγάλη ανάγκη. Η νέα χρονιά να έχει πολλά πολλά περισσότερα από την παλιά...μα εγώ θέλω μόνο ένα! Περισσότερη πίστη στον εαυτό μας και στις δυνατότητες του!
Αυτό μόνο. Αρχίζοντας με την πίστη σε εμάς, αρχίζουμε να απαιτούμε, να διεκδικούμε, να παλεύουμε, να κυνηγάμε τις αλλαγές μας, τα όνειρα μας, τις ανάγκες μας. Γιατί απλά πιστεύουμε πως μπορούμε να κατακτήσουμε όχι τον κόσμο...μα τον κόσμο μας! Φέτος εμείς είμαστε ο στόχος μας! Φέτος επενδύουμε σε εμάς!
Καλή  πνευματική κι αγωνιστική χρονιά.

Καλημέρα αγαπημένοι...ξημέρωσε το αύριο! Ξεκινάμε!!!

                                                                                                              Κατερίνα

17 σχόλια:

Unknown είπε...

Πώς την σκέφτομαι την στιγμή που θα σταματήσουν να πιστεύουν! Φοβάμαι πως θα είναι εκείνη η ώρα που θα γίνουν σαν εμάς, τους μεγάλους, και όλος αυτός ο υπέροχος κόσμος που ζει μέσα στο μυαλουδάκι τους θα γκρεμιστεί... Ελπίζω να κρατήσουμε την μαγεία όσο μπορούμε! Με συγκίνησες. Καλημέρα Κατερίνα!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

καλημερα Κατερινα μου και καλη χρονια!!! Υπεροχες εικονες και υπεροχες στιγμες!! Τι ομορφο το κουδουνακι... Μακαρι να μπορεσουμε να κρατησουμε κι εμεις τη μαγεια για πάντα!! πολλα φιλια

Yiota είπε...

Με πέτυχες και σε δύσκολη φάση κι έχω βουρκώσει...
Καλή χρονιά, Κατερίνα.
Κάπου δυτικά, μια μαμά, σύζυγος και γυναίκα που εμπνέεται από την πένα σου.
Γιώτα

Litsa είπε...

Αχ... καλημέρα! Από πού ν' αρχίσω;
Συγκινήθηκα με τα σοκολατάκια που σας άφησαν τ' αγόρια φέτος, πράγματι μεγαλώνουν... Οι ροδέλες των ξύλων τόσο όμορφες και τα μπισκότα του Άι Βασίλη επίσης.
Εμάς το "αύριο" που ξημέρωσε συνδυάστηκε με μια γερή ίωση και έριξε κατά πολύ τη διάθεσή μας. Μας φάνηκε ακόμη πιο δύσκολη η επιστροφή στην καθημερινότητα, γι αυτό και θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου: φέτος επενδύουμε όλοι στους εαυτούς μας, τους παραμελημένους εαυτούς μας!
Καλημέρα και καλό 2016 KaPafamily.
Σας στέλνουμε φιλιά κι αγκαλιές!

Neraides kai Drakoi είπε...

Καλημέρα Κατερίνα και καλή χρονιά! Τρέμω και εγώ για την στιγμή που θα σταματήσουν να πιστεύουν και θα χαθεί η μαγεία! Θέλω να πιστεύω όμως πως έχουμε ακόμα κάποια χρόνια μπροστά μας... Με συγκίνησες όπως κάθε φορά! Βγάζεις μια μοναδική ζεστασιά και θαλπωρή μέσα από τις φωτογραφίες σου και το κείμενό σου! Εύχομαι το 2016 να πραγματοποιηθούν όλες οι ευχές της οικογένειας σου!

Anastasia είπε...

Πολύ όμορφες οι στιγμές σας, γεμάτες αγάπη και μοίρασμα! Και του χρόνου εύχομαι με υγεία! Με άγγιξε πολύ η ευχή σου.. να πιστεύουμε στον εαυτό μας. Να είσαι καλά!

Maria's Little Men.gr είπε...

Καλημέρα Κατερίνα και καλή χρονιά να έχετε, με υγεία! Υπέροχες στιγμές, όμορφες φωτογραφίες και εξαιρετική η ιδέα σου με το κουδουνάκι! Αχ αυτό το πολικό εξπρές, το είδαν τα μικρά μου καμιά δεκαριά φορές φέτος! Εύχομαι να αργήσει πολύ η στιγμή που δεν θα πιστεύουν πια στον Άγιο Β.! φιλιά

Βενετία είπε...

''Περισσότερη πίστη στον εαυτό μας και στις δυνατότητές σου! '' ...
Ας είναι αυτή η χρονιά σημαντική για την εξέλιξη του καθένα από εμάς... Καλή χρονιά ΚαΠα ...!

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Πόσο όμορφα όλα!
Τα παιδιά είδες που πιστεύουν στη "μαγεία" του Άγιου Βασίλη; Αν πιστέψεις, βλέπεις κιόλας.
Καλή χρονιά Κατερίνα μου <3

vivi ka είπε...

Καλή χρονιά με πίστη στον εαυτό μας! Υπέροχες εικόνες! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου. Πάντα γερή και δυνατή να τους στρώνεις τόσο καταπληκτικά τραπέζια!

Unknown είπε...

Υπέροχα όλα αυτά που κάνετε. Να είστε καλά. Καλή Χρονιά! !!

Σοφία είπε...

Kαλη χρονια με υγεια Κατερινα!Παντα τετοιες ομορφες στιγμες στο σπιτικο σας(το κουδουνακι του Αη θα το "κλεψω" ;-) )....

ΚυριακήΚαλή χρονια, Κατερίνα, σε'σενα και στα αγόρια σου.Αν έχεις τέτοια ατμόσφαιρα στο σπιτικο σου και τόσο όμορφες σκέψεις και ιδέες, πώς να μην κερδίσεις τον κόσμο σου .Είσαι πηγή έμπνευσης για μας.Σ'ευχαριστω Κυριακή είπε...

Καλή χρονια, Κατερίνα, σε'σενα και στα αγόρια σου.Αν έχεις τέτοια ατμόσφαιρα στο σπιτικο σου και τόσο όμορφες σκέψεις και ιδέες, πώς να μην κερδίσεις τον κόσμο σου .Είσαι πηγή έμπνευσης για μας.Σ'ευχαριστω Κυριακή

Dee Dee είπε...

Εχω καιρο να περασω και μου ελειψε η μαγεια της γραφης σου. Ζηλεψα γι'αλλη μια φορα τη λεπτομερια στον στολισμο σου και το μερακι σου να ασχολεισαι με αυτα τα μικρα πραγματα που κανουν τη ζωη μεγαλη :)

Καλη χρονια Κατερινα-Πανταζη! Να ειναι μια υπεροχη χρονια για την οικογενεια σας!

Memaria είπε...

Κατερίνα μου, παίρνω λίγη από τη μαγεία που είχε μέσα το κουτάκι και σας εύχομαι καλή χρονιά με υγεία, αγάπη και πολλές όμορφες στιγμές!
Φιλιά πολλά!

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

ποσο ομορφη αναρτηση και εστω και αν εφτασε το αυριο σας πολυτισε και μας πλουτισε με χαρα , σοφία και περισσοτερη γαληνη στο ψαξιμο και στην εσωτερικη αναζητηση του εαυτου μας , με μαγεψε ο επιλογος σου Κατερινα μου καλη ζυνεχεια στη καινουρια χρονια !!!!!

Αφροδίτη είπε...

Έχω παίξει άγριο ξύλο στο σχολείο κι έχω συμμετάσχει σε ατελείωτους καβγάδες για την ύπαρξη του Άγιου Βασίλη ή μη! Αμετανόητη για την παρουσία και ύπαρξή του σε όλες τις τάξεις του Δημοτικού! Στο Γυμνάσιο είχαν αρχίσει οι πρώτες αμφιβολίες και η αλήθεια είναι πως πάντα, μα πάντα πίστευα σ' Εκείνον! Ακόμη και τώρα... Μαγικός ο στολισμός σου, Κατερίνα μου, μαγικός, ...όπως ακριβώς εσύ! Πόσο σ' αγαπώ!