Παρασκευή 3 Απριλίου 2015

Ένα τραγούδι για το Μαραθώνιο!

Τρέχω σχεδόν πάντα τα πρωινά. Τις ημέρες  που κάνω την πιο μακριά διαδρομή ξυπνάω πολύ νωρίς και συνήθως είναι μια ημέρα που θα δουλεύω μόνο απόγευμα. Μπαίνω στο χωριό κι είναι άδειο. Λίγα φώτα μόνο αναμμένα και τα μαγαζιά ανεβάζουν τα κεπέγκια. Σιωπή παντού κι ένα κρύο τσουχτερό. Ο δρόμος με φέρνει πάντα μπροστά από το μεγάλο γωνιακό καφέ με φρέσκα γλυκά και ψωμιά και κάθε λογής μαγικές μυρωδιές απλώνονται στον αέρα. Καφές φρεσκοψημένος, μπερδεμένος με την γαργαλιστική μυρωδιά του ψωμιού.
Σαν να ξυπνούν σιγά σιγά όλες μου οι αισθήσεις.

Είναι μια αίσθηση μαγική να τα προσπερνάς όλα αυτά  και να περνάς γρήγορα στις επόμενες εικόνες. Ένα σύνθημα στον τοίχο, μια μαμά που πηγαίνει το παιδί της σχολείο, μαγαζάτορες που σκουπίζουν τα πεζοδρόμια, ο ήλιος που πέφτει πάνω σε μια τζαμαρία, η θάλασσα λαμπερή ή φουρτουνιασμένη να ξεπροβάλει...εικόνες, εικόνες, εικόνες...και σιγά σιγά ο κόσμος βγαίνει, τα καφέ γεμίζουν, τα αρτοποιεία ξεπουλάνε  μέσα σε μισή ώρα τα κουλούρια, τα παιδιά, πηγαίνουν σχολείο κόσμος παντού με σακούλες με γάλατα με κυπελλάκια καφέ. Καλημέρες, χειραψίες μακρινές χαιρετούρες με χέρια σηκωμένα...Ζωή.
Εγώ δεν σταματώ περνάω μέσα από κάθε σκηνή. Μακρινός παρατηρητής σαν ήρωας ταινίας. Στα αυτιά μου δεν υπάρχουν ήχοι παρά μόνο μουσική. Δυνατή έντονη μουσική που κάνει το συναίσθημα να φουσκώνει. Όλα παίρνουν μια άλλη διάσταση, σαν συνοδεύονται από τον ήχο ενός τραγουδιού.Γίνονται αλλιώτικα, φανταχτερά, παίρνουν νόημα. 
Το λατρεύω αυτό. Υπάρχουν φορές που θέλω να σταματήσω να τρέχω και να αρχίσω να χορεύω.Υπάρχουν φορές που τραγουδάω φωναχτά, υπάρχουν φορές που δάκρυα κυλούν στα μάτια μου, έχω ζήσει στιγμές απέραντου θυμού, τρέχοντας μέσα από ένα τραγούδι κι υπάρχουν φορές που ζω την στιγμή εκείνη τόσο έντονα που θέλω να ουρλιάξω από ευτυχία.Το σώμα δεν νιώθει, νιώθει μόνο το μυαλό!
Ο δρόμος πάντα εκεί. Μοναχικός, γεμάτος με εμένα, γεμάτος με την απόλυτη ασφαλή μοναξιά των σκέψεων μου...

Vanilla Bean Lean
Τα μουσικά κομμάτια πια τα ξεχωρίζω από τις στιγμές που έτρεξα μαζί τους. Ακούω ένα τραγούδι και σκέφτομαι "Ει! τι φοβερή ημέρα τρεξίματος εκείνη" και στο άκουσμα ενός νέου τραγουδιού πάντα η κρίση μου έχει να κάνει με το πόσο καλά θα μπορούσα να τρέξω με την παρέα του.
Έχω ζήσει υπέροχες στιγμές τρέχοντας κι έχω νιώσει ζωντανή ολοζώντανη μέσα από αυτά που έχω νιώσει μέσα από τα τραγούδια. Υπάρχουν πια τραγούδια που τα έχω συνδέσει με διαδρομές και μόλις τα ακούω τα πόδια μου θέλουν να πάρουν φωτιά...
Τα καλύτερα τρεξίματα μου με Poison...με Demons,με Μέλισσες  με Λοχαγό έρωτα με 
Κι άλλα κι άλλα πολλά και διαφορετικά από όλα τα είδη μουσικής. Από rock, μέχρι ρεμπέτικα....τα πάντα. Ότι μιλάει στην καρδιά μου!
Την Κυριακή λοιπόν είναι μια μεγάλη ημέρα για εμένα...Η ημέρα του Μαραθώνιου.
42 χιλιόμετρα...ώρες κι ώρες σιωπής μέσα στο κεφάλι μου. Θα προσπαθήσω να είμαι στο τέρμα μα δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω. Φοβάμαι, διστάζω, τρομάζω στη σκέψη και μέσα μου ένας ενθουσιασμός. Έχω μείνει ξάγρυπνη νύχτες πολλές να σκέφτομαι, θα μπορέσει το σώμα μου να τα καταφέρει; θα μπορέσει το μυαλό μου να μην με εγκαταλείψει;
Δεν ξέρω...Ξέρω πως θα είμαι εκεί για να προσπαθήσω, εγώ μαζί με όλους μου τους δαίμονες για μια ακόμη φορά παρέα, στην πιο μακρινή μου ως τώρα διαδρομή....

Από σήμερα μπαίνω μια στην διαδικασία και γεμίζω με τραγούδια το mp4 μου. Όλα αυτά τα ακούσματα  που θα βοηθήσουν το μυαλό μου να μην τα παρατήσει στις ζόρικες στιγμές. Αγαπημένοι...αν έχετε ένα τραγούδι που αγαπάτε. Αν υπάρχει ένα τραγούδι που σας εμπνέει και σας γεμίζει δύναμη. Αν θέλετε μέσα από ένα τραγούδι σας να "τρέξουμε" μαζί...τότε μην διστάσετε να το μοιραστείτε  μαζί μου. Θα το γράψω και θα με συντροφεύσει στις μοναχικές ώρες που θα ξεδιπλώνεται μπροστά μου ο δρόμος και θα σκέφτομαι, "τώρα τρέχω με τη Μαρία"..."τώρα τρέχω για την Ελπίδα"...."τώρα τρέχω μαζί σας", μαζί με πολλούς που αγαπώ βαθιά και η σκέψη τους με γεμίζει φως. Eγώ μια μικρή ταπεινή χελώνα, που για ακόμη μια φορά, ο στόχος της είναι αυτό που περισσότερο φοβάται!

Καλημέρα αγαπημένοι...έρχεται Σαββατοκύριακο super δημιουργικό! Ένα τραγούδι δώρο, το τραγούδια σας. Μια φράση έμπνευση, να την κουβαλήσω μαζί μου σαν φυλαχτό...Για να είμαστε μαζί. Ξένοι, γνωστοί, φίλοι, άγνωστοι, στην ίδια διαδρομή. Στον ίδιο μακρινό δρόμο, ο καθένας με το δικό του σύννεφο, γεμάτο με τους δικούς του φόβους, όπως στην ίδια τη ζωή.
fuelrynning
Θα είμαι εκεί λοιπόν. Δεν ξέρω που θα είμαι μετά...μα το πρωινό της Κυριακή θα είμαι εκεί...Στην πιο μακρινή μου ως τώρα διαδρομή. Στα μυθικά 42...
Καλημέρα αγαπημένοι! Δεν σκεφτόμαστε τον τερματισμό. Στόχος είναι πάντα το ξεκίνημα!!!
                                                                                           Κατερίνα

24 σχόλια:

Αποστολία είπε...

The eye of the tiger! Απλά κοίτα μπροστά και μακριά... και απλά απόλαυσε τη διαδρομή! Ο άθλος έχει ήδη γίνει με τη συμμετοχή σου!

Ανώνυμος είπε...

Εχω κανα δυο να σου προτεινω..ξεκιναμε με μαγικο χαλι απο λοκομοντο(απο το live τους) και φυσικα τις μελισσες απο φωτεινη βελεσιωτου.
Φιλακια γλυκεια μου θα μαι νοητα μαζι σου
Θωμακι

Αφροδίτη είπε...

Hurricane" Bob Dylan, γιατί πάνω απ' όλα είσαι Ιδέα! Θα είμαι εκεί!

Ανώνυμος είπε...

Δεν σου έχω τραγούδι, έχω όμως ευχή! Καλή διαδρομή και καλό τερματισμό!

philos είπε...

Θα σε σκεφτόμαστε όλη την ώρα! Για να μην σου βάλω κάτι περίεργα ηλεκτρονικά κομμάτια που ακούω, θα σου προτείνω ένα κομμάτι που εμένα με ξεσηκώνει κάθε φορά.
http://24hoursofhappy.com/
Σε θαυμάζω φιλενάδα που θα συμμετάσχεις.
Αν καταφέρεις τον στόχο σου... απλά θα περιμένω τον επόμενο στόχο σου! Να δω πόσο πιο ψηλά... :)

Κούλα είπε...

Κατερίνα μου καλημέρα. Σε θαυμαζω που τολμάς, ένα μεγάλο μπράβο. Σου έχω το it's my life του bon jovi, θα βάλει φτερά στα πόδια σου, να το θυμάσαι...

Ανώνυμος είπε...

42km πόσα τραγούδια δρόμος είναι?Μιά παραγγελιά λοιπόν, Πυροβολάκης "τι μας ενώνει",με την ευχή να ξεπεράσεις και πάλι τον εαυτό σου...(Άννα)

Ariadne είπε...

Εμένα πάλι μου αρέσουν τα μιούζικαλ, οπότε μουσική από Το Φάντασμα Της Οπερας, Η Μελωδία της Ευτυχίας, Οι Αθλιοι και το Cats!Εγώ θα είμαι στα 5000 επίσης για πρώτη φορά!AriadnefromGreece!

Unknown είπε...

Καλή διαδρομή!!!
"Δεν προλαβαίνω---Locomondo"
......Live your dream.....

Με θαυμασμό
Έλενα

Ανώνυμος είπε...

Κατερίνα δε με ξέρεις, μα εγώ είτε έχεις ανάρτηση είτε όχι επισκέπτομαι καθημερινά το μπλογκ σου. Πολύ καιρό τώρα. Σήμερα ήταν η ιδανική ευκαιρία να σου το πω. Μ ένα τραγούδι, που αν και το ακούω σπάνια, κάνει πάντα την ψυχή μου να χοροπηδά από ελευθερία (Ξύλινα Σπαθιά-Πάρε με μαζί σου).

Στο χαρίζω από καρδιάς για τα γενναιόδωρα συναισθήματα που μας χαρίζεις.

Φιλιά από Γερμανία.
Βιβή

Handmade Crafts by MaRia-TheOni είπε...

Κατερινα καλησπερα,διαβαζω τις αναρτησεις σου και παντα αγγιζουν τις πιο ευαισθητες χορδες της καρδιας μου,της ψυχης μου και της σκεψης μου!!
Ένα τραγουδι που ειναι πολυ σημαντικο και που με συγκινει και το λατρευω ειναι το ελα παρε με του Γιαννη Χαρουλη και γενικα ο,τι ειναι Χαρουλης με ταξιδευει!!!
Σε φιλω και σε θαυμαζω!!Καλη επιτυχια στα 42!!

Litsa είπε...

Αδερφάκι δεν γίνεται να τρέξεις χωρίς να με "πάρεις μαζί σου". Αγαπώ τόσο πολλά τραγούδια, αλλά τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό ήταν το the quest του bryn christopher, το my love από
kovacs και τέλος, "το μέτρημα" της Μποφίλιου...
Κοίτα ν' απολαύσεις το ταξίδι! Δε θα 'μαι εκεί να σου φωνάξω, αλλά θα σου μιλάω μέσα απ' τα τραγούδια.
Επόμενος στόχος η Αθήνα. Μπορείς!
Φτερά στα πόδια σου αδερφή!

Όλγα Π, είπε...

Walking on sunshine - Katrina and the Waves
Flying - Busker Band
Flight of Icarus - Iron Maiden
Let's get loud - Jennifer Loopez
Πολλά των Guns and Roses και Santana
Σου εύχομαι καλή επιτυχία...κι ας μην γνωριζόμαστε...εγώ είναι σαν να σε ξέρω μέσω των αναρτήσεών σου.

Unknown είπε...

DUB INC - Better run (Album "Paradise")
DUB INC - Revolution (Album "Paradise")
2 κομμάτια που πάντα εχω στο playlist μου.

Καλά χιλιόμετρα!! Θα περιμένουμε την μετα μαραθωνιο ανάρτηση.

Κούλα είπε...

Κατερίνα μου ξέχασα να σου ευχηθω, καλό δρόμο λοιπόν, καλή επιτυχία!!

Εύα είπε...

Από τα πιο αγαπημένα μου είναι του Μπάμπη Στόκα το Έμεινα εδώ και το Just for tonight από Groove Armada. Καλή δύναμη Κατερίνα! Οι σκέψεις μου θα είναι μαζί σου αύριο!!

Ανώνυμος είπε...


Δραμαμίνη: Χαρούμενες Μέρες
Δραμαμίνη: Δρόμος
Placebo: Running up that hil

Keep running Κατερίνα!

Ανώνυμος είπε...

Ααα και το αγαπημενο μου My way του Sinatra

Θωμακι;)

Μαρία Έλενα είπε...

Καλό μήνα
Φιλάκια ...

Vaya είπε...

Καλή επιτυχία Κατερίνα! Πόσο μου άρεσε αυτό που έγραψες: δεν νιώθει το σώμα αλλά το μυαλό. Πόσο δύσκολο είναι να το πετύχει κανείς και ας ακούγεται απλό.Keep going...and running!

Teteel είπε...

Είσαι πηγή έμπνευσης και παράδειγμα για όλες μας.
Τώρα που σου γράφω τα έχεις κατακτήσει τα Μυθικά 42 σου!
Να κατακτάς πάντα τα όνειρα σου, να φτάνεις πάντα στο τέρμα σου.
Μπράβο άλλη μια φορά.

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Διαβάζω αυτή σου την ανάρτηση με καθυστέρηση, κατόπιν εορτής. Ο Μαραθώνιος έχει ήδη γίνει και ξέρω ότι τερμάτισες! Εύγε! Αναμένουμε ανάρτηση με εντυπώσεις!!!

Τραγούδι δεν έχει νόημα τώρα να σου προτείνω, όμως είχα το πλέον κατάλληλο. Το Papillon των Editors ;)
Ιδιαίτερα ξεσηκωτικό κομμάτι, πολύ αγαπημένο.

(έτρεχα και εγώ παλιά -όπως σου είπα και στο Instagram- αλλά ποτέ με ρεμπέτικα. Μπορείς και τρέχεις με ρεμπέτικα; Προσωπικά με αποκοιμίζουν)

Βενετία είπε...

Κι εγώ, κι εγώ καθυστερημενη εδώ... χαίρομαι πολύ που τερματισες! Αν και δεν είχα αμφιβολία! Είσαι έμπνευση, είσαι όνειρο, είσαι η αγαπημένη μου και τώρα είσαι και μαραθωνοδρομος... θαυμασμό νιώθω. Απέραντο. Και συγκίνηση. Βενετία.

Dee Dee είπε...

Τι να πω. Ολες οι λεξεις μικρες μου φαινονται. Ειμαι περηφανη για σενα!!! Και ενα μεγαλο μπραβο στον Πα και τα αγορακια σου για την υποστηριξη τους!!!!

Καλο Πασχα και καλη Ανασταση!!