Τρίτη 3 Φεβρουαρίου 2015

20 χρόνια...σε μια ημέρα!

Ήμασταν παιδιά σαν γνωριστήκαμε. Ήταν μια υπέροχη εποχή. Ξέγνοιαστη. Όλα ήταν μακριά. Η Ελλάδα, η Γερμανία, οι γονείς, οι έγνοιες, τα βάρη της παλιάς ζωής...όσα βάρη μπορεί κανείς να έχει στα εικοσιτρία. Η μόνη έγνοια οι σπουδές, η επόμενη εργασία, η πρακτική, τα μικρο θέματα που προέκυπταν στη δουλειά...και ο έρωτας! Ο μάγος έρωτας...
Κοιμηθήκαμε μια νύχτα και σαν να ανοιγόκλεισα απλά τα μάτια μου...ξύπνησα είκοσι χρόνια μετά. Πως διάολο έγινε αυτό, ούτε κατάλαβα...Μα έγινε και όσο μπορούσα το γλέντησα. Έτσι νομίζω...κι εκείνος το ίδιο λέει.


Στα πρώτα χρόνια της σχέσης όταν ξέραμε πια πως θα ήμασταν μαζί σκεφτόμασταν πως κάθε πέντε χρόνια της σχέσης μας θα κάναμε  ένα ταξίδι στο εξωτερικό και κάθε δέκα χρόνια ένα ταξίδι υπερατλαντικό...Τώρα γελάμε με τα τότε σχέδια που δεν μας βγήκαν...Μας βγήκαν άλλα.
Είκοσι χρόνια λοιπόν και το ταξίδι μας μόλις μια ανάσα.  "Ντύσου" μου είπε και το τρελό αγόρι που παρόλα τα χρόνια που πέρασαν παρέμεινε τρελό και πάντα αγόρι ...με πήγε στο θέατρο! 
Μα μιας κι είναι τρελό δεν θα μπορούσε να διαλέξει μια "κανονική" παράσταση. Βρέθηκα λοιπόν σε ένα παλιό ξενοδοχείο σε μια απόκοσμη ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής να ανεβοκατεβαίνω ορόφους μαζί  με άλλους μπερδεμένους ανθρώπους και να γελάω με τη ψυχή μου και να συγκινούμαι βαθιά στο επόμενο λεπτό...μέσα σε ένα χρόνο ανύπαρκτο μα και τόσο αληθινό. Fake time...το όνομα του κι αν βρεθείτε εκεί..μπείτε στο χρόνο. Σε κάθε του διάσταση, σε κάθε κρυφό δωμάτιο του εαυτού σας. Ήταν κάτι το απίθανο, μια εμπειρία τόσο ιδιαίτερη...και μόνο αυτή η θεατρική παράσταση θα ταίριαζε στη σχέση μας!
Βγαίνουμε σπάνια πια μα είχαμε γιορτή οπότε μετά το θέατρο το μυστικό πρόγραμμα είχε βόλτα στα υγρά σοκάκια της όμορφης βραδινής Θεσσαλονίκης που τόσο αγαπήσαμε κι έμοιαζε το βράδυ αυτό με το Hatfield της Αγγλίας που μας έφερε κοντά.


Στάση στα λαδάδικα, που αλλού; Σε μια αγγλική Pub, να πίνουμε Guiness και Cider και να θυμόμαστε στιγμές με φίλους και γνωστούς είκοσι χρόνια πριν και να γελάμε, σαν να μην πέρασε μια μέρα...κι όμως πέρασαν είκοσι ολόκληρα χρόνια...


Η βραδιά έκλεισε..με μια selfie...για να θυμόμαστε...είκοσι χρόνια μετά!


Αποφασίσαμε για να γιορτάσουμε να κάνουμε κάτι ακόμη...εγώ θα έφτιαχνα ένα γλυκό.Το γλυκό που γευστικά θα ταίριαζε στη σχέση μας κι εκείνος ένα φαγητό, με την ίδια λογική. Για ημέρες, βυθιστήκαμε σε συνταγές. Και μετά από πολύ μελέτη αρχίσαμε να κοιτάμε ο ένας τον άλλο με νόημα...ενώ μας έτρωγε η περιέργεια..."Εσύ τι ετοίμασες:" "Θα δεις!" 
"Εσύ;" "Κι εσύ θα δεις!"


Ξημέρωσε ένα πρωινό ολοζώντανο. 


Ο ήλιος λαμπερός και τριγύρω σύννεφα...μπήκαμε στο αμάξι και εκεί αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε για μια ακόμη φορά να μπούμε στον υδροβιότοπο Επανωμής. 

Αυτό όμως ήταν αδύνατο.Οι λάσπες πολλές και αρκεστήκαμε να αγναντέψουμε τα πουλιά από μακριά. 



Ο μπαμπάς πήρε τα αγόρια και τα πήγε όσο πιο βαθιά μπορούσε.


Περπατούσαν αργά προσεκτικά, σιωπηλά, για να μην τρομάξουν τα λίγα πουλιά που φαινόταν από τόσο μακριά...δεν είδαμε πολλά δυστυχώς. Είδαμε όμως ένα γεράκι να κυνηγά και να κάνει κατακόρυφη εφόρμηση πάνω στη λεία του κι αυτό ήταν απίθανο θέαμα!

Δίπλα στον υδροβιότοπο έχει έναν κόλπο. Από μακριά ακούγαμε τον αγέρα και τα κύματα να σκάνε με ένταση στην αμμουδιά. Είναι πραγματικά καταπληκτικό σημείο γιατί από την μια είναι η θάλασσα κι απέναντι ακριβώς στα δέκα μέτρα,  φυτρώνουν οι καλαμιές  και  αρχίζουν οι λίμνες.


Αποφασίσαμε να προχωρήσουμε ως εκεί...κι ήταν μια καταπληκτική εμπειρία. Τα κύματα μεγάλα κι άγρια έρχονταν με ορμή από βαθιά. 


Η θάλασσα είχε ξεβράσει μια παλιά ταλαιπωρημένη βάρκα και της έμελλε μαζί μας να ζήσει το τελευταίο της ταξίδι.Τα αγόρια ενθουσιάστηκαν.Μπήκαν μέσα της, φώναζαν και γελούσαν καθώς τα κύματα έσκαγαν πάνω της και την ταρακουνούσαν με ένταση. 





Έγιναν θαλασσοπόροι, γενναίοι, κατακτητές μια νέας γης, ενός νέου κόσμου.
 

Ήταν υπέροχο θέαμα το να τους βλέπεις. Γελούσαμε με τον μπαμπά τους, βουτούσαμε κι εμείς στο κύμα, μα όχι...δεν ήμασταν τόσο γενναίοι όσο εκείνοι! 



Να το το ταξίδι μας...σκέφτηκα και τους κοίταζα θαμπωμένη από την υπέροχη εικόνα τους. Απόλυτα απόλυτα ευτυχισμένη  καθώς δεν ήξερα, δεν μπορούσα να φανταστώ τότε είκοσι χρόνια πριν πως η συνάντηση με τον έρωτα μου, είχε ως στόχος την συνάντηση μου με εκείνους...
Τους μικρούς αστείους ανθρώπους! Τα γενναία αγόρια που με τα χέρια απλωμένα στον άνεμο αντίκριζαν με ορμή τη φουρτουνιασμένη θάλασσα και φώναζαν στα κύματα "έλα λοιπόν!"


Τι εικόνα!


Ξαποστάσαμε για λίγο μουσκεμένοι, λασπωμένοι, μα ήρεμοι και χαρούμενοι σαν να γυρίζαμε από μια περιπέτεια!


Μαζέψαμε κλαδιά για το σπίτι. Απλά καφετιά κλαδιά...υπέροχα χειμωνιάτικα, για να στολίζουν με απλότητα τη γιορτινή μας διάθεση.



Ανάψαμε κεριά...κι έγινε η γιορτή σπιτική!


Μας περίμενε το γεύμα του Πα! Το φαγητό που εκείνος πίστευε πως ταίριαζε στη σχέση μας! Το έκανε για πρώτη φορά και με γέμισε έκπληξη.Τα αγόρια δεν το εκτίμησαν ιδιαίτερα μα εγώ το λάτρεψα. Απλό και διαφορετικό, με πολλά καρυκεύματα και μυρωδιές που γαργαλούσαν την μύτη. Το τραπέζι στρωμένο απλά, όπως ταίριαζε σε εκείνη την πρώτη γνωριμία...
Χυλοπίτες με γάμπαρη σε κόκκινη σάλτσα και φέτα και μικρές γαρίδες ψημένες στο φούρνο σε μια απίθανη συνταγή που είχε κάτι το εξωτικό. Μαύρο πιπέρι, κανέλα, πιπέρι καγιέν,σκόρδο, λεμόνι,  θυμάρι, σωταρισμένες σε λίγο φρέσκο βούτυρο. Το φαγητό που διάλεξε είχε τα πάντα...όλα αυτά που μας ταιριάζουν! Λίγη πολυτέλεια, λίγη απλότητα, μια γεύση εξωτική και πικάντικη, μια γεύση ελληνική και ξεκάθαρη. Παιχνιδιάρικο και μοναδικό! Είκοσι χρόνια....




Η ώρα του γλυκού γέμισε τα αγόρια με ενθουσιασμό. Διάβασα πέντε συνταγές...κι έβγαλα μία. Αυτή που νομίζω πως είχε όλα τα στοιχεία της σχέσης μας. Τη γλυκιά γεύση της σοκολάτας, τη μυρωδιά του καφέ, την ξινή γλύκα των μύρτιλων, και την τραχιά γεύση του τυριού... Η εμφάνιση άτσαλη κι όμορφη μαζί....να θυμίζει τις κλασσικές ελληνικές τούρτες με κάτι λίγο από την μορφή των νέων κοσμοπολίτικων γλυκών του pinterest...Χαριτωμένη, μα με μια γεύση δυνατή. Αξέχαστη!
"Η καλύτερη τούρτα που έχουμε φάει ποτέ" είπαν οι πιτσιρικάδες..."Η τούρτα των ΚαΠα"...ψιθύρισα..



Το αποτέλεσμα ήταν καταπληκτικό! Το παραδέχομαι! Τα αγόρια και τα τρία ενθουσιάστηκαν και ναι! Το πέτυχα, μου είπε...αυτή είναι η γεύση μας!


Σβήσαμε τα κεράκια μαζί, πανηγυρικά, σε μια ατμόσφαιρα μεγάλης χαράς, με τα αγόρια να περιμένουν με ενθουσιασμό...Ένα φύσημα ήταν. Ένα απλό γρήγορο φύσημα κι όλα ξαναπήραν το αρχικό τους φως...που είχε λίγη από την θαμπάδα της καθημερινότητας! Ξημέρωνε Δευτέρα...


Πήγα στα κρεβάτια τους για την μεγάλη καληνύχτα, αυτή που θα τους συντροφεύει στον ύπνο και θα τους βοηθά σαν παλεύουν γενναία με τους κακούς στα παιδικά όνειρα τους...Φίλησα τα τρυφερά μαγουλάκια όπως κάθε βράδυ και θυμήθηκα τα όνειρα για ταξίδια μακρινά που κάναμε τότε πριν ο έρωτας μου γίνει μπαμπάς τους...
Τι σημασία είχαν τα σχέδια εκείνα...μόλις είχαμε κάνει το μακρύτερο ταξίδι. Είκοσι ολόκληρα χρόνια σε μια ημέρα. Μια απίθανη μέρα μαζί τους...κι αυτό μου έφτανε. Αυτό ήταν το δώρο μου. Η ζωή μου κι όπως διάλεξα να τη ζήσω μαζί τους!
Μαζί του...
Δεν μπορέσαμε να πάμε ταξίδι μακρινά μα τι σημασία έχει πια...το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ!

Καλημέρα αγαπημένοι...Εδώ είναι η ζωή! Εδώ και τo ταξίδι...




30 σχόλια:

ΕΥΗ είπε...

Σας εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να είστε πάντα ευτυχισμένοι και αγαπημένοι και όσο γίνεται περισσότερα από τα όνειρα σας να γίνουν πραγματικότητα....

Δώρα είπε...

Ναι,έχεις δίκιο..ΕΔΩ είναι το ταξίδι...
Πόσο με συγκίνησες!
Σας εύχομαι να είστε μαζί δεμένοι και αγαπημένοι για άλλα 20 και άλλα 20 χρόνια και μέχρι τα χρόνια να μην έχουν καμία σημασία.

Λυδία είπε...

για δες!.. η δική μας είναι μια μέρα μετά! να είστε πάντα καλά, είκοσι χρόνια είναι μεγάλος θησαυρός, σας εύχομαι να τον αυξήσετε όσο παίρνει! Εγώ το βλέπω από μακριά και το περιμένω πώς και πώς.. Α, και μπράβο σας που του δίνετε τη σημασία που του αξίζει!!

Ariadne είπε...

Να είστε γεροί κι αγαπημένοι, να χαρείτε πολλά πολλά και καλά χρόνια μαζί!AriadnefromGreece!

Gina-Teta είπε...

ΠΑΝΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΕΤΕ 20 ΚΑΙ ΑΛΛΑ 20 ΚΑΙ ΑΛΛΑ 20 ΣΤΑ ΒΑΘΙΑ ΓΕΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΑΣΠΡΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΑ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!

Vaya είπε...

Οπότε, τώρα πλέον έχετε το "φαγητό σας¨και το "γλυκό σας" . Υπέροχο! Το γλυκό να πω την αλήθεια το ζήλεψα έτσι όπως το είδα.. Να ζήσετε! Κι εσείς και τα παιδάκια σας μαζί, αγαπημένοι για πολλά πολλά χρόνια!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Χρονια πολλα Κατερινα μου!! Χρονια πολλα οικογενεια ΚαΠα!! Εύχομαι στα επόμενα 20 να γιορταζετε όλοι μαζι με παιδια και εγγόνια!!! πολλα φιλια

lolipopfamily είπε...

Κατερίνα μου με συγκίνησες τόσο πολύ. Έχετε την ίδια ημέρα επέτειο με τους γονείς μου στο έχω ξαναγράψει θυμάσαι;Δεν χωρανε πολλα λόγια σε μια τόσο τρυφερή ανάρτηση παρά μόνο ευχές να συνεχίσετε να συνταξιδεύετε για πάντα ευτυχισμένοι.Υ.Γ. Η φωτογραφία των παιδιών σας αγκαλιασμένα απλά μαγική !αν ζήσετε !!!!

lolipopfamily είπε...

Να ζησετε ήθελα να γράψω . Ας στο καλό

IOANNA KEM είπε...

ΗΑPPY ANNIVERSARY SWEET KA-PA <3
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΣΟ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΑΣ ΣΤΙΓΜΗ ΜΑΖΙ!!! ( ΠΑΝΤΩΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΗ ΤΟΥ ΠΑ ΤΗΝ ΕΔΩΣΕΣ...ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ....ΘΕΛΩ ΝΕΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!) ΣΑΣ ΦΙΛΩ

Κούλλα είπε...

Δεν υπάρχει καλύτερο ταξίδι από αυτό της οικογένειας όταν υπάρχει αγάπη. Χρόνια Πολλά ΚαΠα και πάντα ευτυχισμένοι, πάμε για άλλα 20 τώρα..

Ανώνυμος είπε...

Μια πολύ γλυκιά συγκίνηση...
Σας εύχομαι να καταφέρετε να κάνετε τα ταξίδια που ονειρευτήκατε, αν και έχω μια μικρή αμφιβολία για το αν σας είναι πια τόσο σημαντικά. Να είστε καλά και να έχετε πάντα λόγους να γιορτάζετε.
Φιλιά.

Katherine είπε...

Αγαπημένη Κατερίνα, να ζήσετε μαζί και ευτυχισμένοι μέχρι τα βαθιά σας γεράματα και να γιορτάζετε τις επετείους σας όχι μόνο με τα παιδιά σας αλλά και με τα εγγόνια σας! Οι φωτογραφίες στη θάλασσα απλά μαγικές.....

Litsa είπε...

Αγαπημένοι μας ΚαΠα, σας ευχόμαστε να μοιραστείτε ακόμα πολλά ευτυχισμένα χρόνια μαζί και πάντα με την ίδια τρέλα!
Εγώ όμως, σας εύχομαι κάποια στιγμή, να το πάτε ένα ταξιδάκι στα ξένα, έτσι, για χαρά!
Φιλούρες κι ευχές
(οι φωτογραφίες μαγικές. Μου έλειψαν τα ζωντόβολα...)

KatrinArt είπε...

Κατερινάκι μου γλυκό, να είστε παντα ευτυχισμένοι κι αγαπημένοι!!!

TzinaVarotsi είπε...

νά' στε πάντα καλά και πάντα μαζί!

Φλώρα είπε...

Εύχομαι ολόψυχα να γεράσετε παρέα, γεροί, ευτυχισμένοι και «γεμάτοι» Χρόνια καλά, πολλά, χαρούμενα, γελαστά και ό,τι άλλο επιθυμείτε...
Φιλιά πολλά και στους 4!

Βενετία είπε...

Αγάπη. Αυτό ένιωσα διαβάζοντας. Αγάπη διάβασα. Μεγάλη. Αυτήν εύχομαι να φωλιάζει στην καρδιά σας, στη Ζωή, στο ταξίδι. Βενετία.

Teteel είπε...

Πάντα τόση Αγάπη στις καρδιές σας,
στην ζωή σας.
Χρόνια Πολλά Πολλά Μαζί.

margeor είπε...

Μα τι άλλο να πω; Να ζήσετε! Να είστε γεροί και να προσέχετε ο ένας τον άλλο!

Πολλά φιλιά σε όλη την οικογένεια ΚαΠα!!!


Υ.Γ. Περιμένουμε συνταγή για την τούρτα!

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Υπέροχη ανάρτηση! Μαγικές φωτογραφίες! Ειδικά εκείνη που ανέβασες και στο instagram, τα σπάει!
Παιδιά, σας εύχομαι κάθε ευτυχία γιατί το αξίζετε.
Σας φιλώ!

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

(την ανάρτηση τη διάβασα χθες το βραδάκι από το κινητό και μπήρα σήμερα να σου γράψω από το λάπτοπ)

To love life for what it is είπε...

Δεν πιστεύω στις ευχές, αλλά χαμογελούσα με μια δόση συγκίνησης διαβάζοντας την ανάρτηση. Υποθέτω, λοιπόν, πως σας έστειλα πολλές θετικές σκέψεις. :-)
Και φυσικά, ως γνήσια λιχούδω, προσυπογράφω το παραπάνω περί αναμονής για τη συνταγή της τούρτας!!!

Αφροδίτη είπε...

Σ' αυτήν την ανάρτηση θέλω να σχολιάσω πολλά..., και θα ξεκινήσω πρώτα από τις φωτογραφίες σου, Κατερίνα. "Ο Άνθρωπος και τα Στοιχειά της Φύσης" θα ήταν ένας τίτλος που θα έδινα σε μια Έκθεση Φωτογραφιών σου, οι οποίες πάντα καταφέρνουν να είναι τόσο ανθρωποκεντρικές, με τον Άνθρωπο σε κυρίαρχη θέση και τη Φύση σιωπηλό ακροατή κι εναρμονιστή των δυνάμεων του ανθρώπινου όντος. Να μιλήσω για τη μαγεία της στιγμής και του μεγαλείου της απλότητας, που κάθε φορά διακρίνω στα δικά σου κείμενα και στον τρόπο ζωής σου. Στιγμές οδηγοί, που σου χαράζουν μονοπάτια στην ψυχή και σε προσκαλούν να τ' ακολουθήσεις. Η τούτρα είναι Υπέροχη, το Γεύμα Λαχταριστό, και όλα αυτά γιατί είναι καμωμένα με αγάπη, με αγάπη και τίποτε άλλο! Χρόνια Πολλά ΚαΠα, Χρόνια Πολλά! Και... ταξίδι χαραγμένο για πάντα στο νου είναι αυτό, απ' όπου έχεις καταφέρει να καδράρεις την πιο δυνατή στιγμή. Και νομίζω πως αυτό εσύ το έχεις ήδη καταφέρει με τους θαλασσοπόρους σου!

Parents Land Gr είπε...

Σας ευχομαι μέσα από την καρδιά μου να συνεχίσετε να έχετε μια τόσο μεγάλη και ολοκληρωμένη αγάπη.

Ανώνυμος είπε...

Γεια σας, βρεθηκα κατα λαθος και χαιρομε ιδιαιτερος γιαυτο,θα ηθελα να τα λεμε καπου καπου.Τωρα θα ηθελα να σου ευχηθω τα καλητερα σε εσενα και την ομορφη οικογενεια σου!!!!!βασω κορινθος!!

Μαρία Στραγαλινού είπε...

Να ζήσετε να χαίρεστε ο ένας τον άλλον και παρέα τα παιδιά σας. Δεν ξέρω τι άλλο να γράψω πραγματικά, αυτό που μου έρχεται συνεχώς στο νου όταν διαβάζω αναρτήσεις σ' αυτό εδώ το blog είναι ότι τέτοιοι υπέροχοι άνθρωποι όπως εσείς μου δίνουν δύναμη για να συνεχίζω. Σας στέλνω την αγάπη μου.

Lyriel Bee είπε...

Κατερίνα μου! Τόσα κι άλλα τόσα χρόνια, τόσες χαρές και συγκινήσεις, να είστε πάντα καλά κι αγαπημένοι όπως εσείς ξέρετε.. :) Με τις γαρίδες τις κρατσανιστές και το κέικ αυτό το φουσκωμένο παναγία μου με αποτέλειωσες!
Χρόνια σας πολλά αγαπημένη μου οικογένεια!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Κατερίνα και Πανταζή είστε ένα υπέροχο, αγαπημένο, εναλλακτικό, μοναδικό, παθιασμένο, δημιουργικό ζευγάρι!!! Σας καμαρώνω τρομερά και σας εύχομαι να συνεχίσετε να έχετε αυτή την πικάντικη και δυνατή σχέση για πολλά πολλά χρόνια ακόμα και στην πορεία της να βλέπετε τον έρωτά σας να αλλάζει διαρκώς γεύσεις αλλά με κύριο συστατικό τον σεβασμό και την αγάπη!
ΣΑς ευχαριστούμε για τα μαθήματα ζωής που μοιράζεστε μαζί μας:)

ChristinaD είπε...

Συγκηνηθηκα!! παντα αγαπημενοι!!!