Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2015

...και του χωρισμού ο πόνος...

Είναι αργά τώρα που γράφω αυτή την ανάρτηση. Έξω ξημερώνει και φυσάει πάλι ένας τρελός παγωμένος βοριάς κι εγώ στο σαλόνι ακόμη με τα λαμπάκια αναμμένα τριγύρω γράφω. Ακόμη το σπίτι είναι γιορτινό....μα όχι για πολύ.Σήμερα τα αγόρια ζήτησαν για μια ακόμη φορά να κοιμηθούν στο σαλόνι μόνοι τους αυτή τη φορά.Τους δώσαμε το οκ και τώρα στο πάτωμα έχει δυο στρώματα και εκείνοι κοιμούνται μακάρια. Λίγο πριν πάρει ο ύπνος τον Άγγελο ανασηκώθηκε από το στρώμα του και μου είπε "μαμά δεν είμαι καλά". Τον ρώτησα αν πονάει η κοιλιά του, αν έφαγε κάτι που τον πείραξε και μου είπε "όχι απλά...νιώθω λύπη που πέρασαν τα Χριστούγεννα..." του είπα "...κι εγώ!Κι εγώ νιώθω την ίδια λύπη..."
κι ύστερα του ζήτησα να θυμηθεί όλα τα όμορφα που έζησε αυτές τις γιορτές για να θυμάται να τα ξαναζήσει στην επόμενη ευκαιρία κι όλα τα άσχημα για να θυμάται να τα αποφύγει στην επόμενη ευκαιρία...

...πέρασαν λοιπόν...τα Χριστούγεννα και οι γιορτές. Το αγαπημένο  Χριστουγεννιάτικο σερβίτσιο μας μαζεύτηκε και μπήκε ήδη στο ντουλάπι σημάδι πως η γιορτή τέλειωσε...


Τέλειωσε μα  και τα είχε σχεδόν όλα...Σχεδόν.
Οι πιο ωραίες στιγμές είναι πάντα οι άνθρωποι. Οι βραδιές μας μαζί τους.

Φίλοι που έγιναν συγγενείς...όπως οι κουμπάροι και νονοί των παιδιών μας και περάσαμε όμορφα μαζί τους και τους ευχαριστούμε για αυτό! 
Φίλοι που είχαμε να δούμε τόσο πολύ καιρό κι όταν συναντηθήκαμε...ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα...ούτε μια στιγμή! Ιστορίες γύρω από τα τραπέζια και συζητήσεις κι αναλύσεις και στο τέλος γέλια σχεδόν μεθυσμένα κι υπέροχα χαλαρά, με μια οικειότητα που σε γεμίζει.



Το σπίτι τόσο φωτεινό, τόσο χαρούμενο με τα κεριά και τα λαμπάκια και τα ποτήρια πάντα στο τραπέζι το γεμάτο γέλια.


Τα παιδιά τρισευτυχισμένα με τα ξαδέρφια και τους φίλους τους να παίζουν, να μαλώνουν να ξεσηκώνουν με τις φωνές τους την ζωής μας.



Σκέφτομαι...να κάνω λίστες με όλα αυτά που θέλω να έρθουν, να γίνουν, να συμβούν, να με βρούν, να μην με βρούν....κι ύστερα θυμάμαι την τελευταία ημέρα του 2014...Ω! Ήταν μια μέρα που τα είχε...σχεδόν όλα. 
Σχεδόν!

Ένα υπέροχο πρωινό ξύπνημα, στρωματσάδα στο σαλόνι...με ένα χιόνι ντελικάτο να πέφτει στα παράθυρα και να μας γεμίζει χαρά παρόλο που δεν κατάφερε να στρωθεί γύρω μας σαν πέπλο. Στο σιωπηλό δωμάτιο όλη μου η οικογένεια μαζί κι εγώ κοίταζα το μικρό φωτεινό χωριουδάκι που ζει κάτω από το δέντρο μας...


...εκείνους να κοιμούνται ήσυχα και μια λέξη μόνο είχα στο μυαλό..."ευχαριστώ για αυτή την ευκαιρία..."


Μια δική μου τσιρίδα σαν οι τέλειες ζεστές σοκολάτες χύθηκαν στο σαλόνι αφού οι τύποι χοροπηδούσαν και  έσπρωξαν τα στρώματα, που έσπρωξαν το χαλί, που έσπρωξε το τραπέζι και χύθηκαν οι σοκολάτες...παντού!


Μια απογοήτευση που δεν μου πέτυχε η βασιλόπιτα. Έναν καυγά από το άγχος μας να τα προλάβουμε όλα και τελικά ποιος θα κάνει τι!

Μια διακοπή ρεύματος που μας άφησε να τριγυρνάμε στα τυφλά και να κουτουλάμε ο ένας πάνω στον άλλο για να ντυθούμε, με το φαγητό μισοψημένο στο φούρνο μισή ώρα πριν να φύγουμε!...Θα γινόταν κι άλλος καυγάς αλλά αυτή τη φορά την ένταση την πλήρωσε η ΔΕΗ.

Είχε γέλια παιδικές αγκαλιές, φωτογραφίες με κερατάκια από παιδικά δάχτυλα, παιδιά που έπαιζαν και τσίριζαν.


Ευχές στο καθιερωμένο πια φαναράκι που πετάξαμε ψηλάααααααα....



Είχε χέρια παιδικά, χέρια νεανικά, χέρια γέρικα να κρατούν μικρά κεράκια με σπίθες...κι ευχή όλων...να είμαστε όλοι εδώ και του χρόνου! Όλοι καλά!



Είχε σαμπάνια!!!!


Είχε βεγγαλικά και κόσμο στα μπαλκόνια και στα παράθυρα και όλους εμάς στο μπαλκόνι με αναμμένες τις μικρές λαμπερές μας "σπίθες"...να τραγουδάμε δυνατά το "πάει ο παλιός ο χρόνος"...


"...ας γιορτάσουμε παιδιά και του χωρισμού ο πόνος ας κοιμάται στην καρδιά...."

Είχε φιλιά ζουμερά κι ευχές κι όνειρα ανείπωτα, πίσω από κλειστά ντροπαλά στόματα. Είχε πληγές που άνοιξαν: έκλεισαν: φάνηκαν: εξαφανίστηκαν:...Ποιος να ξέρει.

Η τελευταία ημέρα του χρόνου...τα είχε σχεδόν όλα! Σαν τη ζωή. Λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι, λίγη ζάχαρη, λίγο μέλι, λίγο πίκρα...Αντίο και καλοσωρίσματα. Όλα!

Μα για τέλος...είχε  τη μαγεία...Μια επίσκεψη!Την πιο σημαντική όλου του χρόνου γιατί ναι...κάπου εκεί τα ξημερώματα, όταν όλες οι φωνές έσβησαν και τα παιδικά μάτια έκλεισαν. Όταν η γιορτή σταμάτησε...άρχισαν τα θαύματα...


Καλή χρονιά αγαπημένοι. Πάντα γεροί. Πάντα δυνατοί. Πάντα ενθουσιώδης. Πάντα γενναίοι. Πάντα δημιουργικοί...πάντα εδώ, για αυτούς που σας αγαπούν, για αυτούς που αγαπάτε! Για οτιδήποτε πολύτιμο στη ζωή σας...Όλοι σας...Όλοι μας!

Εύχομαι...να ήταν για όλους μια καλή... "καλή"   χρονιά!                                                                                                                                                                 Κατερίνα

14 σχόλια:

Σεβάχ ο Θαλασσινός είπε...

Καλημέρα Κατερίνα!!
Πανέμορφο post!!!
καλή χρονιά κι ευλογημένη! Με ελπίδα, ομορφιά και υγεία σ'όλη την οικογένειά σου και σε σένα :)

ΕΥΗ είπε...

Καλή χρονία Κατερίνα με υγεία πάνω από όλα ..χαρά και ευτυχία γιατί πραγματικά το αξίζουμε..Κρατάμε τις όμορφες στιγμές που ζήσαμε μέχρι την επόμενη φορά..φιλία πολλά..

Vaya είπε...

Καλή χρονιά Κατερίνα! Έτσι όπως την θέλεις και την φαντάζεσαι σου έυχοαι. Έτσι είναι η ζωή..τα έχει όλα. Να είστε καλά!

Unknown είπε...

Καλή χρονιά Κατερίνα (μου επιτρέπεις τον ενικό),

Σου εύχομαι ολόψυχα ότι επιθυμείς για την οικογένεια σας!!!! Θέλω πραγματικά για τη νέα χρονιά, να συνεχίσεις να μας κρατάς συντροφιά με αυτές τις υπέροχες αναρτήσεις.
Εύχομαι η νέα χρονιά να έχει πολλά χρώματα, ήχους & αρώματα να ομορφαίνουν την κάθε σας ημέρα.... Να τη ζήσουμε όλοι στο έπακρο και να απολαύσουμε την κάθε στιγμή!!!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

καλη χρονια Κατερινα μου!! μια καινουρια χρονια αρχίζει.. Μακαρι να τη γεμισουμε με ομορφες αναμνησεις!! πολλα φιλια

Λαμπρινή είπε...

Καλή χρονιά αγαπημένο μου κορίτσι,ότι επιθυμείς για τον καινούριο χρόνο να εκπληρωθεί!
Με συγκίνησε ο Άγγελος...έτσι αντιμετωπίζουν και τα κορίτσια μου το τέλος αυτών των γιορτών...αλλά μου είπαν ότι αυτά ήταν τα καλύτερα Χριστούγεννα της ζωής τους και αυτό ήταν για εμένα δώρο...!
Πολλά φιλιά ♥♥♥

Σοφία είπε...

Kαλη Χρονια Κατερινα...Και του χρονου να ειμαστε ολοι εδω και παλι και να γιορταζουμε!

Κατια Μαρκουϊζου είπε...

καλη χρονια Κατερινα μου

Αφροδίτη είπε...

Μια Χρονιά με όνειρα ζωντανά, σχέδια ελπιδοφόρα, εμπνεύσεις καλπάζουσες και συνυπάρξεις, που ακόμη και με μάτια κλειστά είναι ικανές ν' αγγίξουν την ψυχή και να την απογειώσουν σου εύχομαι, αγαπημένη μου Κατερίνα! Χρόνια Πολλά! Σ' ακολουθώ, σε στηρίζω, μ' εμπνέεις, σε πιστεύω.... Μια χρονιά ανθρώπινα μαγική!

antigone_marcelena είπε...

Καλή και ευλογημένη χρονιά Κατερινάκι!!!! Να χαίρεσαι την οικογένειά σου και να μας δίνεις πάντα υπέροχες εικόνες με τα γραπτά σου.

Μαρία Έλενα είπε...

Καλή χρονιά με υγεία
Φιλάκια ...

Antigoni είπε...

Καλή Χρονιά! Πανέμορφο ποστ με ακόμα πιο ωραιες αναμνήσεις. Και του χρόνου.

Βενετία είπε...

Καλή χρονιά ΜΕ ΑΓΆΠΗ ΣΤΗ ΖΩΉ ΣΟΥ!

Κούλλα είπε...

Απίθανη, ζεστή, αγαπησιάρικη ανάρτηση για ακόμα μια φορά. Τι γλυκός ο Αγγελάκος... ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!