Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Κακή αρχή με καλό τέλος!

Μια εβδομάδα που άρχισε στραβά κι έκλεισε τέλεια!
Αρρώστησε ο Άγγελος κι όταν τα παιδιά αρρωσταίνουν κλείνει το "μαγαζί". Δεν μπορώ να ασχοληθώ με τίποτε άλλο πέρα από εκείνα. Οπότε από την προηγούμενη Κυριακή που επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο μιας κι ο Άγγελος είχε έντονο πόνο στην κοιλιά άρχισε μια ιστορία που μας άγχωσε και μας κούρασε. Όλη την εβδομάδα δεν πήγε σχολείο γιατί πονούσε και μιας και τα συμπτώματα μας μπέρδευαν κάναμε εξετάσεις και αποκλείαμε πιθανότητες...μάλλον όχι γαστρεντερίτιδα, μάλλον όχι σκωληκοειδίτιδα, μάλλον όχι αυτό, μάλλον όχι το άλλο, ο πόνος συνέχιζε και το ίδιο και η σύγχυση. Εξετάσεις κι επανεξετάσεις κι ο Άγγελος να μου λέει  "δεν θέλω άλλες εξετάσεις θέλω να πάω σχολείο"...Τελικά την Παρασκευή κλείσαμε ραντεβού για υπέρηχο, τον οποίο περιμέναμε όλοι για να φανερώσει τα αφανέρωτα....

Έγινε κι ήταν καλά τα αποτελέσματα.Ένα μικρό θέμα που φαίνεται να πέρασε... Νόμιζα πως όλον αυτό τον καιρό κρατούσα την αναπνοή μου και τη στιγμή εκείνη ανέπνευσα και πάλι...Έτσι νόμισα. Ήμασταν οι δυο μας. Στο δρόμο για το γυρισμό ήταν ήδη αργά το μεσημέρι κι ήμασταν πολύ κουρασμένοι και πεινασμένοι. Σταμάτησα στην άκρη σε κάτι χωράφια. Μου είπε "μαμά πεινάω θέλω να πάω σπίτι".Του είπα "το ξέρω καλέ μου , μα...πρέπει να το κάνω αυτό".Σταμάτησα στην άκρη λοιπόν κατέβηκα και μάζεψα λουλούδια.Μικρά κίτρινα γιασεμιά, ανθάκια βερικοκιάς και αμπέλωπα...Κι όταν φτάσαμε σπίτι τα έβαλα να πλέουν στο νερό και άναψα κεράκια γύρω τους...Έτσι για ευχαριστώ!



Ο Άγγελος όλον αυτό τον καιρό δεν έπρεπε να τρώει κι έκανε ειδική διατροφή , οπότε μόλις ο μπαμπάς ενημερώθηκε για τα χαρούμενα νέα μας έκανε το τέλειο φαγητό.Φτάνοντας στο σπίτι φάγαμε ένα βουνό μακαρόνια με κιμά, εγώ τα συνόδεψα με  ένα ποτήρι  μπύρα κι ύστερα ξάπλωσα στον καναπέ και κοιμήθηκα βαθιά μετά  από μια εβδομάδα... Αυτό μόνο μια λέξη έχει...ευτυχία!

Το αγόρι μας, όλη αυτή την εβδομάδα πέρασε δύσκολα.Πονούσε, πεινούσε και ήταν σπίτι όπου βαριόταν απίθανα, χωρίς φίλους και χωρίς δραστηριότητες. Έλεγε πως αυτή ήταν η πιο απαίσια εβδομάδα της ζωής του. Απαίσια, φριχτή!!! Φώναζε όλη μέρα.

Οπότε ξημέρωσε ένα Σαββατοκύριακο που τον αποζημίωσε, αρχίζοντας με έναν κουβά από τα αγαπημένα του  δημητριακά που είχε στερηθεί!



Σοκολατένια Nesquik ο μικρός, μελένια Cheerios  ο μεγάλος!
Εννοείτε με όλα τα απίθανα παιχνίδια που ήρθαν με το πακέτο της γιαγιάς από Γερμανία, να συντροφεύουν το πρωινό τραπέζι...


Δίπλα τους εγώ, να  ακούω μόνο τα χαχανιτά τους και το τέλειο κρατς κράτς καθώς τα δημητριακά θρυμματίζονταν με ταχύτητα στο στόμα τους. Έκανα όλα όσα ήταν στην αναμονή όλες αυτές τις μέρες. Πότισα τις χαρούμενες ολάνθιστες ορχιδέες μου και φρόντισα επιτέλους το σπίτι μας.


Κόψαμε επιτέλους και το πρώτο ποδαράκι της κυρά Σαρακοστής που την είχαμε ξεχάσει σε μιαν άκρη.


Είναι τρομερό το πόσο αδιάφορα φαντάζουν όλα σαν εκείνοι δεν είναι καλά. Πόσο νιώθω να παραλύω και όλο μου το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στα παιδιά. Σαν να σκοτεινιάζει ο κόσμος!

Ήπια μετά έναν ήρεμο πρωινό καφέ διαβάζοντας περιοδικό σε ένα σπίτι πανέμορφα καθαρό, φωτεινό και στολισμένο...Επιτέλους!


Μετά έγινε κάτι μαγικό...έπεσε το τηλεφώνημα.Το Σχολείο της Φύσης είχε βραδιά διανυκτέρευσης αποφοίτων!!!Θα πήγαιναν και κάποιοι μεγάλοι απόφοιτοι φίλοι του Άγγελου οπότε μπορούσε να πάει κι εκείνος μαζί παρόλο που δεν είναι απόφοιτος του σχολείου. Απίστευτη χαρά για όλους. Εκείνοι ετοιμάστηκαν με τρελό ενθουσιασμό κι εμείς χοροπηδούσαμε μαζί τους, για δικούς μας λόγους όμως."Θα μείνουμε μόνοιιιιιιιι" "Θα βγούμεεεε"...
Ετοιμάστηκαν σε μηδενικό χρόνο. Υπνόσακοι, πιτζάμες, αλλαξιές ρούχων, οδοντόβουρτσες και γεια σας.


Ο μικρός απόφοιτος  και ο μεγάλος αδερφός του απόφοιτου...
Τους πήγα στο Σχολείο και εξαφανίστηκαν αλλαλάζοντας στα γρασίδια μαζί με την λοιπή πιτσιρικαρία!



Παντού γονείς αποχαιρετούσαν τα πιτσιρίκια τους. Σαν σκηνές πενταήμερης...Πολύ αστεία κατάσταση! Τσάντες βαλίτσες κι αποχαιρετιστήριες αγκαλιές...


Τα παιδιά τρελαμένα και να εδώ ο κύριος Τηλέμαχος έμεινε "κόκαλο", μόλις αντιλήφθηκε ότι θα διανυκτερεύσει με 70 πιτσιρίκια!!!


70 εκλεκτούς απόφοιτους....Τι συγκινητικό!

Οι δάσκαλοι είχαν στήσει ολόκληρο πανηγύρι! Η Βέτα ανέκρινε τους γονείς για να διαπιστώσει αν είχαν σχέδια για εξόδους. "Αν δεν βγείτε να πάρετε τα παιδιά σας πίσω" . Στόχος αυτών των διανυκτερεύσεων είναι να περάσουν καλά οι γονείς. Να ντυθούν όμορφα, να βγουν, να ξενυχτίσουν και να ξυπνήσουν αργά. Κι επειδή δεν μπορούν όλοι οι γονείς να αφήσουν κάπου τα παιδιά τους το σχολείο συχνά κάνει πιτζάμα πάρτι για τα παιδιά που περνούν φανταστικά εννοείτε...Οπότε η έξοδος των γονιών, επιβάλλεται!!

Εμείς είχαμε βέβαια βραδυνή έξοδο όντας  καλεσμένοι για να γιορτάσουμε τα 40(!!! ακούγεται κάπως ε;) του φίλους μας του Κώστα και ήταν η πρώτη φορά μετά από πόσα χρόνια...που ετοίμασα μόνο τον εαυτό μου. Έκανα με την ησυχία μου μπάνιο, έβαψα τα νύχια μου χωρίς να χρειάζεται να πιάσω κάτι ή κάποιον αμέσως μετά και να ξεβάψουν, έφτιαξα τα μαλλιά μου σιγά σιγά και νωχελικά χωρίς να φωνάζω κάποιον να σταματήσει να χοροπηδάει γύρω μου και να μου παίρνει τα ρολά και χωρίς να σταματάω κάθε δύο λεπτά το πιστολάκι για να αφουγκραστώ αν κάποιο από τα ουρλιαχτά φανερώνει αληθινό πόνο. Ντύθηκα και ξαναντήθηκα και ξανάλλαξα ρούχα χωρίς κάποιος να φωνάζει ή να κλαίει ή να βιάζεται και μπήκα στο αμάξι κυρία, χωρίς να έχω ιδρώσει καν και χωρίς να φωνάζω νευριασμένη "άντε πάμε να φύγουμε  κι αν ξαναβγώ εγώ να μου τρυπήσεις τη μύτη!!!"
Τι ωραίο πράγμα... είχα ξεχάσει αυτό πως γίνεται!

Κοιμηθήκαμε στις 5 και ο Πα έβαλε ξυπνητήρι στις 10.30 γιατί η επόμενη ημέρα ήταν αφιερωμένη στο γενέθλιο πάρτι των ανιψιών μας. Με ξύπνησε και θυμάμαι πετάχτηκα από το κρεβάτι και τον ρώτησα "τι έχουμε να κάνουμε;"...Γιατί πάντα έχουμε κάτι να κάνουμε!! Αυτό δεν άλλαξε.

Τα παιδιά γύρισαν από τη διανυκτέρευση τους  σε πλήρη εγρήγορση.Ο Άγγελος έβγαλε ένα σωρό φωτογραφίες και δεν σταματούσαν να μιλάνε γελώντας σαν μεθυσμένοι με τις φοβερές πλάκες, που έκαναν. Κάποιες από τις στιγμές τους όπως τις απαθανάτισε ο Άγγελος... Πρέπει πραγματικά να πέρασαν τέλεια!!!


Προετοιμασία κρεβατιών, ο μεγάλος χαμός!


Γύρω από τη φωτιά
Βραδυνές ιστορίες
Η γωνιά των μεγάλων


Στρώσιμο κρεβατιών


Πρωινή περιποίηση


Μπουγελό στον κύριο Τηλέμαχο


Κουζίνα, προετοιμασία πρωινού


Πρωινό


Παίζοντας


Αντίο Απόφοιτοι...περάσαμε τέλεια!
Είμαστε τυχεροί και τα παιδιά μας το ίδιο! Αυτοί οι δάσκαλοι έχουν κέφι και έμπνευση κι αυτό το σχολείο είναι η χαρά των παιδιών μας και το ευχαριστούμε.Τόσο μα τόσο πολύ!
Η μέρα έκλεισε με τα γενέθλια των μικρών μας.Ο Φαίδωνας έγινε 5 και ο Ορφέας 2. Η αδερφή μου που είναι μαμά τους, τους σχεδίασε ένα τέλειο πάρτι μα αυτά θα σας τα πει η ίδια....

Γυρνώντας σπίτι ο Άγγελος είπε "Νόμιζα πως αυτή η εβδομάδα θα συνέχιζε να είναι απαίσια αλλά...."  Αλλά; Ρωτήσαμε όλοι μαζί. ..."αλλά τελικά χθες και σήμερα πέρασα τέλεια.Ήταν οι καλύτερες μου μέρες..."
"Τελικά σε κάτι βοήθησε που αρρώστησα" συμπλήρωσε και μετά συνέχισε μονολογώντας ..."κατάλαβα πόσο βαρετά είναι να είσαι σπίτι όταν είσαι μόνος και πόσο καλύτερα είναι να μπορείς να τρέχεις και να παίζεις και τελικά θα τρώω πιο πολλά φρούτα για να μην αρρωσταίνω εύκολα..."


Φιού!!!!Τέλεια λοιπόν...τα κατάλαβε όλα μόνος του. Μια περιπετειώδης εβδομάδα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο! Με εμένα να τους παρατηρώ σιωπηλά, ευγνωμονώντας για τη χαρά και την υγεία τους.
Είθε ολονων μας οι εκπλήξεις να έχουν πάντα θετικό κλείσιμο και να λειτουργούν λυτρωτικά!
Είθε να έχουμε όλοι μας, πάντα "καλά μαντάτα"!!!
Καλό μήνα αγαπημένοι.
                                                                                        Κατερίνα

29 σχόλια:

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Ενθουσιάστηκα με την εκδήλωση του σχολείου! Μπράβο!
Αλλά και η ατάκα του μικρού για το τέλος ήταν όλα τα λεφτά!
Καλή σας μέρα!
kathy by anthomeli

Όλγα Χατζηχρίστου είπε...

τι όμορφα!
Και πραγματικά, πόσο ανακουφιστικό να τελειώνει μια άσχημη περίοδος. Είναι πράγματι σαν να κρατάς την αναπνοή σου. Το ένιωσα πέρυσι με τον Βασίλη που μείναμε παρέα 6 μέρες στο νοσοκομείο. Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν. Μπορεί να μην είναι σοβαρές αυτές οι καταστάσεις - και μακάρι να μην είναι ποτέ - αλλά είναι αρκετές για να μας επαναφέρουν λίγο στην πραγματικότητα και να συνειδητοποιούμε ποια είναι τα σπουδαία και σημαντικά. Τα απλά και καθημερινά δηλαδή!
Πολλά φιλιά και καλό μήνα!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Να μαι κι εγώ... καλέ τι σχολείο είναι αυτό! Εχω πάθει την πλάκα μου... μηπως να έκαναν κι ένα παράρτημα στην Αθήνα... αλλά προς νότια προάστια για να μπορέσω να πάω την μικρή μου... έχουν ακόμα μερικά χρόνια περιθώριο. Τέλος καλό όλα καλά λοιπόν!!! Πάντα αίσιο τέλος, πάντα να βγαίνει κάτι θετικό! Σας φιλώ οικογένεια ΚαΠα. Callie by anthomeli

Unknown είπε...

Περαστικά στον Άγγελο...
Πόσο θα ανησυχήσατε...φαντάζομαι την αγωνία και τα σενάρια που φτιάχνατε μέχρι να΄ρθουν τα καλά νέα,είναι αβάσταχτο όταν γίνετε αυτό.

Πρέπει να διασκέδασαν πολύ στη διανυκτέρευση,και θα το κουβεντιάζουν για καιρό... και τι σπουδαία ευκαιρία για τους γονείς, να χαλαρώσουν και να λειτουργούν με άλλους ρυθμούς...

*Να χαίρεστε τα ανιψάκια σας!!

Inventive mommy είπε...

Ευτυχώς τέλος καλό.
Απίστευτο η διανυκτερευση που οργάνωσε το σχολείο , φοβερή ιδέα.
Θα ήθελα να ήμουν από μια μεριά να σε έβλεπα όταν θα ετοιμαζόσουν το βράδυ. Είμαι σίγουρη ότι θα σταματούσες κάθε λίγο και λιγάκι και θα έψαχνες για τις φωνές των παιδιών.Πόσο περιέργα πρέπει να ήταν. Μια βραδιά απόκλειστικά για εσάς.Τι καλύτερο για να τελιώσει η περιπετειώδης βδομάδα σας.

Maria Villioti είπε...

Όταν κάποιος μέσα στην οικογένεια...και ειδικά τα μικρά μας...δεν είναι καλά, όλα σταματούν Κατερινάκι.Νιώθω την αγωνία σας...την έζησα διαβάζοντας,παρόλο που'ξερα πως το τέλος ήταν καλό.Αχ και πάντα καλό να'ναι για όλους!!!Γέλασα με τις ατάκες σου στην προετοιμασία της εξόδου χωρία παιδιά!!! Τελικά τα ίδια λέμε όλοι...χαχα... Ποτέ δεν έχουμε φύγει από το σπίτι όλοι μαζί χωρίς καβγά...χαχα...Αυτό που δεν θα καταφέρουμε να βρεθούμε,πως το καταφέραμε; Την επόμενη φορά εύχομαι!Καλή σου μέρα κοριτσάκι.
Υ.Γ.Καλέ κουρεύτηκε ο Γιωργάκης! Δεν τον είχα δει...πολύ μου άρεσαν τα μαλλάκια του...και τώρα κούκλος όμως είναι!!!

Dee Dee είπε...

Μπραβο στο σχολειο της φυσης!!! Ξεχωριζει και πρωτοτυπει παντα :)
Τι ωραιες φωτογραφιες που εβγαλε ο Αγγελος!!!!!! Θα γινει εξαιρετικος φωτογραφος μεγαλωνοντας!

Να χαιρεστε τα ομορφα ανηψακια σας και παντα περαστηκα να ειναι ολα!!!

Καλημερααα :)

lolipopfamily είπε...

Κατερινιώ μου καλό μήνα και μόνο χαρές και γέλια από εδώ και μπρος!Είδες βρε παιδί μου πως η ψυχή μας φευγει όταν αυτάδεν είναι καλά; Μου φαινεται οτι σας ματιάσαμε λίγο αγαπημένη μας οικογένεια. Φιλάκια σε όλους σας και είδικά στον ασθενή. ¨οσο για το σχολείο αυτό....ΜΠΡΑΒΟ. Καλημέρα σου είπα;

Litsa είπε...

Αχ μωρέ το αγόρι που πήρε σοβαρές αποφάσεις στη ζωή του! Μπράβο!
Χαίρομαι πολύ που ήμασταν κομμάτι των ευτυχισμένων του στιγμών!
Καλά για το σχολείο της φύσης τι να πω! Χρειάζομαι την Βέτα επειγόντως!! Πάντα το θαύμαζα, το ξέρεις...
Να 'ναι καλά τα παιδιά και να περνάτε όμορφα!
Όλοι μας δηλαδή.
Κι όταν λέω όλοι, εννοώ ΟΟΟΟΟΛΟΙ
Φιλιά

...INA είπε...

Τεράστια η ανακούφιση φαντάζομαι! Γι' αυτό το σχολείο τι να πω, κάθε φορά που γράφεις γι'αυτό χαίρομαι που υπάρχουν τέτοια σχολεία και τέτοιοι άνθρωποι και λυπάμαι που πράγματα που θα' πρεπε να είναι βασικά τα κοιτάμε σαν μαγικά ή σαν πολυτέλειες. Μετά από τέτοια ετοιμασία πάντως περίμενα να σε δούμε σε μια φωτο :) Φιλιά πολλά!

Βενετία είπε...

Όπως το περίμενα... κι όπως το (προσ)ευχήθηκα... ! Μπράβο παιδιά...! Κλέισατε τέλεια τη δύσκολη εβδομάδα... Καλή ΝΕΑ εβδομάδα λοιπόν... Σας φιλώ!

Fran είπε...

Μια από τα ιδια...ο μικρός με πόνο στη κοιλια, μετα εμετοι, τα μεσα εδω περιορισμένα κ εξετάσεις να μην μπορουν να γινουν...τελικά κολλησαμε ολοι οικογενειακως γατστρεντεριτιδα κ μεχρι να γινει ο μικρός καλα είχα πάθει δέκα εγκεφαλικά. Εδω δυστυχώς αν άρρωστησεις δεν υπαρχει ουτε νοσοκομειο ουτε παιδιατρος...Οπως το λες , οταν αρρωσταινουν σταματούν τα παντα.

Owl Mommy Βέρα είπε...

Να και το νόημα της εβδομάδας από τον junior! Τέλεια η πρωτοβουλία του σχολείου! Πάντα καλά να είστε και να περνάτε όμορφα!

Αφροδίτη είπε...

Ο διηγηματικός κάθε φορά τρόπος αφήγησης της μικρής σου ιστορίας είναι υποδειγματικός. Δεν έχω λόγια... Τέλος καλό, όλα καλά λοιπόν.

Αφροδίτη είπε...

Αν ποτέ πραγματοποιηθεί στο Σχολειό της Φύσης βραδιά διανυκτέρευσης αναγνωστών του blog σας, ενημερώστε με, σας παρακαλώ, για να δηλώσω συμμετοχή!

Ερμιόνη είπε...

Περαστικά σας βρε κορίτσι!
Χαίρομαι που όλα πήγαν καλά!
Φιλιά πολλά!

Ανώνυμος είπε...

Θέλω να σου πω οτι σ'αγαπάω αλήθεια!!!!!!!Εσένα,τους γιους σου,τον άντρα σου,την αδελφή σου τα παιδιά της.Δεν σε ξέρω, δεν σας έχω δει ποτέ μόνο σας διαβάζω αλλά νιώθω σαν να είστε οικογένεια μου!Αλήθεια....Να είστε καλά όλοι σας!!!

mommyinhappiness είπε...

Καλά τι φοβερό σχολείο και τι πανέξυπνη ιδέα η διανυκτέρευση! Με την περιγραφή σου για την έξοδό σας ήταν σαν να το ευχαριστιέμαι και εγώ! Να σου ζήσουν τα αγγελούδια και ποτέ ξανά περιπέτειες με την υγεία!

Μαρία Έλενα είπε...

Περαστικά σας
Φιλάκια ...

princess είπε...

Τέλος καλό όλα καλά! Τι ωραίο αυτό το σχολείο και μπράβο σε εκείνους όλους που υλοποιούν τέτοιες ιδέες για να προσφέρουν ό,τι καλύτερο για τα παιδιά! Φιλιά Κατερινούλα μου!

Nasia είπε...

ξέρεις τι θα βροντοφωνάξω φυσικά :
'' κύριεεεε Τηλέμαχεεεεεεεεεεε πάρτε και τα δικά μου στο σχολείο σας!είναι τόσο ήσυχα!σχεδόν αόρατα!''
περαστικά σας και καλό μήνα!

vailie είπε...

Καλο μηνα!!!!!!
Ολα γιορτινα λοιπον!!
Κανενα κακο χωρις καλο!
Φιλακια κ μεγαααλη αγκαλια! ;-)

mirsini's creations είπε...

Είναι υπεροχο το Σχολείο της Φύσης...μιά όαση παιδείας και αγάπης είναι !!!! Μπράβο στους φανταστικούς δασκάλους !!!!
Κατερίνα...έτσι όπως τα περιγράφεις..τρελαίνομαιι !!! Έχεις πολύ γέλιο !!! Πολύ χαίρομαι που τελικά ο μικρός δέν είχε τίποτα και που αποζημιωθήκε και εκείνος αλλά και εσείς μετά απο μία δύσκολη και πολύ αγχωτική εβδομάδα !
Να είναι πάντα γεροί και χαρούμενοι οι μικροί θεοί σου !!! Αυτή η συνειδητοποίηση του Γιωργάκη...το καλύτερο φινάλε !!!!
Καλή συνέχεια σε ό,τι κι άν κάνετε !!! Φιλάκια πολλά !!!

mommyinhappiness είπε...

Επανέρχομαι για να βάλω μια μικρή πινελιά στο "τέλος καλό όλα καλά": έχεις από εμένα ένα βραβείο στο blog μου!

Antigoni είπε...

Πολύ συγκινητικό. Πρώτη φορά σε διαβάζω. Πολύ ωραίες και οι φωτογραφίες σου!

Mamaggela είπε...

Κατερίνα, πραγματικά τυχεροί οι γονείς και τα παιδιά με αυτούς τους δασκάλους και αυτό το σχολείο! Δεν υπάρχει!!

Πόσο όμορφο οι άσχημες στιγμές να έχουν αυτό το τέλος!

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Μόλις ξεκίνησα να σε διαβάσω, σκοτείνιασα μαζί σου. Μετά ήρθε ο ήλιος μέσα από τις λέξεις σου.
Πόσο σε ένιωσα. Να πονάει ο λεβέντης σου, να περιμένεις αποτέλεσματα. Ευτυχώς ευτυχώς όλα πήγαν καλά και το γιόρτασε με δυο σούπερ ντούπερ εξόδους ο Αγγελάκος σου!!! Πυτζάμα πάρτι και πάρτι των ξαδελφων!!!! Μπράβο στο σχολείο της φύσης που νοιάζεται για τους γονείς:)))
Ελπίζω να τρώει φρούτα τώρα ο άτιμος!

Lyriel Bee είπε...

Ουφφ.. Τι ανακούφιση.. Τέλος καλό όλα καλά! Μπορούμε και επίσημα να καλοσορίζουμε τον Απρίλη και να ευχηθούμε να είναι μαζί μας, μαλακός και γενναιόδωρος! Είχαμε και μεις τρεχάματα αλλά έκλεισε ένας κύκλος -της ζωής του παππού- και περιέργως ανακουφιστήκαμε και μεις μαζί του..

Να είστε καλά κοριτσάρα μου, να μου φιλήσεις το Αγγελάκι !

Rena Christodoulou είπε...

ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ!!!!
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΑΚΙ ΣΟΥ!!!!
ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΟΜΩΣ ΤΟΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕ!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!