Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

10 Χρόνια Γονείς!

Εμείς πριν γίνουμε γονείς ήμασταν πολύ χαλαροί τύποι...Δεν σκεφτόμασταν και πολύ τα παιδιά. Σκεφτόμασταν πολύ τις βόλτες και τα ταξίδια. Σκεφτόμασταν τα ξενύχτια κι είχαμε κι οι δυο κώλυμα με τη δουλειά μας! Γουστάραμε πολύ στη δουλειά μας χτίζαμε καριέρα και περνούσαμε καλά. Εκπαιδεύσεις, τρέξιμο, ανύπαρκτα ωράρια.


Η τρέλα μας ήταν οι φίλοι μας κι οι παρέες. Ήμασταν πολύ κοντά όλοι τότε και το σπίτι μας ήταν ορμητήριο των φίλων και  μας άρεσε πολύ αυτό! Μας άρεσε πολύ η παρέα μας. Περνούσαμε καλά ο ένας με τον άλλον. Μαζευόμασταν και ψήναμε και τρώγαμε και πίναμε καφέδες και παίζαμε επιτραπέζια. Τις Κυριακές πηγαίναμε σινεμά και συχνά μπαίναμε σε παραστάσεις συνεχόμενες γιατί… «τι να κάνεις τις βαρετές Κυριακές»….
Τα παιδιά δεν τα θαυμάζαμε και πολύ. Κοιτάζαμε όμορφα παιδάκια στο δρόμο καμιά φορά, αλλά γενικά τα παιδιά ήταν θόρυβος και η αίσθηση όταν ήμασταν κοντά σε παιδιά ήταν..."μάζεψε το κυρά μου...."

Επίσης κάναμε δηλώσεις τύπου "καλά εγώ δεν θα το κάνω ποτέ αυτό!" ή " τα δικά μας παιδιά δεν θα γίνουν ποτέ έτσι." ή "τα παιδιά πρέπει να κάνουν ότι θέλουν...άστα ελεύθερα να τραβήξουν το δρόμο τους ρε συ...χαλάρωσε..." κι άλλα τέτοια λόγια γεμάτα έμπνευση και εκφράσεις τύπου «είμαι ωραίος»....Μπούρδες δηλαδή....

Γιατί μετά ήρθε αυτός...Ο πρώτος! Ο ένας και μοναδικός τύπος που με όλα του τα 3.480 γραμμάρια και τα 54 εκατοστά, μας έβγαλε νοκ άουτ!!
Γίναμε γονείς μια ημέρα βροχερή, με το Βαρδάρη να σου παίρνει τα μυαλά. Απόγευμα στις 17 και 10...ακριβώς στην ώρα για το απογευματινό τσάι...

Ερχόταν με τους παλμούς να χτυπάνε κόκκινο μετά από ώρες προσπάθειας κι ο γιατρός δήλωνε πως «αυτό το παιδί, ενώ θα έπρεπε να είναι εξουθενωμένο από την προσπάθεια, αντίθετα γεννιέται πολύ θυμωμένο»....κι είχε δίκιο!

Η τηλεόραση έπαιζε Fleedstones και στο ράδιο ακουγόταν το musica e του Ramazzotti...Μια μαία μιλούσε με συγκατάβαση σαν να είχε  μπροστά της ένα παιδί...."Μπράβο, μπράβο, έλα, κουράγιο, λίγο ακόμη, μπράαααβο, μπράααβο κορίτσι μου, μην τα παρατάς, μην τον εγκαταλείπεις κι εκείνος προσπαθεί μαζί σου κι εκείνος κουράστηκε, μπράβο Κατερίνα....μπράβο Κατερίνα". Η φωνή της...αξέχαστη!!

Η  αίθουσα αναμονής γεμάτη με το τσούρμο που περίμενε...Σύσσωμη η γιαγιαδοπαρέα, με χέρια ιδρωμένα με τους παππούδες όρθιους να κάνουν πολιτικές αναλύσεις για την διαχειριση  της βασιλικής περιουσίας, για το σχέδιο Ανάν και την επίλυση του Κυπριακού… Οι υπόλοιποι αδέρφια, ξαδέρφια, ανίψια, χαζολογούσαν τριγύρω, ρίχνοντας κλεφτές ματιές στο ρολόι. Όλοι τον περίμεναν τον πρωτότοκο!!

Ο Πα ανταποκριτής κρατούσε  την κάμερα για να τραβήξει τις πρώτες εντυπώσεις μόλις λάμβαναν τα ευχάριστα νέα...Με την κάμερα που αγοράσαμε με δόσεις - μόλις 2 μήνες πριν - για να απαθανατίσουμε το μεγάλο γεγονός, ο Πα τράβηξε ζευγάρια πόδια, με λασπωμένα παπούτσια  και φωνές που γελούν και φωνάζουν «Συγχαρητήρια»...Η Κα ήθελε να τον καθαρίσει τότε....Τώρα το βρίσκει συγκινητικό!!

Κι ήρθε ο τύπος...Σοβαρούλης πολύ, με ένα κεφάλι μακρουλό και μακριά δάχτυλα. Κι άρχισαν όλα....Εκεί που χάνεις την σοβαρότητα σου ως άνθρωπος και την αντικειμενικότητα σου ως λογικό ον κι αρχίζεις τα παλαβά.


Το θεωρείς πανέμορφο παρόλο που το κεφάλι του είναι μακρουλό και το βλέπεις...Βλέπεις τα μακριά δάχτυλα και λες...και το λες φωναχτά...και το λένε κι οι άλλοι... «Θα γίνει χειρούργος, πιανίστας, μουσικός…» και πάει λέγοντας...
Κλαίει χαίρεσαι λες: «Το δικό μας είναι το πιο ζωηρό».
Δεν κλαίει χαίρεσαι λες: «Το δικό μας είναι το πιο ήσυχο!»

Μετά χαίρεσαι που έκανε κακά και σε ενδιαφέρει πολύ...στην πραγματικότητα μπορείς  να το συζητάς ώρες το τι χρώμα είχαν τα κακά, τι υφή αν ήταν νερουλά ή σκληρά  και πως μύριζαν και οι άλλοι δεν σε κοιτάνε περίεργα μιας και  είναι στην ίδια κατάσταση με εσένα γιατί εσύ έγινες γονιός κι αυτοί έγιναν παππούδες, θείοι κλπ....Οπότε έχει τρομερό ενδιαφέρον η συζήτηση αυτή όπως και άλλες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, όπως, αν κάνει εμετό, πόσες φορές ρεύεται, αν κάνει πριτσ πριτσ κι αν αερίζεται συχνά...

Πρώτη φορά νιώθεις ευτυχισμένος που ένας άνθρωπος ρεύτηκε στα μούτρα σου, γιατί αυτό σημαίνει πως μπορείς επιτέλους να τον αφήσεις στο κρεβάτι του και να σύρεις τα πόδια σου μέχρι το δικό σου κρεββάτι.

Πρώτη φορά το να κλάνει ένας άνθρωπος σου δίνει τόση χαρά γιατί αυτό σημαίνει πως δεν θα έχει αέρια και άρα πονάκια και ίσως κοιμηθεί...
Πρώτη φορά ένα άνθρωπος κατουράει πάνω σου κι εσύ χαζογελώντας φωνάζεις με περισσή περηφάνεια "βρε τι μακριά κατουράει τ'αγόρι μου"....

Δεν είσαι πια ο ίδιος....ποτέ ξανά δεν είσαι ο ίδιος!!

Αυτό το τρεισήμισι κιλά πράγμα ξαφνικά είχε δύναμη πελώρια! Μας τραβούσε όλους σαν μαγνήτης, μας εξουσίαζε, μας έβαζε πρόγραμμα, μας άλλαζε σκέψεις και συνήθειες και ζωή! Ξαφνικά σταματήσαμε να βγαίνουμε, χάθηκαν οι φίλοι, εξαφανιστήκαμε από όλες τις παρέες, τα τηλεφωνήματα έπαψαν κι αν κανείς τολμούσε να τηλεφωνήσει τα άκουγε stereoφωνικά. " Καλά δεν ξέρεις οτι κοιμάτε το μωρό;"  Ότι ώρα κι αν ήταν. Πρωί,μεσημέρι ή απόγευμα. Όλες οι ώρες  ήταν ώρες ύπνου...
Δεν θέλαμε να πάμε σε ταβέρνα γιατί είχε κάπνα, σε σπίτια γιατί είχε ιούς και μικρόβια, σε καφέ γιατί είχε φασαρία. Δεν θέλαμε να του ανατρέψουμε το πρόγραμμα και χάσει τον ύπνο του ή το γεύμα του, να μην αναστατωθεί, να μην ιδρώσει, να μην χτυπήσει, να μην, να μην, να μην... Ζούσαμε οι τρεις μας σε ένα ζεστό ασφαλή μικρόκοσμο...κι αυτό ήταν αρκετό.


Γίναμε από εκείνους τους γονείς που όταν τους βλέπεις λες τη γνωστή παροιμία..."Άλλος δεν έκανε παιδί, μόνο η Μαριώ το Γιάννη"...
Πάθαμε αυτό που κοροϊδεύαμε φριχτά και ζούσαμε μαζί τα πάντα. Μπήκε στη ζωή μας ο πληθυντικός...«κοιμηθήκαμε, αρρωστήσαμε, πονάει η κοιλίτσα μας, βγάλαμε δοντάκι». Όλα τα κάναμε μαζί και όλα όσα έκανε μας φάνταζαν μαγικά, απίστευτα!! Μα τι έξυπνος, τι όμορφος...

Με τους φίλους ή τους συγγενείς που είχαν παιδιά σε παρόμοια ηλικία κάναμε σουρεαλιστικές συζητήσεις. Δεν ακούγαμε ο ένας τον άλλον, αλλά μιλούσαμε ταυτόχρονα και με "καπάκια" ...
"Κοιμάται 7 ώρες σερί", "Α! καλά εμάς κοιμόταν 8ωρο από τεσσάρων μηνών». «Εμείς παιδιά κοιμόμαστε από τότε που σαράντισε»....
Ακόμη καλύτερες ήταν οι συζητήσεις για τα κιλά... «πόσα έβαλε εσάς αυτό το μήνα;» Η ερώτηση είναι παγίδα...ότι κι αν απαντήσεις είσαι χαμένος...έπρεπε να είχες ρωτήσει πρώτος για να έχεις το πάνω χέρι στην απάντηση και να καπελώσεις τον αντίπαλο συνομιλητή!!!

Ήρθε αυτός μικρός άνθρωπος για να γίνουμε όλα όσα περιγελούσαμε...Η πρώτη λέξη του πρωτότοκου δεν ήταν μαμά ή μπαμπά ούτε καν μαμ ή μπάλα...ήταν «Τάτα» που σήμαινε Νάντο....ο σκύλος της Κα. Ο μαλλιαρός του αδερφός....
Ουρλιάζαμε και χειροκροτούσαμε μόλις είπε την πρώτη του λέξη…έστω κι αν δεν την είπε για εμάς αλλά για να φωνάξει εκείνον…τον μαλλιαρό αδερφό.
Προχωρούσαμε στο δρόμο σιγοτραγουδώντας "το χοντρό μπιζέλι που χορεύει τσιφτετέλι", συγκινούμασταν με το "χρυσάνι φούρφουρο" και σκουπίζαμε κρυφά τα δάκρυα μας... σκέτοι εξωγήινοι!


Ο πρώτος....Σε όλα πρώτος. Ακόμη και σε εμάς! Μας έκανε γονείς όχι απαραίτητα καλούς....μα διατεθειμένους να προσπαθήσουν σκληρά να γίνουν καλύτεροι!
Εξελιχθήκαμε ναι έτσι λέμε…κι όμως μπροστά μας κάθε μέρα είναι κάτι καινούριο. Κάθε σήμερα ένα μάθημα που δεν το είχαμε διδαχθεί χθες…

Όπως, τα πρώτα βήματα, οι πρώτες λέξεις, το πρώτο φρούτο, το πρώτο γεύμα, η πρώτη ίωση, το πρώτο χτύπημα, το πρώτο πέσιμο, το πρώτο ατύχημα, το πρώτο ράψιμο, τα πρώτα τσίσα σε τουαλέτα, ο πρώτος έρωτας, ο πρώτος φίλος, ο πρώτος καυγάς, η πρώτη τάξη, η πρώτη επισήμανση από το δάσκαλο, το πρώτο τηλεφώνημα από τον Διευθυντή, το πρώτο γκολ, το πρώτο μετάλλιο, το πρώτο ποίημα, η πρώτη μουσική παράσταση, η πρώτη απογοήτευση, η πρώτη σφαλιάρα, ο πρώτος καυγάς, το πρώτο μαύρο μάτι…όλα πρώτα…

Και μετά από 10 χρόνια κάθε μέρα έχουμε να αντιμετωπίσουμε και μια νέα πρώτη φορά, μια νέα πρόκληση, μια νέα ανασφάλεια…Το κάνω σωστά, το λέω λάθος, του μίλησα απότομα, τον πίεσα παραπάνω, τον πρόσβαλα, μήπως έδειξα χαλαρότητα… Στέκεσαι έξω από την κλειστή του πόρτα και αναρωτιέσαι τρώγοντας τα νύχια σου « Να μπω ή όχι; Να φύγω ή να μείνω;»…κι απάντηση δεν υπάρχει!! ή μάλλον υπάρχει...Μην φύγεις. Στην ανάγκη μείνε έξω από την πόρτα...όσο χρειαστεί!!Για πάντα...

Δέκα χρόνια γονείς … Τιμητική διάκριση! Εκείνο το ζαρωμένο  "γκόλουμ" που μας έκανε τυφλούς και μας έκλεψε την αντικειμενικότητα, μετατράπηκε σε ένα πλάσμα απίστευτης ομορφιάς…Τώρα η αντικειμενικότητα υπάρχει απλά την αγνοούμε!

Είναι δυνατός κι αγέρωχος. Γενναίος και πολυλογάς. Δίκαιος και μπροστάρης. Εκνευριστικός κι απαιτητικός. Σκαρφαλώνει, πηδάει, τρέχει, ορμάει με πάθος στη ζωή! Παίζει μουσική, τραγουδάει καταπληκτικά, σφυρίζει όλη την ώρα!
Δεν μασάει πουθενά αν και πάντα κοιτάζει πίσω να δει αν τον ακολουθούμε…αν είμαστε κάπου εκεί γύρω, αν ο αδερφός του μπορεί να τον φτάσει κι αν δεν μπορεί σταματάει και τον περιμένει. Τον αφήνει να νικήσει κάποιες φορές στα παιχνίδια για να μην πληγώνεται και στο σχολείο τα βάζει με όλους τους μεγάλους που κάνουν τον «νταή στους μικρότερους».

Δεν χτυπάει ποτέ κι όταν του την πέσουν, ξέρει πώς να αποφεύγει τα χτυπήματα και τους καυγάδες… ή τουλάχιστον βρίσκεται σε καλό δρόμο…Θα επιτεθεί μόνο για να προστατέψει κάποιον άλλο. Ζώο ή μικρότερο άνθρωπο.
Είναι γρήγορος σαν τον άνεμο, καλός μπαλαδόρος, κεντρικός αμυντικός και όταν ο προπονητής του φωνάζει «έχεις την άμυνα της ομάδας στην πλάτη σου!» φουσκώνει και τρέχει ακόμη πιο γρήγορα. Γίνεται οδοστρωτήρας για να μην επιτρέψει τη μπάλα να περάσει…και δεν περνάει γιατί δεν θα αφήσει κανέναν να μπει στο χώρο της ομάδας του! Αυτό είναι το αγόρι μας. Αν του δώσεις νόημα κι ευθύνη δεν θα αφήσει ποτέ και τίποτε να περάσει… Δεν θα προδώσει!

Δέκα χρόνια τώρα μας μαθαίνει…μας διδάσκει και μας δείχνει πως δεν ήμασταν τόσο άνετοι όσο νομίζαμε, ούτε τόσο χαλαροί, ούτε τόσο cool, ούτε τόσο ωραίοι τύποι…
Μας μαθαίνει πως είναι να είσαι ευάλωτος και τρωτός και να φοβάσαι τον αέρα που αναπνέει κάποιος έξω από εσένα.
Μας μαθαίνει να είμαστε υπομονετικοί κι ανεκτικοί, πώς να λέμε κάτι πολλές πολλές φορές  ξανά και ξανά και πώς να μην λέμε ψέματα γιατί εκείνος μας «σκανάρει» κάθε στιγμή…και μας κρίνει  και ακόμη χειρότερα…μας αντιγράφει.

Δέκα χρόνια τώρα μας δείχνει πως το να είσαι γονιός είναι δύσκολο και μαγικό κι αν θέλεις να είσαι καλός γονιός πρέπει να είσαι δίκαιος κι αυστηρός ακόμη και σε βάρος του παιδιού σου γιατί αυτό θα του κάνει καλό!!
Μας μαθαίνει να είμαστε πάντα ένα βήμα πίσω θεατές μιας ζωής που δεν είναι δική μας κι όμως την δημιουργήσαμε κι έχουμε την ευθύνη της…κι αυτό είναι τρομακτικό!!!

Από την πρώτη στιγμή που ανέπνευσε μόνος.
Από την πρώτη ημέρα που θέλησε να πιάσει μόνος το κουτάλι, από την πρώτη φορά που ζήτησε να πάει μόνος του με το ποδήλατο στην παιδική χαρά…
Από την πρώτη στιγμή που κατάφερε να ξεστομήσει αυτή την πελώρια λέξη...
"Μόνος  μου!!!"

Σήμερα είναι η μέρα του! Η ημέρα που γεννήθηκε αυτός ο υπέροχος τύπος. Όμορφος  σαν πρίγκιπας. Αστέρι… Το  αστέρι μας! Έχει φροντίσει να καλέσει στα γενέθλια του όποιον συναντήσει στο δρόμο του και θα έχουμε στο σπίτι τριήμερες εκδηλώσεις!!! Κάθε φορά προσπαθούμε να οριοθετήσουμε αυτή την τρέλα του για μεγάλες γιορτές και κάθε χρόνο καταλήγουμε να λέμε ο ένας στον άλλο «έλα μωρέ, δεν θα ξαναγίνει έξι, επτά, εννιά…Δέκα!!!
Δεν θα ξαναγίνει Δέκα! Κι εμείς δεν θα ξαναγίνουμε δέκα μαζί του…Προχωράμε με σταθερότητα προς την ανεξαρτητοποίηση μας… Μαζί και πάλι!  

Τελικά όλα είναι στάδια κι είναι σπουδαίο να τα ζήσεις. Στον δεύτερο δεν ήμασταν έτσι αλλά την πρώτη φορά είχαμε ανάγκη να το ζήσουμε στην υπερβολή του! Αυτό συμπεράναμε εμείς. Οι ΚαΠα, οι γονείς του Άγγελου που είναι ο πρωτότοκος  μας…Όλα είναι στάδια και τα περάσαμε μαζί κι αν γίναμε γραφικοί, αστείοι, υπερβολικοί… δεν βαριέσαι γίναμε γονείς κι αυτό πρέπει να το ζήσεις στο πετσί σου για να μπορέσεις να το κρίνεις!!
Χρόνια πολλά αγόρι αγέρωχο. Πρίγκιπα κι ωραίε τύπε...Χρόνια γεμάτα, χρόνια πλούσια σε συναισθήματα...
Μια συμβουλή από τη μαμά και το μπαμπά… «Να γουστάρεις αγόρι μας...Να γουστάρεις τρελά ότι κι αν κάνεις!!»

 
...Και καθώς είναι δύσκολο να είσαι γενναίος γονιός, κάπου εκεί πίσω κρυμμένοι, συμπληρώνουμε  ψιθυρίζοντας..."και να προσέχεις"...
Καλημέρα αγαπημένοι ήμαστε υπ ατμόν για τη μεγάλη γιορτή!!!!Περιμένουμε κόσμο από μακριά και το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται θα είναι γεμάτο ανθρώπους, γιατί  ο Άγγελος μας γίνεται 10! Τι χαρά αγαπημένοι μας....Τι χαρά μεγάλη....
                                                                                                  ΚαΠα

52 σχόλια:

Δώρα είπε...

Ρε Κατερίνα....έγραψες....10 χρόνια γονείς...
Πόσο σημαντική η κάθε στιγμή αυτής της δεκαετίας με τον "μεγάλο",τον πρώτο πρίγκιπα...
Του εύχομαι να είναι δυνατός,ανοιχτό μυαλό...να μαθαίνει και να διδάσκεται.Να έχει την υγεία του και εσάς που τον αγαπάτε και τον προστατεύετε μέχρι να μπορέσει μόνος του.

Σοφία είπε...

Να τον χαίρεστε! Να είναι γερός και εσείς επίσης και να περνάτε πάντα όμορφα. Είναι εκπληκτικό να τα βλέπεις από "ζαρωμένα γκόλουμ" να εξελίσσονται σε προσωπικότητες. Εύχομαι σε 8 χρόνια να θυμάμαι και εγώ με τόση λεπτομέρεια όλες αυτές τις στιγμές. Προσπαθώ να τις γράφω κάτω, αλλά οι μνήμες είναι πιο ισχυρές. Χρόνια του Πολλά!

Χρυσαυγή είπε...

Να τον χαίρεστε ΚαΠα!! Να ζήσει ευτυχισμένος!! Το 10 είναι μεγάλο νούμερο!! Να ζήσει το αγέρωχο αγόρι σας και να είστε πάντα εκεί κάπου παραδίπλα να τον καμαρώνετε και να φουσκώνετε από υπεριφάνεια, όπως τώρα!!!

Να γιορτάσετε τα 10 χρόνια σας και τα 10 χρόνια του όπως ακριβώς το έχετε φανταστεί!!!

Φιλιά σε όλους σας!

Christina V. είπε...

Άντε μωρέ, πάλι μ' έκανες να κλάψω και δεν μπορώ να σταματήσω... Να τον χαίρεστε τον πρίγκηπά σας! Να τα χιλιάσει και να 'ναι χρόνια γεμάτα υγεία, χαρά, τρέλλα και καμάρι! Να περάσετε τέλεια!!!
Σας ευχαριστώ που το μοιραστήκατε μαζί μας! Πολλά φιλιά!

Ειρήνη είπε...

Να το χαίρεστε το γλυκό σας αγοράκι. Δεν γνωριζόμαστε αλλά χάρηκα τόσο πολύ την ξεχειλισμένη αγάπη και τρυφερότητα ανάρτησή σου. Και ο επίλογος τέλειος, μαγικός. Να σας ζήσει ο Άγγελος γεμάτος υγεία, χαρά, τύχη, αγάπη, ευτυχία!

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Να το χαίρεστε το αγόρι σας!!!Να είναι γερός και δυνατός, να γελάει,να ονειρεύεται και να δημιουργεί..10 χρόνια γονείς..πόσο μαγικό είναι αυτό!!! Απίστευτα συναισθήματα...Με γέμισες εικόνες και συναισθήματα πρωι πρωι κι ας είμαι μολις 1,5 χρονών μάνα..Έχω ακόμα να σας φτάσω...Χρόνια του πολλά του Αγγελού σας!! Πάντα πρώτος !!

thomi είπε...

ΠΡΟΣ ΚΑΠΑ: παιδια να τον χαιρεστε και να τον καμαρωνετε..δυστυχως ακομα δεν μπορω να καταλαβω τι θα πει γονιος οσο και να προσπαθω αφου ακομη δεν εχω παιδακια!
θα σας πω κατι ομως που ακουσα και μαρεσε:
Στα παιδια να δίνετε ρίζες και φτερα..ποσο σοφο κι αληθινο!
ΣΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ: Αγγελε εισαι τρελο τυπακι, να περνας ομορφα, να συμμετεχεις στο παιχνιδι που λεγεται ζωή και δε θα βγεις χαμενος!να ταξιδευεις, να γνωρισεις ανθρωπους και μερη,και παντα στην καρδια σου να εχεις την οικογενεια σου!χρονια σου πολλα λοιπον και του χρονου με υγεια:)

Effie's Sweet Home Designs είπε...

Πολύχρονος με υγεία και πολλές χαρές!!!!!!!!Να μου τον φιλήσετε! ΑΑΑ! Και τον μικρούλη,μην αισθάνεται παραπονεμένος....
Καλημέρα!!!!!!!!!!!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Δεν ξέρω ποιος από τους δύο έγραψε την ανάρτηση ή αν και οι δύο γράψατε μαζί! Το σίγουρο είναι ότι είναι καταπληκτικό το κείμενο. Με κάνατε και δάκρυσα! Χαμογελώντας θυμήθηκα τα δικά μας όταν γίναμε γονείς! Και να είστε σίγουροι ότι όταν το διαβάσει κι ο 10χρονος θα είναι πολύ περήφανος για σας όπως κι εσείς είστε για κείνον! Να τον χαίρεστε! Άντε και στην 20 ετήτια τώρα!
Kathy by anthomeli

Maria Villioti είπε...

Τελικά όλοι τα ίδια λέμε και κάνουμε...και πριν γίνουμε γονείς,αλλά και μετά. Τα πάντα αλλάζουν...άλλα πράγματα έχουν νόημα πια.Κι έτσι πρέπει να είναι. Είναι απολαυστικό το κείμενό σας παιδιά...Να'ναι καλά το παλικάρι σας,δυνατό κι ευτυχισμένο.Να μπορεί να χαίρεται όσα κάνει και να απολαμβάνει τα όμορφα κι απλά της ζωής. Ένα μεγάλο φιλί από μένα στον κούκλο!Δέκα χρόνια γονείς...τα πήγατε περίφημα!

Ολγα Χατζηχρίστου είπε...

Κλαίω ... <3
χίλιες ευχές ...

ikaxela είπε...

Καλημέρα, η ανάρτησή σου αυτή... πόσο μου άρεσε, πόσο μίλησε μέσα μου, πόσο ίδιοι είμαστε τελικά όλοι οι γονείς ανεξαρτήτως νοοτροπίας γιατί το συναίσθημα παραμένει το ίδιο και είναι πάνω απ' όλα. Να τον χαίρεστε, να είναι υγιής!

evitas kleine Träume είπε...

Πως καταφέρνεις πάντα, μα πάντα να με συγκινείς!!!!Να τον χαίρεστε τον Άγγελό σας Κατερίνα μου!!!
Του εύχομαι από καρδιάς να έχει Πάντα ό,τι αγαπά και να αγαπά Πάντα ό,τι έχει!!!!!Χρόνια του -χρόνια σας- πολλά γεμάτη από υγεία,χαμόγελα και όμορφες στιγμές!

Dee Dee είπε...

Αντε και μενα με πηραν τα ζουμια :) Να τον χαιρετσε τον τυπακο σας. Ευχομαι να εχει παντα υγεια, αγαπη και μια υπεροχα μαγικη ζωη γεματη με ο,τι λαχταραει!!

Πολλες ευχες για ο,τι καλυτερο και για ενα μαγικο Σαββατοκυριακο!!

Ανώνυμος είπε...

Να το χαίρεστε το αγοράκι σας, να είναι πάντα τυχερό και ευτυχισμένο. Και το δικό μου κοριτσάκι έκλεισε τα 10 τη Δευτέρα και τα γιορτάσαμε και εμείς με τριήμερους εορτασμούς. Είναι όντως απίστευτο το πως έρχονται στη ζωή μας και τα αλλάζουν - ανατρέπουν όλα και εμείς πάντα με τη σκέψη: είναι ευτυχισμένα? είμαστε καλοί γονείς, χειριστήκαμε την κάθε κατάσταση σωστά?
Μέσα από το blog σου θα ήθελα να πω και εγώ στη κόρη μου ότι τη λατρεύω και ότι είναι ότι καλύτερο έχω κάνει στη ζωή μου.
Άγγελε, χρόνια σου πολλά !!!
Φανή

Unknown είπε...

Κατερίνα μου να τον χαίρεσαι...αχ, πως περνάνε τα χρόνια και μαζί με τα παιδιά μας μεγαλώνουμε και ανθίζουμε κι εμείς (δίπλα στον βασιλικό...)!
"Δεν θα ξαναγίνει Δέκα! Κι εμείς δεν θα ξαναγίνουμε δέκα μαζί του…"
Πόσο σοφή κουβέντα! Αφοσιωνόμαστε τόσο που ξεχνάμε πως και για εμάς κάθε στιγμή μαζί τους δεν επιστρέφει αλλά καταγράφεται πλέον ως ανάμνηση!
Να τον καμαρώνετε και να είστε πάντα ενωμένοι, αγαπημένοι και ευτυχισμένοι!

mammy on line είπε...

Χρόνια πολλά Κατερινάκι μου για το αστέρι σας! Χρόνια πολλά σε εσάς που ποτέ δε θα ξαναείσαστε 10 χρονων (γονείς)!!!
Με συγκίνησες πολύ σήμερα και πέρασες μέσα από τα μάτια μου παρόμοιες στιγμές από τη δική μας ζωή.
Να είστε πάντα καλά μαζί, δυνατοί, αγαπημένοι!
Φιλιά πολλά. <3 <3 <3

Ανώνυμος είπε...

Να τον χαιρεστε να είναι γερός και καλότυχος...Δεν θα ευχηθώ να γίνει γιατρός, δικηγόρος ή αστροφυσικός!!θα ευχηθώ να γίνει καλός άνθρωπος( σύμφωνα με την παροιμία το μήλο κάτω από την μηλιά θα πέσει άρα είμαι σίγουρη ότι θα γίνει καλός)...

Μαρία

Ανώνυμος είπε...

Όμορφο ποστ, γεμάτο αγάπη και λαχτάρα για τον πρίγκηπά σας. Να τον χαίρεστε λοιπόν, να συνεχίσει να μεγαλώνει όμορφα και κάθε χρόνος να τον βρίσκει και καλύτερα! :)

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Να τον χαίρεστε Κατερίνα μου! Η σημερινή σου ανάρτηση γεμάτη συναισθήματα. Απόλαυσα την ανάγνωσή της από την αρχή μέχρι το τέλος! (όπως συνήθως δηλαδή)

Άντε, καλές ετοιμασίες για αυτή την μεγάλη γιορτή που ετοιμάζετε! Να τα περάσετε υπέροχα!

Φιλιά xxx

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Πολύ συγκινητικό και δυνατό κείμενο, τόσο αληθινό, τόσο προσωπικό αλλά και τόσο οικείο !!
Μου θυμίζει εμάς !!
Να το χαίρεστε το ωραίο τυπάκι σας , να τα εκατοστήσει το λαμπερό αστεράκι σας , να χει υγεία κι αγάπη και θα βρει τον δρόμο του !!
Καλά να περάσετε !!
Πολλές ευχές και σαμιώτικα χαιρετίσματα

foufoula89 είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΟΤΙ ΠΟΘΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙ!!!!!......ΤΕΛΕΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ !!!!!!ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΠΟΥ ΕΙΣΤΕ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖ ΜΟΥ ΘΥΜ ΜΙΑ ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ...ΠΑΝΤΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΤΟΥ ΦΕΝ ΣΤΗΝ ΓΛΥΚΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΛΕΜΑ ΓΕΜΑΤΟ ΛΑΤΡΕΙΑ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΒΓΑΛΕΤΕ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΙΔΙΑ ΦΩΤΟΡΓΑΦΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΓΙΝΕΤΕ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ....ΚΑΛΟ ΓΛΥΚΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ

Ανώνυμος είπε...

Αν δεν κάνω λάθος και τα δύο τα παιδάκια σου είναι γεννημένα σε μεγάλες γιορτές(του Αγίου Ανδρέα και του Προφήτη Ηλία)..Είναι μεγάλη ευλογία..Να είναι γερά και πάντα ευτυχισμένα...Χρόνια σου πολλά Αγγελε!!!

lpower είπε...

Δεν είσαι πια ο ίδιος....ποτέ ξανά δεν είσαι ο ίδιος!!

Μεγάλη αλήθεια! Αυτός ο "μικρός ΄Αγγελος" εμφανίστηκε στη ζωή σας για να σας δώσει το πιο σημαντικό δώρο, να σας ανοίξει τον πιο σημαντικό δρόμο, να σας χαρίσει την ευτυχία οοόλου του κόσμου!

Να είσαι πάντα θαρραλέος και τολμηρός μικρέ μου! Να απολαμβάνεις τη ζωή χωρίς αναστολές και φόβο! Να ζεις γεμάτος αγάπη! Να μαθαίνεις με λαχτάρα! Να δρας με συνείδηση! Να είσαι ευτυχισμένος και όχι υποχρεωτικά πετυχημένος! Αν και ... όταν κανείς νιώθει ευτυχισμένος συνήθως είναι και πετυχημένος! Με τον δικό του, προσωπικό τρόπο!

Και ... αυτή η μαμά και αυτός ο μπαμπάς ... θα είναι πάντα εκεί να κρατούν το βάρος σου και να σε βοηθούν να αποδεσμευτείς από τον πόνο! Θα είναι εκεί να σε βλέπουν να ... πετάς!!!!

Χρόνια πολλά κι από τους τρεις μας!Λ.

Βενετία είπε...

Χρόνια του πολλά ! Χρόνια πολλά και σε εσάς γονείς ΚαΠα, γονείς του άγγελου - Άγγελου! Να γουστάρετε με την ίδια τρέλα... ! Με συγκίνησε πολύ η ανάρτηση αυτή, ειδικά τώρα - σήμερα - αυτή την περίοδο...[ξέρεις εσύ]. Να περάσετε τέλεια!

ΕΛΕΝΑ είπε...

Xρόνια του Πολλά!!
Να είναι γερός, καλότυχος και να τον καμαρώνετε πάντα!
Ο ρόλος του γονιού σου επιφυλάσσει πολλές ακόμα εκπλήξεις, καμιά φορά ίσως όχι ευχάριστες, αλλά απαραίτητες κι αυτές γιατί μέσα από όλες τις στιγμές πάντα κάτι καλό βγαίνει.
Να περάσετε πολύ πολύ όμορφα!

Momma's daily life είπε...

χρονια του πολλα και καλα! να ναι παντα γερος και δυνατος! να τον χαιρεστε και να τον καμαρωνετε!!

για τα υπολοιπα τωρα....τοξοτη γιο δεν εκανες;;;; να περιμενεις πολυ αναστατωση ακομα γιατι ειμαστε μουρλοπαιδα!!

Ερμιόνη είπε...

Χρόνια πολλά στον Άγγελό σας!
Εύχομαι να είστε όλοι καλά, εσείς να τον καμαρώνετε κι εκείνος να μη σταματήσει ποτέ να σας κάνει τόσο υπερήφανους!
Να περάσετε υπέροχα στις εορταστικές εκδηλώσεις προς τιμή του!
Φιλιά πολλά!

anna είπε...

Xρόνια Πολλά Άγγελε!
Να σαι πάντα γερός και χαρούμενος,να γεμίζεις τη ζωή σου με χρώματα και νότες και γέλια και πρωτιές!!κι αν κάτι δεν πάει καλά εσύ να σιγοσφυρίζεις...
Πολλά φιλιά σε όλους να περάσετε αξέχαστα.............

Lyriel Bee είπε...

Κλαίω, κλαίω Κατερίνα! Είναι τύπος το αγόρι σας, τύπος φοβερός! Χρόνια του πολλά και καλά, όλα τα προτερήματά του να ανθίσουν και να γίνει ένα αντράκι μάλαμα! Με υγεία, με δύναμη, με τσαμπουκά εκεί που χρειάζεται και αγάπη πολύ μέσα του !!
Να περάσετε όμορφα ότι κι αν κάνετε, Κατερινάκι μου σας Αγαπώ !!

princess είπε...

Υπέροχη η ανάρτησή σας! Να τα εκατοστήσει ο Άγγελός σας, να τον δείτε όπως επιθυμείτε! Εύχομαι το τριήμερο αυτό να είναι αξέχαστο!

ioanna είπε...

Τι υπεροχο κειμενο γεματο εικονες και τρυφερα συναισθηματα ειναι αληθεια οτι μετα απο τη μαγικη στιγμη της γεννησης του πρωτου παιδιου...τιποτα δεν ειναι πια το ιδιο!!!
Να το χαιρεστε τον πριγκιπα σας να ειναι γερος ειναι πολυ τυχερο παιδακι που σας εχει!!!!
Χαρηκα πολυ που σας βρηκα, να περασετε ενα φανταστικο Σαββατοκυριακο!

Litsa είπε...

Να μας ζήσει το τρελό αγόρι!
Πάντα γερός κι ευτυχισμένος, να οργώνει βουνά και θάλασσες ανακαλύπτοντας...

margeor είπε...

Χρόνια πολλά και καλά και στους τρεις σας, λοιπόν, για σήμερα και χρόνια πολλά και καλά και στους τέσσερις σας για τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου!

marilise είπε...

καλώς σας βρήκα οικογένεια ΚΑΠΑ
ενθουσιαστηκα μαζί σας , Κατερίνα μου είναι απίστευτη η ευκολία που έχεις να κερδίζεις τον άλλο και αυτό είναι χάρισμα .

Να σας ζήσει ο πρίγκηπας σας
!!!

Unknown είπε...

Τι υπέροχη και συγκινητικη ανάρτηση.Πραγματικά πόσο πολύ αλλάζουν όλα όταν έρχεται ο πρώτος. Να τον χαίρεστε και πάντα ευτυχισμενος.

pepi είπε...

Αυτό το ψιθυρίζοντας..."να προσέχεις" μου μίλησε στην καρδιά και το μυαλό. Να τον χαίρεστε, να τον θαυμάζετε και να είναι πάντα καλά!

lolipopfamily είπε...

Άντε και στα δέκα χρόνια "παππούδες" μέσα από την ψυχή μου. Η τελευταία φωτο τα σπάει... Τι τύχη πάντως να έχεις τους ΚαΠα γονείς.... Σας αγαπώ και ας μην σας έχω δει ποτέ. Φιλακιαααααααααααααααααααα...............

Dimitra•Counting SΜiLES είπε...

Τι όμορφη ανάρτηση όπως πάντα και σήμερα ακόμα πιό ξεχωριστή γιατί είναι αφιερωμένη στον πρωτότοκο κανακάρη σας, τον λεβέντη σας, τον Άγγελό σας. Η φατσούλα του στις φωτογραφίες πάντα, προσδίδει μια γαλήνη και μια ωριμότητα. Αραγε γνωρίζει πόσο τυχερός είναι που μεγαλωνει σε μια τόσο υπέροχη οικογένεια? Είμαι σίγουρη πως ναι, αυτό είναι το καλύτερο δώρο του. Να τον χαίρεστε KaPa!!!!

Stone είπε...

Nα είναι γερό το παλικαράκι σας!!Να έχει δυναμη στη ζωή του να υπερνικάει όλα τα εμπόδια!!
Όλα οσα καμαρωνετε σε αυτόν δεν εγιναν τυχαία...Να περάσετε όμορφα και να το χαρείτε!!!

valia είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΗΠΑ ΣΑΣ!!!!

Κ ΕΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙ ΤΟΥ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΝΕΤΕ!!!

ΦΙΛΙΑ ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ!!!ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα από την μακρινή Αυστραλία.. τις ευχές μου για τον μικρό σας, και τα δυο τα παιδάκια σας είναι αξιολάτρευτα. Τριήμερες γιορτές; Χα χα. Άλλο πάλι και τούτο! :Ρ Να περνάτε υπέροχα οικογένεια ΚαΠα :)

fenia είπε...

katapliktiko keimeno!!
dakrisa ametrites fores!!
xronia tou polla loipon,kai panta xares stin zoi toy!!
na eiste kala,,

Λαμπρινή είπε...

Χρόνια πολλά Άγγελε,να είσαι υγιείς και καλότυχος μικρό αγοράκι!Κι όταν μεγαλώσεις πολύ και νιώσεις για κάποιο λόγο ανασφάλεια ή στεναχώρια έλα ξανά εδώ,σ'αυτήν την ανάρτηση της μαμάς και του μπαμπά να διαβάσεις...όλα τότε θ'αλλάξουν και σαν κάτι μαγικό θα έχει πάρει μακριά σου τα γκρίζα σύννεφα.Είσαι πολύ τυχερός που τους έχεις γονείς!
Σε φιλώ,σε κάνω μια μεγάλη αγκαλιά και να περιμένεις κι εσύ τον ταχυδρόμο γιατί χωρίς να ξέρω για τα γεννεθλιά σου σου έστειλα κάτι μικρό..!!

ΚαΠα,να σας ζήσει,να τον χαίρεστε!

Κατερινάκι μου,μ'έχει φάει η αγωνία
για το δέμα...δεν ήρθε ακόμα????

SpIrToKoYto είπε...

Χρόνια Πολλά για τον δικό σας Αγγελο...Πάντα να τον καμαρώνετε όπως αυτός θα θέλει...
και μη σκας...όλοι το περάσαμε το ποταμάκι " άλλος παιδί δεν έκανε ,μόνο η Μαριώ το Γιάννη "...
Χαζοί γονείς χαρά γεμάτοι...-:))

( ξέρω πως έχω ψιλοχαθεί λίγο από τη μπλογογειτονιά με τα ραδιοφωνικά μου,αυτό δεν σημαίνει όμως οτι δεν παρακολουθώ πάντα τα αγαπημένα μου μπλογκς έστω και αν δεν προλαβαίνω να σχολιάζω τόσο συχνά...)
φιλιά,καλό και εορταστικό μήνα εύχομαι και για άλλη μιά φορά Πολύχρονος και Καλόχρονος...!!!

Demi είπε...

Πολύ συγκινητικά όσα γράφετε....με πήραν τα κλάματα να χαίρεστε τον πρίγκηπά σας!!!!!χρόνια πολλά Άγγελε να είσαι καλά,να είσαι ευτυχισμένος και να γουστάρεις τρελά όπως γράφει η μαμά σου!!!!

Κύκλοι Συνάντησης είπε...

φιλενάδα χρονια πολλα για το κολληταρι μου το μικρο. του χρωσταω να τον δω σε εναν αγωνα ποδοσφαιρου.. καλα εχω πεθανει στα γελια με φωτο του ΠΑ με κοκκινο πουκαμισο χαχαχαχαχ. μιλαμε βιντεοταινιες 80 και συγκεκριμενα σταματης γαρδελης. Πα αυτο ειναι για σενα ...
πανταζη πανταζη αιντε κλεισ το μαγαζι
πανταζη πανταζη η φετα αιωνια δεν ζει..
σουτιεν
ρεφρεν με το γνωστο ρυθμό.

ElenArt είπε...

Nα τα εκατοστήσει το αγόρι σας, πάντα με υγεία, χαρά και πρόοδο. Φιλιά.

marianth είπε...

χρόνια πολλά στον Αγγελούκο σας που είναι πράγματι κούκος ο άτιμος!!!Πέρασαν 10 χρόνια ε?μπράβο το αγόρι.Μπράβο και σε εσάς. Δεν ξέρω αν σας φάνηκαν γρήγορα, εμάς πάντως δεν μας φαίνεται ότι περνάει γρήγορα ο καιρός ακόμα...θα δείξει...


Εύχομαι λοιπόν να καταφέρει στην ζωή του ό,τι κρυφά επιθυμεί και να αφήνει πίσω του αυτά που δεν κατάφερε!!

ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ

Owl Mommy Βέρα είπε...

10 χρόνια,ε; Να'στε καλά να τον γιορτάζετε και στα 20! (αν δεν βγαίνει με μπακουροπαρέα τότε..χεχε)
Να το χαίρεστε το αγόρι σας, γερό, δυνατό, δημιουργικό και τυχερό να'ναι! Να'ναι ότι θέλει και να γουστάρει όπως θέλει που λέτε κι εσείς!
Φιλιά!

hamomilaki gr είπε...

Καλά Χριστούγεννα Κατερίνα, Πανταζή, Γιώργο και Άγγελε.
Να είστε πάντα καλά και χαρούμενοι :-)

4 seasons είπε...

Γιατί κάθε φορά που διαβάζω αυτή την ανάρτηση κλαίω;