Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2012

Τέλος εποχής.

Το καλοκαίρι λοιπόν φεύγει και μαζί του και η αίσθηση της νωχελικότητας και της πεποίθησης οτι όλα μπορούν να περιμένουν...Ξαφνικά τίποτε δεν μπορεί να περιμένει και τα "πρέπει" μπαίνουν ξανά στη ζωή μας σαν κύμα.
Ο καιρός άλλαξε τόσο γρήγορα. Οι δρόμοι μούσκεψαν και για λίγο μας χαροποιεί να αλλάζουν οι εικόνες κι από φωτεινές καλοκαιρινές, να γίνονται υγρές και λίγο μυστηριακές...αλλά μόνο για λίγο.

Μόλις λίγες ημέρες πριν χάζευα τα ξαδέρφια να περπατούν  όλα μαζί στην μαρίνα του Πλαταμώνα.



Κολυμπούσαμε με τα αγόρια  και τα ξαδέρφια τους, στην πισίνα του Εδέμ στην Κατερίνη




και τραγουδούσαμε στο αμάξι τρελές ροκιές, γυρνώντας από τη θάλασσα.


Μια μόλις εβδομάδα μετά περπατάμε με τον Πα στους βρεγμένους δρόμους μιας πόλης που όταν βρέχει κρατάει για λίγο μια γοητεία που χάνεται καθώς μπαίνουμε στο Χειμώνα, καθώς η γοητεία μετατρέπεται σε απλή λασπουριά.




Έφυγε κι η μαμά και ζήσαμε ακόμη ένα αντίο με λίγα δάκρυα...συνηθισμένοι πια σε αυτά!



Θα ειδωθούμε ξανά...ίσως σε έξι μήνες, σε ένα χρόνο...ποιός ξέρει. Δεν μας νοιάζει, (έτσι λέμε για παρηγοριά) θέλουμε μόνο να είμαστε όλοι καλά  μέχρι τότε κι αυτό είναι το μόνο που μετράει.

Οι μέρες μου είναι παράξενες.Τα παιδιά σιγά σιγά μπαίνουν σε ρυθμούς μα εγώ ακόμη γυρνώ γύρω από τον εαυτό μου κυνηγώντας την ουρά μου. Σκέφτομαι πως, για να προλάβω όλα όσα πρέπει χρειάζομαι άλλη μια ζωή. Κάνω λίστες με οργανογράμματα...και βάζω χρονικά όρια στον αυτό μου.
Είμαι από αυτούς τους ανθρώπους που δυστυχώς με το χρόνο έχουν θέμα. Λειτουργώ πάντα οριακά.Λίγο πριν το τέλος τρέχω...Πάντα τρέχω.
Μετά από τόσα χρόνια, ιδιαίτερα μετά τη δουλειά που έκανα και με το ρόλο που είχα έπρεπε αυτό να αλλάξει. Έτσι έμαθα να δίνω αέρα σε ότι έχω να ολοκληρώσω για να παίρνω το χρόνο μου, χωρίς να πιέζομαι...Μέχρις ενός σημείου. Κατά βάθος είμαι πάλι της τελευταίας στιγμής.
Όσο εργαζόμουν σε ένα οργανωμένο πλαίσιο τα περιθώρια να τεντώσω το χρόνο ήταν λίγα.Έπρεπε να μάθω να τον διαχειρίζομαι σωστά και δημιουργικά.Τώρα που ουσιαστικά εγώ ορίζω το παιχνίδι άρχισαν πάλι τα τεντώματα...όλα τελευταία στιγμή.
Η μόνη λύση που βρήκα λοιπόν είναι, να κάνω  οργανογράμματα και να βάζω εγώ τα dead lines. Είναι τουλάχιστον αστείο αλλά για την ώρα πιάνει...γιατί είμαι αυστηρό αφεντικό!! (τρομάρα μου)

Τέλος εποχής λοιπόν...Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου μετά από 17 χρόνια, που δεν θα γυρίσω στη δουλειά στο τέλος του καλοκαιριού, μετά την άδεια...Αντί για αυτό με περιμένει η οργάνωση  κάτι εντελώς αλλιώτικου. Οι νέες μου ομάδες, οι νέοι μου συνεργάτες, ο νέος μου ρόλος...Όλα νέα κι αστραφτερά, πασπαλισμένα με τη μαγεία μιας νέας πρόκλησης. Έχω μια πελώρια αγωνία που συνοδεύει κάθε ξεκίνημα, μια αναμονή κι ένα μισεμό για όλα όσα είναι εκεί μακριά, χωρίς εμένα και μου λείπουν διαολεμένα...Τέλος εποχής.

Μου αρέσει αυτό το κλείσιμο, όσο κι αν μου λείπει ήδη το καλοκαίρι κι η ξεγνοιασιά του, δεν παύει να είναι κουραστικό αυτό το χάος και το σκόρπισμα.Τώρα μαζευόμαστε και κλείνουμε προς τα μέσα.
Το σώμα μας, τα παράθυρα μας, τις σκέψεις μας...ο Χειμώνας έχει ένα ζεστό χουζούρι που λείπει από το Καλοκαίρι...

Μου αρέσει να βουλιάζω στον καναπέ παρέα με το μόνιμο αξεσουάρ στα πόδια μου, τρώγοντας σοκολατάκια και να ακούω τα παιδιά, να διαβάζουν ή να παίζουν τριγύρω.


Να πίνω τον καφέ μου σε ένα δροσερό μπαλκόνι ακούγοντας τις σταγόνες της βροχής να χτυπούν στα φύλλα.


Να πηγαίνω μοναχικές βόλτες στην βροχή,


μυρίζοντας το βρεγμένο χώμα και να μαζεύω φρούτα από τους άγριους θάμνους για να κάνω λικέρ ή μαρμελάδες...


Τσάπουρνα


Να έχω χρόνο για να παίζω με τα πιτσιρίκια παιχνίδια στην αυλή όπου ζω στιγμές απίθανης γελοιότητας και το λατρεύω

Η " super Ka" και οι" ninja  της Συμφοράς" σε δράση...


κι ύστερα όταν εκείνοι πέφτουν κατάκοποι για ύπνο, να με βρίσκει η νύχτα,


να κερνάω στον εαυτό μου ένα κρασί ή μια μπύρα και να γράφω ασταμάτητα, σαν να πήρε το μυαλό μου φωτιά!!

Όλη μου τη ζωή έγραφα για όλα...αυτό είναι το μόνο σταθερό μου κομμάτι...

Γίνονται πράγματα απίστευτα στον κόσμο μας...απίστευτα! Σκληρά, άγρια, αδιανόητα.Οι άνθρωποι δεν σταματούν να προδίδουν και να πονούν ο ένας τον άλλο κι εγώ παλεύω μέρες να κάνω μια ανάρτηση που να μην είναι μαύρη και σκληρή σαν αυτά που ακούω και διαβάζω και ζω...

Φίλοι κι άνθρωποι αγαπημένοι δοκιμάζονται καθημερινά  με καταστάσεις αδιανόητες, μα δεν σταματούν να ξυπνούν το πρωί έτοιμοι για μάχη. Ετσι όταν ο φίλος μου ο Ηλίας λίγες μέρες πριν, μετά το σοβαρό ατύχημα της συντρόφου του που παραλίγο να της στοιχήσει τη ζωή κι ανάμεσα στις ατέλειωτες ώρες στο νοσοκομείο με  δυο παιδιά να περιμένουν στο σπίτι νέα από τη μαμά τους, βρήκε το πείσμα και  μου είπε : "Θα είμαι εδώ και θα παλεύω. Αφού εκείνη είναι ζωντανή εγώ θα παλεύω, για εμάς. Δεν θα  περάσει έτσι αυτό, δεν θα κάνω τη χάρη να αφεθώ!", σκέφτηκα πως αυτά τα λόγια έκρυβαν όλη  τη δύναμη του κόσμου.
Λόγια ενός ανθρώπου που είδε τη ζωή του να γκρεμίζεται κι ύστερα τρύπωσε από τη χαραμάδα μια ελπίδα, γιατί το φως έχει τη δύναμη να τρυπήσει στο σκοτάδι...Ένιωσα περήφανη που είναι φίλος!!
Η Κρητική ρακί σε περιμένει φιλαράκι...θα την πιούμε στην υγειά της!

Μένω στο καλό και στη δύναμη κι επεξεργάζομαι όλες αυτές τις πληροφορίες που δέχομαι. Κλείνοντας θα σας στείλω στο blog της αγαπημένης μας ζωγράφου Μαρίας Βιλλιώτη, για να δείτε τον νέο της πίνακα που μου έφερε δάκρυα στα μάτια!!! όχι τυχαία...

Εγώ από την άλλη...υποδέχομαι το  υγρό πρωινό με την Καλημέρα τους φεύγοντας για το σχολείο, μετά  από ένα τρελό πρωινό πανηγύρι μέχρι να ετοιμαστούν και


σας καλημερίζω με έναν  καφέ στο ποτήρι με τον κοκκινολαίμη...γιατί όπως ξέρετε εγώ κι ο κοκκινολαίμης έχουμε παρελθόν...Καλό φθινόπωρο και επίσημα πια...όπως φαίνεται και στην εικόνα άνθισαν, οι λευκοί Ζεφύρανθοι κι αυτό είναι σημάδι!!

Καλημέρα λοιπόν...τέλος εποχής κι αρχή μιας νέας!


                                                                                          Κατερίνα

26 σχόλια:

Momma's daily life είπε...

καλημερα Κατερινακι!
απολαυσε αυτες τις στιγμες με το σπιτι, με τα παιδια ακομα και με τα τρεχαλητα! Ειναι ευλογια να τρεχεις για πραγματα που σε γεμιζουν ακομα και αν νιωθεις οτι τρεχεις γυρω απο την ουρα σου!
τι δεν θα δινα να ειχα το χρονο για τετοια τρεξιματα!
οσο για το τι γινεται κοινωνικα και για την προσπαθεια σου να μην ειναι μαυρη η αναρτηση....τελικα προσπαθουμε πολυ ολοι μας να δωσουμε λιγο χρωμα σε αυτη τη ζωη που εχει περασει απο το γκριζο στο μαυρο σε αστραπιαιους χρονους!

περαστικα στη φιλη σας! μακαρι να αναρρωσει εντελως γιατι ειναι συνανθρωπος μας, γιατι ειναι μαμα!

πολλα φιλια αγαπημενη μου Κα!
(εχετε και το ιδιο ονομα με την ταλιμπανουλα, πως να μην εισαι αγαπημενη?)

Δώρα είπε...

Δροσερή καλημέρα επιτέλους!
Όπως είπες,το φθινόπωρο και ο χειμώνας έχουν αυτό το χουχούλιασμα που λείπει από το καλοκαίρι.
Εμένα ο χειμώνας είναι η εποχή μου.Γιατί μπαίνουμε σε σειρά,δεν είμαστε από δω κι από κει!
Καλή αρχή και στις νέες σου συνεργασίες!!
Και καλή πρόοδο στα αγόρια!!!

Stone είπε...

Καλημερα Κατερίνα!!Εγω δεν θα ευχηθώ μονο καλό φθινόπωρο αλλα και καλό χειμωνα μιας και αυτη η εποχή όσο μου αρεσει αλλο τοσο δυσκολη προμηνύεται!Μεσα απο την καρδια μου περαστικα στη φιλη σας, να ειναι συντομα γερη και δυνατη κοντα στα παιδακια της!Οσο για το δικο σου παιδακι το καμαρωσα χτες στην αναρτηση της Μαριας, να τον χαίρεσαι, να τους χαιρεσαι και τους δυο γιατι ομορφαινουν τη ζωη σας και της δινουν άλλο νόημα!Φιλια πολλά!!

mammy on line είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου!
Καλή αρχή και καλή συνέχεια σε όλες αυτές τις καθημερινές υπέροχες στιγμές. Στο σπίτι μας, στη φωλιά μας δίπλα στους αγαπημένους μας δεν μπορεί παρά όλα να βγάζουν πάντα μια γλύκα και να μας γεμίζουν με δύναμη και ελπίδα ότι συμβαίνουν ή θα συμβούν και καλά πράγματα. Περαστικά στην φίλη σας και ευχές να είναι πάλι γερή και δυνατή.
Φιλιά πολλά καλό φθινόπωρο.

Σοφία είπε...

Καλημέρα,
καλό φθινόπωρο,
το μοντέλο πολύ γλυκό,
να τους χαίρεσαι τους γιους σου,
εύχομαι να γυρίσει γρήγορα σπίτι
η μαμά που δοκιμάζεται...

{Marianna} είπε...

Μια απλή καλημέρα πέρασα να πω :) Συνοδευμένη από ευχές για καλό φθινόπωρο και καλή δύναμη...

Owl Mommy Βέρα είπε...

Καλημέρα Κατερίνα!
Τα αντράκια σου είναι σαν ήρωες από κόμιξ, σούπερ-ήρωες βέβαια! Κι εσύ αρχηγός της ομάδας!
Οι καινούριες εποχές είναι..ωραίες! Αφήνεις λίγο νοσταλγικά τα παλιά αλλά τα νέα πράγματα έχουν άλλη διάθεση, θετική και ανανεωτική!
Καλές αρχές σε ότι κι αν κάνεις!
Φιλιά φθινοπωρινά*

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου!! Καλό Φθινόπωρο!! Ο πίνακας υπέροχος..και το μοντέλο κούκλος!!

Litsa είπε...

Απορώ πως δεν πέφτεις κι εσύ κατάκοπη το βράδυ, αλλά ξέχασα... είσαι πλέον η σούπερ Κατερίνα!
Έχει μια γλύκα αυτή η νέα εποχή, αλλά δεν μας αφήνουν να τη χαρούμε...
Θα ευχηθώ μόνο περαστικά στον Ηλία και την οικογένειά του! Όλα να πάνε καλά!
Φιλιά και καλά οργανογράμματα!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Kαταρχάς περαστικά στην οικογένεια φίλων σας! Εύχομαι να πάνε όλα καλά!
Λίγο μας λύπησες σήμερα! Δεν ξέρω γιατί!
Kathy by anthomeli

Φανή είπε...

Καλημέρα! Απόλαυσα την ανάρτησή σου, λίγο μελαγχολική αλλά.. έτσι είναι. Με καθήλωσαν η γραφή και οι φωτογραφίες σου. Να είσαι καλά!
{Fan, όπως λέμε sofan!}

Christina V. είπε...

Σε φιλώ και σ' ευχαριστώ για την τονωτική ένεση και εύχομαι να βρίσκουμε όλοι μέσα μας την κρυμμένη μας δύναμη! Καλή αρχή στα καινούργια ξεκινήματα και σου λέω ότι πολύ θα 'θελα να ήμουνα σε μια ομάδα σου αλλά η απόσταση είναι μεγάλη!
Κι εγώ πρέπει να βάλω τα δικά μου deadlines.
Τους καμαρώνουμε κι εμείς τους λεβέντες σου! Πολλά φιλιά!

Dee Dee είπε...

Αντε να μαζευομαστε σιγα σιγα :):)

Καλη επιτυχια στα νεα σου ξεκινηματα κι ευχομαι να σε γεμισουν και να νιωθεις καθε μερα οτι πηρες τη σωστη αποφαση :)

Ο πινακας της φιλης σου ειναι εξαιρετικος!!! Καταπληκτικη ζωγραφος η κοπελα!!

Καλο φθινοπωρο λοιπον, με υγεια και δημιουργια :)

painter είπε...

Καλώς σε βρίσκω και πάλι Κατερίνα μου!!!
Καλό φθινόπωρο να έχετε...
Σ' ευχαριστούμε για τις ΠΑΝΤΑ υπέροχες εικόνες που μας προσφέρεις.
Πολλά φιλιά!

ikaxela είπε...

Καλή αρχή Κα,
Πόσο σε καταλαβαίνω κι εγώ όλο λίστες και άγχος και τρέξιμο. Αλήθεια τις λίστες γιατί τις κάνω αφού πάντα παρεκκλίνω. Μακάρι να τους βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν τη δύσκολη στιγμή, όλα μια απρόσμενη στιγμή πως τις τρέμω αυτές Θεέ μου! Φιλιά και καλά ξεκινήματα, καλό μας Φθινόπωρο και καλό χειμώνα. Δεν ξέρω γιατί αδημονώ τόσο φέτος για το χειμώνα, ίσως θέλω να αρχίσω να αρχειοθετώ στο μυαλό μου τις τόσο ωραίες στιγμές που μου χάρισε φέτος το καλοκαίρι. (Ας μου πει κάποιος να σταματήσω...να γράφω). Φιλιά τέλος

Nena είπε...

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ...ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΣΕ ΟΤΙ ΚΙ ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ!!! ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΣΚΙΤΣΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ ΣΑΣ,,,,ΝΑ ΤΟΝ ΧΑΙΡΕΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΝΕΤΕ!!!ΦΙΛΑΚΙΑ.

lolipopfamily είπε...

Υπέροχες εικόνες, υπέροχη αφήγηση , υπέροχος ο πίνακας του γιου σας ...Kapa είστε ΥΠΕΡΟΧΟΙ !!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Κατερίνα μου περιμένουμε με αγωνία να μας πεις για το νέο σου ξεκίνημα!!! Όλα να πάνε καλά!!!

Μαρία

Μarion, είπε...

Κάθε εποχή έχει την ομορφιά της. Αλλά δεν νομίζω να τελειωσε ακόμα το καλακαίρι.
Κάτι υπόλοιπα θα έχει να μας δώσει…
Φανταστικά τα παιχνίδια σας (και η αμφίεση επίσης :)
)
Καλές διαδρομές στους νέους δρόμους που έχεις να διαβείς.
Κι εύχομαι ότι καλύτερο στους φίλους σου που δοκιμάζονται. Όλα να πανε καλά.

Καλό βράδυ

Maria Villioti είπε...

Καλημέρα Κατερίνα μου! Πέρασε το καλοκαίρι και ευτυχώς πέρασε όμορφα για ν'αντέξουμε τον μακρύ χειμώνα με τις υποχρεώσεις αλλά και με τα ωραία του.Κάθε εποχή έχει τη γλύκα της, αρκεί να μπορούμε να τη ζούμε χωρίς να γκρινιάζουμε πως θα θέλαμε μια άλλη!!!χαχα...έτσι δεν κάνουμε...άντε να'ρθει το καλοκαίρι...άντε να φύγει γιατί σκάσαμε...άντε να βρέξει...μα πάλι βρέχει....χαχα,κάπως έτσι. Τις ευχές κι από μένα στην κοπέλα και την οικογένειά της.Είναι δοκιμασία μεγάλη αλλά όλα θα πάνε καλά. Όσο για σένα όλα θα τα προλάβεις,δεν σε φοβάμαι...εγώ δεν σημειώνω ποτέ,ζηλεύω όσους μπορούν και το κάνουν,χάνω πολλά απ'αυτή μου την κακή συνήθεια...Πολλά φιλιά σε όλους σας!!!

Ερμιόνη είπε...

Κοριτσάκι μου, πράγματι κάθε εποχή έχει τη γοητεία της, τα θετικά και τα αρνητικά!
Κατά κάποιο τρόπο το καλοκαίρι προσφέρεται για χαλάρωση και ονειροπολήσεις, για σχεδιασμό νέων στόχων και επαναπροσδιορισμό των προτεραιοτήτων μας. Το φθινόπωρο πια, ξεκινά η εποχή υλοποίησης των παραπάνω, ώστε να μη μείνουν... όνειρα θερινής νυκτός!
Σε φιλώ και εύχομαι μια πολύ δυναμική και παραγωγική χρονιά σε σένα και την οικογένειά σου!

Angelique είπε...

Κατερίνα μου, εύχομαι να πάνε όλα καλά στην οικογένεια του φίλου σου.
Καλό φθινόπωρο να έχουμε και μακάρι η νέα εποχή να κρύβει δυνατές στιγμές και σιγκινήσεις.
Καλό σαββατοκύριακο.

χρυσάνθη είπε...

Καλό Φθινόπωρο Κατερινάκι!!!Να περνάς ωραία με την όμορφη οικογένειά σου !!!Φιλάκια!

Demi είπε...

Κατερινούλα πολύ όμορφες οι φωτογραφίες σου-οπως πάντα άλλωστε!
Καθε εποχή έχει τόσες ομορφιές που ψάχνοντας βρισκουμε αυτό που μας άρεσει...το φθινόπωρο με μελαγχολεί λίγο αλλά μαρεσει πολύ η φύση, τα χρώματα,η βροχούλα και πιο πολύ που ο καιρός βοηθάει ακομα λίγο να πηγαίνουμε βολτουλες με την μικρή μου....
Εύχομαι γρηγορη αναρρωση στην φίλη σας και δυναμη στην οικογένεια...
Καλή εβδομάδα!

marianth είπε...

εγώ περιμένω πως και πως τις φθινοποριν΄ς δραστηριότητες, ψάχνω και σχεδόν βρήκα μια κοπέλα να μπορώ λιγάκι να αφήνω την Αλίκη και να κάνω πράγματα για μένα...
κοπελιά λίγο πιο όρθια στον καναπέ όταν κάνεις τα οργανογράμματα!!!χα χα!και καλή αρχή!!

φιλιά!

lpower είπε...

Έχει μια γλυκειά ανυπομονησία η κάθε νέα αρχή! ... και όλα αυτά που νιώθει καθένας από εμάς, εσύ για ακόμη μια φορά τα έκανες λέξεις και εικόνες! Πόσο θα ήθελα να μοιραστώ την εμπειρία των ομάδων σου! Σίγουρα έχεις πολλά να δώσεις ... με τον δικό σου μοναδικό τρόπο!!! Επίσης, δεν ξεχνώ το βιβλίο που γράφεις! Ανυπομονώ να το πάρω στα χέρια μου!

Όσο για την αγαπημένη σας φίλη, μάνα, σύντροφο, γυναίκα, ψυχή δίπλα στις δικές μας ψυχές ... όλοι εμείς που σε διαβάζουμε, στέλνουμε όλη μας τη θετική ενέργεια για να επιστρέψει στους αγαπημένους της πιο δυνατή, πιο σοφή!!! Έχει έναν θαυμάσιο άντρα, γερό στήριγμα δίπλα της γεμάτο τόλμη και επιθυμία για μια ζωή ...κοντά της!!! Να είναι όλοι τους καλά! Ας δείξουν εμπιστοσύνη στη φύση και ας διαβάσουν τα σημάδια της που μας οδηγούν όλες τις σημαντικές στιγμές της ζωής μας!!! Τα σημάδια βρίσκονται παντού γύρω μας! Αρκεί να τα βλέπουμε και να μην τα προσπερνάμε....