Τρίτη 8 Μαΐου 2012

Ένα ματσάκι παπαρούνες...

Πρωινό Δευτέρας στη Λαϊκή. Αποφασισμένη να αγοράσω πιπεριές για να φτιάξουμε τα πρώτα μας γεμιστά....(χαρά μεγάλη έχουμε στο σπίτι μας) και να αγοράσουμε ένα λουλούδι στη μαμά Βίκυ που μας είχε καλεσμένους για απογευματινό καφεδάκι.
Σταματάω στο γνωστό πάγκο και ο ιδιοκτήτης μου φωνάζει:  "Έλα πιες μια μπύρα χαρά έχουμε"...γελώντας του απάντησα "Είναι πολύ πρωί για εμένα!"...
Ένας άλλος πελάτης του λέει "Πολύ χαρούμενος είσαι σήμερα Κώστα" κι εκείνος απαντά.."Πως να μην είμαι!! Μπήκε το τρίτο Ράιχ στη βουλή!!" 

Γελάσαμε όλοι όσοι ήμασταν στον πάγκο με μια πίκρα στο στόμα κι εκείνος άνοιξε τα χέρια φωνάζοντας στον Γονίδη που τραγουδούσε: "Αααααα ρε Σταμάτη...μόνο εσύ με καταλαβαίνεις..." κι άρχισε να τραγουδάει δυνατά το τραγούδι που ακουγόταν στη διαπασών  "...πως μπόρεσες και έσβησες όλα τα όνειρα μου, πως μπόρεσες και έκανες κομμάτια την καρδιά μου...."

Η πατρίδα μου...Η όμορφη πρωινή μου πατρίδα!δεν είναι οι κάμποι, τα ψηλά βουνά....που λέγαμε όταν είμαστε παιδιά...
Είναι μια παλιά ερημωμένη πόρτα  και σαν την ανοίξεις μπαίνεις σε ένα πλούσιο περιβόλι σε μια ηλιοφώτιστη αυλή! Αυτή είναι η πατρίδα μου!

Το πατρικό του πατέρα μου
Το τραγούδι με ακολουθούσε όλη την ημέρα...ή μάλλον οι στίχοι του, που έδεναν τόσο με αυτά που έλεγε ο μανάβης  στη λαϊκή... τελικά τα  είπε σωστά ο Σταμάτης! 
Αυτή ήταν η διάθεση όλης της ημέρας...σαν να έπεσε κουβάς με παγωμένο νερό στο κεφάλι μου...στο κεφάλι των ανθρώπων που ξέρω, στο κεφάλι της χώρας μου...

Πίσω στο σπίτι προσπάθησα να τακτοποιήσω κάποια από τα βιβλία που έφερα από το πατρικό μου. Παλιά αγαπημένα βιβλία, που ήταν σε κούτες κοντά 15 χρόνια και με περίμεναν...Μυρίζουν μια ελαφριά υγρασία και είναι τα πρώτα αναγνώσματα της ζωής μου, που με έκαναν την αναγνώστρια που είμαι σήμερα....από Αδερφοφάδες μέχρι Platoon.....


Ψάχνοντας λοιπόν  ανακάλυψα στη βιβλιοθήκη μου την εργασία που έκανα στα πλαίσια των σπουδών μου, με τίτλο "Η έξαρση του Εθνικισμού στην Ευρώπη". Ημερομηνία 1993. Έγραφα τότε:

"...ουσιαστικά ο έντονος Εθνικισμός είναι αποτέλεσμα φόβου.Η συνεχιζόμενη φθίνουσα πορεία της Ευρώπης παρασύρει και την διεθνή αξιοπιστία.Οι χώρες γλιστρούν στο περιθώριο όμως οι πολίτες έχουν ανάγκη να αισθάνονται εθνικά υπερήφανοι.. Έτσι, σύμφωνα με τονAlain Minc, δίνετε σε μια κοινωνία δυναμισμός για να κρυφτούν πίσω από τους Εθνικούς μανδύες, τα Εθνικά προβλήματα..."

Έτσι απλά...
Η κάθε γενιά γράφει την Ιστορία της και φοβάμαι τι θα γράψει η Ιστορία για τη γενιά μου....

Περιμένοντας μια ανατροπή στη διάθεση, η ημέρα κύλισε αργά νωχελικά... Έκανα τα γεμιστά μου χαλαρά, διαβάζοντας το Βell άκι μου... Όταν δεν είμαι στα καλά μου, ο μόνος τρόπος για να συνέλθω και να αδειάσω το μυαλό μου είναι να διαβάσω ένα Bell. Μια παλιά συνήθεια χρόνων που με κυνηγάει από παιδί. 
Όταν δεν μπορώ να διαβάσω ή να αφοσιωθώ σε κάτι, ένα ωραίο Bell, με ξαναβάζει στο παιχνίδι!!
Έχω διαβάσει δεκάδες συγγραφείς που είναι πια κλασσικοί...King, Higgins, Smith, Koontz...κι άλλους που κατά καιρούς έχω κολλήσει.Νομίζω πως πια δεν υπάρχουν καν αυτές οι εκδόσεις...μα εγώ όλα τα βιβλία τσέπης με το πορτοκαλί εξώφυλλο τα λέω  bell...δεκαετία των 80ς , βλέπεις....
Οπότε μπήκα στην κουζίνα μου με δυνατή μουσικούλα  (περνάω παρόμοια φάση  και στη μουσική, οπότε ακούω μονίμως Pittbull  χε χε!)...μαγείρεμα με ταυτόχρονο καφεδάκι  που λιβανίζω για ώρες και το bell μου για μόνιμη παρέα, στο ανακάτεμα του ρυζιού....


Το Σαββατοκύριακο λείπαμε και στο σπίτι υπάρχει ανακατωσούρα, όμως μέσα στο γενικό σημερινό χαμό δεν μπορούσα να λειτουργήσω με τίποτα...Τηλέφωνα σε φίλους, αναλύσεις για το τι συνέβη, πως γιατί....δεν είχα μυαλό για τίποτα, έτσι αποφάσισα να παρατήσω τα πάντα στη μέση και συνέχισα να διαβάζω το ευκολοχώνευτο Bell μου στον καναπέ παρέα με το μικρό μου αγόρι, που "διάβασε" τα δικά του (εικονογραφημένα με δεινόσαυρους)...για να μου δηλώσει λίγο αργότερα πως φοβάται να πεθάνει και δεν θέλει να τον φάνε οι δεινόσαυροι....πφφφφφφφ 


Δεν κάναμε τίποτα!!Δεν βαριέσαι όλα μπορούν να περιμένουν! Συναισθηματική ανάρρωση...

Όμως η διάθεση άλλαξε το απόγευμα που ήρθε ο Πα και μας έφερε ένα δέμα....
Μια αναγνώστρια του Blog, η Άννα, ήρθε σε επαφή μαζί μας, για να στείλει δωράκια για τα παιδιά...


Το δέμα ήρθε  και ο ενθουσιασμός των παιδιών ήταν μεγάλος....Και ο δικός μου το ίδιο!!
Ένα κουτί γεμάτο θησαυρούς...Μας έστειλε υπέροχα πράγματα και όχι μόνο για τα παιδιά....






















Δυο συγκλονιστικά πανέμορφα μαξιλαράκια για τους μικρούς, φτιαγμένα από την ίδια...Τα αγόρια τα λάτρεψαν. Ενθουσιάστηκαν! 



Επίσης έστειλε και άλλα μικρά δωράκια στον καθένα μας φτιαγμένα από την ίδια. 


Όπως διακοσμητικά για τα γλαστράκια μας, 



Ξεχωριστούς σελιδοδείκτες με  υπέροχες συγκινητικές καρτούλες ειδικά για τον καθένα μας,


Ένα τέλειο βάζο για τα μασουράκια και τα κουμπιά, με  έξυπνη ιδέα  τον μαγνήτη στο καπάκι....



 κι ένα γράμμα που με συγκίνησε τόσο πολύ που με έκανε να κλάψω!!

ο υπέροχος σελιδοδείκτης μου!!
Ένα γράμμα τόσο γενναιόδωρο. Γράμματα απλά καθαρά, με μια υπέροχη καλλιγραφία.Λέξεις γεμάτες πλούτο και μηνύματα...


Η Αννα, μαμά μιας κόρης που μεγαλώνει σε ένα μικρό δυαράκι χωρίς σαλόνι, που μέσα του όμως χωρούν όλοι,ο Άι Βασίλης κι οι καλικάντζαροι, φίλοι, συγγενείς, τραγούδια, παιχνίδια και γέλια και φωνές... Πολλή πολλή αγάπη και μια πελώρια Ελπίδα συμπληρώνω εγώ!!
Και μέσα του χωράμε κι εμείς...η οικογένεια ΚαΠα...προσκεκλημένοι και παρέα μιας μικρής  τρυφερής οικογένειας που πια νιώθουμε κομμάτι της... 

Αυτό το γράμμα είναι από τα ωραιότερα δώρα που έχω λάβει στη ζωή μου. Γεμάτο αξιοπρέπεια.
Τα λόγια της, μου  έδωσαν κουράγιο και έμπνευση... Αργότερα μιλώντας μαζί της στο τηλέφωνο της ζήτησα την άδεια να δείξω στην ανάρτηση την κάρτα της και μου είπε με όλη της την περηφάνια  "δεν το έκανα για αυτό".
Πόσο με συγκίνησε...ευτυχώς πείσθηκε!!
Και να την λοιπόν. Η Αννα κάνει υπέροχα χειροποίητα πράγματα, όπως σας έδειξα....αν τη χρειαστείτε θα την βρείτε σε αυτό το τηλέφωνο.


Δεν ξέρω τι έκανα για να αξίζω όλο αυτό...αυτά τα λόγια τα μαγικά...
Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που στέκονται γενναία απέναντι στη ζωή και της δίνουν το χέρι. Κι όταν εκείνη τους σπρώχνει...της κάνουν μια σφιχτή αγκαλιά...

Τα  αγόρια μου σήμερα κοιμήθηκαν αγκαλιά με τα καινούρια τους μαξιλάρια, δώρα μιας γυναίκας άγνωστης, μιας μαμάς ηρωικής  που στόχο έχει να μεγαλώσει το μικρό της να το φροντίσει, να το εκπαιδεύσει, να του χαρίσει όλη τη χαρά του κόσμου... γιατί εκείνο το μικρό, είναι ο κόσμος της! 



Όπως αυτά τα μικρά είναι ο δικός μου κόσμος....
Σε εκείνη τη μαμά λοιπόν στέλνω το θαυμασμό, την αλληλεγγύη και την γεμάτη σεβασμό αγάπη μου!!   
Κλείνω με την φράση της ίδια της Άννας: "Ανηφορίζω και δεν το βάζω κάτω..."
Αυτή είναι η μαμά. Ξέρει να μοιράζεται, να χαρίζει, να ανηφορίζει... κουβαλώντας όλο το κουράγιο του κόσμου στις πλάτες της...
Είναι το χρέος της  αυτή η ανηφόρα...και την ανεβαίνει με χαμόγελο γιατί έχει ευθύνη να "κρατήσει" έναν άνθρωπο ευτυχισμένο!!
Αυτή η γυναίκα μου έδωσε κουράγιο για το αύριο και για αυτά που θα γράψει η Ιστορία για τη γενιά μου....

Με αφορμή την γιορτή της μητέρας που έρχεται, το Μικροί Μεγάλοι κάνουν ένα έξυπνο γκάλοπ και  ρωτούν τι δώρο θέλουν οι Ελληνίδες μαμάδες για τη γιορτή της μητέρας... 
Εγώ το πήρα ήδη!! 
Ένα ματσάκι με κατακόκκινες παπαρούνες, κομμένες πρωί πρωί, από τα μικρά τους χεράκια. Το χαρίζω σε εκείνη...την Άννα...με το υπέροχο όνομα... την συνοδοιπόρο, τη σύντροφο...


Σε ευχαριστώ γλυκιά μου....
Καλημέρα σε όλους! Καλημέρα Άννα.

38 σχόλια:

Nasia είπε...

πανεμορφα δωρακια ,που μονο δωρακια δεν τα λες!το δωρο για τη γιορτη της μητερας ειναι ιδιο για ολες...τα ιδια τα παιδια!!!!!!!!καλημερα.....

Litsa είπε...

Μπράβο στην Άννα για το μεράκι, για τη φροντίδα, για τη δημιουργικότητα και όλα τα άλλα που δεν φαίνονται...
Καλημέρα

Stone είπε...

Καλημέρα!Όμορφα τα δωρακια σας!Μπραβο στην Άννα, Κατερίνα θα μιλησες στην καρδια της για αΥτο και σε ευχαριστησε με αυτο τον τρόπο!Τα λόγια της Νασιας με εκφραζουν απόλυτα!Τα φιλια μου και χρόνια πολλά σε ολες τις μανουλες!

fani είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!ΥΠΕΡΟΧΑ ΤΑ ΔΩΡΑΚΙΑ ΣΑΣ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΝ ΑΦΩΝΟΥΣ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.. ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΣ ΛΑΟΣ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΧΟΥΝΤΑ ΤΗΝ ΞΑΝΑΒΑΖΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ ΞΕΧΝΩΝΤΑΣ ΠΟΣΟΙ ΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΤΕ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΕΙΤΕ ΣΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΤΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ.ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΤΑ ΦΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟ ΤΡΕΛΟΒΑΠΟΡΟ
ΧΡΟΝΟΥΣ ΜΑΣ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΔΕ ΒΟΥΛΙΑΞΑΜΕ ΧΙΛΙΟΥΣ ΚΑΠΕΤΑΝΑΙΟΥΣ ΑΛΛΑΞΑΜΕ.
ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΥΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΑΜΕ ΜΠΗΚΑΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΟΛΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΜΕ. ΣΕ ΦΙΛΩ ΓΛΥΚΑ

Penelope είπε...

Εχω την αίσθηση ότι μετά την επιστολή της Άννας, θα κάνεις λίγο καιρό να ξαναπιάσεις Bell χέρια σου!

H Άννα είναι ο "άνθρωπος" μέσα μας και σε αυτόν πρέπει να δώσουμε το περιθώριο να "ανασάνει" με κάθε τρόπο στον ανήφορο :-)

Καλημέρα Κατερίνα - Καλημέρα Άννα.

Ελπίδα - two boys and hope είπε...

Τι όμορφη χειρονομία!!! Και τι όμορφα τα μαξιλάρια σας...και όλα τα δωράκια δηλαδή...Μπράβο στην Άννα..

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Μπράβο στην Άννα. Την έχεις αγγίξει για τους δικούς της προσωπικούς λόγους! Μπράβο και σε σένα που με αυτά που δείχνεις και γράφεις γίνεσαι δικός μας άνθρωπος!

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ είπε...

Εντάξει, νομίζω πως όλοι καταλάβαμε ότι πρόκειται για σπασμοδική κίνηση πολλών Ελλήνων και φυσικά δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Όσο για την υπόλοιπη ανάρτηση, όπως πάντα γεμάτη χρώματα. Τα δωράκια σας τα ζήλεψα. Και τα γεμιστά σας επίσης. Καλή μέρα να έχεις.

thomi είπε...

Αγαπημένη κατερινα, τι ευλογία να εισπράτεις χαρά, αγάπη και δώρα από αλλους ανθρώπους..κι εσυ μα και η οικογενεια σου ειστε ευλογημενοι!
πολυ γλυκεια κινηση απο την Αννα που φαινεται μεγαλη ψυχη και αγνη καρδια να κανει κατι τετοιο..η αγαπη χωραει ακομα και σε μια υπογεια γκαρσονιερα..να ναι παντα καλα!
εμενα ομως η ματια μου κολλησε στη φωτογραφια της κλειστης πορτας του πατρικου..μου εβγαλε μια απεραντη συγκινηση, νοσταλγία και συναισθηματα...
πολλα φιλια και καλη ορεξη για γεμιστουλια σας!

Ελένη Φλογερά είπε...

Καλή μου φίλη καλημέρα.
Πολύ συγκινητική η ανάρτησή σου. Όσο για την επιλογή της ψήφου σε μερικούς επικράτησε ο θυμός, χωρίς να σκεφτούν τα διδάγματα της ιστορίας.

purpleleath είπε...

Κατερίνα μου, η πατρίδα μας θα ξανασηξωθεί...μπορεί να μας πληγώνει, να μας παιδεύει, αλλά θα τον βρει τον δρόμο της... Είμαι πολύ θυμωμένη με όσους ψήφισαν τους δολοφόνους, αλλά έχω την ελπίδα πως κατάλαβαν το λάθος τους, πως όλα θα διορθωθούν... Να χαίρεστε τα υπέροχα δωράκια σας! Φιλιά

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω!
Μια χαρούμενη μανούλα που αποφάσισε να κάνει γεμιστά αλλά βρήκε το χρόνο δίπλα στο γιο της να διαβάσει..

Τα τρυφερά λόγια για τη φίλη της..
τα δώρα πραγματικά αξιοθαύμαστα.. πόσο μάλλον όταν περικλείουν τόση αγάπη!

Να είστε όλοι καλά!

Effie's Sweet Home Designs είπε...

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΗΣ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑΣ!!!!!!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΠΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΥΠΕΡΟΧΑ ΔΩΡΑ!!!!!!!
ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΤΙΜΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΕΡΟΧΕΣ ΦΩΤΟ ΣΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΦΡΕΣΚΕΣ ΠΑΠΑΡΟΥΝΕΣ!!!!!!!!!
ΣΟΡΥ, ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΛΟΥΝΤΕΜΗ ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΕΧΕΤΕ ΑΝΑΠΟΔΑ;
ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ ΒΡΕ!!!!!!!!!!

Madlen είπε...

Κατερίνα μου καλορίζικα τα δωράκια σας, είναι το ένα καλύτερο από το άλλο!!
Αλλά το σημαντικότερο γεμάτα αγάπη μέσα τους για εσάς!!
Μπράβο Άννα!!
Καλή μέρα σε όλους σας!!

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Πώς τα καταφέρνεις και μέσα σε λίγες σειρές λες τόσα πολλά!!! Μία σου αράδα και έχεις αγγίξει 100!!! Μπράβο Κατερίνα μου! Η χώρα και ο κάθε ένας μας για δικούς του λόγους περνάει τον Γολγοθά του. Πολλοί μου λένε ότι με τις "ανοησιούλες" που καθόμαστε και γράφουμε εθελοτυφλούμε μπροστά στα πραγματικά προβλήματα. Η αλλαγή όμως δεν θα γίνει ξαφνικά, ούτε η λύση είναι να τα σπάσουμε όλα και να οδηγηθούμε σε παλιές (και νέες) κατακριτέες συμπεριφορές. Το να προσπαθείς να απαλύνεις τον πόνο σου με μικρές πράξεις αγάπης είναι αξιέπαινο! Ας κοιτάξουμε λίγο στον καθρέφτη κι ας αναλογιστούμε... εμείς τι καλό κάναμε σήμερα για αυτό τον κόσμο... μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία! Είπα πολλά και με συγχωρείς αλλά κι εσύ είχες τόσα πολλά πράγματα που θα ήθελα να ήμασταν δίπλα και να τα συζητούσαμε. Να είσαι πάντα καλά!!!Callie by Anthomeli

princess είπε...

Κατερινούλα μου, η ανάρτησή σου με άγγιξε πολύ! Μπράβο σε αυτή τη γενναία γυναίκα με το υπέροχο όνομα Άννα! Μακάρι να συναντούσαν όλοι τέτοιους ανθρώπους στη ζωή τους και να έπαιρναν το παράδειγμά τους!
Μπράβο για την χειρονομία της Άννας, αλλά κι εσείς το αξίζετε! Φιλιά και μια ζεστή αγκαλιά!

Christina V. είπε...

Κατερίνα μου καλησπέρα! Νιώθω κι εγώ μια αμηχανία κι ένα σοκ με τις εξελίξεις στην πατρίδα μας. Φαίνεται, όμως, πως είναι ένα δρόμος που πρέπει να διαβούμε για να ξαναγίνουμε άνθρωποι. Πήρε πολλά χρόνια ασχημίας ή σιωπής για να φτάσουμε ως εδώ. Τώρα , λοιπόν, χρειάζεται χρόνος για να γιατρευτούν οι πληγές.

Τα δωράκια σας είναι υπέροχα και γεμάτα αγάπη. Τέτοιοι άνθρωποι σαν την Άννα μας δίνουν μαθήματα καθημερινότητας. Κι οι παπαρούνες σου είναι κόκκινες σαν το ροδαλό χρώμα που έχουν οι πριγκηπές σου. Να τους χαίρεσαι και να τους καμαρώνεις. Φιλιά!

SPYRIDOULA είπε...

Καλορίζικα τα δωράκια σας, είναι υπέροχα!!!Συγχαρητήρια και στην Άννα για την τόσο όμορφη κίνηση της!Σχετικά με τον εθνικισμό πραγματικά με τρομάζει που όλοι αυτοί οι άνθρωποι που συμφωνούν με τους νεοναζί κυκλοφορούν ανάμεσα μας.Τα bell τα λατρεύω και ναι συνεχίζουν να βγαίνουν ευτυχώς.Φιλάκια και να έχετε μια όμορφη μέρα!

Rena Christodoulou είπε...

ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ, ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΕΤΣΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ!!!
ΤΙ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΣΕΙΣ ΑΥΡΙΟ;
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΑΖΟΥΜΕ ΚΑΤΩ!!!!
ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΜΕ!!!!!!!!!
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΤΡΑΒΗΞΕ ΚΙ ΑΛΛΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝΤΕΞΕ!!!!
ΜΕ ΓΕΙΑ ΤΑ ΔΩΡΑΚΙΑ ΣΟΥ!!!!!
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ, ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ;
ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΕΥΧΟΜΑΙ!!!!!!
ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!!

Ερμιόνη είπε...

Τι όμορφη ανάρτηση Κατερίνα μου!
Γεμάτη αγάπη και γενναιοδωρία!
Πολλά φιλιά!

myStickland είπε...

Τι όμορφα δωράκια! Φτιαγμένα με αγάπη και φροντίδα..Το αξίζεις Κατερινάκι μου...μη σου κάνει εντύπωση!Ξέρεις,στις μέρες μας είναι πολύ σπάνιο να συναντάς ανθρώπους με ήθος,αξιοπρέπεια και αξίες,όπως είσαι εσυ..Ισως κάποιος σκεφτεί:''μα πως το κατάλαβε,αφού δεν έχουν ανταλλάξει ποτέ,μια καλημέρα,''χειροπιαστή'',απο αυτές τις ''κανονικές''..
Τι σημασία έχει;εγω σε γνώρισα,διαφορετικά..διαβάζω τη καρδιά σου,αφουγκράζομαι τις ανησυχίες σου και αρχίζω και συνθέτω το παζλ σου..μακάρι να είσαι τόσο απλή και τόσο γενναία πάντα..
p.s.και εγω έτσι μαγειρεύω..με τη μουσική στο full..;-)
φιλί τεράστιο!!

Dee Dee είπε...

Τι ομορφες, εξυπνες και καλαισθητες κατασκευες!!! Μπραβο στην Αννα!!!
Μηπως εχει καπου φωτογραφιες απο τις κατασκευες της; Στο facebook ισως ή σε καποια αλλη σελιδα;

Ζηλεψα και τις παπαρουνες σου, εδω ακομα δεν εχει πολλες :(

Καλο απογευματακι!!

anna είπε...

Η μαγική πένα της Κατερίνας..χωρίς πολλά φτιασίδια..μια μικρή γητέυτρα των ψυχών..Σ ευχαριστώ για όσα ΕΣΥ μου χαρίζεις -ΑΝΝΑ-

peggy είπε...

πολύ συγκινητική η ανάρτηση σου...να τα χαίρεσαι τα αγγελούδια σου...

vailie είπε...

Καλη μου Κατερινα...μην φοβασαι για την Ελλαδιτσα μας!
Την επελεξε ο Θεος και την σκεπαζει με την χαρη Του!
Οπως αποδεικνυει η ιστορια, αυτη η φαση που περναμε ειναι ο τροπος που επιλεχθηκε για να ξεκαθαρισουν τα πραγματα και να ξεκινησουμε μια νεα αρχη!
Δεν εχω λογια για την μανουλα που περιγραφεις... Δειχνει τοσο ευαισθητη, μα συγρχονως και δυνατη ψυχη! Μακαρι να βρισκει την αντοχη παντα να αντιμετωπιζει τις δυσκολιες της ζωης της! Την θαυμαζω ηδη....
Κι εγω δεν θαθελα κανενα αλλο δωρο για την γιορτη της μητερας,παρα ενα λουλουδακι κομμενο απο τα χερακια των μικρων μου ξωτικων!
Μα εχω ενα παραπονο καθε χρονο αυτη τη μερα! Ειναι που την γιορτη του πατερα την περνανε ολοι ξωφαλτσα και μετα το περας της σχολικης χρονιας!
Ετσι ειναι πολυ λιγοι αυτοι που το γνωριζουν και ειναι λυπηρο!
Δεν πιστευω οτι δινουν λιγοτερα οι πατεραδες,αντιθετα μαλιστα ειναι αυτοι που διαμορφωνουν την κοινωνικη συμπεριφορα των παιδιων μας! (και οχι μονο...)
Λυπαμαι για αυτον τον διαχωρισμο...γιατι υπαρχουν μπαμπαδες που εχουν σταθει πολυ πιο αξια απο πολλες μαναδες στα παιδια τους και θαπρεπε να τους το αναγνωρισουμε (χωρις να ειναι αυτος ο ρολος τους, πολλοι τον εχουν επωμιστει!)
Παλι πολλα ειπα....Συγχωρα με!
Τα παλικαρακια σας ειναι γλυκες!
Φιλια και μια σφιχτη αγκαλια....

ChristinaD είπε...

Πολύ γλυκειά ανάρτηση, όπως και η κίνηση της Άννας!! πανέμορφα πραγματάκια σας έστειλε. Τα γεμιστά είναι η έναρξη του καλοκαιριού, αγαπημένα!!

μαγδαληνιώ δια χειρος είπε...

Μα πως το κάνεις αυτό Κατερίνα να φτιάχνεις γεμιστά και να διαβάζεις?Η Άρτεμης τρελαίνεται για γεμιστά!Πολύ όμορφα τα δωράκια σας όλα υπέροχα και ξεχωριστά!Πολύ χάρηκα που θα έρθεις Κρήτη και εμείς σε έχουμε επιθυμήσει πολύ!!!Φιλάκια.

Tante Kiki είπε...

Καλή μου Κατερίνα... σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εγώ ...φοβάμαι κι αγχώνομαι κι όχι για μένα ή για μας τους μεγάλους αλλά για τις ανιψούλες μου και για όλα τα παιδάκια που δεν χρωστούν να πληρώνουν τις ανοησίες των ενηλίκων...
΄Οσο για την γλυκιά μανούλα και φοβερή στις κατασκευές, την Άννα, νομίζω ότι τις αξίζει όχι μόνον ένα μεγάλο μπράβο αλλά κάτι πολύ περισσότερο ...αλληλεγγύη και αγάπη και σεβασμός και ...και...
Κατερίνα μου να είστε πάντα καλά και να χαίρεστε με τα δωράκια σας!!

STARDUST είπε...

Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον λοιπόν με τόσες δραματικές εξελίξεις στην Ελλάδα! Κουράγιο σε όλους και όλες που έχουν πληγεί από αυτή την επικρατούσα κρίση! Εύχομαι να το συζητάμε μετά από λίγα χρόνια και να τα θυμόμαστε όλα αυτά σαν ένα κακό όνειρο!

ShareYourLikes είπε...

Η Άννα φτιάχνει καταπληκτικά μαξιλάρια!!! Έπαθα πλάκα καλέ, τι ωραία!!! Είναι πολύ συγκινητικό να λαμβάνεις δωράκια από έναν άνθρωπο που δεν έχεις δει ποτέ από κοντά, αλλά νιώθεις να έχεις στην καρδιά σου! :) Ο μανάβης σωστός, ο Γονίδης το ίδιο, η εργασία σου με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη. Έτσι είναι! Γιατί μας κάνουν εντύπωση τετοια φαινόμενα; Αναμενόμενο ήταν για μένα όλο αυτό. Η βία φέρνει βία και το χάος, χάος!

Και τώρα θα το ισοπεδώσω το μήνυμα και την ανάρτηση...εντελώς!!! Δε μπορώ να ξεκολλήσω το μυαλό μου από τα γεμιστά...Αν ήξερες τι μου έκανες!!!!!! :D :D

art nouveau είπε...

Καπου διαβασα πως αν ξεχνας την ιστορια σου εισαι αναγκασμενος να την ξαναζησεις...Ξεχναμε πολυ ευκολα προφανως μερικοι απο μας...Το μηνυμα που πηρα απο αυτη την αναρτηση ειναι πως εμεις οι απλοι ανθρωποι θα κανουμε την διαφορα με απλα πραγματα και με απλα λογια και πραξεις..οπως η φιλη σου που σου εδωσε τοση χαρα!!
Νασαι καλα γλυκια μου και σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια..!!

Maria Villioti είπε...

''Υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω, που στέκονται γενναία απέναντι στη ζωή και της δίνουν το χέρι. Κι όταν εκείνη τους σπρώχνει...της κάνουν μια σφιχτή αγκαλιά...''.Θα κρατήσω αυτή τη φράση σου Κατερινούλα...αυτούς τους ανθρώπους έχω στο νου μου όταν λιγοψυχώ στην πρώτη αναποδιά...θα'χω και την φίλη σου την Άννα από δω και μπρος...Με χαμόγελο πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλα κι αισιοδοξία!

alex είπε...

Λατρευω να διαβαζω τις αναρτησεις σου ,ανθρωπε μου!!αλλα...πολλες φορες προτιμω να μη γραφω σχολιο γιατι νομιζω οτι ειναι τοοοοσο περιτο!!!...λες και αυτο που θα γραψω ειναι "λιγο".....
respect!!!
πολλα φιλιαααα

Σμαραγδάκι- Ρούλα είπε...

Προσπαθησα να γινω μέλος ..και δεν με βαζει ο γκουγκλης...δεν με θέλει φαινεται!!!! χι..χι..

Owl Mommy Βέρα είπε...

Τι όμορφα όλα! Τα μαξιλάρια καταπληκτικά!
Οι παπαρούνες βέβαια είναι τέλειες, ένα φανταστικό κόκκινο ματσάκι!
Καλημέρες!

Eleni είπε...

Πολύ καλό post!!!Πρέπει να τα αντιμετωπίζουμε όλα με αισιοδοξία!!!
Κατερίνα μου όσο για τα πανέμορφα δωράκια σας,τι να πω... μπράβο στην Άννα!!!Νιώθω θαυμασμό απέναντί της!Οι παπαρούνες τέλειες!
Φιλιά πολλά!!!

Lyriel Bee είπε...

Μα τι όμορφα τα δωράκια !! Μπράβο στην Άννα, τα μαξιλαράκια είναι απίστευτα !! Τα βιβλία σου τα ζήλεψα Κατερινάκι, ξέρεις πόσο μου έχουν λείψει τα δικά μου, εκείνα από το πατρικό μου που τα έχω κι εγώ στοιβαγμένα και περιμένω πως και πως να ξανανοίξω το κουτί, κάποια στιγμή όταν γυρίσω..αχ.. Φιλάκια μωρό μου!

EvaG είπε...

Τα συγχαρητήρια μου στην Αννα!!!Το αξίζει με το παραπάνω.!!!Πότε τα προλαβαίνεις όλα βρε κατερίνα μέχρι και τα ποδαράκια σου έχεις περιποιημένα!!!Τι παρατήρησα η γυναίκα!!!Να είστε καλά και ελπίζω να γίνουν πολύ καλύτερα τα πράγματα για όλους μας.!!!!