Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Κλείνοντας Κύκλους...

Είναι μία το βράδυ και μόλις γύρισα από μια βραδινή μου ομάδα. Ήθελα να γράψω κάτι άλλο σήμερα μα δεν πρόλαβα και μου είναι αδύνατο να βρω το κουράγιο να καταθέσω κάτι λιγότερο από αυτό που ένιωσα. Από αυτό που ακόμη νιώθω. Την γλυκιά μελαγχολία του τέλους. Την αίσθηση της λυτρωτικής ελευθερίας που μπορεί να ζήσει κανείς μέσα σε μια ομάδα, είτε ως θεραπευτής, είτε ως θεραπευόμενος. Ένα ντοπάρισμα συναισθημάτων. Μια έκρηξη και μια γαλήνη μετά και μια αίσθηση γλυκιάς κούρασης, σαν όλα τελειώνουν.

Όλα αρχίζουν πάντα με μια προσμονή και μια προετοιμασία.Την ίδια προσμονή κάθε φορά, έστω κι αν έχουν περάσει εκατοντάδες ομάδες...Προσμονή και  προετοιμασία. Ο χώρος είναι έτοιμος. Καθαρός με μια πολύ διαφορετική έννοια. Σχεδόν διάφανος.


Όλα είναι εκεί για να βοηθήσουν, να υποστηρίξουν. Να χαρίσουν ασφάλεια κι ηρεμία. Ο χώρος "στρωμένος", "ασφαλισμένος", έτοιμος να δεχθεί όλους αυτούς που θα έρθουν και θα καταθέσουν τα συναισθήματα τους.



Θα τα αφήσουν ευλαβικά στο κέντρο του Κύκλου. Θα τα εμπιστευτούν με μια αγωνία και μια  αίσθηση αόριστου φόβου κι η ομάδα θα τα απογειώσει...θα τα κάνει δικά της, θα ταξιδέψει με αυτά σε ταξίδια απολαυστικά γεμάτα αισθήσεις και πόνο και χαρά και ατέλειωτο γέλιο και πάλι δάκρυα και πάλι γέλιο κι αγκαλιές...

Κι ύστερα ο Κύκλος κλείνει. Κι ύστερα τελειώνει κάτι και νιώθεις ευλογία που το έζησες. Νιώθεις ευγνωμοσύνη που ήσουν μάρτυρας στο άνοιγμα, στο ταξίδι και στο κλείσιμο ενός Κύκλου...Ενός Θεραπευτικού Κύκλου!

Το απόσταγμα είναι μαγικό...Όλες οι αισθήσεις συμμετέχουν. Νομίζεις πως το βλέπεις μα η αλήθεια είναι πως το απόσταγμα είναι γυμνό στο μάτι...Πέτρες σκληρές και άγριες. "Πάρτες πίσω γιατί δεν τις χρειάζομαι πια" σου λένε...και νιώθεις περηφάνια. Γλυκό του κουταλιού τριαντάφυλλο, ένα κλαδί δεντρολίβανο και καυτή γλυκιά σοκολάτα...και λόγια ανείπωτα.


Αίσθηση του "αντέχω, μπορώ, τώρα μπορώ, μπορώ και μόνος μου"! και είναι υπέροχο γιατί το ξέρεις πως είναι έτσι...Μπορεί και μόνος του! Και λέει "αντίο"...και ξέρει καλά,  πως τώρα πια δεν θα είναι ποτέ ξανά "μόνος"!

...και ο Κύκλος κλείνει...Παύουν τα γέλια, σκουπίζονται τα δάκρυα και μένεις μόνος σε ένα χώρο που μαρτυρά πως εκεί έγινε μια μάχη! Ένας αγώνας, μια διαδρομή αγωνιώδης και ταυτόχρονα μαγική...
Ο χώρος το μαρτυρά, το φωνάζει σε κάθε του γωνιά. Στα τσαλακωμένα μαξιλάρια, στα λερωμένα ποτήρια, στα αντικείμενα που είναι ολόγυρα πεταμένα, στα μοναχικά κεριά, στα λερωμένα χαρτομάντιλα...


Κάθεσαι για λίγο και κοιτάς και μνημονεύεις στιγμές λόγια. Χαμογελάς στο κενό και τους ευγνωμονείς που στάθηκαν τόσο γενναίοι απέναντι στους δαίμονες τους. Εύχεσαι πάντα να' ναι ούριος ο άνεμος στα ταξίδια τους γιατί τους αγαπάς....κι ύστερα αρχίζει μια διαδικασία λατρεμένη.

Αρχίζεις να καθαρίζεις το χώρο. Μαζεύεις όλα όσα έμειναν πίσω και βάζεις τα πάντα στη θέση τους. Πλένεις τα μαντήλια, τα ποτήρια, αδειάζεις σακούλες, τακτοποιείς μαξιλάρια, ανοίγεις παράθυρα...Να φύγουν όλα, να πετάξουν στη δροσιά της νύχτας. Και ο χώρος να μείνει σιωπηλός και  φρέσκος. Καθαρός ξανά για το επόμενο συναισθηματικό ταξίδι κάποιων άλλων ανθρώπων...

Κρύβει τόση ευλογία αυτό. Έχω ζήσει πολλούς τέτοιους Κύκλους να κλείνουν κι όσο κι αν κλείνουν μένει πάντα κάτι πίσω. Μια σιωπή μαγική στους τοίχους. Μια αίσθηση πως όλα πια έχουν γραφτεί παντού εκεί γύρω στα δέντρα, στα φύλλα...στον αέρα, στον  κήπο.  Σαν αυτούς τους μαγικούς κήπους που είχαμε στο μυαλό μας, σαν ήμασταν παιδιά...
Στον μαγικό κήπο λοιπόν.
Κάπου εκεί είναι φυλαγμένες οι ιστορίες όλων. Όλων σας...Για Πάντα. Σας ευχαριστώ γενναίοι!

Καλημέρα αγαπημένοι μου. Σας στέλνω την αγάπη μου και ένα τραγούδι για μαγικούς παιδικούς κήπους...Να μπείτε μέσα τους και  να χαθείτε...Χωρίς δισταγμό...

18 σχόλια:

lolipopfamily είπε...

Πόσο τυχεροί είναι όλοι αυτοί που βρήκαν στο δρόμο τους εσένα αγαπημένη μου Κατερίνα...Έστω και κάτι τόσο δα μικρό να πήραν από αυτά που έχει να τους δώσει η όμορφη ψυχή σου, τότε θα είναι πολύ κερδισμένοι που έστω και για τόσο δα λίγο θα σου μοιάσουν. Καλημέρα :))))

Βίκη είπε...

Θα πρέπει να είσαι πολύ περήφανη, όπως είμαστε και όλοι μας...

Κάλη και Κατερίνα από Ανθομέλι είπε...

Καλημερα! Εύχομαι οι άνθρωποι που σε εμπιστεύτηκαν να προχωρήσουν σε μονοπάτια λυτρωτικά! Καλή αρχή και καλή δύναμη αγαπημένη!!! Κάλη

Unknown είπε...

"αντέχω, μπορώ, τώρα μπορώ, μπορώ και μόνος μου"

Αυτό κρατάω μέσα μου κλείνοντας κύκλους.
Κλείνει ένας κύκλος και ένας νέος ξεκινά με νέα πράγματα, νέα αρχή,νέα όνειρα.

athina μπασιούκα είπε...

Καλημέρα Κατερίνα!
Δεν έχω εμπειρία από ομάδες ψυχοθεραπείας. Για κάποιο λόγο να σου πω την αλήθεια, οι ατομικές συνεδρίες μου φαίνονται πιο κατάλληλες, αλλά όπως το παρουσιάζεις φαίνεται ότι αξίζει τον κόπο για όσους συμμετέχουν. Keep going.

Litsa είπε...

Τι ωραία που φαίνονται όλα. Γαλήνια...
Καλημέρα!

Αφροδίτη είπε...

"...Όσο κι αν κανείς προσέχει, όσο κι αν τα κυνηγά, πάντα, πάντα θα 'ναι αργά, δεύτερη ζωή δεν έχει." Πάντα συμφωνούσα με τον Ελύτη,...ώσπου γνώρισα εσένα και μπήκες στη ζωή μου. Δεύτερη ζωή, ναι, υπάρχει, και το χρωστώ σ' εσένα.
Σ΄εσένα και τους κύκλους σου....

lpower είπε...

Στους κύκλους, λοιπόν!!
Στους κύκλους της ζωής μας που μας ανοίγουν νέες, άγνωστες διαδρομές, μας οδηγούν σε απρόσμενες συναντήσεις ψυχών... μοιραίες, καρμικές. Στους κύκλους της ζωής που μας φέρνουν αντιμέτωπους με υπαρκτές, συνειδητές επιλογές ... εκεί που πριν αντικρύζαμε το αδιέξοδο!

Στον πολεμιστή που κρύβουμε όλοι μέσα μας! Στην πραγματική έννοια της λέξης προσωπική "ευθύνη" που μαθαίνουμε ότι δίνει νόημα στη ζωή μας και αποκαλύπτει τη δύναμη και την τόλμη που διακρίνει τον καθένα από εμάς σε κάθε μας βήμα!

Σε σένα αγαπημένη μου! Σε σένα που ξέρεις να συντροφεύεις τις ψυχές στο ... τολμηρό αυτό ταξίδι! Σε σένα που είσαι φωτεινό παράδειγμα αυτής της γενναιότητας, της επιμονής, της πίστης στον άνθρωπο, της αλληλεγγύης ... με διακριτικότητα, με δράση!!!

Σε ευχαριστώ τόσο πολύ αγαπημένη μου φίλη!!!
Δεν ξεχνώ ότι πρώτη εσύ μας παρουσίασες τις δικές σου "πέτρες" και μας έδειξες την πορεία σου μέχρι να τις παραδώσεις και να μας εκμυστηρευτείς με τόση ειλικρίνεια ότι ... δεν τις χρειάζεσαι πια!!!

Σου στέλνω κι εγώ μια σφιχτή αγκαλιά με δάκρυα χαράς και συγκίνησης...
I'm back!
Λ.

Ανώνυμος είπε...

Aγαπημένη,σπάνια και μονάκριβη Κατερίνα με ταξίδεψες πάλι...πόσο τέλεια τα είπες...μακάρι να μπορούσα να είμαι κι εγώ σ'έναν κύκλο,να έχω την τύχη να ακούσω τα μαγικά σου λόγια...σου στέλνω φιλιά και άπειρη αγάπη στους δικούς σου...(Όλγα,από Lidl Λευκάδας,θυμάσαι ελπίζω!)

foufoula89 είπε...

ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!!!!!!!ΘΑ ΕΙΘΕΛΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΝΑΝ ΚΥΚΛΟ ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ ΚΛΕΙΣΤΟ!!!!!!!!!ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΨΥΧΗΣ.....ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΞΩ ,ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ.ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΕΙ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΣΑ ΞΥΠΝΑ''....ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΤΡΑΓ...

{Marianna} είπε...

Σε τέτοιο περιβάλλον, πως γίνεται να μην βγάλεις τον καλύτερο εαυτό σου;...

Φανή είπε...

Καλή αρχή λοιπόν σε κάθε νέο κύκλο!

Magdalene B. είπε...

Κατερίνα μου!Έκανες το χώρο σου πολύ όμορφο!Ένα πραγματικό στολίδι!Μπράβο πολλά!Μοιάζει με ένα μικρό καταφύγιο. Ασφαλές και λαμπερό!Καλή συνέχεια, καλή δύναμη!

Μαρία Έλενα είπε...

Πολύ όμορφη ανάρτηση
Φιλάκια ...

Unknown είπε...

Εχω δυο φιλες, διαφορετικες, ομοιες στο οτι και οι δυο πολυασχολες μαμαδες και εν τελει δυναμικες. Την χ μερα, δεν μπορω, μου λενε. Εχω ομαδα και δεν το χανω με τιποτε...

Λαμπρινή είπε...

Κλείνοντας κύκλους και ανοίγοντας καινούριους!!Συγχαρητήρια Κατερινάκι μου για το καινούριο σου ξεκίνημα,χάρηκα πολύ όταν το είδα,θα σε παρακολουθώ κι από εκεί!Λυπάμαι που είμαι μακριά και θα ήθελα τόσο πολύ να βρεθώ σ'αυτόν τον χώρο...Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις!!
Καλή δύναμη!Πολλά φιλιά!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένο μου τραγούδι...
να΄χει ο δρόμος μου φως...
κι η σιωπή μου έναν φίλο...
είμαι σιωπηλή θαυμάστριά σου και κάθε φορά που σε διαβάζω χάνομαι στου νου τα ταξίδια...να΄σαι καλά να συνεχίζεις την προσφορά σου!

My Lovable Baby (by Daeira mommy) είπε...

Ο χώρος σου έγινε φανταστικός! Ένα πολύ ζεστό και χαλαρωτικό περιβάλλον που αποπνέει γαλήνη. Το αναμμένο τζάκι, οι μαξιλάρες, όλα υπέροχα. Είναι πολύ τυχεροί οι άνθρωποι που συμμετέχουν στις ομάδες σου! Όχι μόνο του χώρου που με τόση αγάπη και φροντίδα έφτιαξες, αλλά πάνω από όλα λόγω εσένα. Σου στέλνω τα φιλιά μου!