tag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post3247038569672395241..comments2024-01-27T18:34:08.163+02:00Comments on KaPa. Me without you...tea without a biscuit!: Μια ανάσα...KaPaworldhttp://www.blogger.com/profile/01592986810058620577noreply@blogger.comBlogger5125tag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post-79914441989593134792017-02-06T11:10:48.248+02:002017-02-06T11:10:48.248+02:00Κουράγιο στην κοπέλα
Φιλάκια ...Κουράγιο στην κοπέλα<br />Φιλάκια ...Μαρία Έλεναhttps://www.blogger.com/profile/15775529167339385020noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post-89403722974209282492017-02-03T10:18:56.281+02:002017-02-03T10:18:56.281+02:00Έμαθα την ίδια σοκαριστική είδηση για μια συγγενή ...Έμαθα την ίδια σοκαριστική είδηση για μια συγγενή της καλύτερης φίλης μου, εκεί λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ότι έχασε έτσι το πρώτο της παιδί, ενώ όλα κυλούσαν άψογα, μία μέρα πριν γεννήσει - και ότι ήδη το γνώριζε πως το μωρό της ήταν νεκρό, προτού ξεκινήσει ο τοκετός. Είχα ανατριχιάσει με αυτό το παιχνίδι της μοίρας. Πόση ψυχική δύναμη χρειάζεται ο άνθρωπος που του συνέβη κάτι τέτοιο; Πώς το αποδέχεται αυτό, κατ' αρχάς; Τι στιγμή είναι εκείνη που παίρνει την απόφαση να προχωρήσει; Πόσο μεγαλειώδες είναι, να αφήσει αυτό το άτομο τη ζωή να πάρει ξανά το πάνω χέρι, να αφεθεί; <br />Έχεις πολύ δίκιο, το να βρίσκεσαι εκεί είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Να αναλαμβάνεις όλα τα ασήμαντα, για να δίνεις την ευχέρεια στον άνθρωπο που τραυματίστηκε έτσι, να "γιάνει": να ασχοληθεί εκείνος απερίσπαστος με τα σημαντικά, να πενθήσει. <br />Στέλνω συγκινημένη τις ολόθερμες ευχές μου σε αυτή τη γυναίκα να αντέξει ... To love life for what it ishttps://www.blogger.com/profile/01155870531848289123noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post-85588880214046267952017-02-03T09:59:41.820+02:002017-02-03T09:59:41.820+02:00Το έζησα το 2005..θα ηταν ενα παλικάρι τώρα 11 χρο...Το έζησα το 2005..θα ηταν ενα παλικάρι τώρα 11 χρονών. Στην αρχή ελεγα και εγω καλα είμαι μα φυσικά δεν ήμουν. Χρειάστηκα την υποστήριξη ψυχολόγου και πολυ χρόνο προκειμένου να προχωρήσω στην απόφαση να προσπαθήσω να αποκτήσω παιδί. Τώρα είναι μια ανάμνηση που έχει πάρει τη θέση της στη βιβλιοθήκη της ζωής. Δώστε της αγκαλιές αλλα και χρόνο.. Πολύ χρόνο.... Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/10689960333943068865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post-75296620334468647262017-02-03T09:48:25.122+02:002017-02-03T09:48:25.122+02:00Πόση αλήθεια ενέχει αυτό που έγραψες, Κατερίνα μου...Πόση αλήθεια ενέχει αυτό που έγραψες, Κατερίνα μου, "πως ο πόνος θέλει υποστήριξη, Θέλει αυτιά, Θέλει αγκαλιές... Στον πόνο δε φεύγεις, μένεις εκεί, κάπου δίπλα, αναλαμβάνεις, ανακουφίζεις..." Πόση αλήθεια! Κι εσύ βρέθηκες πάλι εκεί, δίπλα της, κοντά της, βουβός ακροατής και γλυκός παραστάτης. Κι εγώ με τη σκέψη μου κοντά της θα 'μαι, θα προσπαθήσω, θα προσπαθήσω κοντά της να 'μαι, κοντά σ' αυτήν την υπέροχη γυναίκα με την καρδιά γεμάτη...Αφροδίτηnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3849061847545944482.post-196469529451731152017-02-03T08:41:20.098+02:002017-02-03T08:41:20.098+02:00Για μένα δεν περνάει.... Απαλύνει, ίσως γλυκαίνει...Για μένα δεν περνάει.... Απαλύνει, ίσως γλυκαίνει λίγο, δεν αιμοραγγει, δεν περνάει όμως ποτέ. Δύσκολη ανηφόρα έχει μπροστά της. Είμαι σίγουρη θα την ανέβει... Θα της δώσει το ίδιο της το αγγελούδι, η ίδια η Παναγία. Εύχομαι δύναμη - ψυχική, πνευματική, σωματική. Οι σκέψεις μου είναι μαζί της... Αν χρειαστεί, και ο δικός μας κύκλος αγάπης είναι ανοιχτός.. Στείλε μου μήνυμα Κατερίνα μου αν το έχει ανάγκη... Yianna Panouhttps://www.blogger.com/profile/13436510567554200522noreply@blogger.com