Μικρά και μεγάλα φθινοπωρινά στεφάνια.

Όταν ξεφυλλίζω τα βιβλία διακόσμησης, γεμίζω ξαφνικά με ενέργεια. Βλέπω όλα αυτά τα πανέμορφα πράγματα που μπορώ να φτιάξω και γεμίζει το μυαλό ιδέες. Τότε τις λίγες στιγμές που έχω για να ξεκουραστώ ξαμολιέμαι στους γύρω αγρούς.

Τις προάλλες στην μοναχική φθινοπωρινή μου βόλτα γέμισα το καλάθι μου με ένα σωρό χρωματιστά κλαδιά και φύλλα. Αποφάσισα λοιπόν να φτιάξω στεφάνια.

Δεν ήξερα ακριβώς τι ή πως είπα να ξεκινήσω και βλέπω. Έβαλα κάτω όλα τα υλικά και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το στρόγγυλο φελιζόλ και να καρφιτσώσω τα φύλλα και τα κλαδιά πάνω του.
Χρησιμοποίησα φύλλα κισσού, αμπέλωπα και φλαμουριάς και πρόσθεσα καρπούς αγριοτριανταφυλλιάς, αμπέλωπα και βατόμουρα.

Έτσι χωρίς σχέδιο κι ότι βγει.
Και βγήκε κάτι όμορφο. Κατακόκκινο και ιδιαίτερο πολύ.

 

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με δυο τρόπους. Σαν στεφάνι κεριού πραγματικά όμορφο...

...ή σαν στεφάνι τοίχου...

Εμείς αφού ανάψαμε το κερί το κρεμάσαμε  στον τοίχο γιατί είναι πραγματικά εντυπωσιακό!

Μετά πήρα σύρμα πράσινο και πέρασα καρπούς από πορτοκαλί και κόκκινο πυράκανθο, από τσάπουρνα και άγρια τριανταφυλλιά.

Είναι λίγο ζόρικο το πέρασμα στο σύρμα γιατί είναι αρκετά σκληρά, αλλά το αποτέλεσμα είναι και πάλι εξαιρετικό.

Ένα βαρετό παράθυρο έγινε πολύ πολύ χαριτωμένο. Έτσι απλά.

Κι ακόμη κι αν περάσει ο καιρός και χάσουν τη φρεσκάδα τους και στεγνώσουν, εξακολουθούν να είναι πανέμορφα και χρωματιστά.

Το σπίτι φαντάζει αλλιώτικο με όλα αυτά. Μπορεί οι μέρες να είναι γεμάτες τρεχάματα μα όταν μαζευόμαστε τα βράδια ή τα σαββατοκύριακα, χαιρόμαστε τόσο την ομορφιά τριγύρω μας.
Κάτι όμορφο μπορεί να σου χαρίσει ένα απλό χαμόγελο. Απλό μα πολύτιμο και ανεκτίμητο. Μια αίσθηση φροντίδας.

Φροντίζουμε ότι αγαπάμε. Αγαπάμε το σπίτι μας. Αγαπάμε εμάς...
Καλημέρα αγαπημένοι τριήμερο αρχίζει σήμερα!!!!
Καλό ξεφάντωμα και καλή ξεκούραση εκεί έξω....
                                                                                             Κατερίνα